Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Διαβάζοντας τις εφημερίδες του 1938, και ιδιαίτερα τις εφημερίδες της Άκρας Δεξιάς, ο Μικαέλ Φεσέλ ανακαλύπτει ανησυχητικές αναλογίες με το σήμερα. Όχι, το παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται, φωτίζει ωστόσο αποφασιστικά το παρόν μας. "Το 1938 σημαδεύεται από μια κοινωνική ήττα: η κυβέρνηση Νταλαντιέ επιθυμεί να κλείσει την αριστερή παρένθεση του Λαϊκού Μετώπου, θέλει να ξαναστρώσει τη Γαλλία στη δουλειά, να καταργήσει τις προστατευτικές για τους εργαζόμενους νομοθετικές διατάξεις και να συρρικνώσει τον δημόσιο τομέα. Το 1938 σημαδεύεται επίσης από μια ηθική ήττα: η κρίση των π...

Ο συλλογικός τόμος "Μάης του '68: Η ρωγμή" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1968, στη Γαλλία. Η συλλογή "Είκοσι χρόνια μετά" έδινε, το 1988, έναν πρώτο απολογισμό των γεγονότων. Με τις "εν θερμώ" αναλύσεις και τις ερμηνείες των ίδιων συγγραφέων, του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Κλοντ Λεφόρ και του Εντγκάρ Μορέν, είκοσι χρόνια μετά, η παρούσα έκδοση παρέχει στον αναγνώστη μια πολυδιάστατη θεώρηση του Μάη του '68, επιτρέποντάς του να εξετάσει αυτή την κομβική στιγμή του 20ού αιώνα.

"Σίγουρα, η Καταστασιακή Διεθνής δεν είναι το φάντασμα που στοιχειώνει τον βιομηχανικό πολιτισμό μας, όπως και ο κομμουνισμός το 1848 δεν ήταν το φάντασμα που στοιχειώνε την Ευρώπη". Frangois Chatelet, Nouvel Observateur, 3.1.1968 "Για τον Ντεμπόρ ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός είναι δύο εφιαλτικές όψεις της ίδιας υποδούλωσης του ατόμου σε έναν πολιτισμό παραγωγών και καταναλωτών". Marc Slonim, New York Times, 21.4.1968 "Ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες μάχες που, ακόμα κι αν χάθηκε, συνέχισε να καθορίζει τον πόλεμο μας για αρκετά χρόνια μετά". Guy Debord

Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το θρυλικό "Μάη του '68". Ήταν η χρονιά που 'αναπήδησε' όχι μόνο η Ευρώπη, αλλά ο κόσμος ολόκληρος. Από το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Ρώμη και το Βερολίνο, μέχρι το Ντιτρόιτ και την Πόλη του Μεξικού. Κι από την Πράγα, τη Βαρσοβία και το Βελιγράδι μέχρι τη Σαγκάη και το Τόκιο. Στις αρχές του 1968 η εφημερίδα Le Monde δημοσίευε ένα άρθρο 'έγκυρου' δημοσιογράφου που με κάθε σοβαρότητα διαπίστωνε ότι: "Οι Γάλλοι βαριούνται... η νεολαία βαριέται". Δυο μήνες αργότερα, το Μάη, οι φοιτητές και η νεολαία βγήκαν στους δρόμους. Και σε λίγες μέρε...

Ένα βιβλίο περιήγησης στα οδοφράγματα και τις απεργίες, την πολιτική και τους αγώνες για χειραφέτηση 1968. Λίγο πριν, λίγο μετά. Στη Γαλλία του Μάη, στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, στη Γερμανία και την Ιταλία, στο Μεξικό και το Βιετνάμ. Μια ριζοσπαστική ρωγμή που διακόπτει την ευφορία της "χρυσής τριακονταετίας" και ξαναφέρνει στο προσκήνιο ξεχασμένες λέξεις, ξορκισμένα φαντάσματα. Στις ίδιες τις μητροπόλεις του δυτικού κόσμου. Ένα ορμητικό ποτάμι αμφισβήτησης αλλά και αναζήτησης πέρα από τα "ιερά και τα όσια" του υφιστάμενου συστήματος, που τροφοδοτείται από πολλούς χείμαρ...

