Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Πλάι στο ηρώο είχε εμφανιστεί μια γυναίκα. Ήταν χλωμή και φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο παλτό. Τα μαλλιά της ήταν κοντά και άσπρα σαν το φως του φεγγαριού. Είχε τη ζώνη της δεμένη σφικτά και στα χέρια της κρατούσε μια λευκή βαλίτσα. Ο στρατιώτης ένιωσε την παρουσία της και ταράχτηκε. Κάνοντας τον αδιάφορο πήγε και κάθισε στο παγκάκι. Η ακίνητη, ψυχρή γυναίκα άρχισε να ψιθυρίζει κάτι παράξενο: "Νι ίσον γραμμή κλάσματος, ίσον...", άφησε τη συνέχεια μετέωρη. Ο στρατιώτης κατάλαβε κι άρχισε να ψιθυρίζει και αυτός: "Νι ίσον ταυ επί ύψιλον". Ο στρατιώτης σηκώθηκε "Εσύ είσαι;...

Ο Cyneburg Von Egberhtson, ένας ιδιόρρυθμος ξεναγός με παλιά νοοτροπία, αγοράζει έναν μεσαιωνικό οίκο στην κορυφή ενός λόφου στο Μαϊρχόφεν της Αυστρίας. Αν και τον ελκύει η τεχνοτροπία του κτίσματος και η γεωγραφική του θέση, τον προβληματίζει το θολό παρελθόν της οικογένειας που το κατοικούσε για πολλές γενιές, καθώς και κάποιες περίεργες φήμες στα γύρω χωριά για την κατάρα που βαραίνει τον οίκο των Βίριχ... Μία γοτθική νουβέλα με σύγχρονη ματιά και συνεχείς ανατροπές, όπου ο συγγραφέας συνδυάζει τη μαγεία και τη φαντασία, με τον τρόμο και τη βόρεια μυθολογία.

Μπορώ να σου απαριθμήσω αρκετές παραδόσεις που στο όνομά τους βασανίζονται και σφάζονται ψυχές. Κι αν υπάρχει κάτι θεϊκό κάπου, πραγματικά πιστεύουμε ότι εμείς σαν μέρος της φύσης μπορούμε να το ερμηνεύσουμε κάνοντάς το θρησκεία, θιγόμενοι σε βαθμό φόνου θεορώντας ότι προσβάλλεται; Χαϊδεύεις ένα σκυλάκι έξω και γίνεται φίλος σου για πάντα. Αναρωτιέμαι, ο άνθρωπος ή το σκυλάκι είναι πιο κοντά στο Θεό; Χρειάζεται ανεβοκατέβασμα στη σκέψη μας. Ένα δίχρονο παιδί, δεν γνωρίζει τι είναι μίσος, κλεψιά, βία, φόνος, χρήμα, διαφθορά. Δεν πιστεύει πουθενά κι όμως πλημμυρίζει αγαθοσύνη...

Υφαίνουμε στο μυαλό μας κάθε μέρα κι η σύνθεση των αναμνήσεων μεταβάλλεται. Θα μπορούσα, όμως, να προειδοποιηθώ για μια αντανάκλαση αυτού που θα γινόμουν; Κάθε ζωή αποτελείται από πολλές μέρες, τη μία μετά την άλλη. Περπατάμε, μέσα μας, συναντώντας γέρους, νέους, συζύγους, χήρες, αχρείους, συνετούς και επιπόλαιους. Όμως, πάντα συναντούμε τον εαυτό μας.

Στο "Κουβάρι των αναμνήσεων" τα πρόσωπα ζωντανεύουν στον χώρο και στον χρόνο μέσα από έντονους διαλόγους. Η πλοκή και η ροή του έργου χρωματίζονται από τα στοιχεία της φύσης και του ελληνικού πολιτισμού. Η ηρωίδα εκφράζει αντιλήψεις και ιδέες που για κάποιες γενιές θεωρούνται σωστές, ενώ για τις επόμενες είναι καταπιεστικές και μοιραίες. Η νεότερη γενιά έχει την ανάγκη για διαφοροποίηση; Για ποιον λόγο να συμβεί; Είναι εύκολη διαδικασία της διαφοροποίησης;

Είναι σωστό, μια και έχει επαλήθευτεί τόσες φορές, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτός είναι μάλλον και ο λόγος που τόσο συχνά παρατηρείται ένας άνθρωπος ή ομάδες ανθρώπων, να κάνουν λάθη που έχουν ξαναγίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Πολλοί μάλιστα, εν γνώσει τους κάποιες φορές, κάνουν ξανά και ξανά το ίδιο λάθος. Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου και έτσι είναι η φύση γενικά. Υπόκεινται σε νόμους, που γι' αυτό άλλωστε ονομάζονται "φυσικοί νόμοι". [...] (από το σημείωμα του μεταφραστή)

Ο πρωταγωνιστής, o Φάνης Παπασταύρος, ένας ανεκδιήγητος νεαρός, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τις παράξενες περιπέτειές του που είναι για γέλια και για κλάματα. Ο Φάνης τη μέρα λουφάζει, αλλά τη νύχτα... "ανθίζει"! Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να τον περιγράψει ή να τον χαρακτηρίσει, καθώς είναι ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα...

