Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ζωή συχνά μας επιφυλάσσει εκπλήξεις, άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες". Είναι τα πρώτα λόγια του Ορέστη Χριστοδούλου, ο οποίος συλλαμβάνεται ως ο βασικός ύποπτος για τη δολοφονία του πρώην συντρόφου του Ντέηβιντ και οδηγείται στη φυλακή. Για την υπεράσπισή του καλούνται ως μάρτυρες φίλοι του πρώην ζευγαριού. Μέσα από τις καταθέσεις τους και ένα σπαρταριστό παιχνίδι λέξεων, αλλά και ακροβασιών μεταξύ μαύρου χιούμορ και χολής, οι πρωταγωνιστές ξετυλίγουν τις παράλληλες ζωές τους με τον κατηγορούμενο για δολοφονία Ορέστη Χριστοδούλου και "φροντίζουν" για την επιβάρυνση...

Αλεξάνδρεια - Αθήνα - Κύπρος Ένα ταξίδι στο παρελθόν, με φόντο τις όμορφες παιδικές αναμνήσεις του ήρωά μας, του νεαρού Γεωργίου. Μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία στην Αλεξάνδρεια με τις ομορφιές της, τις ανέσεις της και τις χαριτωμένες σκανδαλιές της. Οι χώροι, οι δρόμοι, οι άνθρωποι της Αλεξάνδρειας και βέβαια η καρδιά του ελληνισμού ηχούν με τα ζωηρότερα χρώματα στις αναμνήσεις του συγγραφέα. Και έπειτα η προσφυγιά στην Αθήνα. Η ανατροπή της ζωής του ήρωα, οι δυσκολίες και η ανάγκη για προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα. Ένας πραγματικός αγώνας για επιβίωση. Τελευταίος στα...

Ποιά θα είναι η μοίρα της νεαρής ζητιάνας όταν θα ακολουθήσει τον Τζάκσον στο παλιό αρχοντικό του; Τί μυστικά κρύβονται πίσω από την διπλή ανάγλυφη πόρτα της έπαυλης; Ο τρόμος συναντάει την φαντασία σε αυτή τη νουβέλα του Νίκου Μιχαλόπουλου, αντάξια των μεγάλων έργων της αγγλικής λογοτεχνίας τρόμου του περασμένου αιώνα...

Ένα ολοκληρωμένο κείμενο μοιάζει με έντομο φυλακισμένο μέσα σε κεχριμπάρι. Δεν αφήνει πολλά περιθώρια ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί διαφορετικά, ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει αποδράσει από τη ροή που τελικά του δόθηκε. Όταν όμως ένα κείμενο δεν έχει γραφτεί, ή βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της δημιουργίας, οι πιθανότητες που απλώνονται μπροστά του είναι, πολύ σωστά, άπειρες. Ωστόσο, από καταβολής κόσμου οι συγγραφείς γράφουν τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Γράφουν για τη μήτρα και το θάνατο, για τον έρωτα και την απώλεια, για το καλό και το κακό, για...

Όσο και αν έστυβα το μυαλό μου, ούτε μια λέξη δεν έβγαινε στην λευκή κόλλα μπροστά μου. Μετά από δυο χρόνια αδιάκοπης συγγραφικής παραγωγικότητας, έξι βιβλία, τα τέσσερα Best-seller, είχε φτάσει η ώρα που φοβόμουν. Παντελής έλλειψη έμπνευσης. Ούτε την πρώτη λέξη της πρώτης πρότασης. Ναι, είχα ξεκινήσει καμιά εικοσαριά φορές, για να την σβήσω και καπάκι να ξεκινήσω με άλλη λέξη, που όμως δεν είχε την παραμικρή συνέχεια.Το πρόσφατο συμβόλαιο με τον εκδοτικό οίκο, μιλούσε για τρία βιβλία τον χρόνο, ένα κάθε τέσσερις μήνες και οι δυο πρώτοι είχαν περάσει, χωρίς να έχω βρει, ούτ...

Εκτός ορίων πρωτευούσης, απλώνεται μια ράθυμη λουτρόπολη με τους αδιάφορους χειμώνες, τα ήρεμα καλοκαίρια και τους φιλήσυχους κατοίκους της. Ξαφνικές ανοικοδομήσεις ξενοδοχείων αλλά και αφίξεις, όπως εκείνη της νεαρής Λόλας θα ξυπνήσουν από τον αιώνιο ερωτικό ύπνο τον Μητσούλα, τον ιδιοκτήτη του "Ξιφία" που σύντομα θα μετονομαστεί σε "Λόλα Bar’s", αλλά και τον ξεπεσμένο τυχοδιώκτη Μίνωα. Αναπάντεχες αλλαγές όμως θα ζήσουν και εντός ορίων Αττικής, μια σειρά από ετερόκλητους χαρακτήρες που ακολουθούν τα ίδια βήματα της καταστροφής: ο Λούλος, ο Παντελής, ο Λίτσης, η Κορνηλία κ...

