Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο ταξίδι της ζωής η συντροφιά είναι αυτή, που κάνει τη διαδρομή να φαντάζει πιο συναρπαστική. Τι γίνεται όμως, όταν ο δρόμος δυσκολεύει; Ποιοι μένουν μαζί μας, για να βαδίσουμε τα σκοτεινά της μονοπάτια και ποιοι εγκαταλείπουν; Συνοδοιπόροι στη ζωή της Ελένης είναι οι δύο καλές της φίλες. Όμως οι δυσκολίες δεν αργούν να φανούν και στον δικό τους δρόμο. Τα όσα διαδραματίζονται, ξεγυμνώνουν τους χαρακτήρες των ηρωίδων και αφήνουν να αποκαλυφθεί η αλήθεια τους. Μέσα από την περιπλάνηση, τον πόνο και τις ματαιώσεις μιας ζωής, οι τρεις γυναίκες δοκιμάζονται και καλούνται να δε...

Συγγραφέας πολλών μυθιστορημάτων αναγνωρισμένων από το αναγνωστικό κοινό και βραβευμένος με σημαντικές διακρίσεις ο Χρήστος Δεσύλλας αφηγείται τούτη τη φορά την ανθρώπινη κατάπτωση από την κορυφή μέχρι το τελευταίο της σκαλοπάτι. Συναρπαστική η γραφή, που μεταμορφώνει τους κεντρικούς ήρωες, ως πιόνια σε μία σκακιέρα στην οποία εναλλάσσονται η αθλιότητα με τον θάνατο. Σκηνικό αυτή τη φορά στη σύγχρονη Αθήνα, σε ένα διώροφο νεοκλασικό σπίτι που ξεχωρίζει ανάμεσα στα χαμηλά σπίτια της γειτονιάς, στεγάζονται πολύπαθες ανθρώπινες φιγούρες, ψυχές που αγωνιούν και προσπαθούν ν...

Η επιστολογραφία ήταν παλαιότερα κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας. Στην περίπτωση των διαπροσωπικών σχέσεων πρωταγωνιστούσε, καθώς οι κοινωνικές ή οι πραγματικές αποστάσεις την επέβαλλαν. Η ερωτική αλληλογραφία αποτελούσε το καταφύγιο των εραστών, το καθαρτήριό τους, ακόμα και τον εξομολόγο τους. Η συγκεκριμένη ερωτική επιστολογραφία αφορά σε δύο εντελώς ετερόκλιτα όσο και δαιδαλώδη πρόσωπα. Από τη μια ο Τζέιμς, ένας εξέχων συγγραφέας με αστραφτερές περγαμηνές και από την άλλη η Σιμόν, μια νέα σουφραζέτα, παθιασμένη με την τέχνη της ζωής. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες ρέπουν ταυτόχρον...

Είχε όνειρα ο Ορφέας. Αταξινόμητα θα πεις μα πολύ μεγάλα, θεόρατα. Τόσα που δε χωρούσαν στα μάκρη και στα πλάτη της χώρας μας κι έτρεξε να τ' απλώσει μέσα στην απεραντοσύνη της μακρινής χώρας. Μόνο εκεί χωρούσαν. Κι από κει, ποιος ξέρει, κάπου αλλού θα έβρισκε συμπλήρωμα. Άκουε για Ωνάσηδες κι άλλα μπουμπουνιστά ονόματα και γίνονταν κεντρί στη φαντασία του. "Φτάνει να θέλεις" έλεγε συχνά και συμπλήρωνε: "Τα άλλα έρχονται". Αυτός κι αν ήθελε! Και με τα βουνά και μ' όλα τα στοιχειά ήταν αποφασισμένος να τα βάλει. Κι έπρεπε -το 'βλεπε καθαρά μέσα απ' την αρρωστημένη φαντασία τ...

Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια τα 'ζησε η Ρεγγίνα στα ορεινά της επαρχίας Καλαβρύτων. Ο πατέρας της, ο κυρ-Δήμος Ιερόπουλος, ήταν αυστηρός στις εξόδους για τα κορίτσια του. Εκείνα ήταν μόνο για το σπίτι. Ακόμα και στις αγροτικές δουλειές δεν τα έπαιρνε μαζί του. Προτιμούσε τ' αγόρια του. Τις κόρες τις είχε "μη μου άπτου" γιατί αυτό ήταν το πιστεύω του. Τα κορίτσια δεν ήταν για ξεπόρτισμα. Εξαίρεση αποτελούσε το πήγαινε-έλα στο Γυμνάσιο. Εκεί δε γινόταν αλλιώς. Α, όλα κι όλα! Τα αγαπούσε τα γράμματα ο κυρ-Δήμος. Ήταν υπέρ της μόρφωσης όλων των παιδιών του, και αγοριών και...

