Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα από τις επιστολές δυο μοναχών που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, γραφές, περιστατικά και μαρτυρίες, στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. οι οποίοι μονάζουν στα πρώτα χριστιανικά Ασκητήρια της Ανατολής, αλλά που σιγά-σιγά αρχίζουν ν' απλώνονται και στη Δύση δυο νεοφώτιστοι μοναχοί ζητούν να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν για τις νέες θρησκείες που προβάλουν στον κόσμο, αλλά και τις παλιότερες δοξασίες και θεούς που ακόμα τα ερείπια ολόγυρα τους προκαλούν. Ο Αρίσταρχος από την Ανατολή μονάζει σε κάποια μονή της Συρίας κι ο Θεοφύλακτος, μονάζει σ' ένα Μοναστικό Μετόχι της Κορώνης που...

Η Νάντια είναι 22 χρόνων. Είναι αισθητικός της Clinique. Δουλεύει στον Χόντο της Ερμού. Η Νάντια ζει μια κανονική ζωή. Έχει μια οικογένεια που την προστατεύει, μια δουλειά που της αρέσει, φίλες που τη συντροφεύουν, τον Τάσο που την αγαπάει. Η Νάντια κανονικά θα ήταν ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα. Αλλά δεν είναι. Η Νάντια κανονικά θα ήταν ευτυχισμένη. Αλλά δεν είναι. Ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όσους δεν χωράνε στη ζωή τους και δεν ξέρουν γιατί. Ένα βιβλίο για τους μυστικούς κήπους που αίφνης ανθίζουν εντός μας. Για τις παράδοξες συναντήσεις που αναποδογυρίζουν την τροχι...

Ο συγγραφέας, με την άνεση παλιού παραμυθά, συναντιέται με τον αναγνώστη σ' αυτό το βιβλίο για να τον παρασύρει στον κόσμο της μυθοπλασίας με τρεις ιστορίες τριών αντίστοιχα απλών ανθρώπων της εποχής μας: του Δημήτρη, ενός μοναχικού συνταξιούχου, της Μάρως, μιας άνεργης νέας γυναίκας, και του Αλέξανδρου, ενός προδομένου άντρα στα πρόθυρα της τρίτης ηλικίας. Συνδετικός κρίκος των τριών ιστοριών και των ηρώων τους το ταξίδι στο όνειρο, που ξεκινά ο καθένας τους κουβαλώντας τις προσωπικές του «αποσκευές»: μνήμες κι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, προσδοκίες, αλλά και φόβους, βεβαι...

Ο Φίλιππος, ένας νέος με όλα τα χαρακτηριστικά των ordinary people, ζει μια ήσυχη, «συνηθισμένη» ζωή, δουλεύοντας ως ηλεκτρολόγος δίπλα στον θείο του. Μόνη γοητευτική ιδιαιτερότητά του το γεγονός ότι, από παιδί ήδη, βλέπει πολλά όνειρα, τα οποία όχι απλώς θυμάται αλλά μπορεί να τα ανασυνθέτει και να συμπληρώνει με τη φαντασία του τα κενά τους. Κάποια στιγμή, όμως, ο Φίλιππος διαπιστώνει ότι η ζωή του προικίζεται από μια μεταφυσική, τρομακτική ιδιότητα: βυθίζεται στα όνειρά του και ανασύρει από εκεί αντικείμενα: στην αρχή, μία πέτρα άγνωστης μοριακής σύστασης, ύστερα κ...

Η φυγή φαίνεται πως την απελευθερώνει, την αποδεσμεύει από στεγανά και καλούπια κι έτσι "λυτρωμένη" μπορεί τώρα να πετάξει μακριά και να ζήσει το όνειρό της... Γεύεται τη χαρά της ζωής που της χαρίζεται απλόχερα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, ανακαλύπτει την ευτυχία στα απλά και καθημερινά, στα πιο μικρά πράγματα που κρύβει η κάθε στιγμή. Αφήνεται τέλος στο παιχνίδι της μοίρας που την οδηγεί σε περιπέτειες με απρόσμενες εξελίξεις. Κι ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τες, παρασύρεται από τη γοητεία της γραφής και της αφήγησης με την οποία η συγγραφέας πλέκει τον συναρπαστικό τ...

