Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μωρίς Αγκυλόν, καθηγητής της ιστορίας στο College de France, είναι από τους πιο σημαντικούς Γάλλους ιστορικούς, ειδικευμένος στον 19ο αιώνα. Με το βιβλίο του "1848: Η επανάσταση στη Γαλλία ή η μαθητεία στη Δημοκρατία" αναλύει με επιστημονική εμβρίθεια αλλά και γλαφυρότητα και αφηγηματική δεξιοτεχνία την ιστορία της γαλλικής επανάστασης του 1848, η οποία κατέλυσε τη μοναρχία και εγκαθίδρυσε μια βραχύβια Δημοκρατία που διήρκεσε ώς το 1852, οπότε ο Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας. Πέρα από την αντικειμενική εξιστόρηση των γεγονότων, ο Αγκυλόν μελε...

The concepts of democracy and publicity are profoundly and organically interlinked. It is no coincidence, therefore, that the archetypal example of the ancient Athenian democracy is so closely associated with the systematic recording of its activity in a variety of written texts. These were announced and erected in public areas so that they could be read and so that they could document its decisions and through these its thought and methods. The citizens could and, theoretically at least, had a duty to be aware of what the state they shared was doing and how it ought to fun...

[...] The exhibition helps to understand how in this city-state of some thousand citizens it was possible for the individual Athenian to get to the People's meetings, to express his opinion, to contribute to concrete law proposals and to have them passed as resolutions which the executive officers were bound to implement. Walking through the exhibition, which is organized by the Hellenic Parliament Foundation for Parliamentarism and Democracy, following the initiative of its President and President of the Hellenic Parliament Mr. Dimitrios Sioufas, you will study the dif...

[...] Στο μικρό και καλογραμμένο αυτό βιβλίο διαπιστώνει κανείς τη βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου, η οποία διακρίνει το συγγραφέα και του παρέχει την ευχέρεια να κινείται με τρόπο οικείο στο χώρο της αθηναϊκής αλλά και της ελληνικής γενικότερα ιστορίας. Έτσι καταφέρνει αυτός να συνδυάσει διάφορες αρετές και να προσφέρει ένα περιεκτικό σε πληροφορίες και προσιτό παράλληλα (ακόμη και στον αμύητο αναγνώστη) αποτέλεσμα: Η απλότητα και η γλαφυρότητα, αρχικά, καθιστούν άνετο και ευκολοδιάβαστο το έργο αυτό και δείχνουν πόσο τέλεια γνωρίζει και χειρίζεται ο Κοέν το αν...

Οι συνειρμοί που προκαλούνται στο άκουσμα της λέξης "δημαγωγός" παραπέμπουν σε μια ομάδα φιλόδοξων, εύγλωττων και εν πολλοίς ασυνείδητων πολιτικών, οι οποίοι με κολακείες, ψεύδη και άλλα δόλια μέσα χειραγωγούσαν τους πολίτες της αθηναϊκής δημοκρατίας κατά την επονομαζόμενη κλασική περίοδο, με ολέθρια αποτελέσματα για την πόλη. Η εικόνα αυτή είναι τόσο ευρέως διαδεδομένη στο κοινό, ώστε θεωρείται σχεδόν αδιαμφισβήτητη. Σκοπός του παρόντος δοκιμίου, το οποίο αποτελεί καρπό της σύμπραξης ενός πολιτικού φιλοσόφου και ενός ιστορικού της αρχαίας Ελλάδας, είναι να ανασκευάσει αυτή...

Η ισονομία ως μια ξεχωριστή μορφή πολιτειακής οργάνωσης δεν αποτέλεσε μέχρι σήμερα ένα κεντρικό θέμα μελέτης της σύγχρονης έρευνας. Οι εργασίες που δημοσιεύτηκαν κυρίως κατά την περίοδο 1947-1964 και όσες στη συνέχεια ακολούθησαν εστίαζαν το ενδιαφέρον τους στον προσδιορισμό της έννοιας της ισονομίας ενταγμένης στην ιστορία των πολιτικών ιδεών. Στο πλαίσιο αυτό, το ενδιαφέρον εστιαζόταν σε έναν κεντρικό προσανατολισμό: να εντοπιστούν οι φάσεις εξέλιξης της αθηναϊκής δημοκρατίας, δεδομένου ότι αυτή ξεκινά με την ισονομία που εγκαθίδρυσε το 507 στην Αθήνα ο Κλεισθένης. Αντ...

