Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μόλις μπήκε στο αυλιδάκι ο Μάριος Τσόχος όμως, στάθηκε ακίνητος στη μέση του και κοίταξε έναν γύρο τον τόπο που μεγάλωσε και τον πέτρινο ψηλό μαντρότοιχο από την εσωτερική πλευρά· σαν περιτειχισμένο μικρό μοναστηράκι για να φυλάγεται από τους σκληρούς θαλασσινούς καιρούς ήταν του φάρου το συγκρότημα, έτσι το αναπολούσε όλα τα χρόνια που έλειπε· από την προηγούμενη όμως βραδιά, οπόταν άκουσε όλα αυτά τα τερατώδη πράγματα μέσα στο καφενείο του κυρ Σταύρου, άρχισε το φαρομονάστηρο, που είχε στη νότια άκρη του τού φαναριού τον πύργο, να αποκτάει εντός του άλλη υπόσταση και να...

Υιοθεσία. Μια πράξη, που θεωρείται υπέρτατη έκφραση αγάπης για τον άνθρωπο, είναι δυνατό να έχει έλλειμμα ηθικής; Ποια εκδίκηση περαίνει την κάθαρση κι αποτοξινώνει τις ψυχές; Σ’ αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει η ιστορία του νεαρού Άγγελου, που διαδραματίζεται σε μια εποχή, τόσο οικεία για τους παλαιότερους και τόσο κοντινή για τους νέους. Ένα βιβλίο με συναισθηματική ένταση, τρανταχτά διλήμματα και ανατροπές. Μέσα από ενα θέμα ευαίσθητο, αυτό της υιοθεσίας, η Μαρία Λιόπα-Μποδιώτη στη νέα της νουβέλα καταφέρνει να σκιαγραφήσει χαρακτήρες και καταστάσεις με...

Η συγγραφέας σκιαγραφεί την πορεία μιας γυναίκας που εξουσιάζεται από τον έρωτα και παρασύρεται από την ορμή των συναισθημάτων της, αναζητώντας την ευτυχία σε εφήμερες σχέσεις, οι οποίες, όμως, δοκιμάζουν τη δισυπόστατη φύση του χαρακτήρα της. Μένει πιστή στην αναζήτηση του πάθους και επαναλαμβάνει τα λάθη της, γιατί με αυτόν τον τρόπο νιώθει ζωντανή. Η Ισμήνη είναι μια όμορφη και γεμάτη ζωή γυναίκα. Από μικρή ηλικία τη γοητεύουν τα μυστήρια του κόσμου και επιδιώκει με λαχτάρα να τον ανακαλύψει. Μεγαλώνει στην Αμοργό, όπου μαθαίνει να αγαπά τη θάλασσα και να βρίσκει γαλήνη...

Έτσι έγινε και άρχισα να την ξετυλίγω, ώρα με την ώρα και λεπτό προς λεπτό -μέχρι τέλους-, την εικόνα του φίλου μου του Λουκ, που από τα πέντε του είχε την κοψιά του μαφιόζου Κορλεόνε -όπως διαδίδανε στη γειτονιά- και που τότε αυτό ακουγότανε στ’ αυτιά μου σαν μεγάλο κομπλιμέντο, καθώς, χωρίς να ξέρω ποιος είναι ο Κορλεόνε, ήθελα κι εγώ, ο Μανώλο Καρθαγένης, σαν κολλητός του, πολύ να του μοιάσω. Αλλά είναι ώρα να λύσω τη σιωπή και να μιλήσω, να ανοίξω το στόμα μου και να πάρω θέση για τον φίλο μου. Γιατί, είν’ αλήθεια, λίγοι τον συναναστραφήκανε και πολύ λιγότεροι γίνανε φί...

Όλα ξεκινούν από ένα μικρό μέρος κάπου στην Ελλάδα και καταλήγουν στην πρωτεύουσα. Κάθε πενταετία φέρνει και κάτι καινούριο. Η Μαργαρίτα κλίνεται να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες μαζί με τους αναγνώστες τις. Εξωτερικεύει σκέψεις, συναισθήματα και τις σχέσεις της με όσους έρχονται στην ζωή της. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γεγονότα που δεν επηρέασαν την ιστορία, αλλά σίγουρα μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτεσαι. Απρόοπτα δίχως τέλος την βασανίζουν δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια. Θα φτάσει άραγε στην απόλυτη ευτυχία σύμφωνα με τα δικά της κριτήρια; Ο νικητής πάντοτε είναι ένας.

