Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συλλογή των άρθρων, των σκέψεων και των παρεμβάσεων σε τούτο τον τόμο καταγράφει αφενός τη διαχρονική προσωπική μου προσπάθεια να αλλάξω ο ίδιος κατανοώντας παράλληλα τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας και αφετέρου, επιχειρεί να δώσει ένα, ανοιχτό περιεχόμενο στην έννοια της αλλαγής. Είναι εφικτή μια "άλλη Ελλάδα"; Προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η χώρα; Ποιο είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της φιλελεύθερης πολιτικής για την ελληνική οικονομία; Ποια είναι τα βήματα που θα μας εξασφαλίσουν λιγότερη διαφθορά; Πώς θα επανιδρύσουμε τα κόμματ...

Η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στο τέλμα της απραξίας, καλύπτεται από τη διαφθορά και οδηγείται στην παρακμή. Ό,τι κινείται στον δημόσιο τομέα, συνιστά μία απλή διαχείριση δημοσιοϋπαλληλικού χαρακτήρα των τρεχουσών υποθέσεων, ενώ ο ιδιωτικός τομέας αγωνίζεται απελπισμένα -ιδίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις- να επιβιώσει. Τα ερείσματα του έθνους και του κράτους, όπως η εκπαίδευση, η εκκλησία, η νεολαία, οι ένοπλες δυνάμεις, υπονομεύονται και βάλλονται από παντού. Οι πολίτες έχουν γίνει αδιάφοροι για το παρόν και το μέλλον και γι' αυτό η υπογεννητικότητα έχει καταστεί ο μεγα...

Ας εξορίση επί ζωής των τους λαοπλάνους αυτοί είναι άξιοι και μεγαλύτερης τιμωρίας, επειδή διαφθορείς και προδότες της Πατρίδος. Εις τον τόπον μας δεν υπάρχει παρά ένα μοναχό μεγάλο κόμμα, η διά να 'πούμε καλύτερα, ένας μοναχός μεγάλος σωρός από ανθρώπους της κυβέρνησης, διηρημένος σε δύο στάσεις, Κυβερνητικοί με επάγγελμα, Κυβερνητικοί δίχως επάγγελμα. Τα επαγγέλματα δεν φθάνουνε δια όλους, κ' εκείνοι που μένουν απ' όξον, γαυγίζουν εκείνους όπου είν' από μέσα. Κι εσύ, δύστυχε Λαέ, δεν γνωρίζεις ούτε τις αληθινές σου χρείες... Ανδρέας Λασκαράτος

Εξετάζοντας και αναλύοντας επίκαιρα θέματα, όπως η χρηματοπιστωτική κρίση, η οικονομική ύφεση και η κλιματική αλλαγή, ο συγγραφέας καταθέτει τους προβληματισμούς του, τοποθετείται επ' αυτών και μεταφέρει την ανησυχία της έγκριτης επιστημονικής κοινότητας του πλανήτη μας. Κατά το συγγραφέα η Ελλάδα, αν και ανήκει στον ανεπτυγμένο κόσμο, κινείται στην περιφέρεια και αντιμετωπίζει εσωτερικές ανισορροπίες. Η κρίση του πολιτικού συστήματος, η απουσία διαλόγου, η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της πολιτικής και η έλλειψη πολιτικής για την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος...

Η στασιαστική έκφραση της οργής των νέων του περασμένου Δεκεμβρίου, ανεξαρτήτως της αφορμής που την προκάλεσε και της άμεσης αιτιολογίας της, ανέδειξε με μεγάλη καθαρότητα το αδιέξοδο της εποχής μας. Αδιέξοδο που οφείλεται στην ανατροπή της ισορροπίας μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς, υπέρ της πολιτικής κυριαρχίας της τελευταίας. Αδιέξοδο με ειδικότερα ελληνικά χαρακτηριστικά, τα οποία τη φορά αυτή προέβαλαν στην παγκόσμια σκηνή ως προάγγελος γενικότερων εξελίξεων που δεν εγγράφονται στην περιοχή της παραδοσιακής αμφισβήτησης. Το γεγονός αυτό εξηγεί, άλλωστε, γιατί οι π...

