Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κανένας, τίποτα δεν μπορεί να διεισδύσει αποδεδειγμένα στις σκέψεις μου. Όταν λέμε ότι κάποιος "διαβάζει" τις σκέψεις κάποιου άλλου δεν έχουμε τίποτα περισσότερο από ένα σχήμα λόγου. Τις σκέψεις μου μπορώ να τις κρύψω παντελώς. Μπορώ να συγκαλύψω και να παραποιήσω την εξωτερική τους έκφραση, όπως μπορώ να κάνω το ίδιο και για το ύφος του προσώπου μου ή για τη σωματική μου γλώσσα. George Steiner (απόσπασμα από το βιβλίο)

"Με την κανονική σειρά παρουσίασης, [στο βιβλίο] η επεξεργασία της ερώτησης "γιατί φιλοσοφούμε" εκτυλίσσεται ως εξής: η αιτία για την οποία φιλοσοφούμε είναι ότι επιθυμούμε, και ότι η επιθυμία επιτείνεται ανακρίνοντας εαυτήν ως προς την ίδια της την κίνηση.Η αιτία του φιλοσοφικού στοχασμού είναι ότι η ενότητα έχει απολεσθεί, όχι μέσα από μια αρχαιόθεν εξαφάνιση που θα μας είχε κάνει να λησμονήσουμε ως και την ύπαρξή της, αλλά μέσα από την ανέλιξη μιας ιστορίας όπου η συνταύτιση πραγματικότητας και νοήματος συνεχώς διαφεύγει και πάλι ξανά επιχειρείται για να απολεσθεί εκ νέο...

"Ιδού λοιπόν γιατί να φιλοσοφούμε: επειδή υπάρχει η επιθυμία, επειδή υπάρχει απουσία μέσα στην παρουσία, κάτι νεκρό μέσα στο ζωντανό· και επίσης επειδή υπάρχει η εξουσία μας που δεν είναι ακόμη εξουσία· και επίσης επειδή υπάρχει η απο-ξένωση, η απώλεια αυτού που νομίζαμε κεκτημένο και η απόσταση ανάμεσα στην πράξη και το πράττειν, ανάμεσα στον λόγο και το λέγειν· και τέλος επειδή από αυτό δεν μπορούμε να ξεφύγουμε: να πι-στοποιούμε δηλαδή την παρουσία της έλλειψης μέσω του λόγου μας. Αλήθεια, πώς να μην φιλοσοφούμε;" Με σπάνια διδακτική ενάργεια και, την ίδια στιγμή με...

Στο δοκίμιο αυτό ανιχνεύεται ένας χώρος ασαφής αλλά κρίσιμος, εντός του οποίου η ουτοπία και το πνεύμα της εκφεύγουν των ορίων της καταγωγικής και ιστορικής τους περιοχής και/ή της αρχαιολογίας τους και καθίστανται προτάγματα της τέχνης, της θεολογίας, της αναζήτησης της ετερότητας, της ενατένισης και της ανθρωπογεωγραφίας της πόλης.

Αυτοί που βρίσκονται σε σύγχυση και γυρεύουν στη φιλοσοφία έναν οδηγό ας έχουν τον νου τους, προειδοποιούν οι συγγραφείς του βιβλίου. Αν και η φιλοσοφία μπορεί να διαφωτίσει, είναι ικανή επίσης να παραπλανήσει. Το βιβλίο διερευνά τους κινδύνους της φιλοσοφίας. Δείχνει πως η συμπεριφορά των φιλοσόφων, άλλοτε κακή, άλλοτε θλιβερή και κάπου κάπου θεότρελη, συχνά είναι εντελώς αποσυνδεδεμένη από τη σκέψη τους. Οι συγγραφείς συνδυάζουν ανεκδοτολογικά στοιχεία με τη σύνοψη της σκέψης οκτώ μεγάλων φιλοσόφων: του Ρουσό, του οποίου οι απόψεις για την εκπαίδευση μοιάζουν να βρίσκ...

