Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η μαύρη κλωστή" της ηλικιωμένης Ισιδώρας τυλίγει -άλλοτε σφιχτά, άλλοτε χαλαρά- τις μνήμες, τις ενοχές, τις απουσίες, τις επιθυμίες, τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις των οικείων της. Πώς βίωσαν το θάνατό της· η εγγονή της, οι δύο γιοι της, ο αγαπημένος παιδικός της φίλος και η γυναίκα που τη φρόντιζε; Έξι μόνο μέρες απ' τη ζωή τους, σε διάστημα ενάμισι έτους, συνθέτουν το ψηφιδωτό μίας δύσκολης, προσωπικής και διαπροσωπικής συνέχειας. Μια λοξή νουβέλα, όπου το ονειρικό εμπλέκεται με το πραγματικό, το νηφάλιο με το παροξυσμικό, το αισθησιακό με το πένθιμο, το παρόν μ...

Υπάρχουν πόλεις με συνοικίες καταραμένες. Στις περιοχές αυτές, όπου η χαρακτηριστική επαγγελματική ενασχόληση των κατοίκων συνιστά αυτόματα και την περιθωριοποίησή τους στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού, η ζωή αντιμάχεται με την οικονομική εξαθλίωση και την ηθική κατάπτωση. Μία πόλη με μια τέτοια συνοικία ήταν και η Λάρισα με τα Ταμπάκικά της στα μέσα του περασμένου αιώνα. Εκεί έζησε και έδρασε η Μαριώ, παραδουλεύτρα σε οίκους ανοχής, αξεχώριστη σκιά σε περιβόητες και περιζήτητες πόρνες, που, με το πέρασμά τους μέσα από το ξορκισμένο αυτή τμήμα της πόλης, άφησαν πίσω τους...

"Η μαμά μου είναι αναπληρώτρια δασκάλα. Τι ακριβώς είναι αυτό, δεν ξέρω να σου πω. Μάλλον είναι όπως λέμε, "αυτή είναι μια πολική αρκούδα, όχι απλή αρκούδα", ή όπως λέμε, "αυτή είναι μια χελώνα καρέτα-καρέτα, όχι συνηθισμένη". "Ο μπαμπάς μου είναι κι αυτός αναπληρωτής δάσκαλος. Μάλλον γι' αυτό παντρεύτηκαν· έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Κι εγώ σκέφτομαι να παντρευτώ τον Γιωργάκη, αφού αρέσει και στους δυο μας η πίτσα. "Επειδή οι γονείς μου είναι αναπληρωτές, εγώ πρέπει κάθε χρόνο να μαζεύω τα παιχνίδια μου σ' ένα μεγάλο χάρτινο κουτί και να χαιρετώ τα παιδάκια της τάξης. Ο μπ...

Ο Πέτρος είναι ανάπηρος. Δε βρίσκει δουλειά. Δυσκολεύεται στις μετακινήσεις του. Ζει με ελάχιστα χρήματα. Ο φόβος της επιβίωσης τον οδηγεί σε μια πράξη απελπισίας. Το μυστικό του θαμμένο στον κήπο. Και τριγύρω ο σκύλος του γαβγίζει απειλητικά, ο ταχυδρόμος τον υποψιάζεται και η θεία Ελπινίκη του κάνει έξωση από το σπίτι. Η γνωριμία του με το Λουκά ανοίγει νέες προοπτικές, αλλά τελικά μόνο η φωνή της πεθαμένης μητέρας του θα φανερώσει την αλήθεια. Γιατί η μαμά δεν έλεγε ψέματα ποτέ.

Το "Μαμά ή Μανιφέστο μιας παρ' ολίγον πουτάνας" θα μπορούσε να περιγραφεί ως μία θεατρική νουβέλα για τον έρωτα, το θάνατο, την κοινωνία, τη μοναξιά. Άλλοτε προκλητική, άλλοτε ρομαντική, άλλοτε γλυκιά, ξεκαρδιστική ή τραγική, βλάσφημη ή ευαίσθητη έχει ένα σκοπό. Να σε κάνει να θέλεις να ζήσεις. Γιατί "...ζωή θα πει δέχομαι τον πόνο. Αλλιώς είναι θάνατος"

Η Ειρήνη και η Άννα είναι δυο κορίτσια, το ένα ογδόντα δύο χρονών και κατάκοιτο, το άλλο είκοσι έξι χρόνων. Μαζί θα κάνουν την πιο μαγική εκδρομή της ζωής τους ανακαλύπτοντας πως ο χρόνος δεν είναι παρά ένα γελοίο σκιάχτρο πως ένα ολόκληρο ταξίδι χωρά ανάμεσα στο κρεβάτι και το παράθυρο της κάμαράς σου, αρκεί να ξέρεις αληθινά να ζεις. Ο κύριος Επαμεινώνδας είναι ένας εργένης συνταξιούχος. Βγαίνοντας ένα πρωί με την πιτζάμα και τις παντόφλες απ' το σπίτι, του για ν' αγοράσει τσιγάρα, κάνει ένα ολόκληρο ταξίδι· όμως στο τέλος της ημέρας είναι ο ίδιος, κι ας έχουν αλλάξει...

