Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο Ιανός του εθνικισμού" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1993, από τις εκδόσεις του περιοδικού "Ο Πολίτης", σε μια εποχή που ο εθνικιστικός πυρετός, με αιχμή το Μακεδονικό, βρισκόταν σε έξαρση. Σήμερα, δεκαπέντε σχεδόν χρόνια μετά, το ζήτημα της αναγνώρισης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (του "κρατιδίου των Σκοπίων", όπως αποκαλείται στον εθνικιστικό λόγο), παραμένει ακόμα άλυτο για το ελληνικό κράτος. Και τα όσα μεσολάβησαν επιβεβαιώνουν, δυστυχώς, τις περισσότερες, αν όχι όλες τις αναλύσεις των συγγραφέων. Γιατί τώρα μπορούμε να αντιληφθούμε, πολύ κ...

Με τον τίτλον "Ο ελληνισμός μου και οι Έλληνες" ο Ίων είχε, στο διάστημα έξι χρόνων, από το 1903 ίσαμε το 1909 -κατά τα οποία υπηρέτησε σε διάφορα προξενεία στη Μακεδονία, στη Θράκη, στην Αίγυπτο, στες πρεσβείες της Πόλης και της Ρώμης και στο υπουργείο στην Αθήνα, δηλαδή στα πιο επίμαχα σημεία του Ελληνισμού και στα σπουδαιότερα πολιτικά κέντρα της Ανατολής-, γεμίσει δυο τετράδια σημειώσεις, ωσάν ημερολόγιο γι' ατομική του χρήση. Άμεση εξωτερική συνάρτηση η μία σημείωση με τρς άλλες δεν έχουν πάντα, αλλά σφιχτοδένονται από το ίδιο το γενικό θέμα. Όπως το εξηγεί αρκετά κ...

Βασίλη, έχω μια ιδέα. Τέρμα για σήμερα η μπάλα. Αρκετά παίξαμε -προημιτελικό και ημιτελικό. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, η μπάλα είναι στρογγυλή, άρα δε σταματάει ποτέ. Και μια και αρνείσαι να διαβάσουμε μαζί αυτά που σου είπαν -το ξέρω ότι διαβάζεις τα δικά σου-, λέω να συζητήσουμε για κάτι που μπορεί να σε ενδιαφέρει. Παρατήρησα ότι, όταν διαβάζεις πάνω από τον ώμο μου την εφημερίδα ή όταν ακούς, κάνοντας και δέκα άλλα πράγματα, τις βραδινές ειδήσεις, προσέχεις συνέχεια τη λέξη και μ'έχεις ρωτήσει αρκετές φορές γι'αυτήν.

Από το 2008, με τη νεανική "εξέγερση" του Δεκέμβρη, μέχρι και σήμερα, με την ανάδυση του νέου κυπριακού ζητήματος, οι κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις σφραγίσθηκαν από την επέλαση του εθνικολαϊκισμού. Δεξιού και αριστερού εθνικολαϊκισμού. Αριστερού εθνικολαϊκισμού; Ναι, γιατί υπάρχει και αριστερός εθνικολαϊκισμός. Τον συναντήσαμε στη μαζική κινητοποίηση των "Αγανακτισμένων" και στο λεγόμενο "Κίνημα των πλατειών". Στις κοινωνικές και πολιτικές κλήσεις για συγκρότηση του "νέου ΕΑΜ", στην ακατάσχετη δαιμονολογική συνωμοσιολογία, στην εξύμνηση και υιοθέτηση ενός μιζεραμπιλιστικού...

Κείμενα γραμμένα την τελευταία τριετία που έχουν ως βασικό τους θέμα τον "εθνικολαϊκισμό", ως ιδεολογικο-πολιτικό ρεύμα που γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Ο Ανδρέας Πανταζόπουλος καταγράφει την πορεία ενός πολιτικού και ιδεολογικού ρεύματος, τις στρατηγικές και τακτικές του στοχεύσεις, από το 2013 έως σήμερα. Πού οφείλεται και πώς να ερμηνεύσουμε την άνοδο του αριστερού εθνικολαϊκισμού στην Ελλάδα; Ποιες είναι οι ιδεολογικές και πολιτικές σχέσεις του ελληνικού αριστερού λαϊκιστικού ριζοσπαστισμού με ανάλογες διεθνείς εμπειρίες, όπως αυτή του Podemos ή το...

Οι πολιτικοί όροι αλλάζουν έννοια. Σήμερα, η διάκριση γίνεται ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου και της προοπτικής, τις δυνάμεις τις εκσυγχρονιστικές, και τις δυνάμεις της συντήρησης, που επιλέγουν την αδράνεια, την ακινησία και την αποτελμάτωση. Ανάμεσα στις δυνάμεις που τολμούν να πουν στο λαό την αλήθεια χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους, που έχουν το σχέδιο, τη βούληση και τη γνώση να οδηγήσουν τη χώρα στον πυρήνα του ευρωπαϊκού "γίγνεσθαι" και να αξιοποιήσουν τις συγκυρίες επωφελώς γι' αυτή και για την κοινωνία, και στις δυνάμεις που αντί για σχέδιο προβάλλουν ευχολό...

