Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Τα χρυσάνθεμα του Γιοκομότο", η ένωση της φύσης με τον άνθρωπο. Η ποιητική συνομιλία τους για μια ανώτερη βαθμίδα ζωής. Χιλιάδες χρόνια πίσω, στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, η ζωή κυλούσε ανάμεσα σε αγώνες αγάπης και μίσους. Το μέγα πάθος, η πηγή της ζωής. Ο έρωτας ανάβλυζε μέσα από τις ψυχές των ανθρώπων πότε σαν ήρεμο ρυάκι και πότε σαν αγριεμένος ποταμός. 'Έπλασε ιστορίες με ανθρώπινο αλλά και με τραγικό τόνο. Ιστορίες συγκλονιστικές όπου η σοφία και ο έρωτας πρωταγωνιστούν. Εκεί που το πλήθος συναντούσε το μέγα δάσκαλο για ν' αντλήσει σοφία απ' αυτόν. Ο σοφός δάσκαλος...

Το βιβλίο "Κρυφές σκέψεις" είναι μια κωμικοτραγική ιστορία που ακουμπάει στη σύγχρονη πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας. Με χιούμορ και πολλές ανατροπές, που κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος, ο Κωνσταντίνος Δεληχάς περιγράφει τις περιπέτειες ενός ανθρώπου στη σύγχρονη Δύση, που έχει όλες τις πολυτέλειες και τις ανέσεις του δυτικού πολιτισμού αλλά του λείπει η επικοινωνία και η χαρά της δημιουργίας.

Ακόμη και σήμερα, που η ζωή μου έχει πάρει μια τόσο απρόσμενη τροπή, δεν καταφέρνω να φέρω το πρόσωπό του στο μυαλό μου. Κάθε μου προσπάθεια να του αποδώσω συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μια απτή φυσιογνωμία, εκτρέπεται σε άσχετες σκέψεις, που συχνά καταλήγουν στους μαιάνδρους τής παιδικής μου ηλικίας. Καμιά φορά, κι ενώ η προσπάθεια ανάκλησής του από τη μνήμη έχει γίνει πια βασανιστική, στο βάθος τού μυαλού μου αναδίνεται ένα αλλόκοτο πλάσμα, ή μάλλον πράγμα, μια σχεδόν μυθική μορφή που στη θέα της παραλύω: Κένταυρος, Σάτυρος ή Δαίμονας, σαν κι αυτόν που απεικονίζεται σ' ένα...

"Όταν ο Μελάνιππος ο Θηβαίος, γυρίζοντας κάποιαν ημέρα πρόωρα από το χωράφι, βρήκε τη γυναίκα του την Υακίνθη να μοιχεύεται με έναν έμπορο, γείτονά τους, δεν φώναξε, δεν μίλησε καν, μόνο έκανε μεταβολή και -ενώ η άπιστη γυναίκα και ο εραστής της προσπαθούσαν όπως όπως να συγκαλύψουνε τη γύμνια τους- βγήκε από το σπίτι..." Η πορεία που ξεκινάει εδώ συνεχίζεται μέχρι την πυρακτωμένη έρημο της Θηβαΐδας, όπου ο Μελάνιππος θα μεταμορφωθεί στον περιώνυμο ασκητή Αλύπιο, ενώ η ωραία Υακίνθη, που προέρχεται από οικογένεια ειδωλολατρών συνεχίζει την εντελώς γήινη διαδρομή της με α...

"Τα όνειρα, αγωνιούν μην προδοθούν στην αναμονή, από τον ανελέητο καιρό που στοιχειώνει τις επιθυμίες, σε παράφορες πράξεις, πέρα από το φως, πέρα από τους ήχους, πέρα απ' τις έννοιες των αγαθών οραμάτων. Η ζωή αντικρίζει τη Μήδεια, η Μήδεια, την ανεπιθύμητη πράξη, η πράξη οδηγός εκεί που ο δρόμος αβέβαιος. Τα παιδιά στην ηλικία του χρόνου, ονειρεύονται το μελτέμι που θα γίνει φτερούγισμα των αγγέλων, μεσ' του Αιγαίου τα νερά." Μ. Π.

"Κάθε σπίτι και τα φαντάσματά του", λέει ο πατέρας της Μαρίνας. "Η κόρη μου έγινε καλλιτέχνις. Πήρε το μέρος των φαντασμάτων". Η Μαρίνα είναι οργισμένη, είναι ένας θηλυκός ηδονοθήρας που υποφέρει από κρίσεις ανορεξίας και βουλιμίας. Κάθε κίνησή της υπαγορεύεται από μια εμμονή με τον ψυχικό και σωματικό βιασμό που υπέστη ο πατέρας της κατά την περίοδο της δικτατορίας. Μόνη διέξοδός της: η τέχνη: φωτογραφίζει, στήνει εγκαταστάσεις και χρησιμοποιεί το κορμί της κάνοντας performance art. Ώσπου υποβάλλει τον πατέρα της σε μια νέα άτυπη ανάκριση, κι έρχεται η στιγμή της μεγάλη...

