Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δώδεκα επιστολές που στέλνει ένας εξόριστος σε μια δεσποινίδα στο Παρίσι. Ποιος είναι άραγε ο αποστολέας; Έχει γνωρίσει διά ζώσης την αλληλογράφο του; Δώδεκα μήνες σε μια σιωπηλή φυλακή. Μοναδική επικοινωνία με τον έξω κόσμο αυτές οι επιστολές - γραμμένες με παρορμητισμό, πάθος και απόγνωση. Δώδεκα γραμματόσημα κολλημένα σ’ έναν τοίχο. Δώδεκα αναπνοές σε κενό αέρος...

Ο Λύκος που αγαπάει... Η μικρή που βλέπει το τρυφερό πλάσμα, όχι το κτήνος. Η δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης που υπερβαίνει το φυσικό κόσμο... Εξανθρωπίζει τα τέρατα... Έτσι ο Λυκούργος Λύκος και η μικρή αποτελούν την ιδανική σύνθεση όλων των ηρώων και των ηρωίδων των παραμυθιών που ακουμπούν στην ψυχή την περιπέτεια και την αγωνία τους με τρυφερότητα. Ο μύθος της αγνής αγάπης τους έχει μια θέση για όλους μας.

"Μεσημέρι ήτανε... Οι μύγες ζουζούνιζαν κι εγώ νύσταζα ...και νανουριζόμουν απ’ τη ζέστη κι ούτε υποψιαζόμουν το δράμα που με περίμενε. Βγήκε ο Κωστής απ’ το σπίτι. Έκανα πως δεν τον είδα. Μπήκε στο αχούρι και σε λίγο όρμηξε έξω φορώντας κάτι παλιοπάπουτσα που έμοιαζαν να τον στενεύουν. Στο χέρι κρατούσε ένα σχοινί με μια θηλιά στην άκρη. Εγώ αδιάφορος πάντα. Πήγε με φούρια στο γουρούνι... Του άνοιξε την πόρτα και το βγαλε έξω με το ζόρι... Ο φόβος άρχισε να μου μουδιάζει την πλάτη. Με έλυσε και πήδησε πάνω μου. Πάγωσα. Κάθισε για λίγο στη ράχη μου ακίνητος. Το γουρούνι περ...

"Καταλαβαίνεις γιατί σε στέλνω εκεί κάτω;" με ρώτησε. Ένα ελαφρύ αεράκι φυσούσε στο λιμάνι, το κασκόλ του χόρευε πάνω στο καλό του μπουφάν. Κοντούλης, με κοιλίτσα, τριχωτός, θύμιζε αποβλακωμένη αρκούδα. Με το ύφος που είχε σχεδόν πάντα, ένα είδος απάθειας που την ίδια στιγμή απέπνεε έναν τόνο εξοργιστικά στέρεης σιγουριάς Τα λόγια του ήταν προβαρισμένα, το στήσιμο του το ίδιο. Η κοψιά του ήταν μια εξωτερίκευση αναμασημένων κλισέ που είχε ψαρέψει από φτηνά βιβλία, ταινίες και κακογραμμένα παιδαγωγικά συγγράμματα. Κι όμως, ενώ τα αναγνώριζα όλα αυτά, ενώ η αλλοτρίωση του μου...

Είναι μια συλλογή επίλεκτων διηγημάτων στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η γνωστή νουβέλα "Ο θάνατος του παλληκαριού" του επιφανούς Έλληνα συγγραφέα Κωστή Παλαμά μεταφρασμένα στην αλβανική γλώσσα.

«Εγώ ταξίδευα στην Αφρική, ταξίδευα στην Αυστραλία. Ο έρωτας δεν είναι μόνο σαρκικός, είναι και πνευματικός. Ήτανε το μυαλό μου αλλού πάντα. Πάντα. Έλεγα άντε να τελειώσει, να φύγει. Κι όλες οι γυναίκες αυτό λέγανε. Δηλαδή της δουλειάς οι γυναίκες. Αυτό σκεφτόντουσαν και αυτό λέγανε. Αυτό κάνανε. Γιατί, ήξερε αυτός πού είναι εμένα το μυαλό μου; Όλοι οι άντρες που πάνε για αγοραίο έρωτα δεν το ξέρουνε ότι η γυναίκα δεν πρόκειται να ανταποκριθεί; Εν γνώσει τους πάνε. Δεν είναι η γυναίκα τους ή η γκόμενά τους. Βέβαια το μυαλό μου εμένα μπορεί να ταξίδευε, αλλά σαν αγγούρι δεν...