"Τι θέλεις;' τη ρώτησε. "Τίποτα' ξεστόμισε. "Δεν θέλω τίποτα". Άλλα έλεγαν όμως τα χέρια της. Τίποτα; Πως τίποτα; Θυμήθηκε πως ήταν πεθαμένος. Δεν μπορεί λοιπόν ένας πεθαμένος να την ευχαριστήσει σεξουαλικά, όχι δεν μπορεί! Μ’ αυτή τη σκέψη πλησίασε κι άλλο. Στεκόταν δίπλα του. Σε απόσταση αναπνοής. Γιατί ρώτησε; Με μια κίνηση θα μπορούσε να τη ρίξει στην αγκαλιά του. Αυτό ήθελε; Όχι. Αλλά έβλεπε πως δεν θα το γλίτωνε. Προς μεγάλη της χαρά και απόγνωση φαινόταν να είναι σίγουρο. Γι’ αυτό το’ σκασε τροχάδην. "Στάχτη στα μάτια του! Πρέπει να του ρίξω στάχτη στα μάτια, αφού...

Βιβλίο-υποθήκη, το κύκνειο άσμα του Αλέξανδρου Κοτζιά ανατέμνει τη μεταπολεμική ιστορία μιας Ελλάδας σπαραγμένης από τα εφιαλτικά κρίματα του εμφυλιακού άχθους. Ένας μεσήλικας αξιωματικός περνά το μήνα του μέλιτος στην Ιταλία με τη νεαρότατη, όμορφη σύζυγο του. Γάμος που προέκυψε από συνοικέσιο, θα φέρει τους δύο ήρωες αντιμέτωπους με ισχυρά υπαρξιακά διλήμματα και σοβαρές ηθικές δεσμεύσεις. Μαζί με τον "Ιαγουάρο" (1987), τη "Μηχανή" (1989) και τον "Πυγμάχο" (1991), "Το σοκάκι" (1993) ανήκει στον κύκλο πεζογραφημάτων του Αλέξανδρου Κοτζιά που κυκλοφόρησε κάτω από τον...

Τέσσερις νουβέλες που διαδραματίζονται την 21η Μαΐου 1958, εννιά έτη από το πέρας του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου και μόλις δέκα μέρες από τις εκλογές που ανέδειξαν για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα σε αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή των Ελλήνων. Μετά τις εκλογές αυτές, ενισχύονται οι μηχανισμοί "απόκρουσης" της "κομμουνιστικής απειλής" και ταυτόχρονα οι μηχανισμοί εκείνοι που θα οδηγήσουν το 1967 στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Από τη συγγραφική επιλογή του συγκεκριμένου χρόνου, που τοποθετείται στη μέση ακριβώς της περιόδου την οποία ο Αλέξανδρος Κοτζιάς χα...

Η ιστορία ενός πολιτικού που ήθελε να αλλάξει τα πράγματα... Αυτή εδώ είναι μια ιστορία ενός θεσμικού παράγοντα, που μπορεί να γίνει και "τρομοκράτης" εάν οι συνθήκες το απαιτούν. Στις σελίδες του, μπορεί να διαβάσετε ένα ελληνικό πολιτικό θρίλερ, με μπόλικη δόση πραγματικότητας. Το που βρίσκεται η φαντασία του συγγραφέα και που η αληθινή διάσταση αφήνεται να κριθεί...

"Τα όνειρα, αγωνιούν μην προδοθούν στην αναμονή, από τον ανελέητο καιρό που στοιχειώνει τις επιθυμίες, σε παράφορες πράξεις, πέρα από το φως, πέρα από τους ήχους, πέρα απ' τις έννοιες των αγαθών οραμάτων. Η ζωή αντικρίζει τη Μήδεια, η Μήδεια, την ανεπιθύμητη πράξη, η πράξη οδηγός εκεί που ο δρόμος αβέβαιος. Τα παιδιά στην ηλικία του χρόνου, ονειρεύονται το μελτέμι που θα γίνει φτερούγισμα των αγγέλων, μεσ' του Αιγαίου τα νερά." Μ. Π.

Οι νεανικές επιπολαιότητες, ο σφοδρός έρωτας και η τρέλα του εφηβικού του πάθους, βασανίζουν τον Άρη Ματθαίου. Η επιλεκτική μοναξιά φαντάζει ως βάλσαμο στην τρικυμιώδη ζωή του. Δυστυχώς όμως, όχι απαραίτητα και το γιατρικό στη φριχτή του καθημερινότητα. Το παιχνίδι της μοίρας του αποδεικνύεται πρωτόγνωρο για την ευαισθησία και το ρομαντισμό του κι ένα επτασφράγιστο μυστικό χρόνων αποκαλύπτεται την ύστατη στιγμή για να δώσει απαντήσεις στη σκοτεινιά του βίου του...

"Τα Μωρά της Λίμνης" θα μας ταξιδέψουν με τις δικές τους αληθινές ιστορίες στον όμορφο κόσμο εκείνων των μαμάδων ηρωίδων, που είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, δεν μπόρεσαν να γεννήσουν και να αγκαλιάσουν τα μωρά τους ...

