Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Αρχαϊκή λυρική ποίηση" είναι ανθολογία αρχαϊκής λυρικής ποίησης με βάση την αρετή, τον αγαθό, και συνώνυμους ή αντίθετους όρους, ερμηνεύει ηθικές αξίες και πολιτική συμπεριφορά στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία, ερευνά προβλήματα ερμηνείας και μετάφρασης της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, και προσφέρει μία ερμηνευτική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Ακολουθεί την μέθοδο ερμηνείας πού εισήγαγε ο A. W. H. Adkins. Καθώς οι λέξεις αγαθός και αρετή αποτελούν τους ισχυρότερους όρους επαίνου και επιδοκιμασίας, δηλώνουν επομένως την κατοχή, από εκείνους πού χρησιμοπο...

Με τον προκείμενο τόμο συμπληρώνεται το ερευνητικό και συγγραφικό πρόγραμμα "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση" το οποίο αποτυπώθηκε μέχρι στιγμής σε πέντε εγχειρίδια, προορισμένα για διαταξική υποστήριξη της αρχαιογνωσίας και της αρχαιογλωσσίας στο γυμνάσιο. Πρόκειται για εγχείρημα συνεταιρικό, με θέμα την αρχαϊκή επική ποίηση, όπως θεμελιώθηκε και ασκήθηκε στα δύο διαδοχικά ομηρικά έπη. Η εισαγωγή ορίζει το ευρύτερο πλαίσιο της ομηρικής ποίησης· ανιχνεύει την ταυτότητα του Ομήρου και την υποθετική σχέση των ομηρικών επών με την ιστορία· σχολιάζει το ύφ...

Πρόκειται για εγχειρίδιο συνεταιρικό, με θέμα την Αρχαϊκή επική ποίηση, όπως θεμελιώθηκε και ασκήθηκε στα δύο διαδοχικά ομηρικά έπη. Η Εισαγωγή ορίζει το ευρύτερο πλαίσιο της ομηρικής ποίησης- ανιχνεύει την ταυτότητα του Ομήρου και την υποθετική σχέση των ομηρικών επών με την ιστορία- σχολιάζει το ύφος και τη γλώσσα τους- επιμένει στον τρόπο σύνθεσης, εκφοράς και πρόσληψης τους, για να καταλήξει στις αναλογικές ομοιότητες και διαφορές Ιλιάδας και Οδύσσειας. Το Πρώτο Μέρος αναγνωρίζει τους όρους και προτείνει ορισμούς της ομηρικής αφήγησης. Διακρίνει τον μύθο από την π...

Η "Θεογονία" του Ησιόδου είναι το μοναδικόν διασωθέν ιερόν αρχαίον κείμενον των Ελλήνων. Διότι ο Ησίοδος, καταληφθείς υπό της "ενθέου μανίας" των ποιητών, (Πλάτωνος "Ίων", 533 d-535 και "Φαίδρος", 245), εξυμνεί κατά σειράν διαδοχής τα αθάνατα γένη. Το στέρεον βάθρον των 1.022 στίχων της Θεογονίς προβάλλει την ψυχογονίαν των θεών και των τεράτων εις την ψυχολογίαν των θνητών. Από τα τέρατα του συλλογικού μας ασυνειδήτου εις την αρετήν της υπερσυνειδήσεως. Εκκίνησις το Χάος, η Γαία, ο εμβόλιμος Τάρταρος και ο "λυσιμελής" Έρως, κατάληξιν έχουν το θείον γένος του Διός/νου,...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον πρώτο ερμηνευτικό σχολιασμό στη νέα ελληνική, συνοδευόμενο από μία φιλολογική μετάφραση, του Α' βιβλίου των "Αργοναυτικών" του Απολλωνίου του Ροδίου και εκπονήθηκε στο πλαίσιο της ερευνητικής μου απασχόλησης στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας (πρώην ΚΕ.Ε.Ε.Σ.) της Ακαδημίας Αθηνών. Σκοπός του βιβλίου είναι να καλύψει ένα προ πολλού αισθητό κενό στη βιβλιογραφία, μιας και η τελευταία ερμηνευτική έκδοση ειδικά του Α' βιβλίου των "Αργοναυτικών" είναι εκείνη του Ιταλού φιλολόγου Anthos Ardizzoni (Ρώμη 1967). [...] (από τον...

Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία των ραψωδών και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς το έπος και τον ποιητή του την ώρα της δημιουργίας, να δει τα υλικά που χρησιμοποίησε, τον τρόπο που σχεδίασε και πραγματοποίησε το μεγαλόπνοο εκείνο έργο.

Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία των ραψωδών και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς το έπος και τον ποιητή του την ώρα της δημιουργίας, να δει τα υλικά που χρησιμοποίησε, τον τρόπο που σχεδίασε και πραγματοποίησε το μεγαλόπνοο εκείνο έργο.

Η λυρική ποίηση εμφανίζεται παράλληλα με την επική ποιητική παραγωγή. Αρχικά, συνοδεύει εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής, όπως είναι η εργασία, οι γαμήλιες τελετές ή οι λατρευτικές συνάξεις. Η παράλληλη αυτή ύπαρξη των δύο γενών, του έπους και της λυρικής ποίησης, μαρτυρείται και από το έπος, που μας παρέχει αρκετά δείγματα λυρικής ποίησης, όπως είναι ο παιάνας που ψάλλεται προς τιμή του Απόλλωνα, το τραγούδι με το οποίο τιμούν την αδελφή του Απόλλωνα οι κοπέλες, ένας υμέναιος και οι θρήνοι για τον Πάτροκλο και τον Έκτορα. Τα δύο γένη συνυπάρχουν, αλλά προηγείται η τελειοποί...