2015. Συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την έλευση των ξένων στρατιωτών στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δημοτικές αρχές της πόλης οργανώνουν μια επετειακή εκδήλωση σε γνωστό κινηματοθέατρο, όπου, με τη μεσολάβηση του μέντιουμ Νίνα, καταφθάνουν από το υπερπέραν και σωματοποιούνται επί σκηνής τα εκτοπλάσματα έξι ξένων στρατιωτών που βρέθηκαν στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης πριν από έναν αιώνα. Ο κάθε ένας καταθέτει τη δική του μαρτυρία, μέσα από την οποία ζωντανεύει το μουρλό σύμπαν της εποχής εκείνης. Ένα σύμπαν το οποίο περιλαμβάνει: το σαρκοφάγο...

Ο Λάιος τον διέκοψε απότομα. Και πάλι δεν με κατάλαβες, είπε απελπισμένος και τον έπιασε απ’ το μπράτσο κάνοντας ένα νόημα στους άντρες που παρακολουθούσαν τη συζήτηση να πλησιάσουν κι άλλο, δεν είναι μόνο ότι μαθεύτηκε, το πράγμα είναι πιο σοβαρό, κυκλοφορεί η φήμη πως έρχεται. Ο Δαμιανός απόρησε· ποιος έρχεται άνθρωπέ μου; ποιος, πανάθεμά τον, που σ’ έχει κάνει να πανιάσεις έτσι; Ο Καμουζάς, είπε ο Λάιος, έρχεται ο Καμουζάς. Η ιστορία αυτού του βιβλίου βασίζεται σε πραγματικό γεγονός που βρήκα καταγεγραμμένο στις προσωπικές σημειώσεις συγγενικού μου προσώπου....

Υφαίνουμε στο μυαλό μας κάθε μέρα κι η σύνθεση των αναμνήσεων μεταβάλλεται. Θα μπορούσα, όμως, να προειδοποιηθώ για μια αντανάκλαση αυτού που θα γινόμουν; Κάθε ζωή αποτελείται από πολλές μέρες, τη μία μετά την άλλη. Περπατάμε, μέσα μας, συναντώντας γέρους, νέους, συζύγους, χήρες, αχρείους, συνετούς και επιπόλαιους. Όμως, πάντα συναντούμε τον εαυτό μας.

Πορτραίτο μιας πατρίδας, τοιχογραφία μιας εποχής, η επιτομή της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας μέσα από πέντε διαδοχικές αφηγήσεις, όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Η ζωή τριών γυναικών και δύο ανδρών και το κοινό αόρατο νήμα που τους ενώνει. Από τις μικρές τους γειτονιές μέχρι τη Μεγάλη Πολιτεία, ο Κοσμάς και η Ασπασία με τη Σταυρούλα, ο Γιώργος και η Κατερίνα, αφηγούνται το χρονικό της προσωπικής, αλλά και της συλλογικής μας ενηλικίωσης. Το βιβλίο ακολουθεί τους χαρακτήρες σε όλη τους τη μυθοπλαστική διαδρομή άλλοτε με ακρίβεια κι άλλοτε με οικονομία. Μας μεταφέρει...

Τον Ιούλιο, αρχές δεκαετίας του ’60 ο Παναής ο Στάλος, ακτήμονας, μικροκαλλιεργητής ντομάτας, στο μικρό κτήμα του με ενοίκιο, βλέποντας τις νέες οικονομικές συνθήκες ν’ αλλάζουν τη ζωή του και της οικογένειάς του με εκείνους τους αθέατους νόμους της αγοράς των ισχυρών, αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Γύρω τους αλλάζουν όλα από τους λογοτεχνικούς χαρακτήρες μέχρι τον κόκκινο τάπητα ντομάτας ο οποίος μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη, όπως οι άνθρωποι. Ο συγγραφέας οφείλει να μιλά τη γλώσσα της αλήθειας και το αντίθετο της υποκρισίας, να είναι ειλικρινής με την ιστ...

Γραμμένη στον εξωπραγματικό χρόνο των τριών ημερών, η νουβέλα αυτή είναι μια ακόμη διπλοβελονιά, ένα ακόμη ντελικάτο και φιναρισμένο έργο, προσεγμένο στην εντέλεια όπως όλες οι νουβέλες του. Το ύφος του συγγραφέα γνώριμο. Ένας χώρος και δυο αντίπαλοι σε μια μονομαχία μέχρις εσχάτων. Μόνο που αυτή η αναμέτρηση δε γίνεται για να τους χωρίσει ή να αναδείξει κάποιον νικητή, αλλά για να ενώσει το πολύπαθο ζευγάρι. Πρόκειται για μια σπαρακτική ερωτική ιστορία, για ένα εντυπωσιακό, βαθύ ψυχογράφημα ταραγμένων ψυχών, πάντα ξεχωριστών, πάντα ανθρώπων που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο κ...

