Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το περιεχόμενό τους ευτράπελο και χλευαστικό, ενίοτε γίνεται βαθύτατα ερωτικό και τρυφερό ή εξομολογητικό". Α.Τ. ...Ποτέ δεν σε φοβήθηκα, Φρυνάκι μου, και -αντίθετα- πολύ χάρημα που γλύτωσες απ' τον Ευθία, τον χαζογκόμενο και τα 'φτειαξες με τον λεβέντη τον Υπερείδη. Το δικαστήριο που σου 'καναν -τελικά- σου βγήκε σε καλό, γιατί έγινες πρώτη μούρη στην Αθήνα, αλλά και σ' όλη την Ελλάδα εδώ που τα λέμε...

Οι πιο γνωστοί ανεπάγγελτοι άνδρες τής αρχαίας εποχής ήταν οι περίφημοι παράσιτοι. Άνθρωποι τής φτωχολογιάς, είτε απόκληροι και περιθωριακοί είτε εκ πεποιθήσεως ράθυμοι και οκνηροί, εμφανώς διεφθαρμένοι και πρόστυχοι, μέλη τού υποκόσμου των μεγάλων πόλεων, ενίοτε παράνομοι και κακοποιοί, κάποιες φορές κατάσκοποι και καταδότες, άλλοτε πονηροί και θρασείς, οι παράσιτοι - όπως δηλώνει και η ονομασία τους - σιτίζονταν δωρεάν στις κατοικίες των πλουσίων, κυρίως, συμπολιτών τους, κατά την διάρκεια των εορταστικών συμποσίων, των δεξιώσεων και των πολυτελών δείπνων, προσφέροντας...

Θρυλικά ονόματα της αρχαιότητας, που τα γνωμικά και τα αποφθέγματα τους, απόσταγμα καθημερινής, κυρίως πολιτικής σοφίας, κατηύθυναν τον πρακτικό βίο των αρχαίων Ελλήνων. Σωσμένη ως τις μέρες μας, η πρακτική αυτή σοφία εξακολουθεί να είναι πάντοτε χρήσιμη.

Οι "Συμφορές του δανεισμού: (Περί του μη δειν δανείζεσθαι)" ανήκουν στα "Ηθικά" του Πλούταρχου. Η ιδιαίτερη ζέση με την οποία ο, συνήθως ήπιος και χαμηλών τόνων, συγγραφέας τους επιδίδεται στην κατακεραύνωση του φαινομένου του αλόγιστου δανεισμού (από την πλευρά των οφειλετών), καθώς και της απληστίας και της βαναυσότητας των πιστωτών, στρέφοντας εναντίον τους όλο το ρητορικό του οπλοστάσιο, οδήγησε αρχικά τους μελετητές στο να αμφισβητήσουν την πατρότητα του κειμένου και στη συνέχεια στο να το θεωρήσουν νεανική ρητορική άσκηση, εκλαμβάνοντας τη φλόγα του ως "juvenilis ardo...

Ο όρος "Ομηρικά επιγράμματα" χαρακτηρίζει μία ομάδα σύντομων επικών ποιημάτων τα οποία αποδόθηκαν κατά την αρχαιότητα στον Όμηρο και φέρονται να αποτυπώνουν συγκεκριμένες περιστάσεις της ζωής του, όπως μας την περιγράφουν σωζόμενες γραπτές μαρτυρίες αμφισβητούμενης ιστορικής αξιοπιστίας. Στο σύνολό τους τα ποιήματα αυτά περιέχονται στον "Βίον Ομήρου", μια βιογραφία που χρονολογείται μεταξύ 1ου και 2ου αιώνα μ.Χ. και της οποίας συγραφέας αναγράφεται ψευδώς ο Ηρόδοτος. Μερικά από τα "Ομηρικά επιγράμματα" περιλαμβάνονται, επίσης, με κάποιες κειμενικές διαφορές, σε ορισμένα άλλ...

Οι "Ομηρικοί ύμνοι" είναι ένα σώμα από τριαντατέσσερα ποιητικά συνθέματα με χρήση του "δακτυλικού εξαμέτρου", τυπικού στίχου των ομηρικών επών Ιλιάδας και Οδύσσειας. Η συλλογή αυτή ύμνων αναφέρεται κυρίως σε θεούς και σε θεές του αρχαίου ελληνικού δωδεκαθέου, αλλά και σε άλλες θεότητες, σε μυθικούς ήρωες, σε επώνυμες προσωποποιήσεις φυσικών στοιχείων (στη Γη, στον Ήλιο, στη Σελήνη) κι ένα σε ανώνυμους "ξένους". Για μερικές θεότητες υπάρχουν περισσότεροι από έναν ύμνοι· οι περισσότεροι από τους ύμνους αυτούς έχουν διψήφιο ή και μονοψήφιο αριθμό στίχων και ασφαλώς είναι "προο...