Ένα βιβλίο για το πολιτικό φαινόμενο στην Ελλάδα με πολλή μουσική και λίγη σημειολογία που αναζητά το νήμα που συνδέει την γραβάτα του Άρη Βελουχιώτη με το ζιβάγκο του Αντρέα και το χτένισμα του Αλέξη Τσίπρα. Τι σχέση έχει η Αριστερά με το Τσάρλεστον; Με αφορμή την θριαμβευτική είσοδο στην πολιτική ζωή του Αλέξη Τσίπρα ο Νίκος Λακόπουλος εξετάζει την πολιτική ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, την ιστορία της Αριστεράς και των νεανικών-φοιτητικών κινημάτων, τα πρόσφατα μαθητικά κινήματα και την εκλογική συμπεριφορ...

Πώς μια ευημερούσα, φαινομενικά προηγμένη οικονομία στον πυρήνα της Ευρώπης κατέρρευσε τόσο ραγδαία; Και γιατί έχει δυσκολευτεί τόσο πολύ να σταθεί ξανά στα πόδια της; Μέσα από μια σειρά συναρπαστικών αφηγήσεων από τις μέρες πριν και κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Κρίσης, "Ο 13ος άθλος του Ηρακλή" αναδεικνύει τα κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά ρεύματα που άφησαν την Ελλάδα ανυπεράσπιστη, όταν έφτασε στις ακτές της ο παγκόσμιος οικονομικός τυφώνας, και σκιαγραφεί την ολέθρια αλληλεπίδραση μεταξύ ύφεσης, θεσμικής παρακμής και κοινωνικής διάλυσης από το 2010 και μετά....

Μέσοι άνθρωποι διατεινόμαστε ότι είμαστε, που παρακολουθούμε στους πέριξ της "Ξούθου & Μενάνδρου γωνίας" δρόμους όσα συμβαίνουν στη χώρα (και τον αριστερό χώρο μας, κι ίσως αυτό ενόχλησε). Τα κείμενα που ακολουθούν συντάχτηκαν από τον Φεβρουάριο του 2010 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2013 για τις ανάγκες μιας μόνιμης στήλης στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, με όλες τις γνωστές ατέλειές τους -αφού ως γνωστόν μόνο ο Θεός, οι ηγέτες και οι επί γης εκπρόσωποί τους στις τηλεοράσεις παραμένουν αλάνθαστοι. Κι όπως συμβαίνει με όλους τους μόνιμους του καιρού μας, μπήκε κι αυτή σε (αναγκαστική) δ...

Οι μεγάλες συγκρούσεις βρίσκονται μπροστά μας. Το κοινωνικό συμβόλαιο έχει ακυρωθεί. Πρόκειται κατά κάποιον τρόπο, για την επιστροφή στη "φυσική κατάσταση". Ο κοινωνικός δεσμός έχει σπάσει, η εξουσία των αποπάνω, η ευημερία ενός 20% του πληθυσμού που μπορεί να επωφεληθεί από τη νέα κατάσταση στηρίζεται πλέον μόνο πάνω στη βία, μια βία που στερείται νομιμοποίησης. Η κοινωνία (το έθνος, ο λαός) διαρρηγνύεται, ο κοινωνικός της πλούτος λεηλατείται, οι άνθρωποι αχρηστεύονται, σκορπίζονται και χάνονται, ο κοινωνικός χώρος αποσυντίθεται και μεγάλες περιοχές του κινδυνεύουν να περά...

Το φθινόπωρο του 1995, με πρωτοβουλία της Γιάννας Αγγελοπούλου και του John F. Kennedy School of Government οργανώθηκε στο Χάρβαρντ ένα Συνέδριο στο οποίο συζητήθηκε - με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, πολιτικών, διπλωματών και δημοσιογράφων - το φαινόμενο εκείνο, που καθιερώθηκε να ονομάζεται "Το Ελληνικό Παράδοξο". Οι εργασίες του Συνεδρίου κυκλοφόρησαν στο βιβλίο το 1997, στις Εκδόσεις Παπαζήση. Σήμερα, 20 χρόνια αργότερα πολλά έχουν αλλάξει εκτός από τα "ελληνικά παράδοξα" που γεωμετρικά έχουν αυξηθεί. Η μεγάλη οικονομική κρίση, η εμπειρία των ολυμπιακών, η μετάλλαξη τη...