Σ' ένα απομονωμένο χωριό της Πίνδου ξεσπά μια επιδημία λύσσας. Παγιδευμένος στο χιόνι και στην αρρώστια, που κατασπαράζει το χωριό με τρομαχτικούς ρυθμούς, ο αφηγητής της ιστορίας προσπαθεί ν' ανιχνεύσει την προέλευση του Κακού ή να βρει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Πρόσωπο-κλειδί σ' αυτή του την προσπάθεια θα είναι το στοιχειό του χωριού, ένας παράξενος νέος με τ' όνομα Δημήτρης απ' τον οποίο και ξετυλίγεται όλη η ιστορία. Ο Αύγουστος Κορτώ διολισθαίνει δεξιοτεχνικά από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης και ο αναγνώστης με τη σειρά του παγιδεύεται, βαθμιαία, σε ένα...

Σ' ένα απομονωμένο χωριό της Πίνδου ξεσπά μια επιδημία λύσσας. Παγιδευμένος στο χιόνι και στην αρρώστια, που κατασπαράζει το χωριό με τρομαχτικούς ρυθμούς, ο αφηγητής της ιστορίας προσπαθεί ν' ανιχνεύσει την προέλευση του Κακού ή να βρει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Πρόσωπο-κλειδί σ' αυτή του την προσπάθεια θα είναι το στοιχειό του χωριού, ένας παράξενος νέος με τ' όνομα Δημήτρης απ' τον οποίο και ξετυλίγεται όλη η ιστορία. Ο Αύγουστος Κορτώ διολισθαίνει δεξιοτεχνικά από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης και ο αναγνώστης με τη σειρά του παγιδεύεται, βαθμιαία, σε ένα...

«Τα παράδοξα γεγονότα που αποτελούν την αφορμή αυτής της αφήγησης συνέβησαν τον χειμώνα του 197. . ., στο χωριό Μαυρόδασο της Πίνδου. Πρόκειται για έναν μικρό οικισμό, η ύπαρξη του οποίου χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα. Λόγω της σχετικά απομονωμένης θέσης του, σε μια απόκρημνη πλαγιά της οροσειράς της Πίνδου - που καθιστά την πρόσβαση από και προς αυτό εξαιρετικά δυσχερή, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, περιορίζοντας την άνθηση στενών εμπορικών σχέσεων με τα γύρω ορεινά χωριά, κύριες πηγές τροφοδοσίας του χωριού αποτελούν η κτηνοτροφία και η τυροκομία, σε...

Ο ήρωας της ιστορίας ερωτεύεται τη Λόλα, ένα κορίτσι διαφορετικό από τα άλλα, φευγάτο, που δεν του αρέσουν οι δεσμεύσεις. Τους παρακολουθούμε στο ταξίδι τους προς το Καστελόριζο όπου ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αναγγέλλει ότι η χώρα θα καταφύγει στο ΔΝΤ. Το λαβ στόρι μπλέκεται με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, το φανταστικό με το πραγματικό. Η Λόλα όπως δηλώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης είναι ένα σύμβολο αισιοδοξίας, ομορφιάς και αγάπης μέσα σε μια ιδιαίτερη πραγματικότητα.

Η ανήσυχη και απειθάρχητη Δάφνη είναι ένας μπελάς για τους γονείς της και τους ανθρώπους που την περιστοιχίζουν. Το καλοκαίρι που κλείνει τα έντεκά της χρόνια, εισβάλλει στη ζωή της η Λιούμπα, Ρωσίδα οικιακή βοηθός, μ' έναν αισθησιασμό που ακτινοβολεί και διασαλεύει τη φαινομενική τάξη του σπιτιού. Η Λιούμπα σημαδεύει την εφηβεία της Δάφνης, καθώς κοντά της, ή εξαιτίας της, το κορίτσι συναντά τα μυστήρια της ζωής και τα πάθη των ανθρώπων.

Είναι η πρώτη ημέρα του φθινοπώρου, η τελευταία του καλοκαιριού. Ο Πιέρρος δοκιμάζει διπλά τη μνήμη του. Θα ανατρέξει στις πρώτες ώρες ενός άλλου Σεπτέμβρη, όταν επέστρεφε στη χαβούζα -τη σκοτεινή Αθήνα της εφηβείας του-, και στο ματαιωμένο πολιτικό όραμα που κατέληξε σε σοσιαλιστική δυστοπία. Ήταν η ημέρα που η κυρίαρχος του σύμπαντος θα αποκαθηλωνόταν και ο ίδιος μαζί με τον Γιάννη και τα λαμπερά μάτια του θα αναζητούσαν τρόπους για να αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες του παρόντος. Ήταν η ημέρα που θα κατάφερναν να μετατοπίσουν την κυριαρχία της ζωής τους, από τους γονείς...

