Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η θρησκευτική πρακτική των αρχαίων Ελλήνων στηρίζεται σε ένα συνδυασμό από δρώμενα και λεγόμενα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ύμνοι. Στον αρχαιοελληνικό κόσμο τα πάντα είναι πλήρη θεών, ημίθεων και ηρώων, ενώ το θρησκευτικό και το κοσμικό βρίσκονται σε αδιάσπαστη ενότητα και συνεχή αλληλεπίδραση τόσο στην καθημερινότητα όσο και στη λογοτεχνία και την τέχνη. Από την άποψη αυτή η ενασχόληση με τους αρχαίους ελληνικούς ύμνους είναι στην πραγματικότητα ενασχόληση με το σύνολο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Έχοντας επίγνωση του τεράστιου εύρους του αντικειμένου μελέτη...

Ο φιλόλογος και ο ποιητής. Ένας φιλόλογος ανεκάλυψε, τον Ιανουάριο του 2000, στα ξεχασμένα Αρχεία των χειρογράφων ενός ποιητή, δύο τετράδια μικρά με πολλές σελίδες, με το ίδιο περιεχόμενο. Το ένα με πρώτη συγκέντρωση και καθαρογραφή των σκόρπιων σε φύλλα και πρόχειρα τετράδια ποιημάτων, το δεύτερο με τα ίδια ποιήματα βελτιωμένα σε μεγάλο βαθμό. Το έργο αυτό, ενός νεαρού ποιητή, είχε δημιουργηθεί πριν από μισόν αιώνα, από το 1952 ως το 1956. Ο φιλόλογος προχώρησε στη δημοσίευση του το 2001. Τώρα κρατάτε στα χέρια σας τη δεύτερη έκδοση αυτού του βιβλίου. Γιατί σ' αυτό τ...

Όλοι μας λέμε ότι ξέρουμε να διαβάζουμε. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, μέχρι να βρεθούμε μπροστά από ένα κείμενο ...αρχαίο, ή πολύ καλύτερα αρχαίο "χειρόγραφο"! Εκεί (τα) χρειαζόμαστε "μετάφραση"! Μα αλήθεια, είναι τόσο πια μπλοκαρισμένος ο εγκέφαλός μας στις ιδέες, ή τόσο κακομαθημένος κι αδρανής, ώστε να δημιουργήσει έστω και μια νέα σύναψη; Οι μαθητές λένε όχι... Το απλό 8σέλιδο "Αγραμματόμετρο" είναι εδώ! Αναγνώστης ή αγράμματος... Στο βιβλίο αυτό ανακαλύπτεις τον τρόπο να: - Αντιλαμβάνεσαι σωστά τα νοήματα των φράσεων - Μαθαίνεις τις ρίζες και την σύνταξη των λέξε...

Γιατί έχει σημασία ο Όμηρος; Τα έπη του μπορούν ακόμη και σήμερα να μας μιλήσουν για τον ρόλο της μοίρας στη ζωή, για τη σκληρότητα, για την ανθρωπότητα και τις αδυναμίες της, αλλά το γιατί παραμένει μυστήριο. Πώς μπορεί κάτι τόσο μακρινό να είναι οικείο; Ο Άνταμ Νίκολσον εξηγεί γιατί αυτά τα αρχαία ποιήματα έχουν τόσο πολλά να πουν για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να αγαπάς, να χάνεις, να γερνάς και να πεθαίνεις. Το βιβλίο του είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν μέσα από τις παλιότερες ιστορίες που έχουν διασωθεί - την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Γινόμαστε μάρτυρες ενός δε...

Γιατί έχει σημασία ο Όμηρος; Τα έπη του μπορούν ακόμη και σήμερα να μας μιλήσουν για τον ρόλο της μοίρας στη ζωή, για τη σκληρότητα, για την ανθρωπότητα και τις αδυναμίες της, αλλά το γιατί παραμένει μυστήριο. Πώς μπορεί κάτι τόσο μακρινό να είναι οικείο; Ο Άνταμ Νίκολσον εξηγεί γιατί αυτά τα αρχαία ποιήματα έχουν τόσο πολλά να πουν για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να αγαπάς, να χάνεις, να γερνάς και να πεθαίνεις. Το βιβλίο του είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν μέσα από τις παλιότερες ιστορίες που έχουν διασωθεί - την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Γινόμαστε μάρτυρες ενός δε...

