Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2010. Στα περίχωρα της Πάτρας δύο συνεργεία μαζεύουν ελιές. Ο Λευτέρης, ο Γιάννης, ο Θόδωρος, άνεργοι Έλληνες. Ο Αλία, ο Ιλίρ, ο Μαθιούλα, άνεργοι μετανάστες. Τα δύο συνεργεία διασταυρώνονται, ανταγωνίζονται, τσακώνονται. Οι γαλήνιοι ελαιώνες, τα παράξενα και θαυμαστά γεγονότα ανάμεσα στα ελαιόδεντρα δεν τους ημερεύουν. Οι μετανάστες κάθε Κυριακή παίζουν κρίκετ σ' ένα εγκαταλειμμένο γήπεδο. Το κρίκετ εμπλέκεται στους ανταγωνισμούς των δύο συνεργείων. Ένα απειλητικό μπαλάκι επικρέμαται πάνω τους. Σαν να ήρθε από το γήπεδο της χώρας των θαυμάτων της Αλ...

Η ανθρώπινη μοίρα είναι ένα παιχνίδι με το χρόνο. Μέσα σ' αυτό το παιχνίδι υπάρχει και η Λένα, ένα κορίτσι μόλις δεκαοχτώ χρόνων. Μια τραγική συγκυρία κατέστρεψε τα όνειρά της, ο βιασμός της... Πέντε οι βιαστές... Τότε η αγαθή ψυχή της αλλάζει μέσα σ' αυτό το παιχνίδι. Γίνεται δαιμονική. Σχεδιάζει για τους βιαστές της ένα παιχνίδι θανάτου. Γίνεται αδίσταχτη. Γίνεται μια δολοφόνος... Ένας όμως ντετέκτιβ γίνεται η σκιά της. Νιώθει στην αρχή φόβο. Όμως μεταξύ τους αναπτύσσεται μια αγάπη. Η Λένα ανεβαίνει συναισθηματικά. Όμως η μοίρα της σάρκασε ξανά μαζί της. Ένα ταπεινό τετ...

"Πέντε χιλιάδες έχασα", είπε δυνατά γύρω του. Στεκόταν όρθιος δίπλα μου και κάθε φορά που ήθελε να ποντάρει, απλωνόταν ολόκληρος πάνω στη ρουλέτα. Κι όσο έχανε, τόσο απλωνόταν και λύγιζε, με το σώμα του να έχει πάρει κλίση, σαν τα καράβια που βυθίζονται με το πλάι... Κι αν η τύχη δεν σταθεί δίπλα του, να είσαι σίγουρος πως θα την βρεις εκεί που δεν ελπίζεις, αρκεί να έχεις την ευφυΐα να διακρίνεις την παρουσία της. Και μην ξεχνάς! Το πέρασμά της είναι τόσο γρήγορο, όσο σχεδόν και το γύρισμα της ρουλέτας.

...Μελαγχολούσε για τον Αλέξη, και το αγέννητο παιδί της. Το φανταζόταν όμορφο σαν αυτόν, τον φυγά των παλιών καιρών. Ένα βράδυ, σαν ένα όνειρο, ήρθε συγκεχημένη στο νου της οπτασία, το αγέννητο παιδί της. Ήταν θαρρείς κοριτσάκι, με ροζ φουστανάκι, μα αν, το χεράκι του άπλωνε, το δικό της, δεν θα του αρνιόταν, και είθε η παιδική σοφία, σε ανάπαυση να οδηγήσει, τη ζωή της. Άρχισε να μελαγχολεί, όλο και περισσότερο, το εξομολογήθηκε σε μια κοντόχονδρη γειτόνισσά της, την κ. Βούλα, που ξεφυσούσε από το λίπος, προσευχόμενη. Έδειξε πως όλα τα γνωρίζει, και της υποσχέθηκε βέβα...

Πόσο μπορούν ν' αλλάξουν τη ζωή ενός ανθρώπου τριάντα μία μέρες "εμβόλιμες" στον πραγματικό χρόνο του; Τριάντα ένα μερόνυχτα γεμάτα από μια αγάπη απόλυτη, εξιλεωτική και βασανιστική μαζί, που έρχεται απρόσμενα και ανατρέπει τις τακτοποιημένες ζωές του Σταύρου και της Μαρίας-Ερατώς και τους φέρνει προ αποφάσεων σημαντικών για τους ίδιους και το περιβάλλον τους. Θα μπορέσουν ν' αντιμετωπίσουν το κόστος της όποιας επιλογής; Η νουβέλα της Τζένης Στράλλα είναι μια πληθωρική και ποιητική παλέτα αισθημάτων, η οποία συνεπαίρνει τον αναγνώστη, όπως το κάλεσμα της ζωής συνεπήρε εκ...

