Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καλωσορίσατε στη Λιβαδούπολη, μια παρακμασμένη μεγαλούπολη εντός της οποίας η υψηλή τοξικότητα των ατμοσφαιρικών ρύπων, έχει οδηγήσει στο παρελθόν στη βίαιη εκκένωση της μισής της έκτασης. - Μια νεαρή φοιτήτρια κάνει το λάθος να βασιστεί στις κατευθύνσεις που της δίνει η iphone συσκευή της, με αποτέλεσμα να χαθεί στις ερημιές των δυτικών προαστίων. Εκεί έρχεται αντιμέτωπη με τον χειρότερό της εφιάλτη όταν γνωρίζει τη βασίλισσα της πόλης και τους τερατώδεις ακολούθους της. - Ένας αστροφυσικός που εργάζεται στο αστεροσκοπείο της πόλης, ανακαλύπτει το μυστικό που κρύβει...

"Τι θέλεις;' τη ρώτησε. "Τίποτα' ξεστόμισε. "Δεν θέλω τίποτα". Άλλα έλεγαν όμως τα χέρια της. Τίποτα; Πως τίποτα; Θυμήθηκε πως ήταν πεθαμένος. Δεν μπορεί λοιπόν ένας πεθαμένος να την ευχαριστήσει σεξουαλικά, όχι δεν μπορεί! Μ’ αυτή τη σκέψη πλησίασε κι άλλο. Στεκόταν δίπλα του. Σε απόσταση αναπνοής. Γιατί ρώτησε; Με μια κίνηση θα μπορούσε να τη ρίξει στην αγκαλιά του. Αυτό ήθελε; Όχι. Αλλά έβλεπε πως δεν θα το γλίτωνε. Προς μεγάλη της χαρά και απόγνωση φαινόταν να είναι σίγουρο. Γι’ αυτό το’ σκασε τροχάδην. "Στάχτη στα μάτια του! Πρέπει να του ρίξω στάχτη στα μάτια, αφού...

-Μια ελληνική πόλη που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε. -Ένας ηλικιωμένος Έλληνας μετανάστης επιστρέφει από την Αυστραλία μετά δεκαετίες για να κανονίσει παλιούς λογαριασμούς της ψυχής και της καρδιάς. -Μια όμορφη γυναίκα προσπαθεί να συλλάβει το νόημα της ευτυχίας. -Μια γερόντισσα ζει μόνη σε ένα παράξενο σπίτι. -Κάποια από τις εκατοντάδες χιλιάδες τραγωδίες της Κατοχής, που εντέλει συναποτελούν την ενιαία και μοναδική τραγωδία αυτής της χώρας και των ανθρώπων της. -Ένα ημερολόγιο χαμένο αλλά διαρκώς παρόν. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, με λόγο που...

Οι "Μηχανικοί καταρράκτες" είναι η ιστορία του Σαλ που, στην πραγματικότητα, είναι η Σάλλυ. Ο Σαλ ταξιδεύει μέχρι το Μεξικό για να υποβληθεί σε επέμβαση αλλαγής φύλου, για να βρει την αληθινή του ταυτότητα και να αναλάβει την ευθύνη της. Οι "Μηχανικοί καταρράκτες" είναι μια αφήγηση για τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά κυρίως για τις ομοιότητες - για τη φιλία και τον έρωτα που μπορούμε να συναντήσουμε σε απροσδόκητες στιγμές, σε απροσδόκητους τόπους. Όπως λέει ο Σαλ, «οι άνθρωποι είναι προβλέψιμοι, εκτός από τις φορές όπου είναι απρόβλεπτοι" - σ’ αυτό το βιβλιαράκι...

Σ' ένα χωριό της Μεσογείου, ένας πατέρας δολοφονείται από τον έναν εκ των διδύµων γιων του. Οι αυτόπτες µάρτυρες της δολοφονίας δεν µπορούν να αναγνωρίσουν ποιος από τους δύο έπραξε το έγκληµα, καθώς πρόκειται για οµοζυγωτικούς διδύµους, σχεδόν κλώνους. Τα δύο αδέλφια εξαφανίζονται και το έγκληµα απασχολεί τα ΜΜΕ της χώρας. Όταν συλλαµβάνονται, παραδίδουν στην Αστυνοµία ένα σηµείωµα του πατέρα τους που ζητά να µη διωχθεί ο γιος του. Ένας δημοσιογράφος, έξι χρόνια µετά το έγκληµα, συναντά τους πρωταγωνιστές και τους φίλους τους, που κάποιοι από αυτούς είναι και δικοί του φίλ...