Η Ελένη, μια γυναίκα πενήντα χρόνων που βιώνει την κατάρρευση της ζωής της και την ανεργία, ψάχνει την προσωπική της αναδόμηση και μετά από παρότρυνση της αδελφής της πηγαίνει ένα ταξίδι στην Πάτμο. Εκεί γνωρίζει μια ηλικιωμένη κυρία του τόπου, την Θάλεια, που της ασκεί μια επιρροή γαλήνης. Την ίδια στιγμή ανακαλύπτει τυχαία τις σημειώσεις ενός ντόπιου ερημίτη, του Θεόφιλου, και μέσω αυτών αποφασίζει να συμμετάσχει σε μια θεατρική παράσταση που θα ανέβει στο Σπήλαιο της Αποκάλυψης. Οι ανελέητες φθορές και αλλοιώσεις σβήνουν τα ίχνη τους και αναδύουν μια νέα προσωπική ταυτότ...

Η Ελένη, μια γυναίκα πενήντα χρόνων που βιώνει την κατάρρευση της ζωής της και την ανεργία, ψάχνει την προσωπική της αναδόμηση και μετά από παρότρυνση της αδελφής της πηγαίνει ένα ταξίδι στην Πάτμο. Εκεί γνωρίζει μια ηλικιωμένη κυρία του τόπου, την Θάλεια, που της ασκεί μια επιρροή γαλήνης. Την ίδια στιγμή ανακαλύπτει τυχαία τις σημειώσεις ενός ντόπιου ερημίτη, του Θεόφιλου, και μέσω αυτών αποφασίζει να συμμετάσχει σε μια θεατρική παράσταση που θα ανέβει στο Σπήλαιο της Αποκάλυψης. Οι ανελέητες φθορές και αλλοιώσεις σβήνουν τα ίχνη τους και αναδύουν μια νέα προσωπική ταυτότ...

Θα έγραφε το πιο δυνατό, το πιο συγκλονιστικό ρεπορτάζ στην καριέρα της! Την είχε κυριέψει η επιθυμία για επιστροφή. Ένιωθε ότι μια μεγάλη δύναμη την εξακόντιζε στα ύψη, την ωθούσε να παλέψει, να αντισταθεί, να νικήσει! Ήταν μια δύναμη που την έσπρωχνε όλο και πιο κοντά στην έξοδό τη;. Το μυαλό της έτρεχε μακριά και βιαζόταν. Βιαζόταν να καταγράψει τα γεγονότα, ενόσω ήταν ακόμα ζωντανά τα βιώματα, για να είναι όσο γίνεται περισσότερο πειστική κι αληθινή, να αγγίξει τον κόσμο, να συγκινήσει, να προβληματίσει, ακόμα και να ενοχλήσει!

Όλα παραπέμπουν σε κάτι απλό, οικείο, σχεδόν οικογενειακό. Νιώθουν άνετα, κάποιες φορές ευφορικά. Κινούνται μεταξύ μέσης και τρίτης ηλικίας και παραείναι απασχολημένοι με αυτά που κάνουν, θέλουν ή περιμένουν ώστε να προσέξουν πως μέσα στο ίδιο σπίτι ανοιγοκλείνουν πόρτες και εμφανίζονται παιδιά. Παιδιά που μεγαλώνουν εν μέσω μυστικών. Που πέφτουν σε διαλείμματα σιωπών απλώς και μόνο επειδή έρχονται αντιμέτωπα με λέξεις, εκφράσεις, και μυστικά πολυάσχολων καλά κρυμμένων ενηλίκων. Πολύ σύντομα αρχίζουν να θέτουν ερωτήσεις και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Σκιές σκάνε στους τοί...

Μια γυναίκα δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει σαν άλλοθι τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της, για να μπορέσει να δικαιολογηθεί στον εαυτό της για όσα έχει και δεν έχει κάνει, αλλά βαθιά μέσα της κυρίως να εκδικηθεί τον αυταρχικό πατέρα της. Να εκδικηθεί πάνω απ' όλα τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να μπορεί καν να το αντιληφθεί. Μια άγνωστη που στ' αλήθεια πιστεύει πως μπορεί να νικήσει τη ζωή μόνο με το θάνατό της, το φως μόνο με το σκοτάδι, τη χαρά μόνο με τη θλίψη. Ένα άλλοθι που είναι αρκετό για να απαλύνει τον πόνο της και να κάνει τα πάντα να μοιάζουν για κείνη λιγότερο...

