Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Θρυλικά ονόματα της αρχαιότητας, που τα γνωμικά και τα αποφθέγματα τους, απόσταγμα καθημερινής, κυρίως πολιτικής σοφίας, κατηύθυναν τον πρακτικό βίο των αρχαίων Ελλήνων. Σωσμένη ως τις μέρες μας, η πρακτική αυτή σοφία εξακολουθεί να είναι πάντοτε χρήσιμη.

Οι πιο γνωστοί ανεπάγγελτοι άνδρες τής αρχαίας εποχής ήταν οι περίφημοι παράσιτοι. Άνθρωποι τής φτωχολογιάς, είτε απόκληροι και περιθωριακοί είτε εκ πεποιθήσεως ράθυμοι και οκνηροί, εμφανώς διεφθαρμένοι και πρόστυχοι, μέλη τού υποκόσμου των μεγάλων πόλεων, ενίοτε παράνομοι και κακοποιοί, κάποιες φορές κατάσκοποι και καταδότες, άλλοτε πονηροί και θρασείς, οι παράσιτοι - όπως δηλώνει και η ονομασία τους - σιτίζονταν δωρεάν στις κατοικίες των πλουσίων, κυρίως, συμπολιτών τους, κατά την διάρκεια των εορταστικών συμποσίων, των δεξιώσεων και των πολυτελών δείπνων, προσφέροντας...

"Το περιεχόμενό τους ευτράπελο και χλευαστικό, ενίοτε γίνεται βαθύτατα ερωτικό και τρυφερό ή εξομολογητικό". Α.Τ. ...Ποτέ δεν σε φοβήθηκα, Φρυνάκι μου, και -αντίθετα- πολύ χάρημα που γλύτωσες απ' τον Ευθία, τον χαζογκόμενο και τα 'φτειαξες με τον λεβέντη τον Υπερείδη. Το δικαστήριο που σου 'καναν -τελικά- σου βγήκε σε καλό, γιατί έγινες πρώτη μούρη στην Αθήνα, αλλά και σ' όλη την Ελλάδα εδώ που τα λέμε...

Οι εκδόσεις «Κάκτος», δεκαέξι χρόνια μετά την έναρξη της σειράς Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι Έλληνες», παρουσιάζουν τους 720 πρώτους τόμους, και συνεχίζουν την προετοιμασία των τόμων που απομένουν, 500 περίπου, ώστε να ολοκληρωθεί, για πρώτη και - ας μας επιτραπεί η πρόβλεψη - μοναδική φορά σε όλο τον κόσμο, η έκδοση όλων των έργων όλων των συγγραφέων της ελληνικής αρχαιότητας. Ήδη οι «Έλληνες», με τους παραπάνω από 300 συγγραφείς τους και με μια χιλιάδα περίπου τίτλων που έχουν δώσει έως τώρα στην κυκλοφορία, είναι η μεγαλύτερη σειρά στον κόσμο. Στους «Έλληνες» περιλά...

Περιλαμβάνονται μεταφρασμένα και σχολιασμένα αποσπάσματα από τους Ορφικούς Ύμνους, τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Παρμενίδη τον Ελεάτη, τον Εμπεδοκλή, τους Σοφιστές, τους Κυνικούς και τον Πλάτωνα ("Συμπόσιον"), που αναφέρονται στον Έρωτα.

Περιλαμβάνονται μεταφρασμένα και σχολιασμένα αποσπάσματα έργων της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής γραμματείας που αναφέρονται στον Έρωτα.

Ο τόμος περιέχει τις θέσεις των Ελλήνων φιλοσόφων περί του έρωτος. Μετά από αναφορά στη θρησκεία και τη μυθολογία, το βάρος δίνεται στις περί έρωτος διδαχές των φιλοσόφων, από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ακολουθεί επίμετρο με τις απόψεις βυζαντινών φιλοσόφων. Ακόμη, περιλαμβάνει σελίδες για τη μνηστεία, το γάμο, την παρθενία, την παλλακεία, τη μοιχεία, την πορνεία, τον εταιρισμό και τον παιδαγωγικό έρωτα. Ο πολιτισμός των Ελλήνων, κυριότατα "ερωτικός" υπό πάσα έννοια (έρως των σωμάτων, των ψυχών, των αξιών κ.τ.λ.), "συγκρίνεται" στο τελευταίο κεφάλαιο με...

