Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί επανέρχεται στον πλανήτη Γη ένα εξωγήινο πλάσμα; Είναι μόνον η βαθιά του επιθυμία να ξαναζήσει την ευτυχία, έστω και για λίγο, από τη μοναδική για το Σύμπαν ομορφιά της γήινης φύσης; Και γιατί σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία συναντάει γνωστή, παγκοσμίως, καθηγήτρια της Γεωλογίας; Είναι για να της αποκαλύψει, κυρίως, την άγνωστη προϊστορία του ανθρώπινου όντος ως προς τις εγκληματικές πράξεις και την καταστροφικότητα; Και με ποιες ιδανικές Πολιτείες συγκρίνει τις γήινες Πολιτείες; Σκοπός της αποστολής του είναι να διερευνήσει πλήρως, αν ο άνθρωπος επιτέλους, έχει...

Από τις λεωφόρους του Μανχάταν στην παλιά πόλη του Ντύσσελντορφ και στα βιομηχανικά κέντρα της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας κι από κει στις βουερές γειτονιές του δαιδαλώδους Πεκίνου, στο λιμάνι του Χονγκ Κονγκ, στην "Ponte Flor de Lotus", τη "Γέφυρα του Λωτού" στο Μακάο, στη Σεούλ και στις Βερμούδες: οι τόποι γίνονται φράσεις, παράγραφοι, επιστολές που θα επιδοθούν πολλά χρόνια μετά, όταν η Γλαύκη και η Μαρκέλλα θα έχουν ξεπεράσει το φράγμα της σιωπής και θα έχουν αρχίσει να μαθαίνουν ανάμεσα στις άλλες γλώσσες και τη γλώσσα του αποστολέα. Συνομιλίες με ανώνυμους περαστικούς...

Η σεναριογράφος της πολυβραβευμένης κινηματογραφικής ταινίας "Ρεμπέτικο" και αγαπημένη τραγουδίστρια και ηθοποιός Σωτηρία Λεονάρδου, είκοσι τρία χρόνια μετά το "Ρεμπέτικο" επιστρέφει με ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Μια γυναίκα ταξιδεύει στην Αφρική αναζητώντας μια χαμένη φυλή, έναν χαμένο φίλο και τις βαθιές ρίζες της ύπαρξης της...

Μια νεαρή Ασιάτισσα που περνούσε, τράβηξε τα βλέμματα όλων. Πανέμορφη, με αέρα μανεκέν, έκανε τον ήλιο να ντρέπεται, καθώς το αραχνοΰφαντο ρούχο της φανέρωνε την τελειότητα των γραμμών της. Βαδίζουν τα αγάλματα; αναρωτήθηκα. Μπορεί μια νουβέλα να αφυπνίσει συνειδήσεις; Η "Πλωτή σιωπή" του Γιάννη Σπαβέρα ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της δικής μας σιωπής απέναντι σε κοινωνικά φαινόμενα που μας υποχρεώνουν να αναθεωρήσουμε την έννοια της κοινωνικής ευθύνης. Η ανοχή μας καταλήγει συνενοχή... Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εργασίας, πάνω από 1 εκατομμύρι...

Ο πόνος, ανεξάρτητου της πηγής από την οποία αναβλύζει, φέρει πάντα το ίδιο ερώτημα μαζί του: " Γιατί;" Στο πέρασμά του καταστρέφει ο,τι συναντά, διαλύει ο,τι προσεγγίζει και αφήνει ανεξίτηλα σημάδια... Όχι όμως και αγιάτρευτες πληγές. Είναι ο ίδιος όμως, που μπορεί και να διδάξει, να βοηθήσει και να ωθήσει αυτούς που έπληξε στο να αναθεωρήσουν και να παλέψουν για να ζήσουν ξανά, παρά το στίγμα που τους άφησε. Το βιβλίο της Κατερίνας Σβύνου "Πόνος άφιλτρος", αναδεικνύει, λοιπόν, πολλές ιστορίες ανθρώπων μέσα απ' τα ημερολόγιά τους, οι οποίες παρ' ότι βιώνονται σε διαφορε...

