Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με όσα γίνονται σήμερα μέσα στο Αρχοντικό μας δεν έλειψαν οι άνθρωποι οι πνευματικοί, που προσπαθούν να κάνουν τον αγώνα τους κατά Θεόν, και να επιβιώσουν, Χάριτι Χριστού μέσα σ' ένα πέλαγος όπου γύρω τους όλα μολύνονται και βουλιάζουν. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης έχει ο Θεός τους δικούς Του, τους οποίους φωτίζει, βοηθά, καθοδηγεί, εμψυχώνει και τους βγάζει σε αναψυχή, διατηρώντας τους κάτω από την υπακοή σε φιλόθεον Γέροντα-Πνευματικόν ως "ελαίαν κατάκαρπον" εν τω οίκω Αυτού. Αψηφώντας το αντίθετο ρεύμα μέσα στο οποίο είναι αναγκασμένοι να κολυμπούν, μη λαμβάνοντας...

Από πού και πώς προήλθαν τα Μετόχια των Ορθοδόξων Μοναστηριών; Ποιος ήταν και είναι ο ρόλος τους στη ζωή των πιστών; Πώς αντιμετώπισαν η Οθωμανική Αυτοκρατορία και εν συνεχεία το σύγχρονο ελληνικό κράτος τα μετόχια που διατηρούσαν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (η Αγιοταφιτική Αδελφότητα) και η Ιερά Μονή Σινά στον Ελλαδικό χώρο κατά το 19ο αι.; Λεπτομερείς απαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήματα θα βρει ο αναγνώστης σ' αυτόν τον τόμο. Η παράδοση ευλάβειας προς αυτά τα σπουδαία και ιερά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας, αλλά και η προθυμία συντήρησης και ενίσχυσής τους από τον Ορθόδοξο...

Ο σημερινός Ελληνισμός πρέπει να επιζήσει όχι μόνο "για να μη χαθεί ο φυλετικός μας σπόρος", αλλά κυρίως διότι είναι ή μόνη ακόμη ελεύθερη φωνή της Ορθοδοξίας και ο φορέας της οικουμενικής αποστολής της. Για να συνεχίσει όμως αυτή την αποστολή του ο Ελληνισμός, πρέπει να γνωρίζει και να ενσαρκώνει τις ελληνορθόδοξες ρίζες του. Η Εκκλησία μας, παρά την αναπόφευκτη ασυνέπεια κάποιων εκπροσώπων της, συντηρεί τα υγιή και γόνιμα στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, διατηρώντας την έξω από κάθε τάση σωβινισμού και φυλετισμού. Στην προϊούσα πολτοποίηση της εποχής μας σώζει την ελ...

"Η Παρακαταθήκη" αποπειράται να αποτιμήσει τα έργα και τις ημέρες του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος κατά την τριετή ποιμαντορία του (1996-1999) στο πηδάλιο της Εκκλησίας της Αμερικής. Μέσα από τους λόγους του ως εκκλησιαστικού ηγέτη προκύπτουν οι στόχοι τους οποίους είχε θέσει για μια ρεαλιστική προσέγγιση του μεγάλου ζητούμενου: της επιβίωσης της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στην απύθμενη πολιτιστική χοάνη των ΗΠΑ. Στο βιβλίο-ντοκουμέντο αποκαλύπτονται πολλές πτυχές της σύγχρονης ιστορίας της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, ο ρόλος των παράκεντρων της εξουσίας για τον οικουμενικό έλε...

Περιεχόνται οι εισηγήσεις: Α΄ Πανελληνίου Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα: "Ο Όσιος Χριστόφορος Παπουλάκος", Κλειτορία 26 και 27 Σεπτεμβρίου 2009 - Πρόσκληση-Πρόγραμμα - Έναρξη-Χαιρετισμοί - Εισήγηση Αρχιμ. Νεκταρίου Ν. Πέττα: "Από την Κλειτορία Αχαΐας στό μετερίζι της Ορθοδοξίας και του Γένους" - Εισήγηση καθηγητού κ. Φωτίου Δημητρακοπούλου: "Ο Γέρων Διονύσιος Επιφανιάδης, ο κολλυβάς, και ο Χριστόφορος Παπουλάκος" - Εισήγηση καθηγητού κ. Αποστόλου Νικολαΐδη: "Η πολιτική θεολογία του Παπουλάκου" - Εισήγηση καθηγητού κ. Αθανασίου Νασιοπούλου: "Η μορφή του Παπου...

