Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η συγγραφεύς ξέρει να στήνει ένα θέμα. Που το πραγματεύεται με ρεαλισμό και ζωντάνια. Το επενδύει έντεχνα, ευφάνταστα, χιουμοριστικά, μέσα από δυνατές περιγραφές, υπηρετώντας την αλήθεια, σε μια ζωή αναλλοίωτα πνιγηρή στη ζοφερή καθημερινότητά της. Η ηρωίδα, που αισθάνεται ανία, πιεζόμενη ανάμεσα στις απιστίες του φίλου της και στις κοινωνικές συμβάσεις, καταφεύγοντας σε φαντασιώσεις και παραισθήσεις κάποτε, γίνεται συμπαθής σ' αυτή την Ονειρική δολοφονία".

Έπειτα από ένα εργατικό ατύχημα, ο Δημήτρης εισάγεται στην εντατική, σε κωματώδη κατάσταση, όπου νοσηλεύεται για έξι χρόνια. Η μητέρα του ως φύλακας άγγελός του, μην έχοντας κανέναν άλλο, στέκει σαν βράχος στο πλευρό του μέχρι την ώρα που οι γιατροί τής ανακοινώνουν πως πρέπει να τον αποσυνδέσουν από τα μηχανήματα που τον κρατούν στη ζωή. Συντετριμμένη, αλλά δίχως να χάσει τις ελπίδες της, την ίδια στιγμή που ο γιος της έχει ελάχιστα δευτερόλεπτα ζωής, τον εκλιπαρεί με όση δύναμη της είχε απομείνει να σηκωθεί! Ακριβώς τότε συμβαίνει το αναπάντεχο...

Πανελλήνιες... Μια λέξη που τρομάζει κάθε έφηβο όσο πλησιάζει προς το τέλος των μαθητικών του χρόνων. Για πολλούς είναι και η δοκιμασία μέσα από την οποία θα κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και για τους ήρωές μας, τη Ρέα, τον Μιχάλη, τον Δημήτρη και τους φίλους και συμμαθητές τους. Η τρίτη λυκείου είναι η περίοδος που θα δοκιμάσει την υπομονή τους και θα τους φέρει αντιμέτωπους με φόβους και ανασφάλειες καθώς περνούν από την εφηβεία στην ενηλικίωση...

[...] πάντοτε απορούσε πώς εμφανίζονται τόσα πολλά σαλιγκάρια μετά από κάθε δυνατή νεροποντή. Τα σαλιγκάρια δεν είναι ουρανοκατέβατα, τα γεννάει η γη. Το ότι εμφανίζονται περισσότερα μετά από κάποια δυνατή καταιγίδα, αυτό είναι και θα παραμείνει άγνωστο, καθότι αυτό είναι και το μυστικό τους. Χρειάστηκαν τριάντα πέντε χρόνια εργασίας για να κατανοήσει την αντιστοιχία με τους ανθρώπους που προχωρούν είτε, με κέρατα, είτε με σάλιο. Όσον αφορά τα κάθε είδους παράσιτα, αυτά ευδοκιμούν όσο τα ανέχεσαι στον κήπο σου και δεν τα ξεριζώνεις. Κατ' αναλογία οι άνθρωποι παράσιτα ευη...

"Οκτώ μήνες, σκέφτηκε ο Σίμος. Οκτώ μήνες για μια καινούργια ζωή. Αξίζει. Κατέβηκε δυο δυο τα σκαλιά μέχρι την εξώπορτα κι εκεί, στο απέναντι κτίριο, για μια στιγμή, νόμισε πως την είδε πως ίσως είχαν κάνει λάθος απ' τη Σοχνούτ που του είχαν πει πως δεν έχουν στοιχεία της· πως ήταν η Μαζάλ, όπως τη θυμόταν, με το πράσινο φουστάνι της, τα αέρινα βήματά της. Έτρεξε να την προλάβει αλλά η γυναικεία φιγούρα είχε εξαφανιστεί στους δρόμους της Αθήνας· λάθος, σκέφτηκε σίγουρα θα είχε κάνει λάθος". Η νουβέλα της Λουκίας Δέρβη "Ομπρέλες στον ουρανό" τοποθετείται χρονικά σε μία α...