Καθώς η ζωή μας κυλάει και μας παρασέρνει στη ρουτίνα και την καθημερινότητα, πάντα έρχονται μικρές ή μεγάλες ανατροπές να μας αφυπνίσουν. Είμαστε, όμως, έτοιμοι να δεχτούμε αλλαγές στη ζωή μας; Είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε καινούργιες στιγμές γεμάτες πάθος και ένταση; Μπορούμε να βουτάμε στο παρελθόν και να μην πληγωνόμαστε ή προτιμούμε να ασφαλίσουμε το παρόν και το μέλλον; Ζούμε τις στιγμές ευτυχίας που μας παρουσιάζονται και ας είναι επικίνδυνες ή προστατεύουμε την προσωπική μας γαλήνη; Με στιγμές είναι η μοίρα μας γραμμένη, με στιγμές ευτυχίας και πόνου.

Μια γυναίκα τολμά να ξαναγαπήσει Μπορεί αυτό να είναι ένα νέο λάθος ή μια νέα αρχή. Φορά πέπλα, συναντιέται με νεράιδες, αφήνεται. Βαδίζει ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, πηγαίνει στα παραμύθια που της αλαφρώνουν την ψυχή και την πάνε ταξίδια στην ομορφιά, στην αγάπη, στον έρωτα και στην αλήθεια...

Η νουβέλα "Όταν πέφτει το βράδυ" είναι η ιστορία μιας παρέας, τεσσάρων παιδιών που παρέμειναν φίλοι από το Δημοτικό σχολείο και ήταν πάντα μαζί μέχρι που αποφοίτησαν από το Λύκειο. Ο Αρίσταρχος σπούδασε μαθηματικός στο Καποδιστριακό, η Ναταλία Γαλλική Φιλολογία, ο Ερμής το οικονομικό στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε., ενώ το μαγκάκι της παρέας, η Θάλεια, σπούδασε στη Σορβόννη Ιστορία της Τέχνης και συντήρηση έργων Τέχνης. Επικοινωνούν μεν αλλά για χρόνια δεν βλέπονται. Η ζωή τους ενώνει ξανά, όταν σκοτώνεται βίαια και άδικα ο αγαπημένος τους καθηγητής και μέντορας. Μετά την κηδεία μαθαίνο...

Η φυγή φαίνεται πως την απελευθερώνει, την αποδεσμεύει από στεγανά και καλούπια κι έτσι "λυτρωμένη" μπορεί τώρα να πετάξει μακριά και να ζήσει το όνειρό της... Γεύεται τη χαρά της ζωής που της χαρίζεται απλόχερα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, ανακαλύπτει την ευτυχία στα απλά και καθημερινά, στα πιο μικρά πράγματα που κρύβει η κάθε στιγμή. Αφήνεται τέλος στο παιχνίδι της μοίρας που την οδηγεί σε περιπέτειες με απρόσμενες εξελίξεις. Κι ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τες, παρασύρεται από τη γοητεία της γραφής και της αφήγησης με την οποία η συγγραφέας πλέκει τον συναρπαστικό τ...

Το Φθινόπωρο κυλούσε υγρό και λασπωμένο, στα στενά σοκάκια του νησιού. Η ρουτίνα του σχολείου έσωζε την κατάσταση. Αυτό που μου συνέβαινε ήταν μπερδεμένο. Είχα μια κανονική ζωή και μια ευχάριστη δουλειά. Η θέση μου στην κοινωνία ήταν ενδιαφέρουσα και είχα αρκετούς φίλους. Κι αν πάθαινα αμνησία, θα μπορούσα να λέω πως ζούσα την ζωή που ονειρεύτηκα. Η μνήμη όμως δεν με άφηνε να το χαρώ. Όταν ξάπλωνα στο κρεβάτι μου, εκείνες τις στιγμές που αναλογιζόμουν τα στραβά και τα σωστά της ζωής μου, ο Άγγελος ήταν εκεί. Σαν ένα φάντασμα που ζητούσε πίσω την ζωή του, έτσι καθόταν,...

Η Βενετία είναι γυναίκα· δεν είναι πόλη. Μια θεατρίνα που ξεκίνησε πριν από χρόνια το ταξίδι της στο καμιόνι ενός μπουλουκιού. Τώρα ζει μακριά απ' τους θεατές, αλλά στο μπαλκονάκι της έχει μια χελιδονοφωλιά και στο λουτρό της φιλοξενεί έναν τραυματισμένο σκαντζόχοιρο. Πιστεύει ότι τα πολύχρωμα φώτα έχουν θεραπευτική ισχύ, όπως οι ασπιρίνες. Κάποτε, λένε, κούμπωσε το παλτό της βιαστικά, σα να φοβήθηκε πως θα έκλειναν ερμητικά οι κουμπότρυπες και δε θα μπορούσε πλέον να σκεπάσει τόση γύμνια. Ήταν τότε που αγαπούσε τον Φελίτς, που είχε πατέρα Ελβετό και μητέρα απ' τη Σάμο. Αυτ...

