Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H συνείδηση της θνητότητας, αποκλειστικό γνώρισμα του ανθρώπου, τραγικό προνόμιό του, εκτός από παντοτινή μήτρα αγωνίας, φόβου και δυστυχίας, αποτελεί ταυτόχρονα και κινητήρια δύναμη της ζωής, πηγή της τέχνης, της σκέψης και της δημιουργίας. Xωρίς το θάνατο η ζωή του ανθρώπου δεν θα ήταν ανθρώπινη. Tο κορυφαίο αυτό γεγονός της ζωής, που είναι ακριβώς ο θάνατος, συζητούν εξέχοντες Έλληνες και ξένοι φιλόσοφοι (όπως ο Πόππερ, ο Mποχένσκι, ο Άπελ, ο Πάνικκαρ και άλλοι), πιστοί στην πλατωνική παράδοση για την αξεχώριστη σχέση της φιλοσοφίας με τη μελέτη του θανάτου.

Το 1973 ο καθηγητής Φιλοσοφίας και φιλόσοφος Ντήτερ Χένριχ, αναγνωρισμένος ήδη για την έρευνά του στον Καντ, τον Φίχτε, τον Χαίλντερλιν και τον Χέγκελ, ιδίως με τις δημοσιεύσεις του γύρω από τα προβλήματα της αυτοσυνείδησης, κλήθηκε να παραδώσει στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ μια σειρά διαλέξεων για την περίοδο της κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας (1781-1844). Οι 21 αυτές διαλέξεις, οι οποίες εκδόθηκαν δύο δεκαετίες αργότερα με τη φροντίδα του Ντέιβιντ Πατσίνι, αποτέλεσαν και αποτελούν σταθμό στην εξοικείωση της "αγγλοσαξονικής" με την "ηπειρωτική" παράδοση της φιλοσοφίας, στην αν...

Η προσπάθεια του ανθρώπου να συλλάβει το άγνωστο με την έννοια της γνώσης καταγράφεται από την αρχή της ύπαρξής του ως έλλογου όντος. Με κριτήρια άλλοτε λογικά και άλλοτε πνευματικά, αναζήτησε τον κόσμο και τον εαυτό του, αναζήτησε την ανώτερη δύναμη από την οποία εκκινούν τα πάντα και, μέσω αυτών των γνώσεων, προσπάθησε να εξηγήσει επαρκώς το φοβερό μυστήριο του θανάτου. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται θέματα μεταφυσικά και μηνύματα αιώνια, τα οποία βρίσκονται μακριά από τη φυσική απόδειξη και τους νόμους της ανθρώπινης λογικής. Η αλήθεια, ο Θεός, ο θάνατος. Ο αναγνώστης θ...

Ένας αντίλογος σε ό,τι σήμερα θεωρείται κομψό, «πρέπον», «της μόδας». Είμαστε, άραγε, εμείς οι γυναίκες πιο απελευθερωμένες από τις μανάδες μας; Είναι, άραγε, ο κόσμος στον οποίο ζούμε καλύτερος από τον δικό τους; Αμφιβάλλω. Σ' έναν κόσμο όπου όλοι μοιάζουν κουρασμένοι και όλα ισοπεδωμένα, ας αντισταθούμε όσο μπορούμε σε ό,τι θεωρείται πολιτικά και κοινωνικά «ορθό». Αν μη τι άλλο, έτσι θα αισθανθούμε πιο ζωντανοί/ές. Ας αντιδράσουμε στην «ενιαία σκέψη», που κατατρώει την ίδια την ύπαρξή μας. Ας αρνηθούμε τους ψευδεπίγραφους έρωτες, που αφυδατώνουν την ψυχή μας. Ας αφήσου...

Γραμμένη με το λαμπερό ύφος ενός αμίμητου στιλίστα, αυτή η "Μικρή πραγματεία περί αμεριμνησίας" διεκδικεί με αξιώσεις το βραβείο ειρωνικής (και αυτοειρωνικής) λογοτεχνίας ήδη από τον τίτλο της: ούτε περί φιλοσοφικής πραγματείας πρόκειται, φυσικά, ούτε ο συγγραφέας στέκεται αμέριμνος απέναντι στα πάθη των ανθρώπων που τους παρατηρεί με τη στοργή ενός αυθεντικού μοραλίστα. Ο Denis Grozdanovitch, γάλλος πρωταθλητής του τένις (του κατ' εξοχήν σπορ όσων έχουν την πολυτέλεια να "σκοτώσουν το χρόνο τους"), μας προσφέρει -σε δόσεις μικρών, γλαφυρών χρονικών- ένα απολαυστικό οδοιπο...

