Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βγάζοντας το παλτό του για να το κρεμάσει, πρόσεξε στην αριστερή γωνία της ντουλάπας, ακουμπισμένο πάνω σε ένα πάκο με παλιά περιοδικά, εκείνο το μπουκάλι με το δεκαοκτάρι ουίσκι που του είχαν κάνει δώρο πριν από αρκετά χρόνια σε μια γιορτή. Αν και δεν ήταν η μάρκα που προτιμούσε, τα δεκαοκτώ έτη το είχαν ανεβάσει πολύ στην εκτίμησή του. Το είχε λοιπόν από τότε φυλαγμένο στο ντουλάπι του για να το ανοίξει την "κατάλληλη στιγμή". Πόσους χειμώνες είχε περάσει εκείνο το μπουκάλι μέσα στην ντουλάπα να σκονίζεται σφραγισμένο κι από πάνω του να μπαινοβγαίνουν πουκάμισα και παλτά...

Στο βιβλίο πρωταγωνιστούν δύο γυναίκες, η Λίντα και η Μυρτώ. Ανάμεσά τους ο Άγγελος. Σ’ ένα παιχνίδι ζωής, που ολοένα αναπτύσσεται στις σκέψεις και τις πράξεις τους, οριακά επικίνδυνο... Και η ευτυχία στην κορυφή της πυραμίδας, να μοιάζει ακατόρθωτη κατάκτηση. Κάτω στη βάση, η ισορροπία των ουσιωδών θεμέλιων λίθων να παραπαίει στη βαλτωμένη δίνη των ανυπότακτων και λανθανουσών ροών, των συναισθημάτων... Και μια ανομολόγητη αγάπη, να περιμένει σιωπηλά τη σειρά της, κάποτε να εξομολογηθεί! Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται είναι μοιραία και καταιγιστικά εντός της «Επικίνδυνης...

"Ό,τι επιθυμείς το παίρνεις - ό,τι δεν σε συμφέρει, απλώς το αποφεύγεις". Είναι τόσο απλός ο κανόνας, ώστε δεν έχω καταλάβει γιατί δεν τον ακολουθούν όλοι ανεξαιρέτως. Νόμος της φύσης είναι. Η φύση είναι σοφή κι εγώ αποφάσισα νωρίς να ακολουθήσω τις υποδείξεις της. Κι όμως. Ο εγγυημένος αυτός δρόμος ζωής αποδείχτηκε τελικά αδιέξοδος για τον πρώην μηχανικό, πρώην επιχειρηματία, οικονομικά αυτάρκη και χαίροντα άκρας υγείας αφηγητή της παράξενης νουβέλας του Βασίλη Φραγκόπουλου. Με οδηγό ένα σημείωμα-γρίφο που ανακαλύπτει στη βιβλιοθήκη της γιαγιάς του, θα περιπλανηθεί για...

"...Μα το τυχαίο είναι βασιλιάς και μας κάνει να φαινόμαστε αστείοι ό,τι κι αν πούμε, ακίνητοι όπου κι αν πάμε, ψεύτες σε ότι κι αν πιστέψουμε, ανόητοι όσο κι αν σκεφτόμαστε. Η πράξη, γρήγορα πάντα, ρίχνει μια δυνατή κλωτσιά στη θεωρία. Μπλέκοντας με όλα αυτά που οι λέξεις αρνούνται να περιγράψουν. Σηκώνοντας ένα βάρος που δεν ξέρω γιατί το θεωρώ δικό μου, μάλλον δεν έπρεπε να δεχτώ αυτό το ρόλο, τώρα ακούω το σχέδιο βήτα με τα χείλη σφιγμένα και τις παλάμες ιδρωμένες, με την αγωνία της σιγουριάς πως δεν υπάρχει τίποτα..." Ο "απατηθείς απατεών", και ο πυρετός της εκδίκησ...

"Οι επτά νουβέλες που απαρτίζουν το "Επτά φορές το δαχτυλίδι" είναι ένα έργο τολμηρό. Εισβάλλει ηρωϊκά, όχι όμως ως Ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως, στον χώρο της Τουρκοκρατίας, τον αλωνίζει και ξαποσταίνει με μια κορώνα -προς Θεού! όχι μελοδραματική, απλώς ως επιστέγασμα- την ωριμότερη, την αριστοτεχνικότερη και την περισσότερο από τις επτά υποσχόμενη. Ώριμο και πλούσιο ταλέντο, που εκδηλώνεται εικονογραφικά, παίζοντας συχνά το παιχνίδι ενός ευέλικτου κινηματογραφικού φακού". (Άλκης Αγγέλου)

Στην Τέταρτη Εποχή της Έρενυξ... Ο Γουίνγκο σαλπάρει από τα Φεγγαρονήσια και ταξιδεύει με καράβια -και όχι μόνο - στα νησιωτικά βασίλεια. Και κάνει λογιών-λογιών γνωριμίες. Έμποροι τίμιοι και έμποροι άπληστοι, ναυτικοί γενναίοι και ναυτικοί φευγάτοι, πειρατές σκληροί και πειρατές διεστραμμένοι, κλέφτες πονηροί και κλέφτες εφευρετικοί, κοπελούδες νόστιμες και κοπελούδες περπατημένες, φίλοι καρδιακοί και φίλοι άσπονδοι, αντίπαλοι δυσοίωνοι και αντίπαλοι τρομεροί, βασιλιάδες μισότρελοι και βασιλιάδες θεότρελοι, Δράκοι σμαραγδένιοι και Δράκοι... Δράκοι; Υπάρχουν ακό...