Δύο ενδιαφέρουσες μελέτες για τον βαθμό σύνδεσης μεταξύ της αρχαίας ελληνικής και της σύγχρονης δημοκρατίας. Η πρώτη μελέτη πραγματεύεται την παράδοση της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας, ειδικά της αθηναϊκής, από το 1750 περίπου μέχρι σήμερα, και αναζητά ομοιότητες ανάμεσα στην αθηναϊκή δημοκρατία της κλασικής περιόδου και στη σύγχρονη φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία του 19ου και του 20ού αιώνα. Η δεύτερη μελέτη επικεντρώνεται στην τεχνολογία της πληροφορίας και διερευνά τις δυνατότητες που προσφέρονται σήμερα για επιστροφή σε μια πιο άμεση μορφή δημοκρατίας. Γραμ...

Από την εμπειρία ανά τους αιώνες γνωρίζουμε ότι η δημοκρατία και η ελεύθερη οικονομία αναγεννιούνται συνεχώς μέσα από μια αέναη ακολουθία μικρότερων ή μεγαλύτερων κρίσεων. Στον αβέβαιο και απρόβλεπτο κόσμο που ζούμε αυτή είναι μια επώδυνη διαδικασία, η οποία όμως συνοδεύεται από σημαντικά πλεονεκτήματα. Ειδικότερα, δημοκρατία και ελεύθερη οικονομία δέχονται και αφομοιώνουν κατά τον πλέον δημιουργικό τρόπο τις αναταράξεις που προκαλούνται από τις φυσικές καταστροφές, τα λάθη των κυβερνήσεων, την τεχνολογική πρόοδο, τις αδυναμίες των πολιτών, κλπ., ώστε στις χώρες που ρίζωσαν...

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρατία, αυτή μόνη, διαφοροποίησε τον Ελληνικό Πολιτισμό από όλους τους άλλους. Τίποτε άλλο. Ούτε το κλίμα ούτε η γεωγραφική θέση. Η Δημοκρατία είναι και αρχαιολογικά διαπιστωμένη στον Ελληνικό Χώρο, στην Πολιόχνη της Λήμνου, από το 3000 π.Χ. περίπου. Μόνο οι Έλληνες, λόγω της Δημοκρατίας, δημιούργησαν πολίτες. Και ίσως μόνο το Ελληνικό Επίτευγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί "πολιτισμός", μια και η έννοια "πολιτισμός" προϋποθέτει την έννοια "πολίτες". Ανώτατο πολιτει...

Το βιβλίο αυτό περατώθηκε πριν 2 χρόνια. Δεν αποφάσιζα να το εκδώσω, αφήνοντάς το να κοιμάται σ' ένα συρτάρι, παρακινημένος από κάποιο σκεπτικισμό για τον αριθμό αναγνωστών που θα ενδιέφερε το περιεχόμενό του. (Ο Γκαίτε ζητούσε ένα εκατομμύριο αναγνώστες και πολλοί συγγραφείς, στις αναμνήσεις τους, εξέφρασαν τον φόβο πως έχασαν τον χρόνο τους με το ν' αφοσιωθούν στη συγγραφή). Μέσα στους δισταγμούς μου, ένας σπουδαίος ιστορικός με παρακίνησε να το εκδώσω, αναφερόμενος -για να με πείσει,- ούτε λίγο ούτε πολύ, στον Πλάτωνα που συμβούλευε ν' αφήνουμε να κοιμούνται τα χειρόγρα...

[...] Η έκθεση που παρουσιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, με τον τίτλο "Έδοξεν τη βουλή και τω δήμω. Η αθηναϊκή δημοκρατία μιλάει με τις επιγραφές της", αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ο Δήμος της Αθήνας νομοθετούσε και επέβλεπε την τήρηση των αποφάσεών του. Μέσα από τα εκθέματα παρουσιάζεται η εξέλιξη και η τυποποίηση των διαδικασιών για την προετοιμασία και την έκδοση ψηφισμάτων, που καλύπτουν όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής: από την εξωτερική πολιτική μέχρι την απόδοση τιμών σε επιφανείς π...