Ο ήρωας του έργου, ένα βαθύτατα υπαρξιακό άτομο, ζητάει απεγνωσμένα μια λύση, μια διέξοδο για να δικαιωθεί ως ύπαρξη. Η εξωτερική, η κατά κόσμον ζωή του, η καριέρα του απογειώνονται, η εσωτερική του ζωή όμως, παραμένει προβληματισμένη. Θέσεις και αντιθέσεις. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση οριοθετεί και το δικό του κόσμο ο ήρωάς μας αναζητώντας τη δική του ψυχική ισορροπία διαπορευόμενος ανάμεσα στα "πρέπει" και στα "δεν πρέπει". Ο ίδιος βρίσκεται ανάμεσα σε δυο καταστάσεις, στην εξωτερική όπου διανύει μια επιτυχημένη καριέρα και στο βαθύτερο είναι του, στον εσώτερο εαυτό του...

Περί τα μέσα του ΙΗ΄ αιώνος κατείχεν ο Χρίστος Μηλιόνης τα αρματωλίκια της Ακαρνανίας, του Βάλτου και Ξηρομέρου, εις των αντιπροσώπων της σφαδαζούσης ελληνικής ελευθερίας, των περιφανέστερον παραστησάντων εις τον εκπεπληγμένον ευρωπαϊκον κόσμον τα δίκαια του αδικουμένου έθνους· ουδέποτε είχε συνθηκολογήσει με τους Τούρκους. Τούτο εκφράζει τρανότερον πάσης ιστορικής μαρτυρίας ο στίχος του δημοτικού άσματος: Όσο είν' ο Χρίστος ζωντανός, Τούρκο δεν προσκυνάει. Αλλ' οι κρατούντες ήσαν πρόθυμοι πάντοτε να κολακεύωσι τους μέγα δυναμένους εκ των ημετέρων πολεμιστών...

Μια γυναίκα που τη βασανίζει το παρελθόν... Ένα αθώο παιδί.... Ένας νέος άνθρωπος που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή... Η διαδρομή μιας ζωής.... Ένα άνοιγμα ψυχής....μια εξομολόγηση....την ώρα που ο ουρανός γεμίζει κόκκινα χρώματα....την ώρα του δειλινού.... πριν ο ήλιος δύσει

Τι μπορεί να συνδέει την Αθηναΐδα-Ευδοκία, Αθηναία γεννημένη τον 5ο αιώνα μ.Χ., κόρη του φιλοσόφου Λεόντιου, που φεύγει για την Κωνσταντινούπολη και γίνεται Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου στο πλευρό του συζύγου της Θεοδοσίου του Β', με την Ευγενία, γυναίκα της σύγχρονης εποχής, πνεύμα ανήσυχο και ελεύθερο, που αποφασίζει στα 35 της χρόνια να φύγει για σπουδές στο Παρίσι; Με κοινό παρανομαστή ένα γεγονός που προκάλεσε σύγκρουση με το οικογενειακό περιβάλλον των δύο γυναικών και στάθηκε η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, ξετυλίγονται δύο τόσο διαφορετικές αλλά και ίδιες στην ουσί...

Από την Τραχήλα της Έξω Μάνης μέχρι το τελευταίο κυκλαδονήσι, την Αμοργό, με ενδιάμεση στάση στην Αθήνα. Μια κόκκινη γραμμή, κατακόκκινη, ξεκινά από τη δεκαετία του '50 και φτάνει στη σημερινή εποχή. Κοινή διαπίστωση: τα λάθη παύουν να διαιωνίζονται όταν παύουν να υπάρχουν οι άνθρωποι που τα διαπράττουν. Ένας ιδιαίτερος συνδυασμός κειμένου και εικόνας, ή η εικαστική προσέγγιση της γραφής, σ' ένα βιβλίο όπου ο λογοτέχνης και ο εικαστικός αφηγούνται, με τον τρόπο του ο καθένας, την ίδια ιστορία. Το βιβλίο αυτό εγκαινιάζει τη σειρά μας "εν-έδρα", με ιστορίες, στιγμιότυπα...