Αν προσπαθήσουμε να κατατάξουμε την ελληνική κοινωνία σε κάποιον από τους βιολογικούς κύκλους -βρεφική ηλικία, παιδική ηλικία, εφηβεία, ακμή, ωριμότητα, γηρατειά, φθορά και θάνατος- πολλά χαρακτηριστικά συνηγορούν ότι διάγουμε μία παρατεταμένη παιδική ηλικία. Παρότι ως σύγχρονο κράτος πλησιάζουμε να συμπληρώσουμε διακόσια χρόνια ζωής, διατηρούμε μία παιδική ανωριμότητα που εκφράζεται κυρίως με μειωμένο αίσθημα ευθύνης, έλλειψη εμπιστοσύνης, ανασφάλεια, υπερβολική προσκόλληση στην οικογένεια, τις τοπικές κοινωνίες και τους πολιτικούς πάτρωνες, εγωκεντρισμό, έλλειμμα ορθολογι...

Ευφυΐα και βλακεία είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος που λέγεται άνθρωπος. Η ευφυΐα του ανθρώπου δημιούργησε τους πολιτισμούς, αλλά η βλακεία του ήταν αυτήν που τους συντήρησε και τους επέτρεψε να παράγουν τα προϊόντα τους. Τι σημαίνει αυτό το φαινομενικά αντιφατικό γεγονός; Ότι απαιτείται το μέγιστο της ευφυΐας και της γνώσης για να θεμελιωθεί ένα πολιτισμικό μοντέλο. Όμως, για να επιβιώσει και να λειτουργήσει το μοντέλο αυτό, απαιτεί τόνους ανθρώπινου αίματος. Απαιτείται βλακεία, για να εξασφαλίσεις τη θυσία των ανθρώπων για ιδέες και αγαθά που έχουν νόημα -και βέβα...

Στο βιβλίο "Νέα κανονικότητα" γίνεται προσπάθεια να ανιχνευτούν αισιόδοξες προοπτικές σε μια εποχή κρίσης. Σε αυτό το πλαίσιο, αναλύονται οι εθνικές και ευρωπαϊκές εξελίξεις και ο κύκλος των αναγκαίων παρεμβάσεων -το τετράγωνο των προτεραιοτήτων πολιτικό σύστημα, ασφάλεια, παιδεία, οικονομία-, ώστε η χώρα να προχωρήσει σε μια ουσιαστική "κανονικότητα". Ακόμα, επισημαίνονται οι δυνατότητες και οι περιορισμοί, ώστε να αποφευχθεί ο καταστροφικός φαύλος κύκλος ανασυγκρότηση, κρίση, χρεοκοπία. Στο παράρτημα που συνοδεύει τον τόμο, γίνεται μια σύντομη περιδιάβαση στα ζητήματα εθν...

H επιμονή στην οικονομική ανάγνωση του «ελληνικού προβλήματος» είναι ανούσια. Η οικονομική κρίση δεν είναι αιτία, αλλά συνέπεια του προβλήματος. Κι εμείς αντί να χτυπάμε τη ρίζα του κακού, παλεύουμε να φυλαχτούμε από τους καρπούς του. Το δίλημμα «αριστερά ή δεξιά» έχει νόημα μόνο στις αναπτυγμένες κοινωνίες. Η δική μας βρίσκεται σε προηγούμενο στάδιο. Είναι βυθισμένη στον Μεσαίωνα του παραλογισμού. Πρώτα πρέπει να ξεφύγει από αυτόν και μετά να αναζητήσει αριστερότερους ή δεξιότερους δρόμους. Μόνο αν, ως κοινωνία, επαναφέρουμε τη λογική στη ζωή μας, θα μπορέσουμε να σηκωθούμ...

Η διαφθορά των πολιτικών στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, είναι "Συνταγματικά κατοχυρωμένη" και δεν πρόκειται να εκλείψει, αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, ενώ, με το άρθρο 4 του Συντάγματος αυτής, καθιερώνεται η ισότητα όλων των Ελλήνων ενώπιον του Νόμου και, με το άρθρο 26 αυτού, καθιερώνεται η διάκριση των κρατικών λειτουργών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, από τις οποίες η τελευταία ασκείται από τα δικαστήρια, τα οποία, κατά το άρθρο 87 του εν λόγω Συντάγματος, συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και πρ...

[...] Δεν φοβούμαι τη διαφωνία. Η νομική μου παιδεία και η δικηγορική μου πείρα μάλλον με οδήγησαν σε μια περιοχή ηθικής αξιολόγησης, ώστε να θεωρώ την διαφωνία ως γέφυρα συναντήσεως και ως ευκαιρία να αποδοθεί ή επιβληθεί δίκαιον μάλλον, παρά ως καταγραφή μιας ατραπού για σύγκρουση. Εννοείται, ότι δεν πρέπει να γινόμαστε "δικομανείς" και αναιτίως επιδιώκοντες την διαφωνία σαν φτηνοί καυγατζήδες και φιλέριδες βυζαντινοί σχολαστικοί. Τρία πράγματα πρέπει να αποκλεισθούν. Πρώτο, η δουλική συμφωνία. Δηλαδή, η συμφωνία από φόβο προς τους δυνατούς της ημέρας. Δεύτερο η υποκριτ...