O ιερομόναχος Μελέτιος, της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου του Αγίου Όρους, ύστερα από σχετική άδεια της Εκκλησίας της Ρωσίας, ταξίδεψε δυο φορές (πρώτο ταξίδι: Μάϊος 1862 - Οκτώβριος 1866· δεύτερο ταξίδι: Μάϊος 1867 - Αύγουστος 1869) στην Αυτοκρατορική Ρωσία, με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για τις ανάγκες της μονής. Αυτό "Το ταξίδιον του ελέους" δεν θα είχε μεγάλη σημασία για έναν ιστορικό αν πραγματοποιούνταν μόνο στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Πραγματοποιήθηκε όμως και στη Σιβηρία και αυτό προκαλεί το ενδιαφέρον ενός ιστορικού, ενός θεολόγου, ενός λαογράφου, ενός ανθρωπολόγου και...

Οι περισσότεροι από τους πνευματικούς ποιμένες του ορθόδοξου ελληνικού λαού βρέθηκαν να αγωνίζονται, μαζί με λαϊκούς, στον αγώνα της Ανεξαρτησίας του γένους. Και πολλοί απ' αυτούς ήταν πρωταγωνιστές στις κρίσιμες πολεμικές και πολιτικές στιγμές του Αγώνα. Όμως το πολιτειακό πνεύμα της Ευρώπης, που επεκράτησε μετά την Ανεξαρτησία, βρήκε το κράτος να διαφοροποιείται από την Εκκλησία, την οποία δεν αντιλαμβανόταν ως το σύνολο του πιστεύοντος λαού, αλλά ως έναν πνευματικό θεσμό που χρέος έχει να υπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες του λαού. Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης ήταν η π...

Σπουδάζουμε την ιστορία του "νεώτερου" Ελληνισμού με αφετηρία, συνήθως, την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453). Ήταν η τελική πράξη στην κατάρρευση του "βυζαντινού" -όπως λέμε σήμερα- ελληνισμού, το τέλος των "μέσων" και η αρχή των "νεώτερων" χρόνων της ελληνικής ιστορίας. Από τη σκοπία, ωστόσο, της εξέλιξης του πολιτισμού των Ελλήνων, ορόσημο η αφετηρία των "νεώτερων" χρόνων δεν είναι το 1453. Είναι μάλλον το 1354: η χρονιά που ο Δημήτριος Κυδώνης, με προτροπή και του αυτοκράτορα Ιωάννη Κατακουζηνού, μεταφράζει στα ελληνικά τη "Summa Theologiae" του Θωμά Ακινάτη. Εκστασια...

Σε αυτό το βιβλίο συγκεντρώνονται μελετήματα, τα οποία, παρότι συντάχθηκαν με διαφορετικές αφορμές, συγκροτούν μια ενιαία θεματική ενότητα, θεμελιώδης παράμετρος της οποίας είναι το μοτίβο της αλλοτρίωσης (ή του κινδύνου της αλλοτρίωσης) της θεολογικής αυτοσυνειδησίας του ελληνικού λαού συνεπεία των αλλεπάλληλων ιστορικών δυστυχημάτων των τελευταίων περίπου επτά εκατονταετιών. Η έρευνα εστιάζεται εν πολλοίς αφενός στο πεδίο αντιρρητικής αντιπαράθεσης του χριστιανισμού με το ισλάμ και αφετέρου στο ζήτημα των δυτικών σχολαστικών επιδράσεων στη νεοελληνική θεολογία· όμως, παρά...

Οι σχέσεις των προσώπων, και μάλιστα εκείνων που έπαιξαν κάποιο ρόλο στην ζωή ενός τόπου, έχουν για την έρευνα πάντα σημασία. Όχι μόνο "διότι ο άνθρωπος υφίσταται και υπάρχει κοινωνών του συνανθρώπου του", αλλά διότι η σχέση των προσώπων σημαίνει συνάντηση, η δε συνάντηση πραγματώνεται ως αλληλοπεριχώρηση. Διασταύρωση δηλαδή ιδεών, ανησυχιών, τάσεων, σκοπών, αγώνων, αλλά και αντιθέσεων και διαφωνιών, και άρα σύνθεση υπάρξεων, ενίοτε δε και συμπληρωματικότητα. π.Γ.Μ.

[...] Το έργο της Παιδούπολης στο Γοργολαΐνι υπήρξε μοναδικό για την εποχή εκείνη. Γιατί ο μακαριστός Ευγένιος διαπνεόταν από ορισμένες βασικές αρχές για την Εκκλησία και τα παιδιά. Πίστευε και αγαπούσε τον Ι. Χριστό και την Εκκλησία Του. Πίστευε στο έργο και την προσφορά της Εκκλησίας στον σύγχρονο άνθρωπο ως μοναδική διέξοδο στο αδιέξοδο της εποχής, θεωρούσε στρατευμένο πάντα πρώτα τον εαυτό του στο έργο της Εκκλησίας. Ο ίδιος έμπαινε μπροστάρης, όλα τα παρακολουθούσε και όλα και τα κατηύθυνε. Ασυνέπεια και αδιαφορία ή υπεκφυγή ή αναβλητικότητα για εκείνον δεν υπήρχαν. Βέ...