Ο πόνος, ανεξάρτητου της πηγής από την οποία αναβλύζει, φέρει πάντα το ίδιο ερώτημα μαζί του: " Γιατί;" Στο πέρασμά του καταστρέφει ο,τι συναντά, διαλύει ο,τι προσεγγίζει και αφήνει ανεξίτηλα σημάδια... Όχι όμως και αγιάτρευτες πληγές. Είναι ο ίδιος όμως, που μπορεί και να διδάξει, να βοηθήσει και να ωθήσει αυτούς που έπληξε στο να αναθεωρήσουν και να παλέψουν για να ζήσουν ξανά, παρά το στίγμα που τους άφησε. Το βιβλίο της Κατερίνας Σβύνου "Πόνος άφιλτρος", αναδεικνύει, λοιπόν, πολλές ιστορίες ανθρώπων μέσα απ' τα ημερολόγιά τους, οι οποίες παρ' ότι βιώνονται σε διαφορε...

Ποια σχέση έχει ο νεαρός Θεσσαλονικιός αφηγητής με τον Παριζιάνο κομουνιστή ζωγράφο Μπορίς Τασλίτσκι; Πόσο αληθινή είναι η ιστορία που διηγείται ο Αθηναίος αριστοκράτης παραμυθάς; Ένα συνταρακτικό προσκύνημα, μια μυστική τελετουργία στη μνήμη του Βιτάλ, ενός Εβραίου της Θεσσαλονίκης. Δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους - το ηδονικό Παρίσι των ’80s και η μαρτυρική Θεσσαλονίκη του Ολοκαυτώματος - συμπλέκονται αφηγηματικά. Μια σύγχρονη ιστορία που περιέχει εγκιβωτισμένη την αφήγηση των περιπετειών του ήρωά μας από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ως τα μέσα...

O χρόνος δεν είναι παρά µια ψευδαίσθηση κι ο θάνατος ένας µονόδροµος στον οποίο µας σπρώχνει η ζωή. Η Ηρώ είναι, απλώς, ένα κορίτσι πέντε ετών όταν ανακαλύπτει πως αυτός ο φαύλος, αέναος κύκλος ζωής και θανάτου, που µπαίνει ανάµεσα σε εκείνη και τη µητέρα της, µπορεί να είναι µικρότερος ή µεγαλύτερος, κατά βούληση, πως δεν ορίζεται, ούτε και µπορεί κάποιος να ξεφύγει από αυτόν και πως, τελικά, η ζωή είναι εύθραυστη κι εµείς τα κοµµάτια στα οποία σπάει.

Στη Νότια Ιταλία, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Μπάκολι, μία γραφική κωμόπολη κοντά στη Νάπολη, ο καθηγητής εγκληματολογίας Οράτσιο Σπινέλλι εξιχνιάζει έναν φόνο και μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, όπου εμπλέκονται Έλληνες φοιτητές και η τοπική Καμόρα. Μοναχικός, μεθοδικός, έμπειρος, πιστός σύντροφος, γεμάτος ευαισθησίες και λάτρης της καλής κουζίνας, ο καθηγητής Σπινέλλι έχει σταθερό αρωγό σε αυτήν την υπόθεση τον καλό του φίλο, επιθεωρητή της τοπικής αστυνομίας Νικόλα Σκιάνο. Η αστυνομική νουβέλα "Έγκλημα στο Πότζο", είναι ένα κράμα ιστορίας μυστηρίου και αρχαιολογία...

Ένα δαχτυλίδι αντίκα αγορασμένο στην Αμβέρσα του Βελγίου, έφερε τη χρονολογία 1-1-28. Πάνω σ’ αυτή τη χρονολογία, η συγγραφέας Μαρίνα Λυκούδη δημιούργησε μια φανταστική ιστορία, η υπόθεση της οποίας εκτυλίσσεται σε πρώτο πλάνο στην Μπριζ, όταν ο αυστηρός καθολικός Χέντρικ αποφασίζει να παντρευτεί την αθώα δεκαεξάχρονη Γκοντελίβε, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια προετοιμασίας θρησκευτικών δρωμένων, και της προσφέρει αυτό το δαχτυλίδι. Η σχέση καταλήγει σε λευκό γάμο με πολλές συνέπειες, οι οποίες προσωρινά περιορίζονται με αφορμή την εύρεση ενός βρέφους έξω από την πόρτα...