Στη λίμνη της Δοϊράνης εξαφανίζεται κάτω από περίεργες συνθήκες η συγγραφέας Σάρα Ανδρέου. Οι έρευνες που διεξάγονται από τον αστυνομικό Ηλιού για τη διαλεύκανση του μυστηρίου μας αποκαλύπτουν σταδιακά την περιπλοκότητα και την αντιφατικότητα των δεσμών. Μπροστά στις αποκαλύψεις αυτές ο κύριος στόχος των ερευνών και η τελική τους έκβαση χάνουν βαθμιαία τη σημασία τους. Πρόκειται για μια ιστορία που ενώ αρχικά δείχνει να έχει αστυνομικό ενδιαφέρον, τελικά αποδεικνύεται μια καταγραφή ψυχικών καταστάσεων.

Κάποτε δεν ήμουν η Ελένη. Ήμουν το μανταρίνι, το γλυκό του κουταλιού. Η καρδιά του μαρουλιού, το τζιέρι. Κι άλλα πολλά ήμουν που εκείνη κάθε τόσο επινοούσε. Ζούσα σ' ένα αστέρι που το λέγαν "Μία". Στη "Μία" δε σκοτεινιάζει ποτέ. Χιλιάδες κόκκινα μπαλόνια πετούν ανενόχλητα στον ουρανό. Ο Αλμπέρ Λαμορίς με τον Πασκάλ ζουν μιαν αχώριστη χαρισάμενη ζωή. Η κρεμ καραμελέ συνοδεύει το μαντί. Το Παρίσι δεν είναι μακριά από την Καππαδοκία. Οι φάρσες δεν πληγώνουν τη Σεχίρ. Το "μη σε μέλλει" και το κιρμιζί πιπέρι φορούν τα γιορτινά τους και με προσκαλούν σε γιορτή που δεν τελειώνει....

Η ενοχική Τέτα είναι στριμωγμένη σε μια καλούτσικη σχέση δίχως θέα. Μια νύχτα που φοράει το κίτρινο φόρεμά της, μέσα στη φασαρία του πάρτι, σε μια σειρά από μπαρ και κάτω από το μπαλκόνι του άυπνου γείτονα, ακολουθεί έναν που θέλει να φιλήσει. Η συνάντηση με τον Κακό ανοίγει ένα παράθυρο στον απαράλλακτο κόσμο της - η Τέτα χάνει την μπάλα. Ο Κακός μοιάζει δεδομένος και πρόθυμος. Ο Καλός της φαντάζει κουφός και τυφλός στο κουτάκι του. Και οι μπανάλ αμπελοφιλοσοφίες του ημερολογίου τοίχου της γιαγιάς δεν προμηνύουν κάτι καλό: "όποιος σκοπεύει να αδικήσει τον άλλον πρέπει ν...

Αυτή είναι η ιστορία της Χαράς και του Μίνωα. Μια δυνατή ιστορία για τον έρωτα και την απογοήτευση, για εκείνους που απλά βλέπουν τη ζωή να περνά από μπροστά τους και δεν κάνουν τίποτα για να εξελιχθούν. Περισσότερο όμως είναι για τους νέους που καθημερινά αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον, για εκείνους που καταλαβαίνουν ότι η δύναμη της αγάπης είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να νικήσει τα πάντα.

"[...] Oι νουβέλες αυτές (...) αποτελούν ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωικά, όχι όμως ως "ηρωίς" της Ελληνικής Επαναστάσεως, στον χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα -προς Θεού! όχι μελοδραματική, απλώς ως επιστέγασμα- την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο [...] υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού." Άλκης Αγγέλου

... Μου την είχαν συστήσει: δεσποινίς Δάφνη Πόθου. Περίεργο όνομα. Με τη Δάφνη της μυθολογίας ίσως είχαν κοινή μια αρχαιοπρεπή κυανή χλαμύδα· με τον πόθο όμως τι σχέση είχε. Η ίδια μου εξήγησε ότι ήταν αρχαιολόγος, μέλος μιας αρχαιολογικής ομάδας αμερικανικού Πανεπιστημίου, που έκανε ανασκαφές στη Σαμοθράκη. Ήταν ερωτευμένη με το νησί και τους ανθρώπους του. Τους πέντε μήνες το χρόνο που έμενε εκεί, από τον Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο, μπορούσε να συνδυάσει ό,τι καλύτερο πρόσφερε η νησιωτική Ελλάδα: τις κλασικές μνήμες και γνώσεις ιστορικές, τ' απρόοπτα της αρχαιολογικής σκαπά...

