Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Αλεξάνδρα Κολοβού γεννήθηκε στη Βομβάη της Ινδίας από ΄Ελληνες γονείς. Εκεί φοίτησε σε αγγλικό σχολείο μέχρι τα 15 της χρόνια. Μετά τη δολοφονία του Mahatma Gandhi μετέβηκε στην Αγγλία όπου τελείωσε το σχολείο και τη Σχολή Καλών Τεχνών στο Πολυτεχνείο του Chelsea στο Λονδίνο. Ζει στην Ελλάδα από το 1955. Το όνειρο της Αλεξάνδρας ήταν πάντα να γυρίσει στην Ινδία και στον ινδικό τρόπο ζωής. ΄Ομως μόνο δύο ταξίδια κατάφερε να κάνει στην αγαπημένη της πατρίδα, ένα το 1986 στην Βόρεια Ινδία και ένα το 1992 στην Νότια Ινδία όπου ταξίδεψε για τρεις μήνες και έγραψε τις εμπειρίες...

Το χάρισμα της αθωότητας και της ελευθερίας που οι Μανιάτες κατάφεραν να διατηρήσουν οφείλεται στα αυστηρά έθιμα των προγόνων τους. Ήδη από την κούνια ανέπνεαν τον καθαρό αέρα της αρετής. Τα έθιμά τους είναι απλά, λιτά και αυστηρά, βιώνουν μοναχική ζωή μέσα στην οικογένειά τους και συγχρωτίζονται μόνο με τους ανθρώπους από τα μέρη τους. Οι Μανιάτες δεν έπαυσαν ποτέ να επαναστατούν ενάντια στους Τούρκους, τους άσπονδους εχθρούς τους, δεν καταθέτουν ουδέποτε τα όπλα και τα παιδιά τους μαθαίνουν να χειρίζονται το σπαθί πριν μάθουν πως να χρησιμοποιούν το άροτρο. Τη στιγμή του...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια μελέτη για την αρχαία Ελλάδα ή για το μεσαίωνα, που τη συνοδεύουν ή τι στολίζουν χρωματιστές φωτογραφίες. Ακόμα λιγότερο θα το πούμε ένα λεύκωμα με χρωματιστές φωτογραφίες, όπου την κάθε μία την ακολουθά κάποιο σχόλιο σχετικό. Εκείνος που πήρες τις φωτογραφίες, και ο άλλος που έγραψε ή διάβασε το κείμενο, συμφώνησαν να παρουσιάσουν κείμενο και φωτογραφίες με απόλυτη ισοτιμία. Η συνεννόηση στάθηκε εύκολη γιατί ο αφηγητής και φωτογράφος έτυχε να είναι ένα και μόνο πρόσωπο. Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να σταθεί σύντροφος δίπλα στον ταξιδιώτη, σύντρ...

"We had left the fountain about fifteen minutes, and I was" fifty paces ahead, winding round the side of a steep and wooded hill, in a narrow path ... when I was arrested by a loud shriek, followed by sounds that boded no good. I saw through the trees the crowding of men, white fustanells and arms! Whether or not escape was practicable, it did not enter into my mind to enquire; resistance was out of the question; but, in the confidence which extensive practice among these men had given me, I felt only incensed at the outrage, and reckoned on instant submission* I therefore...

"Our voyage was a very characteristic one in these islands. We planned to go to Antiparos, and we started with a favourable though slight breeze. This died away altogether before we got an hour on our way; the exceeding heat of the sun, and ominous clouds on the horizon, made our sailors anxious about the upshot. We said we would sail for Amorgos if possible, and started in that direction, for the breeze was freshening from the west. Before very long the breeze became too fresh, and our men insisted on running for los; but we found we could by no means go round the northern...

[...] Pausanias was one among many travellers to the land of Greece but at the same time he was unique. His text is emblematic for its sophistication and has been used by many others who followed in his footsteps. The erudition and attention to detail of the "Periegesis" of Pausanias assisted like no other text the "discovery" of Greek antiquities. For this reason, the increasing appeal of Pausanias' text to travellers is intimately connected with the rise of antiquarianism and the advent of archaeological exploration in the early modem period but also with the sense of his...

Greece is a continuous journey. This country has so many places -big and small, famous and unknown- that as much as you travel, you will not be able to discover them all. People make the difference with the lives they lead; they make the places they live in unique. What I love the most is traveling and meeting people that live life, the life they chose to live. This has been my dream ever since I was a young journalist, when I was making my first steps with the blessings of my godfather Aristotelis Plakidas: to travel as much as I could because this is the only way to de...

Στις πόλεις του κόσμου κάθε ταξίδι είναι μοναδικό, όπως μοναδικός είναι ο καθένας μας. Ένα βλέμμα, μια μυρωδιά, ένας ήχος, μια γεύση, μια χειρονομία, μπορούν να φτιάξουν την ανάμνηση του καθενός μας από μια πόλη, μια χώρα, μια διαδρομή. Στην ανάμνηση κρύβεται το ταξίδι, στο βλέμμα που κλέψαμε, τη μυρωδιά που θυμόμαστε, τον ήχο που δεν θα ξεχάσουμε, τη γεύση που απολαύσαμε, τη χειρονομία που μας άφησε απορημένους. Ατελείωτα είναι ευτυχώς τα ταξίδια και αμέτρητα τα βλέμματα.

Αισθάνομαι πολύ ευτυχής που μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα. Να γράφω αλλά και να διαβάζω για βιβλία. Να εκφράζω ελεύθερα τις σκέψεις μου, να δέχομαι σχόλια, να κάνω εγώ σχόλια σε άλλα blogs. Μέσα από τα blogs έχω γνωριστεί με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, έχω ενημερωθεί για βιβλία και συγγραφείς που μου ήταν άγνωστοι κι έχω διαβάσει μερικά πολύ ωραία βιβλία, που διαφορετικά δεν θα είχα γνωρίσει. Διαβάζω τα πάντα, ελληνική και ξένη λογοτεχνία, σύγχρονη ή κλασική, κάποτε ξαναδιαβάζω τα ίδια βιβλία. Χαίρομαι που τις αναρτήσεις μου στο blog, που τόσα χρόνια τώρα πετάω...

Ένα ταξίδι δεκαετιών στη μουσική συνδυάζεται με ένα ταξίδι 9 ημερών στον αμερικανικό Νότο, αναζητώντας τις ρίζες του σύγχρονου τραγουδιού. Μετά από 40 χρόνια ακούσματα και διαβάσματα, ο Μωρίς Σιακκής περιπλανιέται σε ένα μοναδικό γεωγραφικό τετράγωνο, το οποίο παρήγαγε ένα τεράστιο όγκο τραγουδιών και έβαλε το Νότο στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Μέμφις, Τενεσή. Χελένα, Άρκανσω. Κλάρκσντεηλ, Μισισίπι. Μασλ Σόουλς, Αλαμπάμα. Τέσσερις μουσικοί κόμβοι οι οποίοι αποτέλεσαν σημεία αναφοράς στη γέννηση και καθιέρωση του ροκ εν ρολ, συνδέονται σε μια αφήγηση που συνδυάζει οδοιπορικ...