"Δεν περιμέναμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί. Κανένας δεν το περίμενε". Μια γυναίκα εργαζόμενη στην καθαριότητα του δήμου. Ένας νεαρός ντελιβεράς, που αγωνίζεται να επιβιώσει. Δύο φίλοι, ενωμένοι στα καλά και στα δύσκολα. Μία ηλικιωμένη, που περιμένει το εγγόνι της στο χωριό. Άνθρωποι απλοί, μικρές ψηφίδες σε μία νέα καθημερινότητα, αυτή της καραντίνας. Οι ιστορίες τους αλληλοδιαπλέκονται και συμπληρώνονται, σε έναν άξονα με κοινό μοτίβο την αγάπη, τον πόνο, τη μοναξιά, και ένα νέο, πρωτόγνωρο συναίσθημα: την αγωνία για το μέλλον. Μία συγκινητική αφήγηση...

21ος Αιώνας. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας έχει αλλάξει πλέον τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων φέρνοντας σε πρώτο πλάνο τα κοινωνικά δίκτυα. Δίκτυα σαν το Facebook όπου οι χρήστες τους εκτός από την επικοινωνία, αναζητούν την γνωριμία, τον έρωτα, την αγάπη. Όμως οι πλαστικές οθόνες οδηγούν σε αληθινά συναισθήματα ή το αντίστροφο; Η ακατανόητη πραγματικότητα οδηγεί σε αληθοφανείς ουτοπίες ή το αντίστροφο; Ο Μάριος και η Ευτυχία θα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να ξαναβρούν την αληθινή αγάπη. Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να είναι ξανά μαζ...

Περπάτησε πάνω στα χαλάσματα του βομβαρδισμένου σπιτιού της. Πάνω στα προικιά της, στις κόκκινες πατανίες της, στα κομματιασμένα σερβίτσια της. Χάιδευε, ξεσκόνιζε και τ’ άφηνε πάλι κάτω, στο απόλυτο τίποτε. Η Ζηνοβία μισούσε τον πόλεμο. Έτρεχε στο σκοτεινό λαγούμι-καταφύγιο για να γλυτώσει τις ζωές των παιδιών της και τη δική της. Οι Γερμανοί σκόρπιζαν τον θάνατο σε κάθε πόλη και χωριό της Κρήτης, σε κάθε θάμνο και χωράφι, σε κάθε ζωντανό που βρισκόταν στο πέρασμά τους. Πείσμωσε. Δεν λύγισε στους άγριους ανέμους, που σάρωσαν τη ζωή της. Τίποτε δεν φοβόταν. Είχε καρδιά λι...

11 γυναίκες τελείως άγνωστες μεταξύ τους έχουν κάτι κοινό: Έχουν ξεπεράσει σε χρόνο ρεκόρ τους πρώην τους και όλες τους με κόκκινο κραγιόν έχουν γράψει ένα quote που τις αντιπροσωπεύει στο καθρέπτη του δωματίου τους. Μόνο μια ιστορία έχει άσχημο τέλος που το ακούμε σε καθημερινή βάση και δε θέλουμε ποτέ να τη ζήσουμε.

Μια ιστορία για τη ζωή, ένα ταξίδι από τη γέννηση ως το θάνατο, σε χρώμα Γκρι και άτακτο χρόνο. Τίποτα στη ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Τα πάντα είναι Γκρι. Όπου και αν γυρίσεις να κοιτάξεις θα βρεις μόνο Γκρι. Και τότε, γιατί όλα νομίζουμε ότι είναι άσπρα ή μαύρα; Ίσως γιατί αν συνδυάσεις αυτά τα δύο θα προκύψει και πάλι Γκρι. Και αν στο τέλος βρεις ότι ούτε καν το Γκρι υπάρχει; Τότε τι ήταν αυτό που βίωνες μια ζωή ολόκληρη; Ίσως μια κυκλική ιστορία που ξεκινάει από το διάφανο φως που περιλαμβάνει το Γκρι, το άσπρο, το μαύρο, το κίτρινο, το φούξια και καταλήγει ακριβώς εκ...