Η Αγγελική είναι μια κοπέλα της εποχής μας που εντελώς απροσδόκητα γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα. Αν και φαινομενικά όλα πάνε καλά, το όνειρο αρχίζει να φθίνει και ο κόσμος της να γκρεμίζεται. Ένα ατέρμονο παιχνίδι διεκδικήσεων ξεκινά γεμάτο απογοητεύσεις και ανατροπές. Στο τέλος του δρόμου όμως όλα ξεδιαλύνονται και το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η Σταυρούλα Καμπακούδη, μέσα από την ιστορία της ηρωίδας της, παρουσιάζει την αιώνια σύγκρουση της λογικής και του συναισθήματος. Περιγράφει σκέψεις, αισθήματα και γεγονότα βγαλμένα από την ίδια τη ζωή, παρακινώντας τον αναγνώστ...

Η Αγγελική είναι μια κοπέλα της εποχής μας που εντελώς απροσδόκητα γνωρίζει τον μεγάλο έρωτα. Αν και φαινομενικά όλα πάνε καλά, το όνειρο αρχίζει να φθίνει και ο κόσμος της να γκρεμίζεται. Ένα ατέρμονο παιχνίδι διεκδικήσεων ξεκινά γεμάτο απογοητεύσεις και ανατροπές. Στο τέλος του δρόμου όμως όλα ξεδιαλύνονται και το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η Σταυρούλα Καμπακούδη, μέσα από την ιστορία της ηρωίδας της, παρουσιάζει την αιώνια σύγκρουση της λογικής και του συναισθήματος. Περιγράφει σκέψεις, αισθήματα και γεγονότα βγαλμένα από την ίδια τη ζωή, παρακινώντας τον αναγνώστ...

Το οδυνηρό αλλά και συναρπαστικό πέρασμα από την παιδική αυτάρκεια στο επίμονο και δυναμικό γιατί των ανθρώπων, των πραγμάτων, του κόσμου, μέσα από το αεικίνητο βλέμμα και τις περιπλανήσεις ενός παιδιού σε μια επαρχιακή πόλη στη δεκαετία του '50.

Αχάριστη καρδιά δε σου 'φτασαν τόσα χρόνια που σε περίμενα; Χωρίς μέτρο σ΄αγάπησα. Και χωρίς έλεος φέρθηκα στους δικούς μου. Ούτε τη μάνα μου δεν έκλαψα όταν πέθανε. Απ' όλους με χώριζε η βαριά σκιά σου. Τεράστια σαν τις αποστάσεις που μας χώριζαν, σαν τη σιωπή σου που πολλαπλασιαζόταν με τους χρόνους σε θάνατο διαρκείας. Ποτέ δεν αγάπησα τόσο όσο πόνεσα για το χαμό σου. Πόσους; Τριάντα; Κι οι μέρες τριακόσιες εξήντα πέντε κι οι νύχτες διπλάσιες.

Μια γυναίκα που τη βασανίζει το παρελθόν... Ένα αθώο παιδί.... Ένας νέος άνθρωπος που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή... Η διαδρομή μιας ζωής.... Ένα άνοιγμα ψυχής....μια εξομολόγηση....την ώρα που ο ουρανός γεμίζει κόκκινα χρώματα....την ώρα του δειλινού.... πριν ο ήλιος δύσει

Στην Αθήνα, ένας νέος άνδρας, μόνος. Ακόμη πιο μόνη από κείνον, μια ηλικιωμένη συγγραφέας. Η μοιραία συνάντησή τους. Ξηλωμένα πεζοδρόμια, γραμμένοι τοίχοι, αποτσίγαρα, σκιές μεταναστών, φοιτητές, πρεζόνια και γέροι. Σε μια ταράτσα, ένα σαπισμένο πτώμα. Τέσσερις χειρόγραφες επιστολές και ένα βιβλίο αποκαλύπτουν την αλήθεια. Ποιος προδίδει; Και ποιος εγκαταλείπεται στη στενή καρδιά των δρόμων της πόλης; Ένα μίνι αστικό θρίλερ της σύγχρονης αθηναϊκής καθημερινότητας. Οι λευκές σελίδες είναι τόσο αθώες όσο οι τοίχοι του νοσηλευτικού ιδρύματος.