Περιέχει τα διηγήματα "Νυχτερινή ιστορία", "Ρεστία", "Οργή", "Από τη ζωή του Μιχάλη Ρούση" και τη νουβέλα "Λειτουργία σε Λα Ύφεσις".

Στη "Νυχτερινή Αποστασία" ο Βασίλης Μπούτος επιχειρεί μιαν επώδυνη κατάδυση στον αδιαμόρφωτο ψυχικό κόσμο ενός εφήβου της επαρχίας, που ξεκινά το οδοιπορικό της ζωής μέσα από αναπάντητες απορίες και ερωτηματικά, μεταφυσικές αγωνίες και ποικίλα συμπλέγματα. Ο ήρωας, διατρέχοντας εναγώνια το τραυματισμένο ελληνικό τοπίο, ανιχνεύει και προσπαθεί να κατανοήσει -άλλοτε ασυνείδητα και άλλοτε εν πλήρει επιγνώσει- τις αιτίες που του αρνούνται την ολοκλήρωση. Έτσι, μετά από πολλαπλές και συχνά αντικρουόμενες εκδοχές της ζωής, ύστερα από βυθίσεις και νυχτερινές αποστασίες που τελικά...

Η "Νύφη από πολυεστέρα" είναι η γυναίκα του μέλλοντος. Μια γυναίκα κυνική που έχει απαλλαγεί από συναισθηματισμούς, ανασφάλειες και περίπλοκες σκέψεις -άχρηστες ιδιότητες για τη μεταδικτυακή εποχή, εποχή των Βελτιωμένων και της "ανθρώπινης ανακύκλωσης". Όλοι είναι αντίγραφα παλαιότερων υπάρξεων που τώρα "επανέρχονται" και ζουν με στόχο την απόλαυση. Την ευθύνη τους την έχουν αναλάβει, από τις γιγάντιες οθόνες του σπιτιού τους, οι οπτικοί τους σύμβουλοι που τους εξασφαλίζουν μια ευχάριστη καθημερινότητα. Μια φωνή μοναχική, η φωνή μιας νεκρής που πλανιέται στο χρόνο, συναντά...

Ο Βασίλης Βασιλικός, μετά από 50 βιβλία που μεταφράστηκαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες επιστρέφει στο Χρονικό, στο είδος που τον κατέταξε ανάμεσα στον Μέιλερ και στον Καπότε. Μόνο που αυτή τη φορά το Χρονικό δεν γράφτηκε ποτέ. Η νουβέλα "Ντίβα" είναι, λοιπόν, η ιστορία μιας ακύρωσης. Αλλά καμιά φορά συμβαίνει όσα δεν ειπώθηκαν τον καιρό που έπρεπε, να λέγονται με πιο αποκαλυπτικό τρόπο λίγο αργότερα.

Μια σκοτεινή νουβέλα. Ένας βουβός αεροπόρος έχει παραιτηθεί από τη ζωή και παραμένει εθισμένος στον ουρανό. Ένα θηλυκό πιράνχας μέσα στην απελπισία του δείχνει τα δόντια του. Στο φόντο, δύο καταδικασμένες παιδικές ψυχές. Η σύγκρουση δύο κόσμων. Ο κόσμος του τυρβώδους, του ηδονιστή, του αμίλητου ονειροπαρμένου που πετάει στα σύννεφα, ενάντια στον κόσμο της μαθηματικής εξίσωσης, της εγκράτειας, της πολύλογης πυγμής που πατάει γερά στη γη. Ή, πώς καταστρέφονται οι ανθρώπινες ζωές? αυτές και οι επόμενες. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσε...

"Πικρό ήταν το ψωμί που τρώγαμε στο Δεϋρούτ, πικρό γιατί μύριζε πικρό φελάχικο ιδρώτα". Ένας ρωμιός βιοπαλαιστής, ξενητεμένος τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας στην εύφορη Αίγυπτο, βλέπει πώς της ρουφούν το αίμα πασάδες και ξένοι μπανκιέρηδες, όργανα και στηρίγματα κι οι δυο τους της αγγλικής κατοχής, και διηγείται με θαυμασμό τα κατορθώματα του θρυλικού Νουρεντίν Μπόμπα. Πώς για ένα φιλότιμο, από βαρκάρης έγινε φονιάς, ληστής, πειρατής και πώς κάτω από τη λογική των πραγμάτων κατάληξε αντάρτης και λαϊκός ηγέτης. Πώς οι αποικιοκράτες βιάσανε τη γυναίκα του κι ανατίναξαν το...