Μια παράξενη πρόσκληση, ένας εκκεντρικός συλλέκτης και ο υπηρέτης του, λάτρεις της λογοτεχνίας, ένας νέος, επίδοξος συγγραφέας, αντιμέτωπος με μια ασυνήθιστη δοκιμασία: αυτοί είναι οι αρμοί γύρω από τους οποίους αρθρώνεται η πλοκή του Σπιτιού, μιας ιστορίας που εκτυλίσσεται στη χειμωνιάτικη Ύδρα, μέσα στους τοίχους ενός απομονωμένου αρχοντικού. Ο κύριος Κάλφογλου, ο οικοδεσπότης, ο Συμεών, ο ιδιόρρυθμος μπάτλερ, και ο καλεσμένος τους, ο συγγραφέας Νίκος Βελισάρης, είναι δέσμιοι ενός αλλόκοτου παιχνιδιού με αβέβαιη έκβαση. Συνδυάζοντας στοιχεία ιστορίας μυστηρίου, αστυνο...

Το πλοίο έριχνε άγκυρα, ξημέρωνε, το νησί αχνόφεγγε. Δε διέκρινα καλά τις γραμμές του τοπίου, μάλλον δεν τις αναγνώριζα, σαν πιο χτισμένη μου φαινόταν η πόλη, πιο εκτεταμένος ο ιστός της. Ακόμα και το φόντο πίσω και πάνω από τα όριά της, τις μαλακές πλαγιές του Δίκαιου, περισσότερο τις μάντευα παρά τις έβλεπα. Οι μόνες πραγματικά γνώριμες ήταν οι επάλξεις του κάστρου των Ιπποτών κατά μήκος του βραχίονα του παλιού λιμανιού και που καταλήγουν στη σύγχρονη αποβάθρα, εδώ που αγκυροβολούσαμε. Άλλωστε εντυπωμένη σαφή εικόνα του νησιού από καράβι δεν είχα, μου άρκεσε μια γρήγορη μ...

Θεσσαλονίκη του ’60. Εξοχές. Μονοκατοικίες, λουλουδιασμένες αυλές, αλάνες (πεδία εκτόνωσης παιδιών και έφηβων), παραλιακά κέντρα (ανάσες ψυχαγωγίας των μεγάλων), ψάρεμα και κολύμπι στη θάλασσα, ρεμβασμοί στο μοναδικό ηλιοβασίλεμα του Θερμαϊκού, έρωτες, πλατωνικοί και όχι, υπό το σεληνόφως, αγνά αισθήματα, ανιδιοτελείς φιλίες. Η Αρετή, αθώα και άκακη ψυχή, βιώνει σ’ αυτό το περιβάλλον τον νεανικό έρωτα αλλά και την προδοσία του, που σημαδεύουν την πορεία της ζωής της. Ζωή που της επιφυλάσσει ανατροπές και δοκιμασίες μέσα από τις οποίες συνειδητοποιείται, ανακαλύπτει τις ικαν...

Φιλία! Μεγάλη λέξη, απέραντη σαν το σύμπαν! Με πολλές αποχρώσεις και παραλλαγές -τόσες ίσως όσες και οι άνθρωποι πάνω στη γη. Φιλίες παιδικές, φιλίες συναδελφικές, φιλίες αδελφικές που αντέχουν στον χρόνο και τα δύσκολα της ζωής. Οι άντρες έχουν μια δική τους άποψη για τη φιλία. Έχουν αντροπαρέες, δένονται σχετικά εύκολα με στενές σχέσης φιλίας, αλλά οιδεσμοί αυτοί μπορεί να σπάσουν με εξίσου σχετική ευκολία. Οι γυναίκες, από την άλλη, δύσκολα στεριώνουν ισχυρούς φιλικούς δεσμούς, αλλά, άπαξ και δέσουν τη φιλία τους, είναι έως αδύνατο να μπει κάποιος ή κάτι ανάμεσά τους...