Οι "Ομηρικοί ύμνοι" είναι ένα σώμα από τριαντατέσσερα ποιητικά συνθέματα με χρήση του "δακτυλικού εξαμέτρου", τυπικού στίχου των ομηρικών επών Ιλιάδας και Οδύσσειας. Η συλλογή αυτή ύμνων αναφέρεται κυρίως σε θεούς και σε θεές του αρχαίου ελληνικού δωδεκαθέου, αλλά και σε άλλες θεότητες, σε μυθικούς ήρωες, σε επώνυμες προσωποποιήσεις φυσικών στοιχείων (στη Γη, στον Ήλιο, στη Σελήνη) κι ένα σε ανώνυμους "ξένους". Για μερικές θεότητες υπάρχουν περισσότεροι από έναν ύμνοι· οι περισσότεροι από τους ύμνους αυτούς έχουν διψήφιο ή και μονοψήφιο αριθμό στίχων και ασφαλώς είναι "προο...

Ο Αρτεμίδωρος, στο έργο του αυτό, μας προσφέρει έναν κόσμο, τον κόσμο του, με τις αλήθειες και τα ψέματα, τις πίστεις και τις προλήψεις, τις πραγματικότητες και τις απάτες, τις ελπίδες, τις διαψεύσεις, τις αγωνίες και τις ανησυχίες, έναν ολόκληρο κόσμο ζωντανό και συναρπαστικό, που περνάει μπροστά στα μάτια μας σαν κινηματογραφική ταινία, που αναβιώνει κάτω από την ελληνική θεώρηση και ιδεολογία τον Β΄ μεταχριστιανικό αιώνα, τον αιώνα του Αδριανού και των Αντωνίνων, τον "χρυσούν αιώνα" της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Pax Romana.

[...] Επιδίωξη του παρόντος πονήματος είναι να καταγράψει το κλίμα του Δ΄ αιώνα, αλλά και να προσδιορίσει ακριβέστερα την ποιητική διάσταση του τελευταίου "έλληνα" επιγραμματοποιού με την επίκληση αισθητικών και όχι ιδεολογικών προϋποθέσεων.

Η προσπάθεια πολλών ερευνητών να παρουσιάσουν τον Παλλαδά ως μεταμεληθέντα παγανιστή που ασπάστηκε το χριστιανισμό, δεν απέφερε κέρδος ούτε στην επιγραμματική ποίηση ούτε στη χριστιανική πίστη, εμείωσε όμως το ανάστημα του Ποιητή, διότι δεν αποκάλυψε τα εύστροφα γλωσσικά του σχεδιάσματα, στα οποία συνήθως κατέφευγε για να υπηρετήσει τις ανάγκες της σάτιράς του. Μέσα από το ίδιο μεταφραστικό εξαγόμενο προκύπτουν διαφορετικές αναγνώσεις. Και από μεν τη χριστιανική σκοπιά οι αναγνώσεις αυτές παράγουν μέτρια αποτελέσματα (γι' αυτό και ο Παλλάδας χαρακτηρίστηκε μέτριος ποιητής),...

Το πρόσωπο της Πάνθειας, από την "Κύρου Παιδεία" του Ξενοφώντα, είχε συγκινήσει τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους. Σ' αυτό το βιβλίο ξεχωρίστηκαν και συντέθηκαν όλα τα σχετικά αποσπάσματα και το αποτέλεσμα ήταν μια όμορφη ιστορία, που συνδυάζει μερικά απ' τα πιο σπουδαία θέματα ενός ολοκληρωμένου αφηγήματος: έρωτα, πίστη, θυσία, πόλεμο, ζωντανό διάλογο κ.ά. Και όλα αυτά σε μια λεπτή, άνετη αττική γλώσσα. Έτσι, μαζί με τη μετάφραση, που θέλει μόνο να είναι οδηγητική στο κείμενο, δημοσιεύεται το πρωτότυπο, ώστε ο αναγνώστης να μπορεί, αν το θέλει, να χαρεί την ίδια την πραγμ...