Ο πόλεμος της Αλγερίας (1954-1962) είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές της μακρόσυρτης αποικιακής επανάστασης που σημαδεύει τον 20ό αιώνα. Ο αγώνας των Αλγερίνων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας διεξάγεται ταυτόχρονα σε δυο μέτωπα: στο εσωτερικό της χώρας τους αλλά και στην καρδιά της αποικιακής μητρόπολης, στην ίδια τη Γαλλία. Είναι ένας αγώνας που δημιουργεί πολλούς εχθρούς αλλά προσελκύει και συμπαραστάτες από όλο τον κόσμο. Οι δυσκολίες που συναντούν οι Αλγερίνοι αμέτρητες· όταν οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες εξαρθρώνουν τα διεθνή δίκτυα από τα οποία προμηθευόταν όπλα ο...

Είναι το πρώτο βιβλίο που εξετάζει ιστορικά, πολιτικά και ανθρωπολογικά τα πολλαπλά κινήματα και τις ποικίλες τάσεις της γαλλικής Αριστεράς από την εποχή του Διαφωτισμού μέχρι σήμερα. Η Αριστερά συνδέεται με την ιδέα της προόδου στο τέλος του 18ου αιώνα, με τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά την Επανάσταση, με τον κοινοβουλευτισμό κατά την περίοδο της τιμοκρατικής μοναρχίας, με την καθολική ψηφοφορία του 1848, με τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους στα χρόνια της Γ΄ Δημοκρατίας, με τον εξανθρωπισμό της εργασίας κατά τη διάρκεια του Λαϊκού Μετώπου, με το παιχνίδι της εξουσίας επί...

Τί έχει απομείνει από την πολιτική που ακολούθησαν για τον πολιτισμό ο Malraux, o Pompidou και ο Lang, στο διάστημα από το 1959 έως το 1993 ή και μέχρι το 1999 ακόμη; H υπόθεση Landowski - Boulez, η υπόθεση Langlois, το σκάνδαλο της έκθεσης του 1972, ο "οβολός ή μολότοφ" του Maurice Druon, τα ρούχα μάρκας Thierry Mugler που φορούσε ο Ζάκ Λανγκ στην Εθνοσυνέλευση, η υπόθεση με την κιονοστοιχία του Buren, η υπόθεση με την ανάθεση του Πέμπτου καναλιού στον Σύλβιο Μπερλουσκόνι; Τις υποθέσεις αυτές, τα σκάνδαλα, τις άγνωστες έως τώρα ιστορίες, ο Κλωντ Μολλάρ τις συγκεντρώνει...

Εμβληματικό γεγονός του 20ού αιώνα, ο Μάης του '68 ήταν μια διεθνής εξέγερση της νεολαίας, "ένα σημαντικότατο κίνημα φιλελευθεροποίησης και εκδημοκρατισμού" με παγκόσμια εμβέλεια. Αν και ανήκει πια στην Ιστορία, δεν έχει χάσει την ακτινοβολία του παρά τις πολύχρονες προσπάθειες απαξίωσής του. Με αφορμή τον πρωτοφανή φιλιππικό του Νικολά Σαρκοζί εναντίον του Μάη, το 2007, ο συγγραφέας -ένας από τους πρωταγωνιστές του- κάνει έναν κριτικό και νηφάλιο απολογισμό του κινήματος, αναλύει την ουσία του και καταγράφει την κληρονομιά του. "Στις μέρες που ζούμε", σε έναν κόσμο...

Η νεολαία του '60 είναι -στη σκέψη όσων δεν την έζησαν- ένα σύνολο μανιακών αντιφρονούντων, που υψώσανε οργισμενοι τις γροθιές τους πίσω από τα οδοφράγματα. Αλλά η εικόνα των φοιτητικών εξεγέρσεων δεν αποκλείει τις "σκηνές" νέων που γλεντούσαν πολύ περισσότερο από τους "γέρους" τους. Πολλοί από τους τότε "τηνέιτζερ" είναι πια βολεμένοι εξηντάρηδες! Θα μπορούσαν να πουν: "ευτυχώς, αποτύχαμε"! Μπορούμε όμως να πούμε ότι "απέτυχαν" πράγματι;