Η σεναριογράφος της πολυβραβευμένης κινηματογραφικής ταινίας "Ρεμπέτικο" και αγαπημένη τραγουδίστρια και ηθοποιός Σωτηρία Λεονάρδου, είκοσι τρία χρόνια μετά το "Ρεμπέτικο" επιστρέφει με ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Μια γυναίκα ταξιδεύει στην Αφρική αναζητώντας μια χαμένη φυλή, έναν χαμένο φίλο και τις βαθιές ρίζες της ύπαρξης της...

Μια Ελληνίδα ταξιδεύει στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια και στην Αλεξάνδρεια των ελληνιστικών χρόνων μέσα από το ταξίδι της μνήμης. Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι -προσωποίηση της ναυτικής υπεροχής της Αλεξάνδρειας- αναβιώνει σε μια νουβέλα σταθμό στο έργο της Ελένης Λαδιά. Δυο ερωτικές ιστορίες στη ζωή μιας γυναίκας συμπλέκονται και μας καθοδηγούν, αιώνες πριν από την παγκοσμιοποίηση, στη μητρόπολη της οικουμενικότητας. Στην πρώτη ιστορία ένα ζευγάρι ειδωλολατρών ζει την καταστροφή του ναού του Σεράπιδος από τη μανία των χριστιανών. Στη δεύτερη, ένα ζευγάρι ορθοδόξων χριστ...

Ο κόσμος ανήκει πρωτίστως στην σφαίρα του πιθανού. Παρότι πεπερασμένος, εκτείνεται πέρα από κάθε ανθρώπινη βεβαιότητα. Ο Χ. Α. Ρόντας αναρωτιέται συχνά για το νόημα αυτού του παράλογου μεγέθους. 'Αδειος από αγάπη, επιβεβαρημένος με υπερβολικά διαδεδομένες πεποιθήσεις και αδιαπραγμάτευτα κίνητρα, είναι αναγκασμένος να επικαλείται διαρκώς τις δικές του διαστάσεις, προκειμένου να αποδώσει μια κάποια σημασία στην ύπαρξή του... Ο ίδιος είναι βέβαιος πως τα όρια του κόσμου απλώνονται πολύ πέρα από τα δικά του. Γι' αυτό όσα αποζητά να καταλάβει αφορούν ένα μικρό, ασήμαντο κομμάτι...

Tι γίνεται όταν το "άγριο" παρελθόν βγαίνει σε μια δύσκολη ώρα στον αφρό και βυθίζει τα φαρμακωμένα του δόντια στη μνήμη των ανθρώπων; Πώς προσπαθούμε να προχωρήσουμε όταν ζητάμε να ξεχάσουμε τι σκοτώσαμε (κάποτε) στη ζωή μας και τι κυνηγήσαμε με (παράλογο) πάθος και μετά τα αποστραφήκαμε; Ποιά ώρα μεταμορφώνονται τα αισθήματα και πότε αγγίζουμε πραγματικά το χρόνο, όταν ήδη ο χρόνος μας έχει εγκαταλείψει και μας αφήνει να κατοικήσουμε σ' ένα ερειπωμένο σώμα; Δεν είναι τα ερωτήματα του βιβλίου. Eίναι τα ερωτήματα του συγγραφέα, που προσπαθεί να βάλει τάξη ανάμεσα σε ένα π...

Μια θυελλώδης σχέση, ένας πανίσχυρος δεσμός, που με τα χρόνια εξελίσσεται σε μια πανίσχυρη εξάρτηση. Εκείνη θα θελήσει να απελευθερωθεί και θα καταφύγει, με σκληρή στάση, στην απόρριψη του συντρόφου της. Η απώλειά της όμως ξεπερνάει τα όρια των αντοχών του. Γιατί όσο εδραιώνεται η εξάρτηση, ο φόβος της απώλειας, ο πατέρας όλων των φόβων, γίνεται όλο και πιο απειλητικός. Όσο πιο σφιχτά κρατάμε κάποιον, τόσο περισσότερο φοβόμαστε μήπως τον χάσουμε. Αλλά όταν αυτός ο φόβος ξεπεράσει ένα όριο, τότε δεν αποκλείεται να οδηγηθούμε στον παραλογισμό. Μια ιστορία για το βιασμό της...