"Πικρό ήταν το ψωμί που τρώγαμε στο Δεϋρούτ, πικρό γιατί μύριζε πικρό φελάχικο ιδρώτα". Ένας Ρωμιός βιοπαλαιστής, ξενιτεμένος τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας στην εύφορη Αίγυπτο, βλέπει πώς της ρουφούν το αίμα πασάδες και ξένοι μπανκιέρηδες, όργανα και στηρίγματα κι οι δυο τους της αγγλικής κατοχής, και διηγείται με θαυμασμό τα κατορθώματα του θρυλικού Νουρεντίν Μπόμπα. Πώς, για ένα φιλότιμο, από βαρκάρης έγινε φονιάς, ληστής, πειρατής, και πώς, κάτω από τη λογική των πραγμάτων, κατέληξε αντάρτης και λαϊκός ηγέτης. Πώς οι αποικιοκράτες βιάσανε τη γυναίκα του κι ανατίναξ...

Ο "Νουρεντίν" είναι η αφήγηση τριών ιστοριών αγάπης ή τριών παραμυθιών ("Νουρεντίν", "Φεγγαρόλουστη", "Άγγελος"), αν η περιπέτεια της αγάπης είναι παραμύθι. Εικόνες, μυρωδιές και αίσθημα από τη μικρασιατική Ελλάδα που χάθηκε σμίγουν εδώ με μύθους πανάρχαιους, με τόπους πραγματικούς και με ανθρώπους που αφηγούνται απλά τις συγκλονιστικές αλήθειες. Όπως εκμυστηρεύεται κανείς στους φίλους μια παλιά ιστορία η τους διασκεδάζει μ' αυτήν, μετά απ' την άψα ενός γλεντιού, έτσι και ο Περγαλίδης απευθύνεται στον αναγνώστη. Κι όλα τούτα στη "χειροποίητη" γλώσσα ενός παραμυθιού, ν' αρ...

Δεν ξέρουμε αν αυτός ο επιπόλαιος άνθρωπος και ασήμαντος αρχιτέκτονας, ο Γιώργος Αυγέρης, δολοφόνησε πράγματι τη σύζυγο του το βράδυ της εικοστής έκτης. Δεν ξέρουμε ούτε αν ο μοναχός της μονής Σ... Διονύσιος -άνθρωπος μιας κάποιας ηλικίας αλλά με βήμα βροντερό- θα κερδίσει τη συγχώρεση για την παλιά του αμαρτία. Το μόνο που ξέρουμε είναι πως η συνάντηση αυτών των δύο θα κινητοποιήσει μέσα τους μια σειρά κυματισμών τόσο ισχυρών και βίαιων, ώστε εκείνοι είτε θα διασώσουν ένα -ελάχιστο, έστω- ίχνος ακεραιότητας είτε θα συρθούν στο χώμα σαν ξεπεσμένοι σαλτιμπάγκοι.

Μια γυναίκα. Που αγαπάει γυναίκες. Ένα ταξίδι. Στην Αργεντινή. Ένας χορός. Το τάνγκο. Και κάπου, πάνω απ' όλα αυτά ο Θεός, η ψυχή και όριά της. Η Μυρτώ, η ηρωίδα του "Νορμάλ", ξέρει όλα τα παραπάνω εκτός από το τελευταίο. Τα όρια της θα τα βρει τη μέρα που θα ξεχάσει γιατί ήθελε να ταξιδέψει μέχρι την Αργεντινή. Γιατί αγαπούσε γυναίκες. Γιατί ήθελε να χορεύει. Εικόνες, άνθρωποι, ένας άλλος πολιτισμός, θα ανοιχτούν μπροστά στα μάτια της και θα την κάνουν να βάλει στον "πάγο" τη μέχρι τότε "δική της ζωή". Ένα φαινομενικά εύκολο βιβλίο που ανατρέπει σελίδα με τη σελίδα όσα...

Πού μπορεί να οδηγήσει μια αρρωστημένη φαντασίωση; Ποια είναι τα διαχωριστικά όρια ανάμεσα στην πνευματική ισορροπία και στην παράνοια και πώς αυτά τα όρια μετακινούνται, δημιουργώντας απρόβλεπτες καταστάσεις; Μπορεί το νερό να υποσκάψει και να συμβάλλει στη διασάλευση αυτής της ισορροπίας; Στην προκειμένη περίπτωση αποδεικνύεται ότι μπορεί, αρκεί να βρει το πρόσφορο ψυχικό και πνευματικό έδαφος· τότε, αποκτώντας υπέρογκες διαστάσεις και υπερφυσικές ιδιότητες, οδηγεί τον μοναχικό και ανυπεράσπιστο άνθρωπο -όπως είναι ο ήρωας αυτής της ιστορίας- σε ανεξέλεγκτες καταστάσε...