Η ηρωική ποίηση, υμνώντας το κατορθώματα των δικών μας ηρώων, υιοθετεί κατά κανόνα τη δική μας προοπτική ως αυτονόητη και δίκαιη. Γενικότερα, οε ποια χώρα η φιλοπατρία και η ανδρεία δεν θεωρούνιαι ύψιστες αρετές: Ο Όμηρος, παρ' όλον που σέβεται αυτή την πραγματικότητα, βλέπει και τα αποτελέσματά της. Απομυθοποιεί τη δική μας πλευρά τοποθετούμενος και στη θέση των αντίπαλων: και αυτοί είναι ανδρείοι, είναι άνθρωποι ίδιοι με εμάς. Στην προομηρική παράδοση ο Αχιλλέας ήταν για την παλληκαριά του, των "Αχαιών ο πρώτος": σκότωνε τους πιο πολλούς Τρώες. Αλλά περισσότερη δόξα το...

Πρόκειται για την πρώτη ελληνόγλωσση ανθολογία που περιλαμβάνει αποσπάσματα από έργα των κυριότερων ποιητών της ελληνιστικής εποχής. Η έκδοση περιλαμβάνει εισαγωγή στην ελληνιστική εποχή (ιστορικές εξελίξεις, κοινωνικό και θρησκευτικό υπόβαθρο, σημασία της Αλεξάνδρειας ως νέας πνευματικής πρωτεύουσας του ελληνόφωνου κόσμου) και ποίηση (φιλολογία και λογοτεχνική παραγωγή). Ο Hopkinson ανθολογεί τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνιστικής ποίησης (Καλλίμαχο, Κλεάνθη, Άρατο, Νίκανδρο, Θεόκριτο, Σιμία, Φανοκλή, Απολλώνιο Ρόδιο, Μόσχο, Βίωνα, Ριανό, Λυκόφρονα, Ηρώνδα, Μάχ...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί κριτική και σχολιασμένη έκδοση όλων των σωζόμενων αποσπασμάτων του Ανακρέοντα. Εκπονήθηκε μέσα στα πλαίσια της ερευνητικής μου απασχόλησης στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας της Ακαδημίας Αθηνών. Σκοπός του βιβλίου είναι να ικανοποιήσει την ανάγκη για μια σύγχρονη έκδοση του Ανακρέοντα, λαμβάνοντας υπ' όψιν και τα νεώτερα παπυρικά ευρήματα που οι παλαιότεροι εκδότες δεν μπορούσαν να γνωρίζουν. Επιπλέον, επιχειρείται ένας εκτενής και κατά το δυνατόν πλήρης σχολιασμός των στίχων του παραπάνω ποιητή. Ο τελευταίος εκδότης πού εξέ...

Το βιβλίο αυτό εισηγείται μια δοκιμαστική ανάγνωση της Οδύσσειας με βάση τον αμφίσημο χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τέσσερεις πρώτες ραψωδίες του έπους: οι θεοί γνωρίζουν ότι ο Οδυσσέας είναι ζωντανός και προορισμένος πια να γυρίσει στην Ιθάκη· οι άνθρωποι θεωρούν τον Οδυσσέα αφανισμένο και νεκρό. Από τη συμβολή θεϊκής γνώσης και ανθρώπινης άγνοιας παράγεται μια διαλογική διάζευξη: ο Οδυσσέας μπορεί να ζει, μπορεί και να είναι πεθαμένος. Έτσι ξεκινά το έργο, και αυτό είναι ένα πρώτο δείγμα ποιητικής διαλεκτικής στην Οδύσσεια. [...]

Το βιβλίο αυτό εισηγείται μια δοκιμαστική ανάγνωση της Οδύσσειας με βάση τον αμφίσημο χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τέσσερις πρώτες ραψωδίες του έπους: οι θεοί γνωρίζουν ότι ο Οδυσσέας είναι ζωντανός και προορισμένος πια να γυρίσει στην Ιθάκη· οι άνθρωποι θεωρούν τον Οδυσσέα αφανισμένο και νεκρό. Από τη συμβολή θεϊκής γνώσης και ανθρώπινης άγνοιας παράγεται μια διαλογική διάζευξη: ο Οδυσσέας μπορεί να ζει, μπορεί και να είναι πεθαμένος. Έτσι ξεκινά το έργο, και αυτό είναι ένα πρώτο δείγμα ποιητικής διαλεκτικής στην Οδύσσεια. Στην προεπική παράδοση ο Οδυσσέας είναι πολύτρ...

Τα "Αλεξιφάρμακα" του Νικάνδρου του Κολοφωνίου (2ος αι. π.Χ.) έχουν εκδοθεί και ανατυπωθεί από το 1499 (editio princeps) μέχρι σήμερα δεκατέσσερις φορές και σχεδόν πάντοτε μαζί με τα "Θηριακά" του. Η παρούσα κριτική έκδοση βασίζεται στην εξέταση των ήδη γνωστών χειρογράφων, αλλά και άλλων που δεν είχαν χρησιμοποιήσει οι προηγούμενοι εκδότες. Τα κεφάλαια της "Εισαγωγής" έχουν προέλθει είτε από συνόψιση είτε από μεταφορά των συμπερασμάτων της εργασίας μου που είχε δημοσιευθεί στη σειρά "Πονήματα" του Κέντρου Εκδόσεως Έργων Ελλήνων Συγγραφέων (Κ.Ε.Ε.Ε.Σ.) της Ακαδημίας Αθηνών,...