Η αγορά του βιβλίου τον έκανε στιγμιαία ευτυχισμένο. Θα μου πείτε, τί είναι ευτυχία; Ευτυχία είναι η καλή διάθεση. Δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το ευ και την τύχη. Στο χέρι μας είναι να 'χουμε στιγμές ευτυχίας. Κι αν αυτές είναι πολλές και μόνιμες, είμαστε πράγματι ευτυχισμένοι.

Τέσσερις βραβευμένες ιστορίες για τη φιλία των βαλκανικών λαών: 1) "Στάση εργασίας στο ενεχυροδανειστήριο" 2) "Το ανέβασμα της μπάρας" 3) "Το μοναστήρι της Ρίλας" 4) "Πρόσωπο με γόνατο" Οι δυο πρώτες ιστορίες έχουν τιμηθεί με το Βραβείο Ιπεκτσί και η τρίτη από το Σύνδεσμο Ελληνοβουλγαρικής φιλίας.

"Αν θέλεις να το πάμε μαζί με σχέση συνενοχής και αποδοχής, εδώ είμαι".

"Το παιχνίδι της μοίρας" είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της γνωστής συγγραφέως Ευφροσύνης Κακογιαννάκη - Λιβανίου. Πρόκειται για μια συγκινητική διηγηματική-αφηγηματική μυθιστοριογραφία, της οποίας η υπόθεση στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και σε υπαρκτούς ήρωες, των οποίων τη ζωή και τις πιο απίθανες και δραματικές περιπέτειες, κατά και μετά τη μικρασιατική καταστροφή, περιγράφει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, στο θαυμάσιο βιβλίο της. [...] (από το προλογικό σημείωμα του εκδότη)

Έρχεται η μοίρα και σε παίρνει από το χέρι. Σε παίρνει και σε γυρνάει σ' ερήμους και βουνά, σε θάλασσες και σε ποτάμια, σαν φύλλο ξερό του φθινοπώρου που πέφτει ήσυχα στη γη, σαν φτερό ανάλαφρο που το φυσούν οι άνεμοι και χάνεται για πάντα. Σε παίρνει και σε κάνει πάλι μικρό παιδί με τη σφεντόνα στο χέρι, να παραφυλάς τον μικρό κότσυφα πάνω στο κλαδί και να του στέλνεις ένα μικρό στρογγυλό βότσαλο ίσια στη μικρή στέλνεις ένα μικρό στρογγυλό βότσαλο ίσια στη μικρή καρδούλα του. Σε παίρνει και σε πάει εκεί και σου δείχνει πώς ξεψυχάει ένας μικρός, μικρούλης κότσυφας, κι εσύ κ...

Στην κηδεία της Νόνας Αικατερίνας, τελευταίας κυρίας μιας ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας της επαρχίας, εμφανίζεται η πεθαμένη από εικοσαετίας μητέρα του αφηγητή, για να την παραλάβει για τον άλλο κόσμο και να την προετοιμάσει για την αιωνιότητα. Τις σαράντα μέρες που ακολουθούν την κηδεία τις περνούν στο κτήμα, όπου κάποια στιγμή αναμειγνύονται οι ζωντανοί με τους νεκρούς, κρίνεται η μικροϊστορία της περιοχής, ανατρέπονται αντιλήψεις για ιδεολογικές, θρησκευτικές και μεταφυσικές δοξασίες και ανακινείται το ζήτημα της επικοινωνίας του κόσμου των νεκρών με τον κόσμο τω...

Συνήθως ο πόνος από μια "ιστορία αγάπης" που έχει συντελεστεί στο παρελθόν μας οδηγεί στο "πένθος". Yπάρχουν όμως και εκείνες οι φορές που μας οδηγεί στην πλήρη ακινησία, στην αδράνεια. Tούτο είναι το σημείο απ' όπου ξεκινά H θύελλα. Tότε είναι που κτυπά την πόρτα μας ο άλλος μας εαυτός, ως τιμητής, ως κατήγορος ή ως φωνή που ξεθάβει κοινές αλήθειες. Tότε μας επισκέπτονται οι φαντασιώσεις, οι μνήμες, σκληρές μα και αδιευκρίνιστες συνάμα, εμβληματικές φιγούρες όπως εκείνη της Mητέρας, στο τέλος όμως, οπωσδήποτε Eκείνη, που θα μας βγάλει τον κόμπο απ' τον λαιμό και θα μας κάν...