Στον Αντώνη Χαλιακόπουλο και το Γιάννη Σμυρνή: αυτοί ξέρουν... Είναι τόσο όμορφο Γιώργο ν' αλλάζεις παραστάσεις. Η ζωή που αρχίζει και τελειώνει με ένα πρόγραμμα , που απλά επαναλαμβάνεται καθημερινά, δεν έχει να σου δώσει τίποτα. Πολλές φορές η μητέρα μου, μού δείχνει κάποιο ενθύμιο της γιαγιάς ή του παππού και σκέπτομαι πως κι εγώ όταν εγώ πεθάνω, αυτά θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Θέλω όταν γεράσω να πω, έζησα, έζησα, έζησα! Να ξεφυλλίζω τη σκέψη μου σαν άλμπουμ και να βλέπω παντού φωτογραφίες με όμορφες στιγμές. Γι αυτό ζωγραφίζω, για να φτιάχνω εκείνα που...

Στα χρόνια που ακολούθησαν την πρώτη μου ναυτολόγηση είχα γίνει κοινωνός άπειρων ανθρώπινων ιστοριών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αλμυρό στοιχείο λειτουργούσε εξαγνιστικά, σαν την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για να ξεπλύνει ανομήματα και να γιατρέψει κουσούρια τα οποία, κακά τα ψέματα, όλους μάς ακολουθούνε σαν βαριές και σκοτεινές σκιές, που καταντούν εφιάλτες τα μοναχικά και στείρα νυχτέρια στη στενή κουκέτα. Είχα την εντύπωση ότι μετά από μια τέτοια εξομολόγηση οι σχέσεις γίνονταν πιο απλές και συνάμα πιο ζεστές, πιο ανθρώπιν...

Πως μπορεί κάποιος να δώσει ένα όνομα σε κάτι που νομίζει ότι δεν υπάρχει; Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας αργαλειός και μια ανασκαφή εκτός από το γεγονός ότι και οι δύο λέξεις αρχίζουν από Άλφα; Τι μπορεί να διδάξει η "Διάπλαση των Παίδων" του Ξενόπουλου σε μια Μάνα που δεν γέννησε ποτέ; Και πόσο είναι εφικτό ένα Πυροβολισμός να προκαλέσει το τέλος μιας γέννησης και την αρχή μιας άλλης στην ίδια πάντα ζωή; Ένα Μεσοκαλόκαιρο του καινούργιου αιώνα, μια νέα γυναίκα που ξέχασε το όνομά της και ένα νεκρό σώμα που όσο ζούσε το φώναζαν Ράτενσκα θα διηγηθούν τη δική τους ιστορία, πε...

Ο πρέσβυς σταμάτησε μπροστά στο γκαράζ. Ανοίγοντας την εξώπορτα με το αυτόματο χειριστήριο, έβαλε το αυτοκίνητο μέσα. Τρεις άνθρωποι πετάχτηκαν απ' το σκοτάδι. Ήταν οπλισμένοι. «Βγείτε έξω» διέταξε ένας απ' αυτούς. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, που ο φόβος άργησε να ζώσει τη Μαρία Έλενα. Αλλά τώρα είχε παραλύσει. Δυο χέρια την τράβηξαν βίαια. Πρόσεξε πως ο συνοδός της στεκόταν ανάμεσα σε δύο άντρες με τα χέρια ψηλά. Τους έσπρωξαν στο δρόμο, όπου περίμενε ένα αυτοκίνητο. Αυτός που την οδηγούσε την υποβάσταζε κιόλας. Την έβαλαν να κάτσει στο πίσω κάθισμα. Ο Πωλ κάθησε στην άλλη ά...