[...] Θα εφορμούσα ο ίδιος, με όλες μου τις δυνάμεις, με όλους μου τους παλιάτσους και τους ακροβάτες, με όλους μου τους κλόουν και τα άγρια θηρία, με όλες τις ημίγυμνες χορεύτριες και τους μουσικούς, τους σχοινοβάτες και τους ζογκλέρ, τους μάγους και τους δεινούς διασκεδαστές· θα εφορμούσα σε κάθε πόλη σε κάθε χωριό. Έχει μια γοητεία το μοιραίο συναπάντημα· ο απροσδόκητος επισκέπτης, ο περιπλανώμενος ταξιδιώτης που έρχεται πάντα ακάλεστος και που πάντα αφήνει πίσω του τη σκόνη των νωθρών του αποτυχιών, τον κρότο των ξέφρενων χειροκροτημάτων, την αίγλη του παρο­δικού όσο κα...

Μια νουβέλα περιπέτειας με ποιητικές πραγματικότητες δίπλα μας. Όλοι μας γνωρίζουμε τον μύθο της Περσεφόνης. Την αρπαγή της από τον σκληρό Πλούτωνα στο Νύσιον πεδίον και τις κραυγές της που δεν άκουσε σχεδόν κανένας. Η Θεά Δήμητρα όμως την ζήτησε πίσω. Ο Πλούτωνας δέχτηκε με μία συμφωνία: τον μισό καιρό να βρίσκεται στον Πάνω Κόσμο και τον υπόλοιπο στον Κάτω. Ο τραυματικός χωρισμός μητέρας και κόρης έχει ήδη συντελεστεί... Τι συμβαίνει όμως όταν ο μύθος επαναλαμβάνεται με μία Περσεφόνη που βυθίζεται στο σκοτάδι κάπου στα Πατήσια, με μια μάνα νεκρή και τον νέο Πλούτω...

Οι σοφοί αστρονόμοι διέκοψαν μια συζήτηση που φαινόταν πως θα κρατούσε για αιώνες. Έστρεψαν τα βλέμματά τους στη Γη και χάιδεψαν μηχανικά τις μακριές, λευκές γενειάδες τους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η εξέλιξη ενός σπάνιου κοσμικού φαινομένου τους έκανε να αφήσουν τις ατέρμονες διαβουλεύσεις τους στη μέση. Ήταν όμως σίγουρα η πρώτη φορά που κάτι τόσο παράδοξο συνέβαινε στη ζωή ενός ανθρώπου. Ο Αλαφροΐσκιωτος, ο οποίος αγνοούσε το γεγονός ότι η ύπαρξή του αποτελούσε αντικείμενο μελέτης, περπάτησε σφυρίζοντας προς το αερόστατο που προσγειωνόταν στο μικρό χωριό του. Κάτι στ...

Η περιπέτεια του μικρού Φαζίλ, διαβάστηκε από πολλούς μαθητές σχολείων των Χανίων. Περισσότεροι από 200 μαθητές αποφάσισαν να στείλουν ένα μήνυμα στον Φαζίλ, κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχε ο συγγραφέας μαζί τους. Μαθητές από το 3ο Γενικό Λύκειο, το 10ο Δημοτικό Σχολείο, το 11ο και το 19ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, καθώς από τα Πουλιά, τους Οδηγούς και τους Μεγάλους Οδηγούς του Τοπικού Τμήματος Χανίων του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού. Τα γράμματα των παιδιών με ευαισθησία και με ωριμότητα, συγκλονίζουν. Το ίδιο και οι εικόνες που ζωγράφισαν. Κάποιος έγραψε τη λέ...

Με λένε Μαρία και την ξαδέρφη μου που αγαπούσα πολύ Ελένη. Πρόσφυγες από την χαμένη πατρίδα. Και οι δυο μας ζήσαμε με ανθρώπους που δεν ήξεραν να αγαπάνε. Εμείς αγαπήσαμε όσους μας εγκατέλειψαν σαν ικεσία μιας παράκλησης ανατροπής της μοναξιάς μας. Εγώ γέννησα και αγάπησα τα παιδιά μου. Αλλά τα παιδιά φεύγουν για να ζήσουν την δική τους ζωή. Γιατί φαίνεται πως ζωή είναι να φεύγεις. Η Ελένη, δεν γέννησε και γνώρισε μόνο αυτόν που την βασάνισε. Οι ζωές μας πλάι πλάι μοιάζουνε σαν δυο σταγόνες νερού. Μείναμε μόνες. Εκείνη στο ψυχιατρείο και εγώ καθισμέ...