Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Οι επτά νουβέλες που απαρτίζουν το "Επτά φορές το δαχτυλίδι" είναι ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωϊκά, όχι όμως ως Ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως, στον χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα -προς Θεού! όχι μελοδραματική, απλώς ως επιστέγασμα- την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο από τις επτά υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού". (Άλκης Αγγέλου)

Ο γιος μου είχε χαθεί. Έψαχνα να τον βρω στην άκρη ενός πάρκου, ένα σούρουπο μουντό και φορτωμένο υγρασία. Προχωρούσα βιαστικά στο πεζοδρόμιο, το κεφάλι αναστατωμένο, η καρδιά μου χτυπούσε. Κάθε τόσο σκόνταφτα. Δεν μπορούσα να θυμηθώ πότε τον είχα δει για τελευταία φορά, τι ώρα και σε ποιο μέρος. Ένιωθα ότι η αγωνία μου σε λίγο θα γινόταν υστερία, ένα κουβαριασμένο ζώο να δαγκώνει τα νύχια του μπροστά σε κάποιο ξένο κατώφλι ή σε μια στάση λεωφορείων. Ένα άσχημο θηλυκό ζώο έτοιμα να φάει τις σάρκες του, να καταβροχθισθεί από σκέτο μίσος. Εν τω μεταξύ είχε νυχτώσει. Άρχισα...

Στη "Νυχτερινή Αποστασία" ο Βασίλης Μπούτος επιχειρεί μιαν επώδυνη κατάδυση στον αδιαμόρφωτο ψυχικό κόσμο ενός εφήβου της επαρχίας, που ξεκινά το οδοιπορικό της ζωής μέσα από αναπάντητες απορίες και ερωτηματικά, μεταφυσικές αγωνίες και ποικίλα συμπλέγματα. Ο ήρωας, διατρέχοντας εναγώνια το τραυματισμένο ελληνικό τοπίο, ανιχνεύει και προσπαθεί να κατανοήσει -άλλοτε ασυνείδητα και άλλοτε εν πλήρει επιγνώσει- τις αιτίες που του αρνούνται την ολοκλήρωση. Έτσι, μετά από πολλαπλές και συχνά αντικρουόμενες εκδοχές της ζωής, ύστερα από βυθίσεις και νυχτερινές αποστασίες που τελικά...

Γιατί; Αυτό το ερωτηματικό μπαίνει συνέχεια στη ζωή μας. Η Ζουμπουλάκη μας ξαναφέρνει και πάλι κοντά στους πάσχοντες, θέλοντας να κρατήσει ψηλά τον ανθρώπινο πόνο. Η ηρωίδα, μια νέα κοπέλα από αστική οικογένεια, χάνοντας τους δικούς της τα βάζει με το θάνατο προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες της. Μη θέλοντας να μάθει κανείς για την προσωπική της ζωή προκαλεί την περιέργεια, την ειρωνεία και το μυστήριο. Σαν να μην έφταναν όλα τα Γιατί, μπαίνει στη ζωή της ένας θαυμάσιος μα ψυχοπαθής νέος γιατρός. Για να σωθεί από το αρρωστημένο πάθος του ταξιδεύει για πέντε συν...

[...] Πλάι στο ηρώο είχε εμφανιστεί μια γυναίκα. Ήταν χλωμή και φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο παλτό. Τα μαλλιά της ήταν κοντά και άσπρα σαν το φως του φεγγαριού. Είχε τη ζώνη της δεμένη σφικτά και στα χέρια της κρατούσε μια λευκή βαλίτσα. Ο στρατιώτης ένιωσε την παρουσία της και ταράχτηκε. Κάνοντας τον αδιάφορο πήγε και κάθισε στο παγκάκι. Η ακίνητη, ψυχρή γυναίκα άρχισε να ψιθυρίζει κάτι παράξενο: "Νι ίσον γραμμή κλάσματος, ίσον...", άφησε τη συνέχεια μετέωρη. Ο στρατιώτης κατάλαβε κι άρχισε να ψιθυρίζει και αυτός: "Νι ίσον ταυ επί ύψιλον". Ο στρατιώτης σηκώθηκε "Εσύ είσαι;...