Ελληνική γραμματεία, Αρχαία

Άπαντα 3

Κάκτος (2001)

Τα περισσότερα και εκτενέστερα αποσπάσματα των ερμητικών κειμένων (λόγοι του Ερμή, λόγοι της Ίσιδας, ανεξάρτητα αποσπάσματα) προέρχονται από τον Στοβαίο.

Άπαντα 4

Κάκτος (2001)

Έργο λαϊκής ιατρικής και μαγείας, από τα σπουδαιότερα του δημώδους ερμητικού κύκλου. Συνδυασμός έργων δύο παλαιότερων συγγραφέων, του Κυρανού και του Αρποκρατίωνα, που, κατά την παράδοση, έλαβαν τη γνώση τους από τα έργα του Ερμή, καθώς και της συριακής Αρχαϊκής βίβλου.

Άπαντα

Κάκτος (2001)

Άπαντα

Κάκτος (2001)

Τα σωζόμενα αποσπάσματα από τα έργα του σημαντικότερου γεωγράφου, λογογράφου και ιστορικού της εποχής του. Προσπάθεια για χρονολογική ταξινόμηση των γεγονότων και ορθολογιστική ερμηνεία των μύθων.

Άπαντα

Κάκτος (2001)

Το σύνολο των ελάχιστων σωζόμενων αποσπασμάτων δύο ιστορικών και μελετητών του 4ου π.Χ. αιώνα. Προσπάθεια για σύνθεση γεγονότων και ορθολογιστική ερμηνεία.

Προς τον απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον

Παρασκήνιο (2001)

Βιώνοντας ο Λουκιανός τα μηνύματα του καιρού του, μιας εποχής παρακμής και κοινωνικής ανισότητας, ήλθε σε σκληρή αντιπαράθεση μ' αυτήν. Ως πιο αποτελεσματικό και συνεπές με την ψυχική του δομή όπλο, βρήκε τη σάτιρα, την πολεμική... ... Ο Λουκιανός ωστόσο, δεν είναι ούτε μηδενιστής ούτε η κριτική του είναι στείρα. Παρά τις υπερβολές του, κινείται μέσα σ' ένα κλίμα πνευματικής υγείας. Κατηγορεί τους εκμαυλιστές της σκέψης, των πολιτικών θεσμών και παράλληλα τονίζει τις σωστές, κατά την αντίληψή του, εκδοχές τους, προβάλλοντας ανθρώπινους τύπους με θετική δράση.

Άπαντα

Κάκτος (2001)

Πραγματεία για το πώς πρέπει να αμύνεται μια πόλη που πολιορκείται, γραμμένη από έναν στρατιωτικό του πεδίου της μάχης. Ιστορικά παραδείγματα και τεχνικές πληροφορίες.

Λουκιανού νεκρικοί και εταιρικοί διάλογοι

Ωκεανίδα (2001)

Εδώ και δεκαοκτώ περίπου αιώνες, το έργο του Λουκιανού, ζωντανός οργανισμός, διατηρεί το σφρίγος και τη λάμψη του. Θα ήταν δύσκολο να περιγράψει κανείς με συντομία τη διεθνή επιβολή του. Από τα αρχαία ως τα νεότερα χρόνια (αποφασιστική καμπή η Αναγέννηση), συγγραφείς με τους πιο ανόμοιους προσανατολισμούς, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, φανερώνουν εμπράκτως τη γοητεία του έργου αυτού: ο Αλκίφρων και ο Αρισταίνετος, ο Ηλιόδωρος και ο Θεόδωρος Πρόδρομος, ο Ρόιχλιν και ο Έρασμος, ο Ραμπελαί και ο Μπουαλώ, ο Αριόστο και ο Σαίξπηρ, ο Θερβάντες και ο Συρανό ντε Μπερζεράκ,...

Πυθαγόρου βίος

Κατάρτι (2001)

Επιστολαί

Εκδόσεις Πατάκη (2001)

Ο Αλκίφρων και ο Αιλιανός, «ελάσσονες» συγγραφείς του 3ου μ.Χ. αιώνα, είναι ελάχιστα γνωστοί στο πλατύ κοινό δεν είχαν την τύχη των μεγάλων δημιουργών της κλασικής αρχαιότητας. Επιστολογράφος πιο αντιπροσωπευτικός του Αιλιανού ο Αλκίφρων, παρά το ότι έζησε διακόσια περίπου χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, με τα κείμενα των επιστολών του αναπλάθει εικόνες ενός πολιτισμού που δε γνωρίζει τα συμβατικά όρια «προ Χριστού» και «μετά Χριστόν», γι’ αυτό και επιζεί την αυγή του 3ου αιώνα της μετά Χριστόν εποχής. Οι επιστολές του, εκατό περίπου τον αριθμό, διαιρούνται σε Αλιευτι...