Εδώ εξετάζεται αυτό που επέρχεται κι όχι τούτο ή το άλλο επερχόμενο, εκείνο ή το άλλο γίγνεσθαι ή το γίγνεσθαι εν γένει. Το ίδιο επερχόμενο περιλαμβάνει και τις δυνατότητες διαφοροποίησης αυτού που γίνεται. Ό,τι έχει επέλθει, αυτό που επέρχεται κι εκείνο που είναι να έλθει, σε καθέναν από τους τόπους του, σε καθεμιά από τις στιγμές του, παραμένει ανείπωτο. Εμπλέκεται με το κενό και συνεπάγεται το κενό, ζωντανεύει τα λόγια και τις δράσεις που, επίσης, το διαπλάθουν. Αυτό που επέρχεται συνδέεται με όλες τις καθημερινές και υπερκαθημερινές πράξεις και παραλείψεις μας, με τη...

"Αυτό Δεν Είναι Βιβλίο", είναι πρόκληση για το πνεύμα και τονωτικό για τους νευρώνες του εγκεφάλου καθώς αμφισβητεί εκ βάθρων τις βάσεις όπου στηρίζονται οι απόψεις και οι γνώσεις μας και μας παροτρύνει να αναμετρηθούμε με την αλήθεια μας. Διαβάζοντάς το θα ανακαλύψετε ότι δεν μπορείτε να εμπιστεύεστε τις αισθήσεις σας, κι ας είναι το μοναδικό μέσον που έχετε για να αντιλαμβάνεστε τον κόσμο και την φύση των πραγμάτων. Διανθισμένο με φιλοσοφικούς γρίφους που έχουν απασχολήσει τις μεγαλύτερες διάνοιες, με αινίγματα που αποκαλύπτουν την ανακολουθία των απόψεών μας, με ανεπί...

ΑΤΟΠΙΑ: Είναι ο δια της φαντασίας προσεγγίσιμος, αλλά σε καμιά περίπτωση ανύπαρκτος, τόπος όπου η υπαρκτή κι απ΄ όλους αντιληπτή διάσταση του χωροχρόνου διαιρείται κι εστιάζεται σ΄αυτή του χρόνου. Σ΄αυτό τον τόπο ο χρόνος εμφανίζεται με τη σημαντικότερη ιδιότητά του αδιαίρετος, αφού είναι απαλλαγμένος από την κατάτμηση, που επιφέρει η συγκεκριμενοποίησή του στο χώρο. Μέσα από τον αδιαίρετο χρόνο, τον οποίο ενοποιεί το στιγμιαίο, επαναλαμβανόμενο δια της κινήσεώς του, παρόν, σ΄αυτό που σχετικοποιημένα ονομάζουμε μέλλον και παρελθόν, μπορούμε ν΄αντιληφθούμε την έννοια της Αιω...

Η αναζήτηση του εαυτού μας είναι μια διαδικασία που δεν πρόκειται ποτέ να τελεσφορήσει εφόσον δεν τροχοδρομηθεί πάνω σε ένα δομημένο πλαίσιο έρευνας και αυτοκριτικής. Για να έχει επιτυχία αυτή μας η αναζήτηση, πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τον τρόπο που θα κινηθούμε μέσα στα αχαρτογράφητα νερά του ψυχισμού μας. Πρέπει να προσδιορίσουμε όλες εκείνες τις αρνητικές παραμέτρους που μας κρατούν δέσμιους στο τέλμα του νεοελληνικού γίγνεσθαι. Ο τρόπος που γαλουχηθήκαμε πολιτικά, αποδείχθηκε εδώ και αρκετό καιρό εσφαλμένος. Αναπαράγουμε συστηματικά στρεβλές και ανάξιες πεποι...

Από τον Πλάτωνα στο Facebook, δοκίμια ηθικής φιλοσοφίας, κείμενα σύγχρονου προβληματισμού, αλλά με την κλασική παράδοση πάντοτε ζώσα και παρούσα, αφού το κλασικό είναι αιώνια σύγχρονο. Δοκίμια συνοπτικά σε ζητήματα επίκαιρα, από τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διεθνείς παρεμβάσεις, την προστασία του περιβάλλοντος, τον ρόλο του κράτους και τη σύγχρονη επικοινωνία, μέχρι την υγεία αλλά και την ευθανασία, και τέλος τη μετά θάνατον ζωή, κείμενα προβληματισμού και συζήτησης. Σε εποχές κρίσης, οικονομικής, πολιτικής και κυρίως ήθους και αξιών, η αρχαία ελληνική φι...