Δεν είναι εύκολη η ζωή όταν ο αγαπημένος σου σε παρατάει για μια άλλη ενώ εσύ έχεις κάνει τόσα γι' αυτόν και όταν μάλιστα διαθέτεις και όλο το πακέτο: κούκλα, νέα, επιτυχημένη επιστήμων! Και βέβαια η ζωή γίνεται πιο δύσκολη όταν ερωτεύεσαι στο καπάκι έναν άντρα δέκα χρόνια νεότερό σου που θέλει να στρώσει τον εαυτό του χαλί στα πόδια σου! Όλοι, φίλοι, γείτονες, συγγενείς και η μάνα σου η ίδια, νομίζουν ότι τους κάνεις πλάκα όταν τους λες ότι αυτόν θα τον παντρευτείς! Άσε δε, η μέλλουσα πεθερά... Όμως η ζωή είναι γεμάτη πλάκες, που οι άλλοι μας πείθουν ότι είναι τραγικές κα...

Ο Τζο Ιορδανίδης, ένας ρεπόρτερ από αυτούς που δεν κάθονται φρόνιμα, μπλέκει στην υπόθεση του θανάτου ενός φωτισμένου ιεράρχη. Πολιτικοί, ιερωμένοι, μυστικές υπηρεσίες, απειλές, συνθέτουν το παζλ μίας περίεργης και σκοτεινής ιστορίας, στην οποία ο ήρωάς μας χώνεται κάθε μέρα πιο βαθιά, και γυρισμός δεν φαίνεται να υπάρχει. Ο δρόμος προς την αλήθεια, άλλωστε, δεν είναι ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Στο τέλος, αποκαλύπτει πράματα και θάματα, και όχι πάντα του Θεού. Όλα αυτά, βέβαια, είναι αποκυήματα του νου ενός φαντασιόπληκτου συγγραφέα. Διότι, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνο...

-Μια ελληνική πόλη που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε. -Ένας ηλικιωμένος Έλληνας μετανάστης επιστρέφει από την Αυστραλία μετά δεκαετίες για να κανονίσει παλιούς λογαριασμούς της ψυχής και της καρδιάς. -Μια όμορφη γυναίκα προσπαθεί να συλλάβει το νόημα της ευτυχίας. -Μια γερόντισσα ζει μόνη σε ένα παράξενο σπίτι. -Κάποια από τις εκατοντάδες χιλιάδες τραγωδίες της Κατοχής, που εντέλει συναποτελούν την ενιαία και μοναδική τραγωδία αυτής της χώρας και των ανθρώπων της. -Ένα ημερολόγιο χαμένο αλλά διαρκώς παρόν. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, με λόγο που...

...Το σπαθί τού Εμανέζ άρχισε να ταλαντεύεται στερεωμένο γερά στον σταθερό του άξονα, απαγορεύοντάς του την είσοδο. Ο Σοσλάν έσυρε το δικό του σπαθί, που το είχε σμιλέψει ο θεός-σιδηρουργός για χάρη του χρησιμοποιώντας σίδερο τ' ουρανού, δου-λεύοντάς το δέκα συνεχόμενα μερόνυχτα. Το θεϊκό σπαθί αναμετρήθηκε με το χθόνιο σπαθί του γίγαντα. Στο πρώτο και στο δεύτερο χτύπημα οι λεπίδες άστραψαν από τις σπίθες που γεννήθηκαν με την τριβή των μετάλλων, και η κλαγγή ακούστηκε βαριά, δυ-ναμωμένη από το φυσικό ηχείο που σχημάτιζε το κοίλωμα των βράχων. Αλλά κανένα από τα δυο σπαθιά...