Όλοι προσβλέπουν στην ευτυχία. Αλλά τι είναι ευτυχία; Τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι; Διαρκώς το λησμονούμε. Επειδή ακριβώς η ευτυχία παραπέμπει σε ένα απαιτητικό ιδεώδες δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε εφήμερη. Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να την προσεγγίσουμε μαθαίνοντας να ακούμε προσεκτικά τις λέξεις της καθομιλουμένης γι’ αυτήν: απόλαυση, γλυκύτητα, πραότητα, αιωνιότητα... Διότι η ευτυχία, όπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα πράγματα, "κατακτάται". Το συγκεκριμένο βιβλίο επιδιώκει να μας μυήσει στην ευτυχία...

Αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο όταν η Αλίκη, η κόρη μιας αγαπημένης μου φίλης, έγινε δεκατεσσάρων ετών. Ήθελα να συμβάλω με όποιον τρόπο μπορούσα στην ευτυχία της σ' αυτή τη Χώρα των θαυμάτων που είναι ο κόσμος. Η ιδέα πήρε συγκεκριμένο σχήμα όταν διάβασα τα σχολικά εγχειρίδια της φιλοσοφίας που διδάσκονται στη β΄ τάξη του γενικού λυκείου: μου φάνηκαν εξαιρετικά καλογραμμένα και βαθυστόχαστα, αλλά δυσνόητα για τα παιδιά. Πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσουμε από διαφορετική αφετηρία και να ακούσουμετα ερωτήματα που θέτουν οι έφηβοι: τι είναι η φύση; τι είναι η ανθρώπινη κοινων...

"Τι δεν είναι αυτό το βιβλίο: δεν είναι εγχειρίδιο Hθικής για μαθητές λυκείου, δεν περιέχει πληροφορίες για τους σπουδαιότερους συγγραφείς και τις σημαντικότερες τάσεις της ηθικής θεωρίας μέσα στους αιώνες, ούτε πρόκειται για συνταγολόγιο ηθικοπλαστικών απαντήσεων στα καθημερινά προβλήματα που βρίσκει κανείς στις εφημερίδες και συναντά στο δρόμο... Αυτό το βιβλίο είναι ένα βιβλίο! Προσωπικό και υποκειμενικό, όπως η σχέση που ενώνει έναν πατέρα με το γιο του· οικουμενικό, όπως η σχέση γονιού και παιδιού, η πιο συχνή και αναπόφευκτη απ' όλες τις σχέσεις. Είναι σχεδιασμένο και...

Κείμενα κατά παραγγελία που λένε. Τα έγραψα επειδή προσκλήθηκα να μιλήσω κάπου ή να συμμετάσχω σε κάποια έκδοση. Ως εδώ μπορώ να πω. Αγνοώ παραπέρα ποια υπήρξε η τύχη τους -αν δημοσιεύτηκαν, πού και πότε. Τα βρήκα σκόρπια στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μου, τα συγκέντρωσα και είπα να τα δημοσιεύσω με την αίσθηση, κυρίως, που ο καθένας μας, υποθέτω, έχει να μην θέλει να πάει χαμένος ο κόπος του - κάτι δηλαδή που κουράστηκε να το κάνει, να υπάρχει κάπου, κάπως... Περιέχονται τα κείμενα: - Πρόλογος - Μπαίνοντας στο παιχνίδι της φιλοσοφίας - Πώς η φιλοσοφία σώθηκε χάρη σε έν...