Εννέα οι Κόσμοι και η Έρενυξ ένας από αυτούς. Οι άλλοι οκτώ μέσα, γύρω, πάνω, πέρα από αυτήν. Αν καταρρεύσει έστω κι ένας από τους Εννέα, όλοι οι Κόσμοι είναι στο έλεος των όντων της Δυσχορδίας. Μα στη δύση της Τέταρτης Εποχής η Αδελφότητα των Βάρδων της Αραμπακίς ανακαλύπτει καλά κρυμμένες πληροφορίες, προστατευμένες από τις Δυνάμεις που μάχονται την Αρμονία. Πάπυροι Παλαιοί αρχίζουν ν' αποκαλύπτουν τα μυστικά που σχετίζονται με την Πρώτη Καταστροφή, αλλά και τα αίτια που οδήγησαν σε αυτήν. Ψήγματα από γεγονότα αρχαία, αλληλένδετα, που υφαίνουν το παρελθόν τ...

Οι επτά νουβέλες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας και απαρτίζουν "το νέο Ε.Α.Μ." (Έρως Ανίκατε Μάχαν), είναι οι επτά πλευρές του αιώνιου έρωτα όπως τις βιώνει στις διαφορετικές εποχές της ζωής του ένας νέος άνδρας. Στην κάθε μια ωστόσο απ' αυτές, η γυναίκα πρωταγωνιστεί είτε ως πρώτο σμίξιμο ή ξανασμίξιμο ή χωρισμός είτε ως μνήμη είτε ως το "ανάλογον" μιας άλλης, ώσπου η ανώνυμη Γυναίκα αποκτά ένα όνομα, Ρόζα-Ροζίτα-Δόνα Ροζίτα, με τον αχώριστο σύντροφο της, Ειρηναίο ή Δον Πατσίφικο. Σταχυολογημένες από διαφορετικά βιβλία, και ξαναδουλεμένες, οι νουβέλες αυτές αποτε...

Όταν το παράθυρο ανοίγει στο παρελθόν, οι ακτίνες του ζεστού αττικού ήλιου πλημμυρίζουν κάθε γωνιά της αθηναϊκής πρωτεύουσας. Ρίχνουν το φως τους σε άγνωστα μέχρι τώρα στιγμιότυπα της ελληνικής κοινωνίας και προσκαλούν τον αναγνώστη να τα βιώσει για πρώτη φορά από κοντά... Εστεμμένοι και γόνοι καλών οικογενειών στροβιλίζονται κάτω από την κρυστάλλινη λάμψη των βασιλικών πολυελαίων, ενώ δύο νεαρές καρδιές ριγούν στο πρώτο χάδι ενός απαγορευμένου έρωτα. Ο πρεσβευτής της Αγγλίας πέφτει θύμα της Βασιλικής Χωροφυλακής και μαθαίνει από πρώτο χέρι ότι ο δημόσιος ασπασμός απαγορεύ...

Ο "Έρωτας σε δύο χρόνους" είναι ένα μινιμαλιστικό μυθιστόρημα πάνω στο βασικό συστατικό του έρωτα: τον χρόνο. Ο Γεράσιμος Θεοδόσης απαντά στο ερώτημα κατά πόσο αλλάζει ο έρωτας καθώς αλλάζουν οι χρόνοι του. Τι γίνεται κάθε φορά που το αίτιό του απομακρύνεται από το αποτέλεσμά του αποκτώντας αυτοτελή υπόσταση; Όταν οι πρωταγωνιστές του έργου, μέσα σε ένα ταξίδι επανασύνδεσης των κορμιών και των ψυχών τους, γίνονται θεατές των πράξεών τους; Ό,τι απεύχονται και προσπαθούν αγωνιωδώς να αποφύγουν, τελικά καταλήγουν να το αποδεχτούν ως αδήριτη πραγματικότητα. Ούτε να λιποτακτήσ...

Ο Μάικ ανακαλύπτει ότι ο ιδανικός τόπος για να περάσει όσο πιο όμορφα γίνεται τις διακοπές του, είναι το πανέμορφο ελληνικό νησί που λέγεται Ζάκυνθος. Όταν όμως έρχεται στο νησί, η μοίρα έχει άλλα σχέδια γι' αυτόν! Τα γεγονότα και οι εξελίξεις με τα οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος, θα λειτουργήσουν ως καταλυτικοί παράγοντες, έτσι ώστε να καθορίσουν την μετέπειτα πορεία της ζωής του. Άραγε θα κατορθώσει η προαιώνια δύναμη της αληθινής αγάπης, να λυτρωθεί από το μονοπάτι της καταστροφής;