Το Πανεπιστήμιο Πειραιώς έρχεται με την παρούσα έκδοση να τιμήσει τον Κώστα Παπαϊωάννου, πολιτικό φιλόσοφο, διανοούμενο και καθηγητή με ευρωπαϊκή καταξίωση και έναν από τους πιο λαμπρούς καθηγητές του Πανεπιστημίου μας τη δεκαετία του '50. Με μια σύντομη επισκόπηση του έργου του διακρίνουμε σχηματικά τρεις θεματικές περιόδους: την περίοδο του "Ουμανισμού" 1942-1960, την περίοδο του "Διαλόγου Marx-Hegel" 1954-1970 και την περίοδο του "Λενινισμού" 1970-1981. Είναι ακριβώς την πρώτη περίοδο και ιδιαίτερα τη δεκαετία 50-60, που ο Κώστας Παπαϊωάννου διερευνώντας τη σχέση τ...

Ο Νίτσε αποπερατώνει την διήγηση του Πλάτωνα για το σπήλαιο καθώς και την συνήθη έννοια της αλήθειας, αποδεχόμενος ως μέτρο και κίνητρο της αληθευτικής απόδειξης το ίδιο το από τον Πλάτωνα πολεμούμενο σκότος. Στην ελληνική θεολογία ο Θεός αληθεύει διαυγώς, γεννάται και ανίσταται εκεί και από εκεί όπου απουσιάζει και ερωτάται, από το σκότος, την αναλήθεια και το θάνατο και δεν αποδεικνύει απλώς ελλειπτικά έναντιν αυτών.

Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο σημαίνει άρνηση προσχώρησης στο πνεύμα των καιρών, αντίσταση στην προέλαση "παγκοσμιοποίησης" και Αμερικανικού πολιτισμού, στροφη στην μελέτη μιας απέραντης πνευματικής παράδοσης (ελληνικής, χριστιανικής και οικουμενικής) καί ενεργοποίησή της, εμμονή στο συγκεκριμένο, στο τοπικό, στο διάφανο, στο θεϊκό, στο ανθρώπινο και όχι σε αφηρημένες κατηγορίες σκέψης, στον ανύπαρκτο οικουμενικο άνθρωπο και στην άψυχη τεχνολογία του.

Το βιβλίο αυτό περιέχει τις πέντε διαλέξεις που έδωσε ο Κ. Καστοριάδης στη Θεσσαλονίκη και την Αλεξανδρούπολη τον Μάρτιο του 1993 με τα εξής θέματα: Η συμβολή της ψυχανάλυσης στην κατανόηση της γένεσης της κοινωνίας. Η παιδεία σε μια δημοκρατική κοινωνία, Αισχύλεια ανθρωπογονία και Σοφόκλεια αυτοδημιουργία του ανθρώπου, Οικολογία και πολιτική και Ψευδοχάος, Χάος και Κόσμος. Κείμενα που απασχολούν μόνιμα τον μεγάλο έλληνα φιλόσοφο σε θέματα που αγγίζουν τα καθημερινά και παγκόσμια προβλήματα: οικολογία, πολιτική, σχέση ατομικής ψυχής και κοινωνικής θέσμισης, παιδεία και σύν...

Από το καλοκαίρι του 1937 άρχισα να κρατώ σημειώσεις και παρατηρήσεις για τα διάφορα βιβλία που διάβαζα. Είχα, τότε φθάσει στο συμπέρασμα ότι όσα μου έλεγαν οι δάσκαλοι, οι γονείς και ο παπάς της ενορίας ήταν όλα ψέματα. Οι άνθρωποι δεν είχαν την πρόθεση να με εξαπατήσουν. Αυτά ήξεραν, αυτά πίστευαν, αυτά που μάθαιναν. Αλλά εγώ δεν ήθελαν να πιστεύω, τίποτε, ήθελαν να γνωρίσω, να αναζητήσω την δική μου αλήθεια. Ο μόνος τρόπος ήταν να αρχίσω να διαβάζω βιβλία. Κυρίως βιβλία με αντικρουόμενες απόψεις για το καθετί. Η ανάγνωση έγινε καθημερινή μου συνήθεια. Οι σημειώσεις έμ...