Οι γυναικείες μορφές στα ομηρικά έπη κινούν φανερά ή κρυφά τα νήματα στη ζωή των ανδρών και έχουν περισσότερη ελευθερία από τις γυναίκες των κλασικών χρόνων. Τα πορτρέτα τους συγκροτούνται από τα κύρια χαρακτηριστικά και τη δράση τους. Η Εκάβη είναι μια τραγική και υπερήφανη μάνα, ενώ ο θρήνος της για τον Έκτορα συγκλονίζει. Η Πηνελόπη παρουσιάζεται ως πιστή σύζυγος, καλή μάνα, άριστη οικονόμος του οίκου του Οδυσσέα, συνετή και ευφυής. Η Θέτις γνωρίζει ότι ο γιος της, ο Αχιλλέας, είναι ολιγόχρονος, αν βγει στη μάχη. Όμως, για να απαλύνει τον πόνο του, τρέχει στον θεό Ήφαιστ...

Το 2004 είναι η χρονιά κατά την οποία ο καθηγητής Δημήτρης Λυπουρλής συμπληρώνει τα εβδομήντα χρόνια του. Με την αφορμή αυτή οι άμεσοι συνεργάτες -και μαθητές του- αναλάβαμε την πρωτοβουλία της έκδοσης ενός τιμητικού τόμου για τον Δάσκαλό μας, μικρή ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης. Απευθυνθήκαμε στα μέλη και στους ομότιμους καθηγητές του Τομέα Κλασικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ., ενός Τομέα που ο Δημήτρης Λυπουρλής όχι μόνο υπηρέτησε με την καρδιά του για πολλά χρόνια, αλλά και συνέβαλε πολύπλευρα στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του. Η ανταπόκριση, που ήταν...

...ο ποιητής κατά τη ροή του λόγου του, επιδιώκει πρωτίστως την υπαγωγή των λέξεων στη μετρική φόρμα του δακτυλικού εξαμέτρου, διακινδυνεύοντας προς τούτο (εάν χρειασθεί) ακόμη και τη λογική του διανοήματος. Ο εντοπισμός της τεράστιας αποδεικτικής σημασίας που περιέχει το δεύτερο ημιστίχιο του ι245 και η οποία αφορά τις μεθοδεύσεις του ποιητή σχετικά με την εξοικονόμηση του επιθυμητού σ' αυτόν μετρικού σχήματος, εγκαινιάζει ουσιαστικά μια νέα υποχρεωτική τακτική προσέγγισης των ομηρικών κειμένων. Θα πρέπει, δηλαδή, πριν από την ανάλυση οποιουδήποτε στίχου, να προηγήται η αν...

Το βιβλίο αυτό φιλοξενεί τριάντα δοκίμια με θέμα το έργο δώδεκα επώνυμων ελλήνων λυρικών ποιητών, από τον 7ο ως τον 3ο π.Χ. αιώνα, και ενός ανώνυμου. Όπως έγινε και στους άλλους τόμους της σειράς, σκοπός μας δεν ήταν να δώσουμε συστηματική εικόνα της αρχαίας ποιητικής δημιουργίας, ούτε η επιλογή από το έργο των παλιών λυρικών έγινε με αξιολογικά μόνο κριτήρια· από τη θετική πλευρά, δεν έπαιξαν μικρό ρόλο οι προτιμήσεις του ερμηνευτή, από την αρνητική, οι δυσκολίες που παρουσιάζει ορισμένων ποιητών το έργο σ' ένα όχι μυημένο στον φιλολογικό προβληματισμό κοινό, η αδυναμία τέ...