Παραδοξογραφία ονομάζεται ένα ιδιαίτερο είδος της αρχαιοελληνικής γραμματείας το οποίο ασχολείτο με την καταγραφή κάθε λογής αξιοθαύμαστων και εντυπωσιακών πραγμάτων (παράδοξα, θαυμάσια), τα οποία προέρχονταν από τον χώρο της φύσης, των ανθρώπινων επιτευγμάτων, της ιστορίας και της μυθολογίας και ξέφευγαν από τα πλαίσια της καθιερωμένης λογικής τάξης και της κοινής εμπειρίας, προκαλώντας έκπληξη και θαυμασμό. Τα ενδιαφέροντα των παραδοξογράφων κάλυπταν ένα ευρύ πεδίο, από τα φυσικά φαινόμενα, τη ζωολογία, τη βοτανολογία, τη γεωλογία και την υδρογραφία έως τα περίεργα έθιμα...

Στον 2ο τόμο των Παραδοξογράφων περιλαμβάνονται τα αποσπάσματα και τα έργα των παραδοξογράφων της ύστερης αρχαιότητας (2ος αι. π.Χ. - 5ος αι. μ.Χ.). Κορυφαία θέση ανάμεσά τους έχει το παραδοξογραφικό έργο του ιστορικού Φλέγωνα από τις Τράλλεις, το οποίο ασχολείται με διάφορα παράδοξα από το χώρο του υπερφυσικού, όπως εμφανίσεις φαντασμάτων νεκρών, γεννήσεις ερμαφρόδιτων, ανευρέσεις γιγαντιαίων σκελετών, τερατογενέσεις, γεννήσεις μεγάλου αριθμού πολυδύμων, παιδιά που γέρασαν πρόωρα, ανευρέσεις κενταύρων. Επίσης συμπεριλαμβάνεται το έργο του Φλέγωνα το οποίο απαριθμεί τους αν...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο τα ανώνυμα παραδοξογραφικά έργα, τα οποία έχουν λάβει την ονομασία τους από το μέρος όπου φυλάσσονται σήμερα τα χειρόγραφα στα οποία έχουν σωθεί, όπως ο Παραδοξογράφος της Φλωρεντίας, ο Παραδοξογράφος του Βατικανού και ο Παλατινός Παραδοξογράφος. Επίσης, στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται ορισμένα παραδοξογραφικά έργα της βυζαντινής εποχής, όπως αυτό του Μιχαήλ Ψελλού, καθώς και ορισμένα έργα που χαρακτηρίζονται "Ψευδοπαραδοξογραφικά", καθώς φαινομενικά σχετίζονται με το είδος της παραδοξογραφίας, αλλά ουσιαστικά εντάσσονται σε άλλα εί...

Το σπουδαιότερο συγγραφικό έργο του Πλουτάρχου είναι κατά κοινή ομολογία οι "Παράλληλοι βίοι", παράλληλες δηλαδή βιογραφίες, κατά ζεύγη ενός Έλληνα και ενός Ρωμαίου πολιτικού ή στρατηγού, 48 στον αριθμό, από τους οποίους διασώθηκαν οι 46. Έγραψε βέβαια και τα "Ηθικά", πάμπολλες δηλαδή πραγματείες με θέματα την αρετή, τη θεολογία, τη θρησκεία, την πολιτική και το ρόλο της φιλοσοφίας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα, κυρίως των δημόσιων ανδρών, από τις επιλογές και τις δράσεις των οποίων εξαρτάται ανέκαθεν η ζωή των αρχομένων. Όμως φαίνεται ότι με τα "Ηθικά" του δεν αισθανόταν να...

[...] Ο Λυκούργος της Σπάρτης και του Πλουτάρχου αναδύεται από το σκοτάδι ή το ημίφως των μυθικών χρόνων της εποχής του χαλκού και φέρνει το φως, τον ήλιο της Δικαιοσύνης, στην σπαρασσόμενη από εμφύλιους πολέμους περιοχή της Λακεδαιμονικής γης. Η μορφή του Λυκούργου δεν είναι μυθική μόνον εκ του λόγου ότι βρίσκεται στα όρια του μύθου και της ιστορίας, δεδομένου ότι έζησε στους πρώιμους αρχαϊκούς χρόνους, τον 8ο αιώνα π.Χ. Άλλωστε, δε θεωρώ ότι οι προϊστορικοί χρόνοι ανήκουν στη μυθολογία. Απλά, τα στοιχεία καταγραφής λείπουν. Και αυτά όχι όλες τις φορές. Οι τρεις εκστρατείε...