Νεότερη πολιτική θεωρία
Κιτρομηλίδης Πασχάλης Μ.
Νομική Βιβλιοθήκη (2016)
Κατ’ εξοχήν αντικείμενο της πολιτικής θεωρίας είναι η κριτική εξέταση του χαρακτήρα και των σκοπών της πολιτείας. Η πολιτική θεωρία, από την αρχαιότητα, αποπειράται να κατανοήσει τη λειτουργία της πολιτείας και των θεσμών που την απαρτίζουν, προβληματίζεται όμως συγχρόνως και επί του ερωτήματος πώς η πολιτεία ως φορέας της συλλογικής ζωής και οι επί μέρους θεσμοί θα μπορούσαν να βελτιωθούν για να υπηρετούν καλύτερα τους σκοπούς τους. Αυτός ο προβληματισμός δημιουργεί μια ενδιάθετη κριτική δυναμική ως προσδιοριστικό στοιχείο του έργου της πολιτικής θεωρίας. Στη δυναμική α...
Μετά τον Καστοριάδη
Σχισμένος Αλέξανδρος
Εξάρχεια (2014)
Τι σημαίνει "Μετά τον Καστοριάδη"; Μα ακριβώς αυτό που καταλαβαίνουμε εξαρχής. Τα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο του μεγάλου φιλοσόφου ανέδειξαν τη σημασία της φιλοσοφικής και πολιτικής του σκέψης, έφεραν τα ερωτήματα που ο ίδιος είχε διατυπώσει στο επίκεντρο των κοινωνικών αγώνων, επιβεβαίωσαν την κριτική του στην καπιταλιστική (αν)ορθολογικότητα, έθεσαν το ζήτημα της Άμεσης Δημοκρατίας στην καρδιά της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, νέες μορφές επικοινωνίας και συνταύτισης αναδύθηκαν, δριμύτατες κοινωνικές συγκρούσεις γκρέμισαν το κάτοπτρο της ασημαντότητας και καινούργιες πολι...
Μελαγχολία και πολεμική
Κονδύλης Παναγιώτης 1943-1998
Θεμέλιο (2002)
Καμμιά απαισιοδοξία δεν είναι νοητή χωρίς ρητή ή σιωπηρή αναφορά σε μια καλύτερη πραγματικότητα, που κάποτε υπήρξε ή θα έπρεπε να υπάρξει· και καμμιά αισιοδοξία δεν μπορεί να θεωρηθεί εύλογη, αν δεν αναφέρεται στην υπερνίκηση των υφιστάμενων κακώς κειμένων. Γιατί, αν αποδεχτούμε την ανθρώπινη πραγματικότητα όπως ήταν και εξακολουθεί να είναι, δίχως την παραμικρή επιθυμία για τούτη ή εκείνη την αλλαγή και δίχως να τρέφουμε κανέναν φόβο και καμμιά ελπίδα ως προς τις ενδεχόμενες μεταβολές της, τότε γίνεται περιττή κάθε απαισιόδοξη ή αισιόδοξη στάση. Κάτι τέτοιο όμως θα σήμαιν...
Μαρξ
Eagleton Terry 1943-
Ενάλιος (2002)
Είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα μεγάλο τμήμα του μαρξιστικού έργου έχει φιλοσοφική ταυτότητα, αλλά από την άλλη ο ίδιος ο Μαρξ κρατούσε μια απόλυτα περιφρονητική στάση προς τη φιλοσοφική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Στην περίφημη ενδέκατη θέση του στον Φόυερμπαχ δήλωσε, "Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον μεταβάλλουμε".
Μακιαβέλι
Πιστοφίδης Αλέξανδρος Ε.
Προπομπός (2007)
Μετά από 500 περίπου χρόνια, ο Μακιαβέλι εξακολουθεί, όχι μόνο να είναι επίκαιρος, αλλά και να μας δείχνει ενδεχομένως, τον πιο ασφαλή δρόμο επιτυχίας, στην πολιτική, στην επαγγελματική μας εξέλιξη και γενικά στη ζωή. Με απλά λόγια μας λέει πως η προσωπική μας επιτυχία δεν αξιολογείται με κριτήριο "το καλό ή το κακό αλλά το αποτελεσματικό ή αναποτελεσματικό μέσο". Στην πορεία της ζωής του καθενός μας, το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα κρίνει αν πετύχαμε ή αποτύχαμε. Το βιβλίο αυτό παραθέτει και αναλύει τις συμβουλές για επιτυχία, ενός από τους πιο ειλικρινείς και πραγμα...