Την επομένη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 η ελληνική επικράτεια είχε μετατραπεί σε εργοστάσιο αισιοδοξίας. Τα ταμπλό βιβάν του αιώνιου ελληνισμού κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης, τα μετάλλια, κυρίως όμως η επιτυχία μιας επιχείρησης πολύ μεγάλης για τα «δικά» μας μέτρα είχαν έρθει να προστεθούν στην επιτυχία του Euro. Τέσσερα μόλις χρόνια μετά τα γήπεδα και οι λοιπές εγκαταστάσεις, χορταριασμένα, σε αχρηστία, απολαμβάνουν το καθεστώς της πρόωρης συνταξιοδότησης που ονειρεύεται ο κάθε δημόσιος υπάλληλος, το DNA έχει επανειλημμένως συλληφθεί ντοπαρισμένο και η διάθεσ...

Ο συγγραφέας τριγυρνά στην πόλη του, την Αθήνα, και αλλού, και νευριάζει με πολλά από αυτά που αντικρίζει, βλέπει τηλεόραση και μένει συχνά αποσβολωμένος, σκέφτεται διάφορα επιμέρους πολιτικά ζητήματα και διατυπώνει ευθαρσώς την άποψή του. Φαινομενικά ασύνδετα κείμενα συγκροτούν ένα ενιαίο σύνολο, μια συνολική πολιτική προσέγγιση, έναν ενιαίο τρόπο να βλέπει, να βιώνει και να αντιμετωπίζει διάφορα θέματα, από τα πεζοδρόμια της πόλης μέχρι το Κυπριακό. Τελικά ο συγγραφέας διεκδικεί το ρόλο του ενεργού πολίτη. Μπορεί κανείς διαβάζοντας τα κείμενα αυτού του βιβλίου αλ...

Τα χρόνια από το 2004 μέχρι σήμερα υπήρξαν σημαντικά για την πολιτική, για τη δημόσια ζωή συνολικά στην Ελλάδα. Συνέβησαν πολλά στο προσκήνιο, ακόμη περισσότερα ωρίμαζαν κάτω από την επιφάνεια που -δήθεν έκπληκτοι- τα παρακολουθούμε να εκτυλίσσονται τελευταία στην κοινωνία μας. Συστηματικός παρατηρητής και αναλυτής των φαινομένων της εξουσίας, ο Λευτέρης Κουσούλης, με μια σειρά παρεμβάσεών του που συγκεντρώνονται σ' αυτόν τον τόμο, δείχνει πώς αυτά που σήμαιναν τα όσα συνέβαιναν ήταν περισσότερα από εκείνα που αρχικά έδειχναν. Πώς η σημασία τους βάραινε με το χρόνο: -...

Πολλά από τα κείμενα της συλλογής "Έθνος υπό σκιάν" εξακολουθούν να έχουν μια εκπληκτική επικαιρότητα. Όπως εκεί, για παράδειγμα, όπου ο Καρκαβίτσας υποστηρίζει πως δεν είναι τόσο οι πολιτικοί που διαφθείρουν το λαό, όσο ο τελευταίος που, με τον εγωισμό και τον εκβιαστικά προβαλλόμενο ατομικισμό του, διαφθείρει και αφομοιώνει αρχομανείς μεν αλλά έντιμους και ανιδιοτελείς αρχικά ανθρώπους που στράφηκαν προς τα κοινά... Στις "Φυλακές του Ναυπλίου" ο Καρκαβίτσας περιγράφει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στην κοινωνία των φυλακών. "Κοινωνία μυστική, αθώρητη, που μόνο μ...

