Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υφαίνουμε στο μυαλό μας κάθε μέρα κι η σύνθεση των αναμνήσεων μεταβάλλεται. Θα μπορούσα, όμως, να προειδοποιηθώ για μια αντανάκλαση αυτού που θα γινόμουν; Κάθε ζωή αποτελείται από πολλές μέρες, τη μία μετά την άλλη. Περπατάμε, μέσα μας, συναντώντας γέρους, νέους, συζύγους, χήρες, αχρείους, συνετούς και επιπόλαιους. Όμως, πάντα συναντούμε τον εαυτό μας.

Πορτραίτο μιας πατρίδας, τοιχογραφία μιας εποχής, η επιτομή της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας μέσα από πέντε διαδοχικές αφηγήσεις, όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Η ζωή τριών γυναικών και δύο ανδρών και το κοινό αόρατο νήμα που τους ενώνει. Από τις μικρές τους γειτονιές μέχρι τη Μεγάλη Πολιτεία, ο Κοσμάς και η Ασπασία με τη Σταυρούλα, ο Γιώργος και η Κατερίνα, αφηγούνται το χρονικό της προσωπικής, αλλά και της συλλογικής μας ενηλικίωσης. Το βιβλίο ακολουθεί τους χαρακτήρες σε όλη τους τη μυθοπλαστική διαδρομή άλλοτε με ακρίβεια κι άλλοτε με οικονομία. Μας μεταφέρει...

Τον Ιούλιο, αρχές δεκαετίας του ’60 ο Παναής ο Στάλος, ακτήμονας, μικροκαλλιεργητής ντομάτας, στο μικρό κτήμα του με ενοίκιο, βλέποντας τις νέες οικονομικές συνθήκες ν’ αλλάζουν τη ζωή του και της οικογένειάς του με εκείνους τους αθέατους νόμους της αγοράς των ισχυρών, αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Γύρω τους αλλάζουν όλα από τους λογοτεχνικούς χαρακτήρες μέχρι τον κόκκινο τάπητα ντομάτας ο οποίος μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη, όπως οι άνθρωποι. Ο συγγραφέας οφείλει να μιλά τη γλώσσα της αλήθειας και το αντίθετο της υποκρισίας, να είναι ειλικρινής με την ιστ...

Γραμμένη στον εξωπραγματικό χρόνο των τριών ημερών, η νουβέλα αυτή είναι μια ακόμη διπλοβελονιά, ένα ακόμη ντελικάτο και φιναρισμένο έργο, προσεγμένο στην εντέλεια όπως όλες οι νουβέλες του. Το ύφος του συγγραφέα γνώριμο. Ένας χώρος και δυο αντίπαλοι σε μια μονομαχία μέχρις εσχάτων. Μόνο που αυτή η αναμέτρηση δε γίνεται για να τους χωρίσει ή να αναδείξει κάποιον νικητή, αλλά για να ενώσει το πολύπαθο ζευγάρι. Πρόκειται για μια σπαρακτική ερωτική ιστορία, για ένα εντυπωσιακό, βαθύ ψυχογράφημα ταραγμένων ψυχών, πάντα ξεχωριστών, πάντα ανθρώπων που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο κ...

2015. Συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την έλευση των ξένων στρατιωτών στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δημοτικές αρχές της πόλης οργανώνουν μια επετειακή εκδήλωση σε γνωστό κινηματοθέατρο, όπου, με τη μεσολάβηση του μέντιουμ Νίνα, καταφθάνουν από το υπερπέραν και σωματοποιούνται επί σκηνής τα εκτοπλάσματα έξι ξένων στρατιωτών που βρέθηκαν στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης πριν από έναν αιώνα. Ο κάθε ένας καταθέτει τη δική του μαρτυρία, μέσα από την οποία ζωντανεύει το μουρλό σύμπαν της εποχής εκείνης. Ένα σύμπαν το οποίο περιλαμβάνει: το σαρκοφάγο...

Ο Λάιος τον διέκοψε απότομα. Και πάλι δεν με κατάλαβες, είπε απελπισμένος και τον έπιασε απ’ το μπράτσο κάνοντας ένα νόημα στους άντρες που παρακολουθούσαν τη συζήτηση να πλησιάσουν κι άλλο, δεν είναι μόνο ότι μαθεύτηκε, το πράγμα είναι πιο σοβαρό, κυκλοφορεί η φήμη πως έρχεται. Ο Δαμιανός απόρησε· ποιος έρχεται άνθρωπέ μου; ποιος, πανάθεμά τον, που σ’ έχει κάνει να πανιάσεις έτσι; Ο Καμουζάς, είπε ο Λάιος, έρχεται ο Καμουζάς. Η ιστορία αυτού του βιβλίου βασίζεται σε πραγματικό γεγονός που βρήκα καταγεγραμμένο στις προσωπικές σημειώσεις συγγενικού μου προσώπου....

Είναι μια συλλογή επίλεκτων διηγημάτων στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η γνωστή νουβέλα "Ο θάνατος του παλληκαριού" του επιφανούς Έλληνα συγγραφέα Κωστή Παλαμά μεταφρασμένα στην αλβανική γλώσσα.

«Εγώ ταξίδευα στην Αφρική, ταξίδευα στην Αυστραλία. Ο έρωτας δεν είναι μόνο σαρκικός, είναι και πνευματικός. Ήτανε το μυαλό μου αλλού πάντα. Πάντα. Έλεγα άντε να τελειώσει, να φύγει. Κι όλες οι γυναίκες αυτό λέγανε. Δηλαδή της δουλειάς οι γυναίκες. Αυτό σκεφτόντουσαν και αυτό λέγανε. Αυτό κάνανε. Γιατί, ήξερε αυτός πού είναι εμένα το μυαλό μου; Όλοι οι άντρες που πάνε για αγοραίο έρωτα δεν το ξέρουνε ότι η γυναίκα δεν πρόκειται να ανταποκριθεί; Εν γνώσει τους πάνε. Δεν είναι η γυναίκα τους ή η γκόμενά τους. Βέβαια το μυαλό μου εμένα μπορεί να ταξίδευε, αλλά σαν αγγούρι δεν...