[...] "Ο Ελληνικός Τρόπος" δεν είναι ένα βιβλίο ιστορίας. Είναι ένα βιβλίο που καλύπτει τον ελληνικό πολιτισμό στο απόγειό του, τον 5ο αιώνα π.Χ., και υπενθυμίζει το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Ένα βιβλίο που έγινε κλασικό από τη στιγμή που κυκλοφόρησε, διαπαιδαγώγησε πολλές γενιές αναγνωστών και διαμόρφωσε συνειδήσεις σχετικά με το τι οφείλει η ανθρωπότητα στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. "Ο Ελληνικός Τρόπος" είναι μια γεμάτη πάθος ωδή στους Αρχαίους Έλληνες και τα πνευματικά τους επιτεύγματα που καλύπτει όλο το εύρος και το μεγαλείο της πνευματικής ζωής στην...

Στο έργο "Νεκρικοί διάλογοι" επιχειρείται μία έμμετρη μετάφραση του πεζού αυτού έργου του Λουκιανού. Το κείμενο διακρίνεται για το χιούμορ, τη θεατρικότητα και την έντονη ειρωνεία του.

Το μυθιστόρημα καλλιεργείται συστηματικά για πρώτη φορά στην ελληνιστική περίοδο. Βασικό θέμα του τότε μυθιστορήματος είναι οι περιπέτειες δύο ερωτευμένων νέων που φτάνουν στο γάμο, αφού ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια (τις περιπλανήσεις, τις αιχμαλωσίες, τις ληστείες, τα ναυάγια). Τα κυριότερα μυθιστορήματα της ελληνιστικής περιόδου είναι: "Τα Αιθιοπικά" του Ηλιοδώρου, "Τα κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα", του Αχιλλέα Τάτιου και "Τα κατά Δάφνιν και Χλόην" ή "Ποιμενικά" του Λόγγου. Το μυθιστόρημα "Δάφνις και Χλόη" ή "Ποιμενικά" του Λόγγου (2^ος αι. μ.Χ.) έχει ως θέμα του τις περ...

Το καλύτερο από τα σωζόμενα μαρτυρολόγια, δείγμα ενός ιδιαίτερου είδους της χριστιανικής γραμματείας μας, γραμμένο το 202 μ.Χ. στην Καρχηδόνα πιθανώς από τον Τερτυλλιανό, πολέμιο αρχικά του χριστιανισμού και κατόπιν οπαδό αφοσιωμένο του Ιησού. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτού του κειμένου είναι ότι η Αγία Βίβια Περπέτουα, γνώστης καλός της ελληνικής όπως δηλώνεται καθαρά από τους συμμάρτυρές της, καταγόμενη από αρχοντική και πλούσια οικογένεια, καταγράφει η ίδια με το χέρι της τις εμπειρίες από τη φυλάκιση και την ανάκριση της, καθώς και τις σκέψεις και τα οράματά της. [.....

Εδώ και δεκαοκτώ περίπου αιώνες, το έργο του Λουκιανού, ζωντανός οργανισμός, διατηρεί το σφρίγος και τη λάμψη του. Θα ήταν δύσκολο να περιγράψει κανείς με συντομία τη διεθνή επιβολή του. Από τα αρχαία ως τα νεότερα χρόνια (αποφασιστική καμπή η Αναγέννηση), συγγραφείς με τους πιο ανόμοιους προσανατολισμούς, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, φανερώνουν εμπράκτως τη γοητεία του έργου αυτού: ο Αλκίφρων και ο Αρισταίνετος, ο Ηλιόδωρος και ο Θεόδωρος Πρόδρομος, ο Ρόιχλιν και ο Έρασμος, ο Ραμπελαί και ο Μπουαλώ, ο Αριόστο και ο Σαίξπηρ, ο Θερβάντες και ο Συρανό ντε Μπερζεράκ,...