Η απληστία εγένησε την απληστεία που τη βάφτισαν κρίση. Η κρίση καλπάζει ακάθεκτη. Χτυπάει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Άνεργοι, φτωχοί εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι είναι τα εύκολα θύματα της, ενώ η μεσαία τάξη καλείται να πληρώσει το μάρμαρο και να επιστρέψει από κει που ξεκίνησε. Αλλά η κρίση απομυθοποιεί και αποτρέπει εκείνους που θεσμικά μπορούσαν και όφειλαν να την αποτρέψουν ή πάντως να την ελέγξουν και όμως δεν το έπραξαν. Το ευρωπαϊκό πείραμα αντιμετωπίζει υπαρκτά διλλήματα. Θα επιδείξει κοινοτική αλληλεγγύη, που σημαίνει ότι οι ισχυρότερες οικονομίες...

Ο συγγραφέας διερευνά με βάση την ελληνική και παγκόσμια εμπειρία τα μυστικά της Ηγεσίας, λίγο πριν, λίγο μετά την κατάκτηση της εξουσίας. Τα κεφάλαια του βιβλίου είναι αποκαλυπτικά: "Στην κόψη του νήματος". "Οι εκατό ημέρες". "Η σεναριακή σκέψη με τα τρία σενάρια". "Είναι η ψυχολογία, Πρόεδρε". Μ' έναν ακροβάτη στο εξώφυλλο του βιβλίου, ο Μίμης Ανδρουλάκης αυτοπαρουσιάζεται σαν υψοφοβικός και εξομολογείται τον ίλιγγο και το θαυμασμό που νιώθει όταν βλέπει ακροβάτες στο σκοινί· τον ίδιο ίλιγγο, και ίσως μεγαλύτερο θαυμασμό, νιώθει και όταν βλέπει τον "Πρόεδρο" να τεντών...

Η πεποίθησή μου εδώ και πολλά χρόνια είναι πως η κρίση της Αριστεράς είναι πρωτίστως κρίση πολιτικής και φιλοσοφικής σκέψης. Τα νέα προβλήματα της εποχής μας -η παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, η κατάργηση όλων των κεκτημένων της εργατικής τάξης, το ξεπούλημα της δημόσιας κοινής περιουσίας, η εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών και η ραγδαία καταστροφή του περιβάλλοντος, που απειλεί άμεσα την ίδια τη ζωή- δεν ήταν μια φυσιολογική πορεία του καπιταλισμού, αλλά μια επανάσταση.

Στην Ελλάδα σήμερα καλλιεργείται έντεχνα και "εκ του πονηρού" ο μύθος ότι "η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα" -με παγιωμένη την ψευδαίσθηση ότι το πολίτευμα της χώρας είναι Δημοκρατία. Η συνεχώς και ισχνότερη μειονότητα των πολιτών που διασώζουν σκέψη και κρίση, ξέρουν ότι η Δημοκρατία είναι άθλημα με ενδεχόμενα αποτυχίας, αλλά και συνάρτηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, άρα με σαφή αδιέξοδα όταν αντί καλλιέργειας πρυτανεύει η κτηνώδης ιδιοτέλεια, η αλογία της καταναλωτικής βουλιμίας. Με αυτά τα δεδομένα, το βιβλίο αναζητάει εκείνη τη ρεαλιστική επιτελική στρατηγική που...

Είναι εύκολο να γίνει αποδεκτό ένα "θεσμικό μόσχευμα" χωρίς ρίζες στην κοινωνία υποδοχής; Ποιες προσαρμογές απαιτεί και ποια διλήμματα δημιουργεί η διαδικασία της "μεταμόσχευσης"; Ένα εκλογικό σύστημα που λειτουργεί επιτυχημένα επί χρόνια σε μια χώρα σαν τη Γερμανία μπορεί να αφομοιωθεί από μια διαφορετική κοινωνία, "διάσημη" για την ικανότητα της να ευτελίζει και να διαστρεβλώνει κάθε θεσμό; Εγγενή προβλήματα της δικής μας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, όπως η διαφθορά, η διαπλοκή, το ρουσφέτι, η αναξιοκρατία, η κομματική άλωση του κράτους, τα προσωπικά πελατεια...

