Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο παρόν βιβλίο, ο Κώστας Χαραλαμπόπουλος αναλύει τις εξωλογικές διαστάσεις του νου που αποτελούν την υποδομή της λογικής του ανθρώπου. Γίνεται κριτική των πλατιά διαδεδομένων παιδαγωγικών θεωριών του αυταρχισμού και του προοδευτισμού με βάση τα ψυχολογικά δεδομένα. Διαπιστώνεται ότι οι παιδαγωγικές αυτές στρατηγικές θεμελιώνουν ένα είδος παραλογικής που σκευρώνει την ανάπτυξη της λογικής και κάνει το παιδί ανίκανο να κρίνει, να σκέφτεται και να αποφασίζει σωστά. Συμπερασματικά δείχνεται με δεξιότητα η εναλλακτική λύση στις επικρατούσες αυτές ακρότητες.

Οι περισσότερες σχολικές αποτυχίες δεν οφείλονται τόσο στις δυσκολίες της ύλης που διδάσκεται στα παιδιά όσο στον τρόπο της διδασκαλίας. Σ' αυτά τα δύο δοκίμια ο Πιαζέ αναπτύσσει τις βασικές απόψεις του πάνω στα θέματα της εκπαίδευσης και δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει πως ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι να παρέχει έτοιμες γνώσεις αλλά να παροτρύνει την αυτόνομη σκέψη του παιδιού. Γιατί η κατανόηση σαν προϋπόθεση της μάθησης είναι πάνω απ' όλα επινόηση, ανακάλυψη, εφεύρεση από το ίδιο το παιδί.