Καλοκαίρι 2013. Διακοπές στην πανέμορφη Λίνδο της Ρόδου. Πρόκειται για μια καταγραφή γεγονότων που συνέβησαν. Ξεκινάς για να ξεκουραστείς και να ξεφύγεις από την πνιγηρή καθημερινότητα της πόλης και ονειρεύεσαι ένα ξέγνοιαστο πέρασμα λίγων ημερών. Όμως γνωρίζεις καλά ότι ένας ανήσυχος νους ποτέ δεν μπορεί να μείνει σε απραξία. Επιζητά νέο τρόπο ζωής, για να έρθει πιο κοντά στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του. Έτσι, όταν του δοθεί η ευκαιρία την αξιοποιεί ανάλογα. Η ιδέα των πνευματικών ερωτικών συμποσίων βρήκε πλήρη ανταπόκριση. Ήταν μια διέξοδος που θα μας πρόσφερε νέα πνοή...

Κι αν σήμερα η τέχνη μου σας φαίνεται λιτή και αθώα, αυτό οφείλεται στο ότι δεν ήταν προμελετημένη, ούτε σχεδιασμένη με βάση διανοητικά ή ιδεολογικά πρότυπα, αλλά σχηματίστηκε αυθόρμητα και τυχαία από την στάχτη των παθών μιας ζωής παραδομένης στο τίποτα, στην εξαφάνιση της σκέψης και της πρόθεσης. Προήλθε με φυσικές διαδικασίες όπως η ζωή από την λάβα του ηφαιστείου, η οποία πρώτα έκαψε και μετά θεράπευσε, γιατί το ταλέντο, όπου υπάρχει, έχει ρίζες βαθύχρονες που ξεπερνούν κατά πολύ τις εμπειρίες μιας μόνο ζωής. Ο καλλιτέχνης έχει ζήσει πολλές πολλές ζωές, έχει έλθ...

Η Έιπριλ πίστευε ότι στο πρόσωπο του γοητευτικού Κοράντο είχε βρεί τον μεγάλο έρωτα που πάντα ονειρευόταν, και ήταν αποφασισμένη να αφήσει για χάρη του την λαμπρή καριέρα που ανοιγόταν μπροστά της. Όμως, μια απροσδόκητη τροπή των πραγμάτων, όχι μόνο την ανάγκασε να φύγει σαν κυνηγημένη, αλλά απειλεί και την ίδια της τη ζωή... Θα νικήσει στο τέλος η αγάπη;

Θα έγραφε το πιο δυνατό, το πιο συγκλονιστικό ρεπορτάζ στην καριέρα της! Την είχε κυριέψει η επιθυμία για επιστροφή. Ένιωθε ότι μια μεγάλη δύναμη την εξακόντιζε στα ύψη, την ωθούσε να παλέψει, να αντισταθεί, να νικήσει! Ήταν μια δύναμη που την έσπρωχνε όλο και πιο κοντά στην έξοδό τη;. Το μυαλό της έτρεχε μακριά και βιαζόταν. Βιαζόταν να καταγράψει τα γεγονότα, ενόσω ήταν ακόμα ζωντανά τα βιώματα, για να είναι όσο γίνεται περισσότερο πειστική κι αληθινή, να αγγίξει τον κόσμο, να συγκινήσει, να προβληματίσει, ακόμα και να ενοχλήσει!

"Μεγάλωνα πότε στη μια μεριά και πότε στην άλλη. Το ποτάμι στη μέση βάφτιζε όλους τους κατοίκους αδιακρίτως. Οι γονείς μου ήταν όχθες με βατράχια και καλαμιές, όμως ονειρευόμουνα τις καλοντυμένες πλατείες του Βορρά και τους ανθρώπους που νόμιζα ότι δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν. Διέσχιζα τα σύνορα για να βρεθώ άλλοτε με τον μπαμπά και άλλοτε με τη μαμά, όχι με την ευκολία της εναλλαγής των δωματίων, όπως γινόταν με τα άλλα παιδιά, αλλά αγωνιώντας μήπως συλληφθώ, άμωμα ή όχι, δεν είχε σημασία. Ένιωθα τον κίνδυνο να με κυκλώνει περνώντας τις όχθες, όντας ξένο και στις δυο."...

... Ο Φοίβος καταλάβαινε ότι για να ειρηνεύσει ο κόσμος θα έπρεπε να φτιαχτεί το πρώτο βασικό κύτταρο. Αυτό το ειρηνικό χωριό θα είναι το γενεσιουργό κύτταρο ενός ολόκληρου οργανισμού. Σιγά σιγά θα ξεφυτρώνουν οι ειρηνικές κοινότητες η μία μετά την άλλη μέχρι που ολόκληρες χώρες θα μετατρέπονται σε ειρηνικές. Αυτό είναι το μέλλον. Η αποσύνδεση από το μακάβριο, τρέχον σύστημα και η ενσωμάτωση στο όραμα της ειρηνικής καλλιέργειας και διατροφής και της περιεκτικής δικαιοσύνης για όλα τα πλάσματα. Έτσι, δημιούργησε μια vegan οικο-κοινότητα με το όνομα Ευτοπία. "Η "Ευτοπία"...