Το βιβλίο του Αντώνη Καρακούση "Μετέωρη χώρα" είναι μια πολυεπίπεδη εξιστόρηση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής από την αρχή σχεδόν της Μεταπολίτευσης ως τις μέρες μας, όπου τα γεγονότα και οι αλλαγές, οι επιτυχίες, τα σφάλματα και οι παραλείψεις των πρωταγωνιστών της εποχής ερμηνεύονται από τον συγγραφέα με απόλυτη ακρίβεια και αντίστοιχη πολιτική οξυδέρκεια. Αναστάσιος Βιστωνίτης

Τα προβλήματα της χώρας μας έχουν καταστεί διαχρονικά, αφού δεν επιλύονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και γι' αυτό τα δοκίμια του βιβλίου είναι πάντα επίκαιρα και μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους. Στα κείμενα του βιβλίου ο αναγνώστης θα βρει όλη την αλήθεια για την πολιτική και την οικονομία του τόπου μας, καθώς και για τον σταδιακό ευτελισμό τους. Τα κείμενα αυτά προειδοποίησαν εγκαίρως, για όσα συνέβησαν στην συνέχεια, αλλά μάταια, αφού οι πολιτικοί και οι οικονομικοί εξουσιαστές ήταν απασχολημένοι με το καταναλωτικό πανηγύρι. Ορισμένοι ακόμη δεν αντιλήφθηκαν...

Το βιβλιαράκι αυτό δεν έχει σκοπό να αναλύσει τις απατηλές προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά να σας θυμίσει τι μεσολάβησε και πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, γιατί είναι καλό και υγιεινό, να θυμόμαστε το παρελθόν και να γνωρίσουμε τα αίτια που βρίσκονται στην καρδιά του κάθε προβλήματος. Και το πρόβλημά μας σίγουρα, είναι μεγάλο και δυσβάστακτο. Είναι τόσο άδικο και αχάριστο για τον Ελληνικό λαό, που στην πλειοψηφία του, δουλεύει μέρα νύχτα σκληρά για να τα βγάλει πέρα (και δουλεύει τίμια, χωρίς λαδιές και λαμογιές) να ξυπνάει ένα πρωί του Οκτώβρη 2010 και να μαθαίνει, ότι με...

Με αφετηρία την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια οικονομική κρίση, εξετάζονται αρχικά οι μεταβολές που συντελούνται στο επίπεδο του εθνικού κράτος και των θεσμών του. Σ' αυτό το πλαίσιο αναλύεται το πρόβλημα του πολιτικού συστήματος, η λειτουργία και η κρίση των θεσμών και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα. Στο τρίτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζεται η κατάσταση στην Αυτοδιοίκηση, οι διαρκείς μεταβολές και παλινδρομήσεις -δυο δεκαετίες τώρα-, η ανάγκη και οι προϋποθέσεις για μια "δημοκρατική αποκεντρωτική μεταρρύθμιση" του κράτους προς την Αυτο...

Υπάρχει κάποια σκοτεινή ικανοποίηση στο να αυτοκαταστρέφεται ένα άτομο ή ένας λαός, εφόσον πιστεύει ότι δεν έχει άλλα μέσα για να αποδείξει ότι είναι κύριος της τύχης του. Μας το είπαν αυτό οι φιλόσοφοι και οι ψυχολόγοι και μας το έδειξαν επίσης συχνά με τον τρόπο τους οι νεοέλληνες. Αλλά δεν λείπουν και τα αντίβαρα στην τάση της αυτοκαταστροφής. Αυτά διερευνώνται εδώ. Παρουσιάζονται ορισμένα ιστορικά πρόσωπα (οπλαρχηγοί του '21, εθνικοί ευεργέτες, πολιτικοί, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης) που μπόρεσαν παρά τις πικρίες και τις αντιφάσεις τους να γίνουν για τη χώρα του...