Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν ειδικό τεύχος αποτελεί ένα αφιέρωμα μνήμης για τις τρομοκρατικές επιθέσεις που έγιναν σε βάρος των Πατριωτικών εκδοτικών οίκων το καλοκαίρι του 2008. Αποτελείται από το χρονικό των επιθέσεων, των κυριοτέρων σχετικών δημοσιευμάτων, των εκδηλώσεων δημόσιας και διεθνούς καταγγελίας αλλά και της πρωτόγνωρης και ελπιδοφόρας αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε. Τιμώντας αυτήν την έμπρακτη συμπαράσταση ονόμασα το ανακαινισθέν βιβλιοπωλείο μου "Η Αλληλεγγύη των Φίλων". Ένιωσα την ανάγκη να προβώ στην έκδοση αυτού του εγχειριδίου ώστε να μπορώ να το προσφέρω ως αναμνηστικό...

Όσο η κρίση σε παγκοσμία κλίμακα βαθαίνει και οι κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις λαμβάνουν απρόβλεπτες μορφές και διαστάσεις, το ζήτημα της πολιτικής βίας επανέρχεται στον δημόσιο και τον επιστημονικό διάλογο. Ο διάλογος αυτός δεν μπορεί παρά να αξιοποιεί την ιστορική εμπειρία από τα πολλαπλά φαινόμενα και οργανώσεις επαναστατικής βίας που εμφανίστηκαν στην περίοδο μετά το 1968. Την κριτική παρουσίαση και ανάλυση των τελευταίων προσφέρει η παρούσα έκδοση. Ο τόμος περιλαμβάνει μια πλήρη περιήγηση του φαινομένου της επαναστατικής βίας όπως αυτό εμφανίστηκε στην Ιταλί...

[...] Πέντε σύγχρονοι μεγάλοι στοχαστές με διαφορετικές πολιτισμικές καταβολές αναμετριούνται με ένα γεγονός που θα καθορίσει την εξέλιξη του 21ου αιώνα: το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Οι Έντουαρντ Σαΐντ, Σάσκια Σάσεν, Νόαμ Τσόμσκι, Άζμι Μπισάρα και Ρίτσαρντ Σένετ ανιχνεύουν τα αίτια, σχολιάζουν τις αντιδράσεις των κυβερνώντων και σκιαγραφούν τις συνέπειες από το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα της ιστορίας. Εννιά κείμενα γραμμένα υπό τον ορυμαγδό των γεγονότων, που χαρακτηρίζονται ωστόσο από διαύγεια και προοπτική που εκπλήσσει καθώς οι προβλέψεις τους...

Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει δύο εγχειρίδια, τα οποία συνετάγησαν από τους επικεφαλής του IRA και διανεμήθηκαν στους εθελοντές κρυφά, αφού βέβαια ήταν παράνομα. Το ένα, του 1956, αναφέρεται με λεπτομέρειες στους κανόνες διεξαγωγής ανταρτοπόλεμου (στρατηγική και τακτικές των ανταρτών, οργάνωση, όπλα, κατασκευή και χρήση εκρηκτικών, κανόνες επίθεσης, λαϊκή υποστήριξη, άμυνα των ανταρτών, υπηρεσία πληροφοριών, σημειώσεις μάχης κ.λπ). Το άλλο, γραμμένο στο τέλος της δεκαετίας του ’70, πέρα από τις πολύ σημαντικές αναφορές στη στρατηγική του ανταρτοπόλεμου ή στις τεχνικές αντι...

Ο Stanley Hoffmann αντιπροσωπεύει τη φωτισμένη Αμερική. Μια Αμερική, που, όπως η εκλογή του Obama έχει καταδείξει, έχει τη δύναμη να ξεπερνάει τις κρίσεις, τις φοβίες, και την εσωστρέφεια, και να ξαναγυρίζει στα οράματα των ιδρυτών της, εκείνων που πίστεψαν σε υψηλά ιδανικά και αξίες. Σε μια διχασμένη Αμερική, αυτά τα οράματα περιοδικά επιστρέφουν, κι αναζωογονούν την κοινωνία της, κι όλους εμάς που σε κάποιο βαθμό εξαρτώμαστε και από τη δική της ευημερία. Και άνθρωποι, όπως ο Hoffmann, είναι πάντοτε καταλύτες, ακόμα και στις σκοτεινές στιγμές της, στη χημική δράση που οδηγ...