Περιέχει: - Εισαγωγή στην ελληνιστική και βουκολική ποίηση - Επιγράμματα - Βίος και το έργο των συγγραφέων - Κείμενο - μετάφραση - Σχόλια: Γραμματικά - συντακτικά - πραγματολογικά - αισθητικά

Το έργο των ελληνιστικών ποιητών του 3ου αι. π.Χ. δεν κατέχει μόνο μια σημαντική θέση στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία, αλλά έχει και ιδιαίτερη σημασία για τη Ρωμαϊκή ποίηση. Ο δρ. Hutchinson παρουσιάζει μια εικόνα που ήταν απολύτως αναγκαία για την ποίηση αυτής της εποχής και δείχνει την ποιότητα και τη ζωτικότητα αυτής της ποίησης. Ερευνά διαδοχικά το έργο καθενός ποιητή, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει μια γενική θεώρηση αυτής της ποίησης στο σύνολο της, επικεντρωμένη στον τρόπο με τον οποίο οι ποιητές αυτοί χειρίζονται το ύφος, τα διάφορα επίπεδα και τη μορφή. Στο βιβλίο α...

Ο "Όμηρος" είναι ένα από τα πολύπληθα Ιερατεία, τα οποία διήκαν επί χιλιάδες χρόνια, από τις παμπάλαιες παγετωνικές εποχές, ασχολούμενα με τη μελέτη της Φύσεως: Γεωγραφία, Κοσμογραφία, Αστρονομία, Μαθηματικά κ.λπ. Κάθε μέλος Ιερεύς του Ιερατείου αυτού ονομαζόταν Όμηρος. Το κείμενο της "Οδύσσειας" που έφτασε ως εμάς είναι η τελευταία μεταγραφή του Έπους από τα παλαιότερα παγετωνικά κείμενα, και την οποίαν επραγματοποίησε το πιο κοντινό στην Εποχή μας Ιερατείο "Όμηρος" της 6ης π.Χ. χιλιετίας. Οι ιστορίες του Έπους βρίσκονται στις απόλυτα θεωρητικές μορφές τους. Είναι ψεύτι...

[...] Το 1999 κατ' ανάθεση του Οργανισμού Τηλεπικοινωνικών Ελλάδος ανέλαβα να συγκροτήσω μια σχολιασμένη ανθολογία κειμένων από τον Όμηρο ως τον Ελύτη. Η παρούσα έκδοση συνιστά την αναθεωρημένη μορφή της ανθολογίας εκείνης, που κυκλοφόρησε με τίτλο "Εν λόγω ελληνικώ κ' εμμέτρω και πεζώ" - δάνειο από το ποίημα του Κ.Π. Καβάφη "Εν δήμω της Μικράς Ασίας". Κάθε επιλογή είναι διαδικασία βίαιη και πολλαπλώς διαβλητή. Πιστεύω εντούτοις ότι οι περισσότεροι από τους επιλεγέντες δεν θα απουσίαζαν από καμιά ανθολογία, από κανένα Κανόνα της ελληνικής (και της παγκόσμιας) λογοτεχνίας....

Ο βασιλιάς Χριστός οδηγήθηκε στον Γολγοθά για να σταυρωθεί. Έμοιαζε μ' έναν άθλιο κακούργο από τον οποίο δεν κρέμονταν κουρέλια, αλλά οι πληγωμένες σάρκες Του. Ενώ φαινόταν ότι είχε καταποθεί από τον θάνατο, βάδιζε θριαμβευτικά προς τον Άδη, για να εξοντώσει τους νοητούς μνηστήρες. Ο Χριστός είναι "ζήτουλας". Ζητιανεύει την ψυχή κάθε άνθρωπου για να την αναμορφώσει και να την ανεβάσει στο πρωτόκτιστο κάλλος. Να της προσφέρει την θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος. Με την σταύρωσή Του έδωσε την δυνατότητα σε κάθε ψυχή να γίνει μέτοχος της παραδείσιας μακαριότητας. Η π...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης στο "Επί του περιεχομένου - Ομήρου Οδύσσεια" προσφέρει σε 24 μικρά κείμενα τον πυρήνα κάθε ραψωδίας της Οδύσσειας. Τα 24 δοκίμιά του διαβάζονται σαν ποίημα που περιέχει το απόσταγμα της σκέψης του μεγάλου ομηριστή και μεταφραστή της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Με μεγάλη οικονομία, χωρίς καμία περιττή λέξη, συμπυκνώνουν κάθε φορά τον ποιητικό μύθο σε μια εικόνα κλειδί που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας το έπος.