Ο Νίτσε στοχάστηκε πολλά θέματα. Θέλησε να γκρεμίσει τοίχους. Ο Τζον Φέργκιουσον μας προσφέρει έναν συμβολικό χάρτη για να προσανατολιστούμε στη σκέψη του Νίτσε. Τον παρομοιάζει με ένα πρωινό γεύμα το οποίο συνιστά ένα ιδιόμορφο γεύμα. Αν φάμε πολύ, βαραίνουμε. Αν φάμε λίγο, τρέμουν τα πόδια μας. Στο βιβλίο αυτό, θέλησε να δώσει ό,τι είναι απαραίτητο για να ξεκινήσει η μέρα: - Πώς βλέπει ο Νίτσε την παραδοσιακή φιλοσοφία και τους άλλους φιλόσοφους. - Την άποψή του για τη μεταφυσική. - Την άποψή του για τη γλώσσα και τη σχέση της με τη μεταφυσική. - Τι πραγματικά "είναι"...

"Μην κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι επειδή το κάνουν, ούτε ό,τι δεν κάνουν οι άλλοι επειδή δεν το κάνουν. Μη μιλάς ποτέ για σένα. Κράτα το μυστικό του εαυτού σου. Αν το ανοίξεις δεν θα μπορέσεις ποτέ πια να το ξανακλείσεις. Κάθε αγάπη είναι μια μορφή οδύνης, γιατί σημαίνει ότι θέλω να δώσω αυτό που δεν μπορώ να πάρω. Όσο υπάρχει κάποια αδικία πάνω στη γη, έχουμε δρόμο μπροστά μας. Η δικαιοσύνη είναι απόλυτη, ακέραιη και μία. Δέξου την ομορφιά της φύσης· δείξε ότι είσαι ευχαριστημένος που έχεις τον ήλιο και το φεγγάρι και μην είσαι αχάριστος απέναντι στα άστρα....

Ο σημαινόμενος χρόνος του παρελθόντος, σηματοδοτεί το παρελθόν της Ιστορίας. Ό,τι υπήρξε πρέπει να πεθάνει, για να αναπλαστεί και να ξαναγεννηθεί, στην αρχή του τέλους μιας κοσμογονίας, με βάση τον άνθρωπο και τις διαχρονικές αξίες της Ιστορίας. Στο τέλος, ένα φιλοσοφικό σύστημα που στηρίζεται στην "αυτογνωσία" θεωρείται διαχρονικό, βάσει του νόμου των αντιθέσεων, καθότι το σκότος έχει προσβάσεις στο φως και το αρνητικό έχει προσβάσεις στο θετικό. Και το παρελθόν της Ιστορίας διδάσκει. Κατά την κοσμογονία, οι αντιθέσεις της χαοτικής κοσμοθεωρίας στηρίζονται στην "τ...

Στην Ευρώπη ο Μάσιμο Κατσάρι είναι γνωστός ως ο φιλόσοφος που έχει ειδικευτεί στη φύση των αγγέλων, στα προβλήματα της Ενωμένης Ευρώπης, καθώς και σε θέματα αισθητικής και τέχνης. Στα δοκίμιά του αυτά, που πρωτοκυκλοφόρησαν στη Γαλλία την αυγή της νέας χιλιετίας, ο Κατσάρι, περπατώντας στα χνάρια της σκέψης του Νίτσε, βάζει στον εαυτό του ερωτήματα γύρω από την τέχνη και τις κατηγορίες της αλήθειας, του ψέματος, της ψευδαίσθησης, της ειρωνείας και της πρόκλησης. Ξεκινώντας από τις μεγάλες μορφές του μοντερνισμού, ο Κατσάρι προσπαθεί να εντοπίσει τη θέση της τέχνης στην πορε...

Μια χειρονομία ή λίγα λόγια θα έπρεπε να αρκούν, κι όμως... Η παρηγοριά είναι μια δύσκολη δραστηριότητα, που προϋποθέτει να παίρνει κανείς τον λόγο σχετικά με μια οδύνη που δεν μοιράζεται με τον άλλο, αλλά στην οποία προσπαθεί να συμμετάσχει. Πώς ν’ ανοίξουμε έναν δρόμο που θα μας οδηγήσει στη μυχιότητα του άλλου, χωρίς να την προδώσουμε; Ποιες λέξεις να χρησιμοποιήσει κανείς ώστε να μην προκαλέσει υποψίες; Τα ερωτήματα αυτά, στις μέρες μας, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της ψυχολογίας ή της θρησκείας. Ωστόσο, η φιλοσοφία για καιρό υπήρξε ένα βάλσαμο ικανό να απαλύνει τα αν...