Από τις αµυγδαλιές µας µπροστά στο σπίτι µας στο χωριό, ζωντανή δεν έχει µείνει ούτε µία. Κάνα δυο κορµοί µονάχα υψώνονται ακόµα, ξεροί όµως. Διχάλες κούφιες µαυριδερές, την Ελενίτσα από κάτω τους µου ’τυχε να την αγαπήσω. Έφτυσα µια πέτρα πλακουτσωτή, την πέταξα στριφογυριστή προς τα πάνω κι ό,τι έβγαινε. Άµα µου τύχαινε η άφτυστη πλευρά, θα αγαπούσα τη Ρούλα.

Ο κόσμος μιας μοναχικής γυναίκας κάπου στην πλατεία Βικτωρίας. Γύρω της, η ξαδέλφη της η Μίνα και οι υπόλοιπες γυναίκες μιας ενορίας κάπου στο Ρουφ, μαζί με τον παπα-Ιωάννη. Οι Κυριακές της είναι γεμάτες, λειτουργία και μετά συσσίτια στους απόρους... Μέχρι που και οι υπόλοιπες μέρες αποκτούν νόημα με την εμφάνιση του Σταύρου. Ενός νεαρού που μένει στην ίδια πολυκατοικία με κείνη και που με κάποιον τρόπο τής γεμίζει τη ζωή. Όχι αναγκαστικά την ερωτική... Αποσιωπήσεις, υπόγειες και αδρές συνδέσεις σε μια ατμοσφαιρική νουβέλα.

Την κοιτούσα με προϊούσα ευχαρίστηση και πέρασε απ'το μυαλό μου να πυκνώσω το ενδιαφέρον της γι'αυτό που είπε σε στιγμή παρορμητική. Επιθύμησα να μιλήσω σ' έναν άνθρωπο, όχι ασκητή, αγνό ή θεοσεβούμενο, σ' έναν κοινό άνθρωπο που διατύπωσε έξω από τα συνηθισμένα να'χει συζήτηση μαζί μου... "Ταξιδεύω τριακόσια χρόνια, εγώ ο άγγελος Ιωήλ, κι έχω να πω, αγαπητή Θάλεια..." Πέρασε μια ζωή στη δίνη των αναμνήσεών του και αποφάσισε αυτή την κάθοδο προς τους ανθρώπους.

Γυρίσαμε το καρνάγιο μέχρι πέρα, σχολιάζοντας τα σκάφη, είχε όμορφα σκαριά και άχρωμα πλαστικά, κουρασμένα μοτόρια και λίγα καΐκια. Φτάσαμε και στον ταρσανά κι εκεί κόλλησε. Στο έδαφος ήταν χαραγμένες καμπύλες, πυκνές, η μία πάνω στην άλλη, σαν ο ζωγράφος να μην πετύχαινε το αποτέλεσμα και να προσπαθούσε ξανά και ξανά, δίχως να σβύνει τις παλιές. -Είναι χνάρια. Η περιουσία του καραβομαραγκού. Κάθε χνάρι οδηγεί τον μαραγκό να φτιάξει την ακτίνα ή τον άξονα για διαφορετικό τύπο και μέγεθος καϊκιού. Δεν ήξερα να τα ξεχωρίσω, κάποια ήταν χνάρια της μάνας, κάποια των στρώσεω...

Η νουβέλα του Τριαντάφυλλου Η. Κωτόπουλου συναπαρτίζεται από 11 Μικρές και μεγάλες ιστορίες. Είναι οι μεγάλες ιστορίες περιπέτειες ολόκληρες που θα βρουν τον δρόμο τους. Κι είναι οι Μικρές ολόκληρα μυθιστορήματα, που μένει να γραφτούν από έναν άλλο Τριαντάφυλλο ή έναν Ηλία, έναν Γιώργο, έναν Βασίλη... Το σαλόνι είχε πλημμυρίσει από επισκευές στην ταράτσα τον προηγούμενο χειμώνα, το ξύλο είχε φουσκώσει και στα περισσότερα σημεία είχε ανοίξει. Έπρεπε να γνωρίζεις τα περάσματα για να μην τα αναποδογυρίζεις. Και γελούσανε με την Ελένη που μπερδευότανε. Οι τρεις τους ξέρανε...

Η Βγερού! Η Χιώτισσα που κατάφερε να επιζήσει από τη Σφαγή του 1822 κι από τη δουλεία στη Σμύρνη και να επιστρέψει στη Χίο, να κάνει παιδιά, εγγόνια και ν’ αφήσει κληρονομιά την ιστορία της. Μια ιστορία που, σχεδόν δύο αιώνες μετά, θα βρει αποδέκτη την Αγγελική, μια σύγχρονη Ελληνίδα, και θα τη βοηθήσει να συναρμολογήσει την κατακερματισμένη της ταυτότητα.

Η νουβέλα "Χρήστος Μηλιώνης" αποτελεί έργο-ορόσημο στην πορεία του συγγραφέα, καθώς απομακρύνεται από το ιστορικό μυθιστόρημα και εγκαινιάζει τη στροφή του στο διήγημα. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Ακαρνανία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.