Ανθολογία ελληνικού χιούμορ

Εξάντας (2001)

Σε όλες τις εποχές, οι Έλληνες επιδόθηκαν μέσω του κωμικού στοιχείου περισσότερο σε μια οξεία κριτική του κόσμου και της ζωής, παρά σε μια απλή, αβλαβή επίδειξη χαριτολογίας. Τα μεγάλα τους προτερήματα ήταν μεταξύ άλλων η ικανότητα να εντοπίζουν τις ατέλειες του κόσμου και των ανθρώπων και η δεξιότητα να εκφράζουν τις παρατηρήσεις τους με την πιο εύστοχη και κατάλληλη γλωσσική μορφή. Επίσης, η προσαρμοστικότητά τους στα ερεθίσματα που προσέφερε η γεωγραφική τους θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η οποία τους επέτρεψε να αφομοιώσουν δημιουργικά ποικίλα στοιχεία και να επιδράσο...

Περί ευθυμίας

Ηλιοδρόμιον (2002)

Μες από τα βάθη του χρόνου, ο σοφός Πλούταρχος μας παραδίδει έναν αξιόπιστο πλοηγό που αποδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμος για το ταξίδι μας σε μια ταραγμένη εποχή, όπως αυτή που ζούμε... Ο θυμός, θυμικόν ή θυμοειδές, είναι η σφαίρα εκείνη της ψυχής που περικλείει το συναίσθημα και την βούληση. Λόγω της ενδιάμεσης φύσης του, αποτελεί το "κλειδί" για την ενοποίηση των διαφόρων μερών της ψυχής. Η ευθυμία ως αρίστη κατάσταση του θυμικού κέντρου εξετάζεται στο παρόν έργο σε είκοσι μεστά κεφάλαια. Την ευθυμία οφείλουμε να την αναζητήσουμε εντός μας, έχει εσωτερική διάσταση, α...

Άπαντα 1

Κάκτος (2002)

Αιθιοπικά ή Τα περί Θεαγένην και Χαρίκλειαν 1

Κάκτος (2002)

Το τελευταίο μεγάλο μυθιστόρημα της ελληνικής αρχαιότητας, ο περίφημος μύθος της Χαρίκλειας και του Θεαγένη. Περιπέτειες, εξωτισμός, απαγωγές, έρωτας, αναγνωρίσεις, μαγεία από έναν μεγάλο τεχνίτη του λόγου. Βιβλία Α΄-Γ΄: Οι φυγάδες στα χέρια των ληστών. Αναδρομή σε γεγονότα του παρελθόντος. Η αρχή της περιπέτειας.

Αιθιοπικά ή Τα περί Θεαγένην και Χαρίκλειαν 2

Κάκτος (2002)

Βιβλία Δ΄-Ζ΄: Οι περιπέτειες, συμβολισμός της περιπλάνησης της ψυχής, συνεχίζονται. Αριστοτεχνικές παρεκβάσεις του συγγραφέα και χρήση των αφηγηματικών μοτίβων της εποχής κορυφώνουν την πλοκή και τη συγκίνηση.

Αιθιοπικά ή Τα περί Θεαγένην και Χαρίκλειαν 3

Κάκτος (2002)

Βιβλία Η΄-Ι΄: Η λύση του δράματος, με την επιστροφή των ηρώων (και της ψυχής) στην «ποθητή πατρίδα». Ένα δημοφιλές κείμενο που επηρέασε τους μεταγενέστε¬ρους και έδωσε το λιμπρέτο της Αΐντας.

Άπαντα 2

Κάκτος (2002)

Περίπλους Ευξείνου

Σύγχρονοι Ορίζοντες (2002)

Δύο συγγραφείς με δύο ομότιτλα έργα τους σε ένα βιβλίο. Θέμα τους ο Εύξεινος Πόντος της αρχαιότητας, θάλλασα μαγική που διήγειρε τη φαντασία των Ελλήνων ακόμη από τους μυθικούς χρόνους, τώρα προσμετρημένος βήμα βήμα στα παράλιά του από (έναν δόκιμο συγγραφέα) τον Αρριανό, αλλά και η ίδια η θάλασσα όπως την παρουσιάζει ένα κατοπινός Ανώνυμος μιμητής του,. Κα οι δύο περίπλοι, πάντως, αποδεικνύουν λεπτομερειακά και τεκμηριωμένα ότι ο Εύξεινος ήταν ήδη από τον Η΄ π.Χ. αι. (και ως το ύστερο Βυζάντιο βέβαια) ένα ελληνικό πέλαγος, μια περιοχή καίρια για τα ελληνικά πράγματα όσο κα...

Δεύτερη σοφιστική

Παπαδήμας Δημ. Ν. (2002)

Στην ιστορία της λογοτεχνίας ο όρος "δεύτερη σοφιστική" περιγράφει την ελληνική λογοτεχνική δημιουργία που παράγεται κατά το διάστημα από τον 1ο έως τον 3ο αιώνα μ.Χ. με περίοδο μεγαλύτερης ακμής κυρίως τον 2ο. Καλύπτει το σημαντικότερο τμήμα των αυτοκρατορικών χρόνων, δηλαδή της περιόδου κατά την οποία η Ρώμη, ως κυρίαρχη δύναμη του τότε κόσμου, ασκεί την εξουσία της με βάση το αυτοκρατορικό σύστημα διακυβέρνησης. Στους μελετητές της η αυτοκρατορική εποχή αποκαλύπτεται με πολλές μεταμφιέσεις. Ανασηκώνοντας κανείς το ένδυμα της ρωμαϊκής διοίκησης βρίσκει από κάτω την εικόνα...

Συνολικά Βιβλία 483
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου