Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Είναι πολύ σημαντικό για μένα να μην παρανοηθούν τα κίνητρά μου. Δεν σκόπευα να κάνω κακό. Δεν ήθελα να καταστρέψω. Δεν ήταν σκοπός μου να στερήσω αυτό που ήταν πολύτιμο. Αποζητούσα μόνο να απελευθερώσω από αυτό που θεωρούνταν αξεπέραστα τέλειο. Έβλεπα τον εαυτό μου να προσφέρει ένα δώρο, μια διέξοδο, μια πρόκληση. Άνοιξα το παράθυρο και τον είδα να αστράφτει μέσα στο ηλεκτρικό, πορτοκαλί πέπλο του. Είχα δίκιο. Έπρεπε να πέσει όποιο κι αν ήταν το τίμημα..." Ο ήρωας του βιβλίου δεν διαθέτει όνομα παρά μόνο δύο αρχικά: Χ.Κ. Παραμένει έφηβος. Μεγαλύτερος ίσως στα χρόνι...

"Πνίγηκα τέσσερις φορές κι ακόμα ζω. Αναρωτιέμαι, ο Θεός πόσο πολύ θέλει να με παιδέψει ακόμα;" Όταν αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που σου λέει ένας άνθρωπος μετά τις συστάσεις και τα τυπικά καλωσήλθατε και χαρά μου που σας γνωρίζω, ξέρεις ότι την έχεις πατήσει. Θες να μάθεις τι γίνεται παρακάτω. Ένας γέρος που του αρέσει να λέει ιστορίες. Κι ένας μουσικός που αποσύρεται σ' ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της Βοιωτίας πασχίζοντας να ολοκληρώσει τη συγγραφή ενός βιβλίου μετά από τρεις ημιτελείς απόπειρες. Αυτή είναι η καταγραφή της τυχαίας συνάντησής τους τον Ιούλιο...

Ένα βιβλίο εμπνευσμένο από τη ζωή και τον αγώνα των Ελλήνων ναυτικών μας. Την καθημερινή πάλη του μικρού και αδύναμου ανθρώπου, ενάντια στη θάλασσα, αυτό το μανιασμένο θεριό της φύσης. "Η τελευταία ομίχλη" δείχνει τη δύναμη της θέλησης και τονίζει το μεγαλείο της φιλίας. Αναδεικνύει και παρουσιάζει τη μοναδικότητα της γνώσης και τη σιγουριά της εμπειρίας. Ένα "ναυτικό" μυθιστόρημα που θα σας συναρπάσει.

Απώλεια και εξομολόγηση. Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας. Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφή...

Ένα κοινό παρελθόν, ένα συγκλονιστικό μυστικό είκοσι οκτώ χρόνων τους ακολουθεί αδυσώπητα. Τέσσερις αδελφικοί φίλοι όλοι συνένοχοι ενός μυστικού κρυμμένου με "όρκο σιωπής" από τα άγουρα προεφηβικά χρόνια τους. Ζωντανά ερείπια, βυθισμένοι σ' έναν κόσμο ενοχών κι εφιαλτών. "Τον παρακολουθώ. Τρέμει. Είναι φίλος μου. Από τότε. Από κείνο το καλοκαίρι του 73. Από τότε που μας πήγαν κατασκήνωση οι γονείς μας. Δεκατριών χρονών παιδάκια. Παλικαράκια. Πρώιμα. Προφανώς για να μας ξεφορτωθούν." Όταν το μυστικό άρχιζε να γίνεται αβάσταχτο, όταν δεν πήγαινε άλλο, κοντά στα σαράντα...

Λίγες ώρες πριν το γάμο της, η Κασσάνδρα νιώθει ότι ετοιμάζεται να κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της. Εγκλωβισμένη από τις δικές της επιλογές, θάβει τα θέλω της και παραδίδεται στα πρέπει της κοινωνίας που ζει. Συμβιβάζεται με την ρουτίνα της καθημερινότητας έχοντας μόνη διέξοδο την ποίηση. Αλλά η ζωή τής επιφυλάσσει μια τελευταία ανατροπή. Και πάλι θα πρέπει να επιλέξει κάπου ανάμεσα από τα αποκαΐδια ενός έρωτα και του εαυτού της. Ένα σύγχρονο αφήγημα που θίγει την ελευθερία των επιλογών μας μέσα από το πρίσμα μιας αναπάντεχης εγκυμοσύνης.

Βγάζοντας το παλτό του για να το κρεμάσει, πρόσεξε στην αριστερή γωνία της ντουλάπας, ακουμπισμένο πάνω σε ένα πάκο με παλιά περιοδικά, εκείνο το μπουκάλι με το δεκαοκτάρι ουίσκι που του είχαν κάνει δώρο πριν από αρκετά χρόνια σε μια γιορτή. Αν και δεν ήταν η μάρκα που προτιμούσε, τα δεκαοκτώ έτη το είχαν ανεβάσει πολύ στην εκτίμησή του. Το είχε λοιπόν από τότε φυλαγμένο στο ντουλάπι του για να το ανοίξει την "κατάλληλη στιγμή". Πόσους χειμώνες είχε περάσει εκείνο το μπουκάλι μέσα στην ντουλάπα να σκονίζεται σφραγισμένο κι από πάνω του να μπαινοβγαίνουν πουκάμισα και παλτά...

Σ' ένα απομονωμένο χωριό της Πίνδου ξεσπά μια επιδημία λύσσας. Παγιδευμένος στο χιόνι και στην αρρώστια, που κατασπαράζει το χωριό με τρομαχτικούς ρυθμούς, ο αφηγητής της ιστορίας προσπαθεί ν' ανιχνεύσει την προέλευση του Κακού ή να βρει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Πρόσωπο-κλειδί σ' αυτή του την προσπάθεια θα είναι το στοιχειό του χωριού, ένας παράξενος νέος με τ' όνομα Δημήτρης απ' τον οποίο και ξετυλίγεται όλη η ιστορία. Ο Αύγουστος Κορτώ διολισθαίνει δεξιοτεχνικά από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης και ο αναγνώστης με τη σειρά του παγιδεύεται, βαθμιαία, σε ένα...

Ώρες ώρες αισθάνομαι λίγο σαν την Ιζαντόρα Ντάνκαν, που στην αυτοβιογραφία της αναφέρει ότι η τέχνη της χάρισε όλες τις χαρές που της κατακράτησε ο έρωτας... Ο έρωτας που απαιτεί να του αφιερωθείς ολόψυχα κι ας τον χάσεις μετά... Να σε ταξιδέψει σ' άλλα μονοπάτια απ' τα ήδη γνωστά σου, να σε κάνει ένα με το σύμπαν, κι ας είναι αυτό μια αυταπάτη. Εγώ δεν γύρεψα το δρόμο του Έρωτα, αλλά το δρόμο του Απόλλωνα, του αιώνιου φωτός... Δεν άφησα κανέναν έρωτα να με πληγώσει. Θωρακίστηκα στην τέχνη μου, το άλλοθι της μοναξιάς μου.

Διαβάζοντας μια αρχαία κινέζικη πραγματεία για το σκάκι, ο κύριος Μόργκαν βλέπει το παρελθόν του να ξεπηδάει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με όλες τις αθέατες πλευρές, τα μυστικά και τα αινίγματα της ζωής του. Στη δεύτερη νουβέλα, δύο ναυαγοί περισυλλέγονται από ένα πλοίο που διαπλέει τον Ινδικό ωκεανό με προορισμό το Μακάο. Γρήγορα όμως θα διαπιστώσουν πως το ταξίδι αυτό είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που φαντάζονταν. Με φόντο τα αφηγηματικά μοτίβα της φανταστικής λογοτεχνίας και των ιστοριών μυστηρίου, οι ήρωες της Λίλας Κονομάρα κινο...

Η βαριά μυρωδιά του θανάτου διαποτίζει όλες τις πτυχές ενός ολόκληρου οικογενειακού δέντρου. Το νησί της Σπιναλόγκας και η λέπρα που "κρατάει εφτά γενιές" μοιάζουν να μην πέρασαν ποτέ στη σφαίρα του παρελθόντος, αλλά να ζουν, ως μόνιμοι εφιάλτες, διατρέχοντας την κάθε γενιά διαδοχικά. Εν μέσω του τραγικού τετελεσμένου του θανάτου, της ακραίας απελπισίας, της απόγνωσης και της απόλυτης αδυναμίας να παρέμβουν στο πεπρωμένο τους, οι άνθρωποι προσπαθούν να υπερασπιστούν τη ζωή, ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, παίζουν παιχνίδια, δημιουργούν, κάνουν όνειρα... για να έρθει πάντα το...

Η Ιουλιέττα του φθινοπώρου είναι η αφήγηση της ηρωίδας του βιβλίου τούτου, που από καλοκαιρινό κορίτσι που ήταν, βρέθηκε νέα κοπέλα ακόμα να βιώνει ένα φθινόπωρο, εξαιτίας της ιστορίας που έζησε με δυο συμβολικούς Αλέξανδρους. Μέσα από την περιπέτειά της γράφει και το φιλοσοφικό της πιστεύω, μαζί με την αναζήτησή της για το ψυχικό διαμάντι της μετάνοιας και της συγχώρεσης, που τα θεωρεί εφικτά και απαραίτητα στη συνέχεια της ζωής της...

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας και το πάθος για το ποδόσφαιρο σε μια συνταρακτική νουβέλα από τον συγγραφέα Θανάση Σκρουμπέλο (Μπλε καστόρινα παπούτσια, Μαύρος Μακεδών). Με φόντο την Ελλάδα του μεσοπολέμου ξετυλίγεται με την κινηματογραφική αφήγηση του Σκρουμπέλου μια αληθινή ερωτική ιστορία ανάμεσα σ' έναν φανατικό οπαδό του Ολυμπιακού και μέλους της "κόκκινης πρόγκας", και μια οπαδό του αιώνιου αντίπαλου Παναθηναϊκού, που άφησε εποχή και έγινε θρύλος.