Κράτος και πολιτική στον όψιμο μεσαίωνα
Πεχλιβανίδης Αναστάσιος
Επίκεντρο (2019)
... και τολμούμε να πούμε ότι σχεδόν ποτέ δεν διαβάσαμε κάποιον χειρότερο αιρετικό από τον Μαρσίλιο... Πάπας Κλήμης ΣΤ΄ Το ερευνητικό ενδιαφέρον του ανά χείρας έργου εστιάζεται στον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της πολιτικής σύλληψης του Μαρσίλιου της Πάδουας και στην ανάδειξη εκείνων των χαρακτηριστικών της σκέψης του τα οποία προκάλεσαν ρήξεις ευρείας έκτασης με τη μεσαιωνική παράδοση. Η έρευνα αποδίδει ιδιαίτερο βάρος στην ανάδειξη του γεγονότος ότι από τις έννοιες που διαχειρίσθηκε ο Μαρσίλιος, άλλες τις χρησιμοποίησε με σημασία διαφορετική από τις έως τότε συμβατικές...
Κορνήλιος Καστοριάδης - Χάνα Άρεντ: Η έννοια του πολιτικού
Αμάραντος Σωτήρης
Ποιότητα (2019)
Με το παρόν έργο επιχειρείται η ερμηνεία και η κριτική ανασυγκρότηση της έννοιας του πολιτικού στη φιλοσοφία της Χάνα Άρεντ και του Κορνηλίου Καστοριάδη. Ο συγγραφέας μελετά το ανάπτυγμα της σκέψης των δύο αυτών στοχαστών θέτοντας ως σημείο εκκίνησης τα οντολογικά και ανθρωπολογικά θεμέλια του έργου τους τα οποία και προσδιορίζουν σε σημαντικό βαθμό την πολιτική τους θεώρηση. Υπό το πρίσμα αυτό αποτιμάται η συμβολή τους όχι μόνο στην ανάλυση του πολιτικού φαινομένου αλλά και στον μετασχηματισμό της πολιτικής πραγματικότητας με πρόσημο την ελευθερία.
Ισχύς και ελευθερία
Μακρής Σπύρος επίκουρος καθηγητής πολιτικής θεωρίας
Εκδόσεις Ι. Σιδέρης (2008)
Ο παρών τόμος έρχεται ως θεωρητικό και εμπειρικό επιστέγασμα της μονογραφίας μας για το δυτικό και ιδίως το νεοτερικό ελευθεριακό φαινόμενο (βλ. Σπύρος Μακρής, "Φιλελευθερισμός. Φιλοσοφικές απαρχές και σύγχρονες τάσεις. Από τον Αριστοτέλη στον John Rawls", Αθήνα: Ι. Σιδέρης & Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, 2007), επιχειρώντας να θέσει πλέον το φιλελεύθερο επιχείρημα υπό το φως της περιπτωσιολογικής μελέτης, εξετάζοντας μία σειρά από πολύ σημαντικά και ειδικά ζητήματα της φιλελεύθερης κουλτούρας, αλλά και της μεγάλης επίδρασης που άσκησε σε συναφείς και μη σ...
Ιστορία της πολιτικής σκέψης
Coleman Janet
Κριτική (2015)
Στο εισαγωγικό αυτό σύγγραμμα, η Janet Coleman ασχολείται με τους κορυφαίους διανοητές που συνέβαλαν στην κατασκευή της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Επιχειρεί να εντοπίσει και να αναπαραστήσει τη διαδικασία ανάδειξης του "κράτους" και των ευρωπαϊκών πολιτικών θεωριών που θεμελίωσαν την ύπαρξή του. Εξετάζει τα μεγάλα έργα των φιλοσόφων του ελληνικού, του ρωμαϊκού και του πρωτοχριστιανικού κόσμου. Δείχνει πως το ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο επικράτησαν ή κατέρρευσαν ιδέες για την ηθική και την πολιτική, βοηθά στην κατανόηση των ίδιων των ιδεών. Η Coleman αξιοποιεί πρόσφατους...
Θέματα ιστορίας και πολιτικής
Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος Ι. 1913-2016
Τα Νέα / Alter - Ego ΜΜΕ Α.Ε. (2019)
Η σαγήνη των Συρακουσών
Lilla Mark
The Athens Review of Books (2014)
"Ο Μαρκ Λίλα έχει γράψει ένα νηφάλιο και οξυδερκές βιβλίο για τους πολιτικούς στοχαστές και αναλυτές της ανθρώπινης κατάστασης που έχουν αναδειχθεί σε πολιτισμικούς ήρωες της εποχής μας. Σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζει τις ιδέες τους καλύτερα από ό,τι αυτοί οι ίδιοι. Ο Λίλα προσεγγίζει τους πρωταγωνιστές του με κατανόηση, όχι όμως και με συμπάθεια. Τους παρέχει τη δυνατότητα μιας δίκαιης δίκης, βρίσκει όμως την υπεράσπισή τους ανεπαρκή. Όλοι έχουν διαπράξει -άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο- ένα αδίκημα πρώτου βαθμού: ήταν απερίσκεπτοι για τις συνέπειες των ιδεών τους"....