Το αναμνηστικό αυτό λεύκωμα εκδίδεται προς τιμήν του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου με αφορμή τη 10η επέτειο της Ενθρόνισής του. Έχοντας την ξεχωριστή τιμή να εργαστώ δίπλα στον Σεβασμιώτατο κατά την τελευταία δεκαετία, έζησα από κοντά τη βαθιά αγάπη του προς τον Κύριο και την Αγία του Εκκλησία, την αταλάντευτη αφοσίωσή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής και την εμπνευσμένη ηγεσία του. Σεπτός Ιεράρχης, διακεκριμένος ακαδημαϊκός, μεγάλος ανθρωπιστής, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος αποτελεί φωτεινό παράδειγμα πνευματικού ηγέτη....

Η Εκκλησιαστική και Πολιτική ιστορία τις οποίες γνωρίζουμε εκ παιδείας προσπαθούν να μας δείξουν ότι δεν υπάρχουν μεταξύ τους αντιθέσεις. Από κοινού αγωνίζονται επί δύο αιώνες να πείσουν ότι η θρησκευτική και η Πολιτική εξουσία διαχρονικά προσπαθούν για ένα κράτος Ελληνορθόδοξο. Παρά ταύτα ανέκαθεν ιστορικά γνωστό και σήμερα πασιφανές στους νοήμονες, είναι ότι στην εκάστη περίοδο εξελίξεων, στο κράτος με την ονομασία Ελλάδα, διαχρονικά κυριαρχεί το πνεύμα της κλεπτοκρατίας. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει ο νέος, ειδικά σήμερα στη κοινωνία της πληροφορίας και ο νοήμων λ...

Οι δύο μελέτες του παρόντος, "Μοναχοί και Ιεραποστολή κατά τους 4ο και 9ο αιώνες" και "Κύριλλος και Μεθόδιος", φέρνουν στο προσκήνιο, μέσω δύο χαρακτηριστικών παραδειγμάτων, την αρχαία έντονη δραστηριότητα και πλούσια παράδοση της Ανατολικής Εκκλησίας στην ιεραποστολή. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ο εκχριστιανισμός τόσων λαών του ευρύτερου περίγυρου της ανατολικής αυτοκρατορίας; Κοινωνικοπολιτικές και γενικότερα δυσμενείς ιστορικές συνθήκες των τελευταίων αιώνων αλλοίωσαν δραστικά τις προτεραιότητες και το σκηνικό μέσα στο οποίο κλήθηκε να δράσει η Ορθόδοξη Ανατολή. Εντ...

Η Εκκλησιαστική και Πολιτική ιστορία τις οποίες γνωρίζουμε εκ παιδείας προσπαθούν να μας δείξουν ότι δεν υπάρχουν μεταξύ τους αντιθέσεις. Από κοινού αγωνίζονται επί δύο αιώνες να πείσουν ότι η θρησκευτική και η Πολιτική εξουσία διαχρονικά προσπαθούν για ένα κράτος Ελληνορθόδοξο. Παρά ταύτα ανέκαθεν ιστορικά γνωστό και σήμερα πασιφανές στους νοήμονες, είναι ότι στην εκάστη περίοδο εξελίξεων, στο κράτος με την ονομασία Ελλάδα, διαχρονικά κυριαρχεί το πνεύμα της κλεπτοκρατίας. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει ο νέος, ειδικά σήμερα στη κοινωνία της πληροφορίας και ο νοήμ...

Η Εκκλησιαστική και Πολιτική ιστορία τις οποίες γνωρίζουμε εκ παιδείας προσπαθούν να μας δείξουν ότι δεν υπάρχουν μεταξύ τους αντιθέσεις. Από κοινού αγωνίζονται επί δύο αιώνες να πείσουν ότι η θρησκευτική και η Πολιτική εξουσία διαχρονικά προσπαθούν για ένα κράτος Ελληνορθόδοξο. Παρά ταύτα ανέκαθεν ιστορικά γνωστό και σήμερα πασιφανές στους νοήμονες, είναι ότι στην εκάστη περίοδο εξελίξεων, στο κράτος με την ονομασία Ελλάδα, διαχρονικά κυριαρχεί το πνεύμα της κλεπτοκρατίας. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει ο νέος, ειδικά σήμερα στη κοινωνία της πληροφορίας και ο νοήμων λ...