Το "Σκοτεινό Νησί" είναι σχεδιασμένο στο ρευστό γεωγραφικό χάρτη του μέλλοντος, όταν η καταστροφή έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό συντελεστεί. Είναι ό,τι απόμεινε, η λιγοστή ξηρά που ήταν κορφή βουνού άλλοτε, τώρα ένα μικρό ακατοίκητο βραχονήσι. Όταν δεν το δέρνουν οι αέρηδες καμιά φορά το σκοτεινιάζει πυκνή τροπική υγρασία. Στο "Σκοτεινό Νησί", λοιπόν, σ' ένα σπήλαιο, άντρο και καταφύγιο μαζί, ο Ηρακλής, ο νεαρός άντρας, θα αναγκαστεί να επιλέξει ανάμεσα στον Ωρομέδοντα, τον ώριμο και θιασώτη της λογικής και την Πέργαμοντ, αυτήν που κουβαλάει στην τσάντα της τις μαγγανείες και...

...Μελαγχολούσε για τον Αλέξη, και το αγέννητο παιδί της. Το φανταζόταν όμορφο σαν αυτόν, τον φυγά των παλιών καιρών. Ένα βράδυ, σαν ένα όνειρο, ήρθε συγκεχημένη στο νου της οπτασία, το αγέννητο παιδί της. Ήταν θαρρείς κοριτσάκι, με ροζ φουστανάκι, μα αν, το χεράκι του άπλωνε, το δικό της, δεν θα του αρνιόταν, και είθε η παιδική σοφία, σε ανάπαυση να οδηγήσει, τη ζωή της. Άρχισε να μελαγχολεί, όλο και περισσότερο, το εξομολογήθηκε σε μια κοντόχονδρη γειτόνισσά της, την κ. Βούλα, που ξεφυσούσε από το λίπος, προσευχόμενη. Έδειξε πως όλα τα γνωρίζει, και της υποσχέθηκε βέβα...

Η επιχείρηση "Καιάδας" ενεργοποιείται όταν η βία, το έγκλημα, η χρήση του αλκοόλ, των ναρκωτικών και μία βιολογική κόπωση οδηγούν το Παγκόσμιο Κράτος σε κατάρρευση και την ανθρώπινη ζωή σε αφανισμό. Όμως, η Τελική Λύση που ενεργοποιείται η ηγεσία του Παγκόσμιου Κράτους, ενεργοποιεί η ηγεσία του Παγκόσμιου Κράτους, ενεργοποιεί με τη σειρά της έναν δεύτερο υπαρξιακό Καιάδα, που φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με το Απόλυτο. Αλλά και ο δεύτερος "Καιάδας" ενεργοποιεί έναν τρίτο, που απειλεί να γκρεμίσει την ανθρώπινη ιστορία στο Μηδέν.

Ο Βασίλης Βασιλικός, μετά από 50 βιβλία που μεταφράστηκαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες επιστρέφει στο Χρονικό, στο είδος που τον κατέταξε ανάμεσα στον Μέιλερ και στον Καπότε. Μόνο που αυτή τη φορά το Χρονικό δεν γράφτηκε ποτέ. Η νουβέλα "Ντίβα" είναι, λοιπόν, η ιστορία μιας ακύρωσης. Αλλά καμιά φορά συμβαίνει όσα δεν ειπώθηκαν τον καιρό που έπρεπε, να λέγονται με πιο αποκαλυπτικό τρόπο λίγο αργότερα.

Ο πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου δεν είναι τυχαία έμπνευση, ούτε κύημα φαντασίας. Είναι υπαρκτός και ζει ανάμεσά μας. Θύτης και θύμα μαζί. Αποδέκτης μιας καταπιεστικής αγάπης, της πρώτης που δεχόμαστε, της αρχέγονης, της μητρικής. Αυτή είναι που θα καθορίσει την τύχη της υπόλοιπης ζωής του. Έξι γυναίκες παίζουν η κάθε μία το δικό της καταλυτικό ρόλο στην πορεία του. Ερωτεύεται, αγαπά, βυθίζεται, καταστρέφει και καταστρέφεται. Οι τύψεις που έρχονται ποτέ δεν είναι αρκετές για λύτρωση. Θα υπάρξει άραγε κάποια έξοδος που να τον οδηγήσει σε ένα καινούργιο δρόμο; Η ίδια η...

- Τι μπορεί να είπαν ο Κ.Π. Καβάφης με τον Δημήτρη Μητρόπουλο τη μία και μοναδική φορά που συναντήθηκαν και ποια ήταν η αφορμή; - Τι σχέση μπορεί να είχε το κιμονό της Μπατερφλάυ με τον δικτάτορα Μεταξά και τα κανόνια του πολέμου; - Πώς, που και πότε ο Τσώρτσιλ φύσηξε τον καπνό του πούρου του στα μούτρα του σύντροφου Σιάντου και ποιες ήταν οι συνέπειες; Τρεις συναντήσεις στις κουίντες της Ιστορίας με πρωταγωνιστές που σφράγισαν τον νεοελληνικό μας βίο. Ο τίτλος της τρίτης νουβέλας και τίτλος όλου του βιβλίου είναι φράση του Ουίνστον Τσώρτσιλ στον Ουκρανό φωτογρά...