Ένα ταξίδι στη Βιέννη, δύο νέοι άνθρωποι με τον ενθουσιασμό της πρόσφατης γνωριμίας τους και όλες τις προϋποθέσεις για μια καλή πορεία της σχέσης τους θα δουν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται... Ένα κοριτσάκι λίγο πριν την εφηβεία έχει ως πρότυπο τον στρατιωτικό πατέρα του, μέχρι τη στιγμή που εκείνος την απογοητεύει με την αυταρχική συμπεριφορά του... Ένα ζευγάρι νέων που η ζωή τους επιφυλάσσει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις... Τρεις απλές ιστορίες που κοινή τους συνισταμένη είναι η απρόσμενη ανατροπή συναισθημάτων, όπως συμβαίνει στην ατμόσφαιρα, όταν κάποια ηλιόλουστ...

Ο Μιχάλης Κολιτσιδάκης, μετά την ενασχόλησή του στον τομεά των πωλήσεων αλλά και του ραδιοφώνου, το μυθιστόρημα "Τόνια", αποτελεί γι' αυτόν έναν νέο τρόπο επικοινωνίας.

Εκείνον τον άστεγο τον συναντώ αρκετά πρωινά κοντά στο σπίτι μου. Κοιμάται σε ένα παλιό στρώμα και ζει κάτω από μια ελιά. Αυτός είναι όλος κι όλος ο κόσμος του και στη φιγούρα του διάβασα πολλές φορές ότι του είναι αρκετός. Μπορεί να κάνω λάθος, πάντως στα δικά μου μάτια, εκεί, στα βόρεια προάστια όπου όλοι έχουν σπίτι, κήπο και αυλόπορτα, μου θυμίζει έντονα την μπογιά που ξέφυγε από τον ζωγράφο. Δεν του έχω μιλήσει ποτέ, δεν ξέρω τίποτα για αυτόν, μα πάντα όποτε περνώ από κοντά του, νιώθω ανεξήγητα στο βλέμμα του έναν πικρό σαρκασμό· ειδικά τις μέρες που επιστρέφω σπίτι με...

Τα καλοκαίρια της δεκαετίας του '80 διαρκούσαν τρεις ολόκληρους μήνες. Είχαν παιδιά που παραθέριζαν με τον παππού και τη γιαγιά στο χωριό, γιατί οι γονείς εργάζονταν. Είχαν παγωτό ξυλάκι με επικάλυψη που δεν ήταν σοκολάτα. Είχαν μπάνια πρωί και απόγευμα. Είχαν γάιδαρο, κατσίκα και κότα. Είχαν ηλεκτρονικά στο καφενείο που δούλευαν με πενηντάρικο και λεβιέ, όχι με οθόνη touch screen και €. Το "Καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι ένα από αυτά. Δεύτερο προσωπικό βιβλίο λογοτεχνίας της υποψήφιας για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης του 'Διαβάζω' Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, περιέχει όλα τα...

Υπάρχουν πόλεις με συνοικίες καταραμένες. Στις περιοχές αυτές, όπου η χαρακτηριστική επαγγελματική ενασχόληση των κατοίκων συνιστά αυτόματα και την περιθωριοποίησή τους στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού, η ζωή αντιμάχεται με την οικονομική εξαθλίωση και την ηθική κατάπτωση. Μία πόλη με μια τέτοια συνοικία ήταν και η Λάρισα με τα Ταμπάκικά της στα μέσα του περασμένου αιώνα. Εκεί έζησε και έδρασε η Μαριώ, παραδουλεύτρα σε οίκους ανοχής, αξεχώριστη σκιά σε περιβόητες και περιζήτητες πόρνες, που, με το πέρασμά τους μέσα από το ξορκισμένο αυτή τμήμα της πόλης, άφησαν πίσω τους...

Δεκαπέντες αλλόκοτες ιστορίες, γύρω από το δίπολο έρωτας και θάνατος, ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία και στο δράμα. Με ήρωες σχεδόν πάντα ερωτευμένους, κάποτε γονατισμένους από τις ενοχές και τις απώλειες, μερικές φορές ταπεινωμένους ή απλώς ευάλωτους, αλλά και αδελφοκτόνους, παιδεραστές, αιμομίκτες. Σε όλες τις ιστορίες εμφανίζεται, όταν δεν πρωταγωνιστεί, ένα ασήμαντο παραθαλάσσιο θέρετρο ονόματι Λίμνη Αχαΐας, που θα μπορούσε να βρίσκεται σχεδόν παντού, και ταυτόχρονα πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα. Οι "Ιστορίες της λίμνης" είναι ένα έργο σπονδυλωτό, ένα μυθιστόρημα π...