Δώδεκα επιστολές που στέλνει ένας εξόριστος σε μια δεσποινίδα στο Παρίσι. Ποιος είναι άραγε ο αποστολέας; Έχει γνωρίσει διά ζώσης την αλληλογράφο του; Δώδεκα μήνες σε μια σιωπηλή φυλακή. Μοναδική επικοινωνία με τον έξω κόσμο αυτές οι επιστολές - γραμμένες με παρορμητισμό, πάθος και απόγνωση. Δώδεκα γραμματόσημα κολλημένα σ’ έναν τοίχο. Δώδεκα αναπνοές σε κενό αέρος...

Ο Λύκος που αγαπάει... Η μικρή που βλέπει το τρυφερό πλάσμα, όχι το κτήνος. Η δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης που υπερβαίνει το φυσικό κόσμο... Εξανθρωπίζει τα τέρατα... Έτσι ο Λυκούργος Λύκος και η μικρή αποτελούν την ιδανική σύνθεση όλων των ηρώων και των ηρωίδων των παραμυθιών που ακουμπούν στην ψυχή την περιπέτεια και την αγωνία τους με τρυφερότητα. Ο μύθος της αγνής αγάπης τους έχει μια θέση για όλους μας.

"Μεσημέρι ήτανε... Οι μύγες ζουζούνιζαν κι εγώ νύσταζα ...και νανουριζόμουν απ’ τη ζέστη κι ούτε υποψιαζόμουν το δράμα που με περίμενε. Βγήκε ο Κωστής απ’ το σπίτι. Έκανα πως δεν τον είδα. Μπήκε στο αχούρι και σε λίγο όρμηξε έξω φορώντας κάτι παλιοπάπουτσα που έμοιαζαν να τον στενεύουν. Στο χέρι κρατούσε ένα σχοινί με μια θηλιά στην άκρη. Εγώ αδιάφορος πάντα. Πήγε με φούρια στο γουρούνι... Του άνοιξε την πόρτα και το βγαλε έξω με το ζόρι... Ο φόβος άρχισε να μου μουδιάζει την πλάτη. Με έλυσε και πήδησε πάνω μου. Πάγωσα. Κάθισε για λίγο στη ράχη μου ακίνητος. Το γουρούνι περ...

"Καταλαβαίνεις γιατί σε στέλνω εκεί κάτω;" με ρώτησε. Ένα ελαφρύ αεράκι φυσούσε στο λιμάνι, το κασκόλ του χόρευε πάνω στο καλό του μπουφάν. Κοντούλης, με κοιλίτσα, τριχωτός, θύμιζε αποβλακωμένη αρκούδα. Με το ύφος που είχε σχεδόν πάντα, ένα είδος απάθειας που την ίδια στιγμή απέπνεε έναν τόνο εξοργιστικά στέρεης σιγουριάς Τα λόγια του ήταν προβαρισμένα, το στήσιμο του το ίδιο. Η κοψιά του ήταν μια εξωτερίκευση αναμασημένων κλισέ που είχε ψαρέψει από φτηνά βιβλία, ταινίες και κακογραμμένα παιδαγωγικά συγγράμματα. Κι όμως, ενώ τα αναγνώριζα όλα αυτά, ενώ η αλλοτρίωση του μου...

Μέσα στους ατμούς του χαμάμ, η αλήθεια μυρίζει ιδρώτα, η σάρκα ξεδιπλώνει βρώμικες επιθυμίες, η εκδίκηση υπόσχεται να ξεπλύνει ένα παλιό χρέος. Μια κοπέλα βαφτίζεται γυναίκα μέσα σε βάναυσους ερωτικούς σπασμούς.

Το οικογενειακό χρονικό των Χριστοδούλου (των γνωστών κλωστοϋφαντουργών) πρέπει να αναδεικνύει τα επιτεύγματά τους - και, προφανώς, να αποσιωπά διακριτικά τα μελανά τους σημεία. Αυτή είναι, εμμέσως πλην σαφώς, η εντολή του πατριάρχη της οικογένειας προς τον επίσημο βιογράφο. Βιογράφος και αφηγητής συγχρόνως, ο Θωμάς Καμπέρης, άνεργος δημοσιογράφος, βρίσκεται στο πατρικό της οικογένειας, στην Κέρκυρα, ανάμεσα στον επιβλητικό Πρόεδρο και την καθωσπρέπει σύζυγό του, τον γιο τους, τα ανίψια τους και τη γιαγιά. Στην κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση γνωριμίας δεν αναφέρεται,...

Τρεις ιστορίες που αναφέρονται στο μέλλον, σε ένα μέλλον που θα μπορούσε κάποια στιγμή, αν όλα πάνε στραβά, να γίνει πραγματικότητα. Έλεγχος πληθυσμού Σε ένα κόσμο, όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει ολοένα και έχει πλήξει ακόμα και τις πιο εύρωστες οικονομίες του πλανήτη, η νομοθεσία αναγκαστικά αλλάζει για να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σκληρά με το όνειρο να πάρουν κάποτε τη σύνταξή τους για να ζήσουν κάποια χρόνια με τα ειδικά προνόμια που τους παρέχει το κράτος. Όμως τα προνόμια αυτά έχουν ημερομηνία λήξης. Τι ακολουθεί έπειτ...