Κάποτε δεν ήμουν η Ελένη. Ήμουν το μανταρίνι, το γλυκό του κουταλιού. Η καρδιά του μαρουλιού, το τζιέρι. Κι άλλα πολλά ήμουν που εκείνη κάθε τόσο επινοούσε. Ζούσα σ' ένα αστέρι που το λέγαν "Μία". Στη "Μία" δε σκοτεινιάζει ποτέ. Χιλιάδες κόκκινα μπαλόνια πετούν ανενόχλητα στον ουρανό. Ο Αλμπέρ Λαμορίς με τον Πασκάλ ζουν μιαν αχώριστη χαρισάμενη ζωή. Η κρεμ καραμελέ συνοδεύει το μαντί. Το Παρίσι δεν είναι μακριά από την Καππαδοκία. Οι φάρσες δεν πληγώνουν τη Σεχίρ. Το "μη σε μέλλει" και το κιρμιζί πιπέρι φορούν τα γιορτινά τους και με προσκαλούν σε γιορτή που δεν τελειώνει....

Αύγουστος 1989, Βουδαπέστη. Ένας νεαρός δημοσιογράφος βρίσκεται απρόβλεπτα στην πόλη του Λούκατς και του Πούσκας, για τις ανάγκες ενός συνεδρίου. Σε ένα παραδοσιακό Cafe της Πέστης, που φέρει συμπτωματικά το όνομα του μεγάλου φιλοσόφου, θα γνωρίσει μια αριστοκρατική κυρία, που θα τον οδηγήσει στο "μυστικό τοπίο" της αθωότητας και του αισθησιασμού. Μια απερίσκεπτη, σχεδόν "παιδαριώδης", κίνηση του ήρωα, ένα γράμμα, και ένα έγκλημα, με θύμα τη "μοιραία γυναίκα", θα περιπλέξει την κατάσταση. Ένας Μαγυάρος αστυνόμος, συνεπώνυμος κι αυτός του φιλοσόφου, θα αναλάβει τις έρευνες....

Δάκρυ μες στον κόλπο της που έγινε ζωή.... Καυτό δάκρυ σαν καμένο ρόδο.... Μια νύχτα σκοτεινή και αλαφροΐσκιωτη χύθηκε το αίμα ορμητικό....Θεοί και δαίμονες, έχασαν δύο μάνες. Πού κρύφτηκαν; Τι απέγιναν; Ποιο ποτάμι τις ρούφηξε στα νερά του; Δεκαπέντε χρόνια μετά, μια γυναίκα τολμά και πετά απ' το δάχτυλό της ένα γάμο που δεν ήταν γι' αυτή.. Ένα δωδεκάχρονο αγόρι κλειδώνεται στα ξαφνικά σε μια ζοφερή φυλακή. Πληρώνει ένα χρέος που δεν χρώσταγε. Εκεί μέσα θα φωλιάσει τα όνειρά του, τα δάκρυα και την πρώτη του αγάπη. Ένα παιδί- μαριονέτα, σαν άδεια κορνίζα. Πολλά τα μυστι...

Το βιβλίο αυτό με τον γενικό τίτλο "Ονείρου ανάβαση" πιο μικρών και πιο μεγάλων πεζογραφημάτων μου, χωρίζονται σε δύο μέρη που αναλύω πιο κάτω, αλλά και σε δύο μεγάλες ενότητες: Προηγείται η νουβέλα "Υπάρχει ακόμα ελπίδα" και ακολουθεί το "Ονείρου ανάβαση" που έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο. Και στα μεγαλύτερα πεζά του β΄ μέρους και στα μικρότερα σίγουρα προβάλλει μια στάση μεταφοράς της διδαχής που προέκυψε επάνω μου από τις δοκιμασίες μιας ζωής! Και όσο πιο ακραίες για την αντοχή μου υπήρξαν ορισμένες για μένα, τόσο με δυνάμωσαν αφού επέζησα έτσι ώστε πολλές φορές ν...

... Από τότε πέρασαν έξι μήνες. Συναντηθήκαμε πολλές φορές και περάσαμε ωραίες, ατέλειωτες στιγμές αγάπης και πάθους. Πρέπει να ομολογήσω, ότι όλο αυτό τον καιρό πάλευα με τον εαυτό μου. Την ένιωθα πάρα πολύ. Την αγάπησα πολύ δυνατά και την αγαπώ. Μέσα μου πάλευαν, συνεχώς, η λογική με την αγάπη μέχρι θανάτου και με έκαναν να βογκώ από τον πόνο. Όταν ήμουν κοντά της, νικούσε η αγάπη. Όταν έφευγα, νικούσε η λογική. Όταν πάλι αργούσα να την ξαναδώ, έβγαιναν και οι δύο ισόπαλες στο πάλεμα και με έπνιγε ο πόνος και η απελπισία. Εξ' άλλου, στο χρονικό διάστημα των έξι μηνών δ...