Πώς γίνεται να γνωριστούν δύο άγνωστοι μέσα στον Ηλεκτρικό; Πώς γίνεται να ερωτευθούν; Όταν, μάλιστα, η μία είναι γυναίκα ώριμη, συντηρητική, κι ο άλλος νέος, τρελούτσικος φοιτητής; Τί είναι αυτό που τους ενώνει στη διαδρομή από Θησείο ως Κηφισιά, με ενδιάμεσες στάσεις το Μοναστηράκι, όπου ανεβαίνει η Κούλα, και τον Άγιο Νικόλαο, όπου διατηρεί γκαρσονιέρα ο Μίμης; Και πώς τάχα οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι συμβαίνει να χωρίσουν ξαφνικά, όπως ξαφνικά γνωρίστηκαν;

Πώς γίνεται να γνωριστούν δύο άγνωστοι μέσα στον Ηλεκτρικό; Πώς γίνεται να ερωτευθούν; Όταν μάλιστα η μία είναι γυναίκα ώριμη, συντηρητική, κι ο άλλος νέος, τρελούτσικος φοιτητής; Τι είναι αυτό που τους ενώνει στη διαδρομή από Θησείο ως Κηφισιά, με ενδιάμεσες στάσεις το Μοναστηράκι, όπου ανεβαίνει η Κούλα, και τον Άγιο Νικόλαο, όπου διατηρεί γκαρσονιέρα ο Μίμης; Και πώς τάχα οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι συμβαίνει να χωρίσουν ξαφνικά, όπως ξαφνικά γνωρίστηκαν; "H κυρία Kούλα" είναι το πέμπτο βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα (1978). Γυρίστηκε για την τηλεόραση με τη Bέρα Zαβιτσιάνου...

Ο Γιάννης Σκαραγκάς αφηγείται την ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου με αφορμή τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη στο ακριτικό νησί της Ρω. Η κυρά της Ρω ανεβοκατεβάζει μια σημαία με το βάρος της προσωπικής αποστολής, πράξη που μπορεί να μην αλλάζει τον κόσμο, τουλάχιστον όμως του δίνει νόημα. Συμβολίζει ένα κομμάτι της ελληνικής ψυχής που αντλεί δύναμη από τα ελάχιστα, και ανανεώνει τις αντοχές του μέσα από την αλήθεια και το θάρρος να την αντιμετωπίσει. Η Δέσποινα Αχλαδιώτη (1890-1982), η επονομαζόμενη "Κυρά της Ρω", υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της Κατο...

Ποια σχέση έχει ο νεαρός Θεσσαλονικιός αφηγητής με τον Παριζιάνο κομουνιστή ζωγράφο Μπορίς Τασλίτσκι; Πόσο αληθινή είναι η ιστορία που διηγείται ο Αθηναίος αριστοκράτης παραμυθάς; Ένα συνταρακτικό προσκύνημα, μια μυστική τελετουργία στη μνήμη του Βιτάλ, ενός Εβραίου της Θεσσαλονίκης. Δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους - το ηδονικό Παρίσι των ’80s και η μαρτυρική Θεσσαλονίκη του Ολοκαυτώματος - συμπλέκονται αφηγηματικά. Μια σύγχρονη ιστορία που περιέχει εγκιβωτισμένη την αφήγηση των περιπετειών του ήρωά μας από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ως τα μέσα...

"Το είπαμε, πάσχαν όλοι οι Κολωνιώτες από αυτήν, όλα τα παιδιά του Οιδίποδα, μούργοι και νοικοκυραίοι, αχαμνοί και τρανοί και τη μεταδίδαν και στους επισκέπτες. Εκεί που τους έβλεπες εργώδεις, αεικίνητους, παθιασμένους να συζητούν για δουλειές, για πολιτική, για ποδόσφαιρο και βόλεϊ και να σχεδιάζουν το επόμενο προσεκτικό βήμα προς τη νίκη, εκεί την αμόλαγε κάποιος, "πωπώ, ένα ούζο, μπερεκέτι" ή "πιάσε έναν κεφτέ, Βαγγέλη" ή "ο Γώγος έφερε καϊναρίσιο, άντε γεια μας". Κι αμέσως μεταδιδόταν η αρρώστια της ανεμελιάς με αστρική ταχύτητα και την πέφταν όλοι στο ούζο, στα πειράγμ...

Καλοκαίρι 1960, η δεκαοκτάχρονη Μέλανι -Γερμανίδα από το Μόναχο- ταξιδεύει για πρώτη φορά στη γενέτειρά της Θεσσαλονίκη. Η ζωή της κλονίζεται συθέμελα όταν αμφισβητείται από ντόπιους κατοίκους η γένεσή της στη Θεσσαλονίκη από τους Γερμανούς γονείς της, Γιόχαν και Μάρλεν Ντύρερ, που είχαν σταλεί εκεί ως κινηματογραφιστές κατά την περίοδο της Κατοχής. Κάποιο σοβαρό μυστικό έκρυβαν οι γονείς της... Με τη βοήθεια του Έλληνα φοιτητή Αλέξανδρου ξεκινά, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη του 1940-1944, μία αναζήτηση και αναμόχλευση των περιστατικών που έγιναν στα σκοτεινά εκείνα χρόνια...