Περιέχονται τα κείμενα: Χαιρετισμοί: Χ. Αβραάμ, γενικός διευθυντής ΙΣΤΑΜΕ Σ. Λαμπρινίδης, επικεφαλής Ομάδας Ευρωβουλευτών ΠΑΣΟΚ Ν. Κοτζιάς, πρόεδρος ΙΣΤΑΜΕ Ενότητες: - Η ιστορική σημασία του Μάη του 1968 (Β. Παπαχρήστος -συντονιστής, T. Aube, L. Vecchi, Σπ. Καβουνίδης, Π. Καλογεράτος, Δ. Σακελλάρης) - Ομιλία P. N. Rasmussen - Νεολαία και Μάης 1968 (Κ. Φίλης -συντονιστής, Μ. Δαμανάκη, Μ. Ματσούκα, Θ. Τζήμας, Ν. Νικηφόρος, Γ. Μοσχονάς) - Εργατικό κίνημα και Μάης 1968 (Θ. Σακελλαρόπουλος -συντονιστής, Α. Μητρόπουλος, Σπ. Παπασπύρος, Δ. Σκαρμούτσος, Γ. Πούπκος) -...

Περιέχονται τα κείμενα: - Ο Μάης που ξάφνιασε τον κόσμο - Η παγκόσμια έκρηξη Γαλλία - Ecole de Beaux Arts: Το ευρηματικό εργαστήριο της εξέγερσης - Η θυμωμένη ποίηση των δρόμων - Το χρονικό της εξέγερσης - Καρολίν Ντε Μπεντέρν, "Κερδίσαμε πολιτιστικά, αλλά ευτυχώς χάσαμε πολιτικά" - Ανρί Βεμπέρ, "Οι σχέσεις εξουσίας άλλαξαν" - Μπρις Λαλόντ, "Είμαι φιλελεύθερος όσο πριν από 40 χρόνια" - Κώστας Γαβράς, "Το τέλος του πατερναλισμού των πολιτικών" - Βασίλης Αλεξάκης, "Μια δημοκρατία που λειτουργούσε όπως στην αρχαία Αθήνα" - Βασίλης Βασιλικός, "Άφησα το σημάδι μο...

Οι εκδόσεις "Οξύ" γιορτάζουν την επέτειο των 40 ετών του σημαντικότερου νεανικού κινήματος και κυκλοφορούν ένα βιβλίο αφιερωμένο στον Μάη του '68. Όσο και αν ο όρος Επανάσταση είναι προορισμένος να κεντρίζει το ανήσυχο της ανθρώπινης φύσης, κανένα κίνημα δεν θα συγκινήσει τόσο πολύ τόσους πολλούς και ανομοιογενείς ανθρώπους όσο το κίνημα εκείνης της Άνοιξης. Ο Μάης του '68 υπήρξε η μοναδική επανάσταση που ξεκίνησε από εξεγερμένους καλλιτέχνες και όχι από απομονωμένους διανοούμενους. Ήταν το κίνημα που μίλησε για την Τέχνη της καθημερινής ζωής. Ήταν η προσπάθεια να υ...

Βιβλία για το Μάη του 1968 έχουν γραφτεί πολλά και κάθε δέκα χρόνια καινούργιοι τίτλοι και πολυτελή άλμπουμ έρχονται να προστεθούν στις επανεκδόσεις των παλαιών. Μερικά γραμμένα από τους πρωταγωνιστές της εξέγερσης, τα περισσότερα γραμμένα από ειδικούς κάθε είδους - εκείνους που το κίνημα περιφρόνησε όσο κανέναν άλλον: πολιτικούς, συνδικαλιστές, κληρικούς, δημοσιογράφους, καθηγητές πανεπιστημίου, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, πολεοδόμους ακόμα και από τον Διευθυντή Αστυνομίας του Παρισιού! Το άμεσο βίωμα της εξέγερσης απομακρύνεται μέσω της αναπαράστασής του. Αυτό όμως δεν...

Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και η υποχώρηση του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος δεν εξάλειψαν τα πολιτικά ρεύματα που επικαλούνται τον μαρξισμό και εμπνέονται από την επαναστατική θεωρία. Τα ρεύματα αυτά, επωφελούμενα από την απογοήτευση και την αποστροφή των πολιτών για τα «κόμματα εξουσίας», οδήγησαν στην ανάπτυξη νέων ριζοσπαστικών κινημάτων, περισσότερο μαχητικών και διεκδικητικών, απελευθερωμένων από την κληρονομιά του ιστορικού κομμουνισμού. Ο Philippe Raynaud αναλύει τις πολλές εκδοχές και τάσεις, παλαιότερες και νεότερες, της γαλλικής άκρας Αριστεράς,...

Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στα σαράντα χρόνια από το Μάη του '68. Σαράντα χρόνια μετά, εκείνη η επαναστατική έκρηξη είναι ξανά στην επικαιρότητα. Γιατί ο καπιταλισμός σήμερα βρίσκεται πιο βαθιά μέσα στην κρίση απ' ό,τι πριν 40 χρόνια. Και γιατί ο Μάης δεν ήταν μόνο ένα φοιτητικό ξέσπασμα, ούτε ένα κίνημα της "διανόησης", περιορισμένο στη Γαλλία εκείνης της εποχής. Ήταν η επιστροφή της εργατικής τάξης και των επαναστατικών ιδεών στο προσκήνιο σε διεθνή κλίμακα. Αυτή η διαδικασία που ξεκίνησε τότε, πέρασε πολλές στροφές και γυρίσματα, αλλά σήμερα βρίσκεται ξανά στη...

Περιέχονται οι ενότητες: Τι απέμεινε από το Μάη; - Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, "Forget 68" Συνεντεύξεις - Αντρέ Γκλικσμάν-Ραφαέλ Γκλικσμάν, "Η πιο όμορφη συνέχεια του Μάη είναι ο Μπερνάρ Κουσνέρ στη Μπιάφρα" - Τόνι Τζουντ, "Ο Μάης, μια στιγμή πολιτιστικής και πολιτικής έξαψης" - Αλαίν Τουρέν, "Ο Μάης μας διαφεύγει ακόμα" - Αλέν Κριβίν, "Οι κατακτήσεις του Μάη ήταν λιγότερες απ' ό,τι νομίζουμε" Ο Μάης που έγινε θρύλος - Οι πρωταγωνιστές τότε και σήμερα - Έτσι άρχισαν όλα - Η Γαλλία το 1968 - αυτό που νομίζουν οι αρχές -... και αυτό που ζουν οι φοιτητές - αυτό που ον...

Σε όλες τις ηπείρους, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Aνατολικό Mπλοκ, το μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης του 1968 θυμίζει, ως προς το εύρος και τις συνέπειές του, την "Άνοιξη των λαών" του 1848... Στη Γαλλία, όπως φάνηκε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τα γεγονότα του 1968 αποτελούν το τελευταίο τυφλό σημείο της συλλογικής μνήμης, μετά το καθεστώς Βισί και τον πόλεμο στην Αλγερία. Είτε τα εξυμνούμε είτε τα κατακρίνουμε, "τα Γεγονότα" σηματοδοτούν μια ουσιαστική τομή στη γαλλική κοινωνί...

Περιέχονται οι αφίσες: - "Δεν φταίνε οι απεργοί που πεινάς, αλλά τα μονοπώλια των τροφίμων" - "Όχι στο ταξικό πανεπιστήμιο - για μια εκπαίδευση στην υπηρεσία του λαού" - "Θα πάμε μέχρι το τέλος" - "Σταματήστε τις απελάσεις των ξένων συντρόφων μας" - "Εργοστάσια Πανεπιστήμια Ενωμένα" - "Μικρά μεροκάματα - Μεγάλα τανκς - "Αμαξοστάσιο λεωφορείων Μπριν - η απεργία συνεχίζεται. Συμπαράσταση μέχρι τη νίκη όλων των εργατών" - "Ρεφορμισμός = Χλωροφόρμιο" - "Το αφεντικό σε χρειάζεται - Εσύ, δεν τον χρειάζεσαι" - "Μια νεολαία που ανησυχεί πολύ για το μέλλον" - "Μετανάστες...