"Η συγγραφεύς ξέρει να στήνει ένα θέμα. Που το πραγματεύεται με ρεαλισμό και ζωντάνια. Το επενδύει έντεχνα, ευφάνταστα, χιουμοριστικά, μέσα από δυνατές περιγραφές, υπηρετώντας την αλήθεια, σε μια ζωή αναλλοίωτα πνιγηρή στη ζοφερή καθημερινότητά της. Η ηρωίδα, που αισθάνεται ανία, πιεζόμενη ανάμεσα στις απιστίες του φίλου της και στις κοινωνικές συμβάσεις, καταφεύγοντας σε φαντασιώσεις και παραισθήσεις κάποτε, γίνεται συμπαθής σ' αυτή την Ονειρική δολοφονία".

Η αδελφή ενός συμμαθητή, η αρραβωνιαστικιά ενός φίλου, μια οικονομική μετανάστρια και μια εξωτική καλλονή αναζητούνται από το ίδιο πρόσωπο. Δεν βρέθηκαν ποτέ, αλλά στο δρόμο βρέθηκαν τόσα άλλα πράγματα.

Καλοκαίρι 2013. Διακοπές στην πανέμορφη Λίνδο της Ρόδου. Πρόκειται για μια καταγραφή γεγονότων που συνέβησαν. Ξεκινάς για να ξεκουραστείς και να ξεφύγεις από την πνιγηρή καθημερινότητα της πόλης και ονειρεύεσαι ένα ξέγνοιαστο πέρασμα λίγων ημερών. Όμως γνωρίζεις καλά ότι ένας ανήσυχος νους ποτέ δεν μπορεί να μείνει σε απραξία. Επιζητά νέο τρόπο ζωής, για να έρθει πιο κοντά στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του. Έτσι, όταν του δοθεί η ευκαιρία την αξιοποιεί ανάλογα. Η ιδέα των πνευματικών ερωτικών συμποσίων βρήκε πλήρη ανταπόκριση. Ήταν μια διέξοδος που θα μας πρόσφερε νέα πνοή...

"Σε μερικές μέρες, συγκινημνένη, με λίγα χρήματα στην τσέπη κι ένα ξεφτισμένο βαλιτσάκι, δεμένο με σκοινιά, στο χέρι -ήταν στο τσακ να σκάσει και να πετάξει έξω το περιεχόμενό του-, πήρε ένα λεωφορείο, φίσκα στον κόσμο, για την Τιφλίδα, αποχαιρετώντας τους συγγενείς και το χωριό της - ίσως για πάντα, ποιος ήξερε; Δεν τη φόβιζε όμως το μέλλον, πίσω της άφηνε μόνο φτώχεια και δυστυχία. Στην πρωτεύουσα έμεινε σε κάτι γνωστούς της μερικές μέρες ώσπου να κανονίσει τα χαρτιά της, τη βίζα της, και όλες τις άλλες λεπτομέρειες. Πήγε και στο γραφείο ταξιδιών που έβαζε πούλμαν για τη...

Κοντά στα 1653, Τούρκοι κι Αλβανοί φθάνουν στα χωριά της ορεινής Αρκαδίας με σκοπό να απαγάγουν μικρά αγόρια και κορίτσια, να λεηλατήσουν σπίτια και να κλέψουν ζώα. Αρχηγός τους ήταν ένας φοβερός γενίτσαρος που άκουγε στο όνομα Οσμάν. Στα χωριά σήμανε αμέσως συναγερμός για να κρυφτούν τα γυναικόπαιδα κι οι γέροι σε σπηλιές, να σιγουρέψουν τα ζωντανά τους και να ετοιμαστούν οι άντρες για να αντιμετωπίσουν τη φονική απειλή. Δύο ηλικιωμένες γυναίκες, όμως, η Αφροδίτη κι η πεθερά της δεν τους ακολουθούν. Δε φοβούνται τους αδίστακτους εισβολείς γιατί δεν έχουν τίποτα πλέον ν...