Με φόντο τη Μητρόπολη, μια πόλη δίχως αληθινό όνομα, αμαρτωλή και διχασμένη ανάμεσα στην πολυτέλεια των ανώτερων τάξεων και τη μιζέρια των λαϊκών στρωμάτων, εκτυλίσσεται η ιστορία της Γλαύκης, μιας ηθοποιού διεθνούς φήμης, που ενσαρκώνει όλα όσα ποθούν, γύρω της, άνθρωποι απλοί, καθημερινοί. Η είσοδός της όμως στα κυκλώματα των λαμπρών κοινωνικών κύκλων, η εμπλοκή της στην πολιτική και το μοιραίο ερωτικό της πάθος τη φέρνουν στο χείλος της καταστροφής...

Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, τραγικά επίκαιρες, μας δείχνουν ότι π ζωή έχει τις δικές της νόρμες και υπακούει σε δικούς της κανόνες. Ο άνθρωπος είναι πολύ μικρός για να φέρει τη ζωή στα μέτρα του. Μπορεί να ονειρεύεται, να σχεδιάζει, αλλά ένα Λεπτό είναι αρκετό για να έρθουν τα πάνω κάτω και να αλλάξουν τα πάντα. Τι είναι δίκαιο και τι άδικο; Υπάρχει Θεός; 0 χαρακτήρας του ανθρώπου αλλάζει; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που γεννιούνται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Ο Ρακοβίτης περιγράφει παραστατικά τους χαρακτήρες των ηρώων του και ακολουθώντας την τεχνοτροπία...

Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, τραγικά επίκαιρες, μας δείχνουν ότι η ζωή έχει τις δικές της νόρμες και υπακούει σε δικούς της κανόνες. Ο άνθρωπος είναι πολύ μικρός γαι να φέρει τη ζωή στα μέτρα του. Μπορεί να ονειρεύεται, να σχεδιάζει, αλλά ένα λεπτό είναι αρκετό για να έρθουν τα πάνω κάτω και να αλλάξουν τα πάντα. Τι είναι δίκαιο και τι άδικο; Υπάρχει Θεός; Ο χαρακτήρας του ανθρώπου αλλάζει; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που γεννιούνται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Ο Ρακοβίτης περιγράφει παραστατικά τους χαρακτήρες των ηρώων του κι ακολουθώντας την τεχνοτροπία...

"Στο θέατρο, η αμεσότητα είναι οπωσδήποτε ευκολότερη, γιατί το κοινό έχει ζωντανό το έργο απέναντί του, το βλέπει και το ακούει ταυτόχρονα. Στο βιβλίο, εκτός από την όραση, πρέπει να δουλεύει συνέχεια κι η φαντασία. Με τη θεατρική πεζογραφία προσπαθώ ν' αντικαταστήσω, όσο γίνεται περισσότερο, τη φαντασία με τη συμμετοχή του αναγνώστη στη ζωή των ηρώων μου. Πιστεύω πως το 'χω πετύχει στα προηγούμενα βιβλία μου. Ελπίζω να το πετύχω και σ' αυτό." Ειρένα Ιωαννίδου-Αδαμίδου Ξεκινώντας από την προσωπική πεποίθηση ότι το θέατρο μέσα στην πεζογραφία είναι ευεργετικό, ενώ η πε...

[...] Επαναστάτρια η Χαρά. Γεννήθηκε διαφορετική. Άλλαξε το μοντέλο. Έσπασε το καλούπι παραγωγής προδιαγεγραμμένων χαρακτήρων. Η Χαρά κρατούσε άμυνα απέναντι στην κληροδοτημένη υπακοή ­δουλικότητα, που διέκρινε την εποχή τους, την οικογένειά τους και όχι μόνο. Τι άνθρωποι, σκεφτόταν συχνά. Μαριονέτες. Το κεφάλι δεν το σήκωναν σχεδόν ποτέ μοναχοί τους. Έπρεπε κάποιος μεγαλύτερος να τραβήξει την κλωστή. Μα τούτη δεν είναι αληθινή ζωή, θέατρο είναι. Αν δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι, να δεις τον ήλιο κατάματα, όταν το θελήσεις, αν δεν μπορείς ν' ακολουθήσεις τον δρόμο του φεγγ...

Θεματικό πλαίσιο η διαρκής εσωτερική ανθρώπινη πάλη. Η διαρκής κι επίπονη προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει και να αποδεχτεί τον εαυτό. Πτώση και Άνοδος ταυτόχρονα. Η νομοτέλεια και η ουτοπία της ανατροπής της. Ο αδιάφθορος και ανέκπτωτος τόπος των ονείρων, μαζί κι η τυραννική τους απολυτότητα. Στην αντίπερα όχθη, το αυτονόητο της διαρκούς φθοράς και ταυτόχρονα της γέννησης. Η αναγκαιότητα των βημάτων, σ' έναν δρόμο εξ αρχής άδηλο.