Ο πρωταγωνιστής, o Φάνης Παπασταύρος, ένας ανεκδιήγητος νεαρός, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τις παράξενες περιπέτειές του που είναι για γέλια και για κλάματα. Ο Φάνης τη μέρα λουφάζει, αλλά τη νύχτα... "ανθίζει"! Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να τον περιγράψει ή να τον χαρακτηρίσει, καθώς είναι ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα...

"Τα Μωρά της Λίμνης" θα μας ταξιδέψουν με τις δικές τους αληθινές ιστορίες στον όμορφο κόσμο εκείνων των μαμάδων ηρωίδων, που είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, δεν μπόρεσαν να γεννήσουν και να αγκαλιάσουν τα μωρά τους ...

Δύο αλληλοσυνδεόμενες ιστορίες εξάρτησης. Δύο παράλληλες -όχι χρονικά- αλλά συναισθηματικά ιστορίες ζωής. Ίσως και αγάπης, εάν η αγάπη φτάνει ως εκεί που βλέπει κανείς τα λάθη του στο πρόσωπο του άλλου ή βλέπει στο πρόσωπο αυτό τη σωτηρία από αυτά τα λάθη. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, κάποτε γονιών, πατέρας θύμα του πατέρα, μητέρα θύμα εκείνου. Ένα ζευγάρι νεαρών, άντρας θύμα του εαυτού, κοπέλα θύμα της μητέρας της. Ο καιρός κυλά μέσα σε τεχνητές χαρές, δάκρυα δειλίας, αλλά και αχτίδες ελπίδας, γιατί κάποτε, κάποιος χόρεψε πάνω στην μπαλαρίνα με τα κερασένια χείλη τ...

Μια έφηβη, λίγο πριν τελειώσει η σχολική χρονιά, μετακομίζει από το νησί της ξαφνικά στην Αθήνα μόνη. Έχοντας ελάχιστα συνειδητοποιήσει γιατί φεύγει και πού πηγαίνει, παλεύει να σταθεί στα πόδια της. Όχι μόνον πρακτικά αλλά κυρίως συναισθηματικά, ψυχολογικά. Αφήνεται, λοιπόν, στη ζωή και σε όσα αυτή της φέρνει, με την ελπίδα ότι τα όμορφα πράγματα θα διασωθούν στο τέλος και θα ανθίσουν. Η Ρου είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, όχι μόνο για τη δύσκολη εφηβεία ενός κοριτσιού, αλλά για όλους τους ανθρώπους που δυσκολεύονται παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους να αντέξουν το β...

Ο Βαγγέλης, ένας νεαρός ντίλερ, γυρνάει τους δρόμους της Αθήνας με ένα μικρό φίατ, φτιάχνοντας με χόρτο τους πελάτες του. Προμηθευτές του είναι δυο μεσήλικα αδέρφια, η Σοφία και ο Σπύρος. Αφού κερδίσει την εύνοιά τους, μπαινοβγαίνει τακτικά μέσα στο σπίτι τους και εισάγεται στον κόσμο τους. "Το κατεβάζει με δύναμη στο κεφάλι του Ρώσου. Μία, δύο, τρεις φορές. Το μισό του πρόσωπο βάφεται κόκκινο, από το μέτωπο μέχρι το σαγόνι. Δεν έχω ξαναδεί όπλο από κοντά." Βυθιζόμενος όλο και περισσότερο σε μια καθημερινότητα με παράνομους, πρώην και νυν πρεζάκια, νταβατζήδες και ψευ...

Tango Salvacion: Τανγκό σωτηρίας, που μετά από χρόνια εξελίσσεται σε λυτρωτικό τανγκό. Η άρνηση εκείνης να του χαρίσει ένα τανγκό, αφού πριν είχαν ανταλλάξει φλογερές ερωτικές ματιές, ήταν η αιτία εκείνος να φύγει εσπευσμένα από το πάρτυ, χωρίς να της πει ούτε ένα "γεια" ! Όμως η μοίρα, αυτή που ορίζει τις ζωές των ανθρώπων, τους εκπλήρωσε τη σφοδρή τους επιθυμία να ξαναβρεθούν, που και οι δυο τους επιζητούσαν τόσο χρόνια μέχρι... θανάτου, και ένα πρωΐ ενώθηκαν στην κεντρική λεωφόρο της γενέτειράς τους και οδηγήθηκαν σ' ένα μακάβριο και παθιασμένο έρωτα και χορεύοντας...