Δημοκρατία και δημοσιότητα είναι δύο έννοιες βαθιά και οργανικά αλληλένδετες. Δεν είναι λοιπόν τυχαία η σύζευξη και η συμπόρευση του πρωταρχικού και μεγάλου παραδείγματος της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας με τη συστηματική αποτύπωση της δράσης της σε διάφορα γραπτά κείμενα που ανακοινώνονταν στήνονταν σε δημόσιους χώρους, για να διαβασθούν και να τεκμηριώσουν τις αποφάσεις, και μέσα απ' αυτές τη σκέψη και τις μεθόδους της. Οι πολίτες μπορούσαν και, θεωρητικά τουλάχιστον, όφειλαν να γνωρίζουν τί και πώς ενεργεί και οφείλει να λειτουργεί η κοινή πολιτεία τους. Το σκληρό υλικό...

Οι κάτοικοι της κλασικής Αθήνας ήταν οι πρώτοι που διατύπωσαν και έκαναν πράξη την ιδέα ότι ο κοινός πολίτης, που δεν έχει μεγάλες οικονομικές δυνατότητες ή υψηλή μόρφωση μπορεί να παίρνει υπεύθυνες πολιτικές αποφάσεις. Γι' αυτό οι αντιδράσεις προς την αθηναϊκή δημοκρατία προσφέρουν εδώ και αιώνες ένα πρώτης τάξεως ψυχολογικό τεστ για την πολιτική σκέψη. Είτε υμνώντας το αθηναϊκό πολίτευμα σαν νομιμοποιό πρόγονο των σύγχρονων δημοκρατιών είτε καταδικάζοντας το σαν οχλοκρατία, οι σχολιαστές σε ολόκληρη την ιστορία αποκάλυπταν πολλά για την κοινωνία και την πολιτική της εποχή...

"Η Αθηναϊκή Δημοκρατία" είναι το πιο σημαντικό, το πιο μελετημένο και το πιο επίκαιρο από τα κεντρικά θέματα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας. Διακεκριμένοι ερευνητές διαδοχικών γενεών έχουν συμβάλει -με άρθρα, μονογραφίες και συνθέσεις- ώστε οι γνώσεις μας για την αθηναϊκή δημοκρατία να είναι άφθονες, ποικίλες, πολυμερείς. Το παρόν βιβλίο συγκροτεί μια πολυεδρική και πολυεπίπεδη σύνθεση. Αρχίζει συγκρίνοντας την αθηναϊκή δημοκρατία με τις νεότερες δημοκρατίες. Επισημαίνει τις οικονομικοκοινωνικές συνθήκες της και τις πολιτισμικές πηγές της. Εξιστορεί τη γένεση και την εξέλι...

Η "Άνοδος της δημοκρατίας" προτείνει μία φιλοσοφική ιστορία του εικοστού αιώνα και ταυτόχρονα μία θεωρία της δημοκρατίας. Η απομάκρυνση από τη θρησκεία οδηγεί σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι επιδιώκουν να αυτοκυβερνηθούν. Αλλά στην πραγματικότητα αυτός ο κόσμος είναι ο πλέον δύσκολος να ελεγχθεί. Το έργο κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των περιπετειών αυτής της ταραχώδους εξέλιξης, με τις ποικίλες κρίσεις και παρεκκλίσεις της. Οι δύο πρώτοι τόμοι, "Η επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "Η κρίση του φιλελευθερισμού", δημοσιεύονται μαζί, στην ανά χείρας επίτομη έκδοση....

Τρίτος τόμος του έργου του Μαρσέλ Γκωσέ "Η άνοδος της δημοκρατίας", μιας φιλοσοφικής ιστορίας του εικοστού αιώνα και συνάμα μιας θεωρίας της δημοκρατίας. [Οι δύο πρώτοι τόμοι, "Η επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "Η κρίση του φιλελευθερισμού", κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πόλις" σε επίτομη έκδοση το 2009. Εκεί ο Γκωσέ περιγράφει την κρίση του φιλελευθερισμού που, εγκαθιδρύοντας τη βασιλεία του ατομικισμού, αγνόησε τη συλλογικότητα]. Με το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η δημοκρατία καλείται να αντιμετωπίσει την πρόκληση των νέων ολοκληρωτικών κρατών τα οποία...