Υπήρξε μια περίοδος που τα τείχη που χώριζαν την Ανατολή από τη Δύση θρυμματίσθηκαν και κατέρρευσαν. Υπήρξε μια εποχή που οι ιαπωνικές εταιρείες μάζευαν τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά τρόπαια το ένα μετά το άλλο. Και υπήρξε ένας καιρός που οι μούσες, οι εννιά αδελφές θεότητες, κατέβηκαν στη Γη για να στήσουν τον ερωτικό τους χορό, και τότε είναι που αρχίζει αυτή η ιστορία. Μια παρέκταση της σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο υπερδυνάμεις στην εποχή της Ψυχρής Ειρήνης, το "Όταν η Ελλάδα έγινε μικρή Ιαπωνία" βάζει τον αναγνώστη επάνω σε ένα τεράστιο ορμητικό κύμα που ακολουθεί μια δι...

"Κάποτε θα συναντήσουμε τους ανθρώπους μας κι εκείνοι θα μας θέλουν δίπλα τους. Θα λένε με καμάρι ότι είμαστε οι άνθρωποί τους και θα μας θέλουν δίπλα τους. Θα είναι περήφανοι για μας, θα μας χαμογελούν και θα μας θέλουν δίπλα τους. Δεν θα είμαστε ποτέ πια ανεπιθύμητοι. Θα μας αγαπάνε όλοι. Θα μας παίρνουν αγκαλιά και δεν θα φοβούνται ότι θα τους ξοδέψουμε τα χέρια. Δεν θα έχει σημασία αν δεν παίζουμε βιολί· εμείς θα το γρατζουνάμε και θα μας αγαπάνε όλοι. Θα πενθούμε άνετα. Κανείς δεν θα μας απαγορεύει να πενθούμε για τους ανθρώπους που αγαπήσαμε? εκείνοι έμειναν πίσω στη...

Μια γυναίκα προς το τέλος του βίου της αφηγείται. Mε λόγο λιτό, ζωντανό, άμεσο, περιγράφει μια ταραγμένη ζωή. Aπό τα παιδικά χρόνια σε ένα χωριό της Θράκης, με το στίγμα της προσφυγοπούλας μάνας ανάμεσα σε οικογένειες γηγενών, στα ταραγμένα χρόνια του Eμφύλιου, όταν ο φόβος χωρίζει την οικογένεια στέλνοντας πατέρα και κόρες στο βουνό, κι από κει στην άλλη πλευρά των συνόρων, όπου η ζωή ξαναβρίσκει τη ρότα της. Σπουδές, δουλειά, αρρώστιες, έρωτες, νέες οικογένειες, μέχρι την επιστροφή στην πατρίδα. Όμως οι χώροι όπου διαδραματίζεται η ιστορία δεν πρωταγωνιστούν. Το κυρίως...

Σε µια πόλη εχθρική και αφιλόξενη µια γυναίκα οχυρώνεται πίσω από τη µοναξιά της για να επιβιώσει. Μοναδικό της όνειρο να επιστρέψει κάποια µέρα στη φωτεινή γη της ουτοπίας της. Το κτήµα του παππού είναι κατηφορικό. Στα χαµηλά µαζεύονται νερά και σχηµατίζουν µια ρηχή λιµνούλα που µόλις χωράει το πέλµα. Μια άνοιξη που ζεµατούσε ο ήλιος, πέρασα κάτω απ’ τον ξύλινο φράχτη για να εξερευνήσω τα µυστικά της. Θυµάµαι ακόµη την αύρα της αιωνιότητας καθώς περπατούσα για πρώτη φορά ελεύθερη. Κάθε βήµα ιερό, κάθε σπιθαµή γης κι ένα παρθένο βασίλειο. Στην επιφάνεια του νερού γυρ...

Το βιβλίο αυτό με τον γενικό τίτλο "Ονείρου ανάβαση" πιο μικρών και πιο μεγάλων πεζογραφημάτων μου, χωρίζονται σε δύο μέρη που αναλύω πιο κάτω, αλλά και σε δύο μεγάλες ενότητες: Προηγείται η νουβέλα "Υπάρχει ακόμα ελπίδα" και ακολουθεί το "Ονείρου ανάβαση" που έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο. Και στα μεγαλύτερα πεζά του β΄ μέρους και στα μικρότερα σίγουρα προβάλλει μια στάση μεταφοράς της διδαχής που προέκυψε επάνω μου από τις δοκιμασίες μιας ζωής! Και όσο πιο ακραίες για την αντοχή μου υπήρξαν ορισμένες για μένα, τόσο με δυνάμωσαν αφού επέζησα έτσι ώστε πολλές φορές ν...