"...Ένας πρώτος λόγος που μας έκανε να θεωρήσουμε πως ήταν χρέος μας, ως κοινωνικοί ψυχολόγοι, να μελετήσουμε τα φαινόμενα της τρομοκρατίας και γενικότερα της κρατικής και της μη κρατικής πολιτικής βίας βρίσκεται στη σύνθετη φύση και προέλευσή τους έτσι όπως βιώνονται, προσλαμβάνονται, εξηγούνται, ερμηνεύονται και αντιμετωπίζονται από το κοινωνικό υποκείμενο φυσικά -δηλαδή πρωτίστως σε αναπαραστασιακό επίπεδο- αλλά και ως προς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται, χρησιμοποιούνται και εξαργυρώνονται από την πολιτεία στις διάφορες εκδοχές της, δηλαδή κατ’ αποκλειστικότητα...

Την τελευταία δεκαετία γίναμε μάρτυρες μιας δραματικής μεταβολής της φύσης και των χρήσεων της τρομοκρατίας. Τη δεκαετία του 1970, επαναλαμβανόταν συχνά ότι οι τρομοκράτες "θέλουν να έχουν μεγάλο κοινό, όχι μεγάλο αριθμό νεκρών". Σήμερα είναι ακριβέστερο να πούμε ότι οι τρομοκράτες θέλουν πολλούς νεκρούς και ακόμα περισσότερους ανθρώπους εξουδετερωμένους από το φόβο και τη θλίψη. Ένας από τους μείζονες στρατηγικούς στόχους των σύγχρονων τρομοκρατών είναι η χρήση φυσικών επιθέσεων μεγαλύτερης κλίμακας που προκαλούν άγχος και στρες στο γενικό πληθυσμό. Αυτές οι αλλαγές της στ...

Ο Σουηδός δημοσιογράφος και συγγραφέας Μπιορν Κουμ στο βιβλίο του "Η ιστορία της τρομοκρατίας" κάνει μία εντυπωσιακή αναδρομή, περιγράφοντας με τον πιο γλαφυρό τρόπο την αιματηρή ιστορία της τρομοκρατίας. Από τους Εβραίους Ζηλωτές, που έδρασαν κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας, τις Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία και την ομάδα Μπάαντερ-Μάινχοφ στη Γερμανία, μέχρι το δίκτυο του Οσάμα μπιν Λάντεν και τις πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες, η ιστορία στο διάβα της έχει να επιδείξει άπειρες περιπτώσεις ακραίας βίας, που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα και παραβίασαν τη διαχ...

Το βιβλίο με τίτλο "Σύγχρονες τάσεις αντεγκληματικής πολιτικής: η πολιτική της μηδενικής ανοχής και τα μέτρα διαχείρισης κρίσεων" κινείται γύρω από την υπόθεση ότι τα μέτρα, οι μέθοδοι και οι πρακτικές που υιοθετούνται σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, με σκοπό τόσο τη διατήρηση της καθημερινής τάξης (διαχείριση των απλών κινδύνων) όσο και την αντιτρομοκρατική θωράκιση των δυτικών κοινωνιών (διαχείριση κρίσεων ασφάλειας) είναι συχνά κοινές ή μεταξύ τους διαπλεκόμενες ή τουλάχιστον διαπνέονται από το ίδιο πνεύμα (πολιτικής) διαχείρισης των ορατών ενδείξεων των σύγχρονων εκείνων...

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Στο βιβλίο αυτό αναπτύσσονται και ερμηνεύονται τα φυσικά και βιολογικά αίτια που οδηγούν στη διαμόρφωση αλλά και αλληλεπίδραση της Τάξης και της Αταξίας που εξ αιτίας των κοινωνικών αιτίων επεκτείνονται στην αλληλεπίδραση Τάξης και Αναρχίας. Η ανισοκατανομή του πλούτου και της δύναμης που δημιούργησε τους λίγους πλούσιους και δυνατούς, οδήγησε στη συνέχεια στη διαμόρφωση ενός συγκεντρωτικού Καπιταλισμού που μόνος του; αφού δεν υπακούει πλέον σε κανένα αρχηγό, σε καμιά άλλη αρχή εκτός από τον εαυτό του, είναι δηλαδή Άναρχος, έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει την Αναρχία της...

Η προβληματική μας αυτή έχει να κάνει με όλη την ανάλυση που παραθέτουμε και το κεντρικό ερώτημα του κατά πόσον η τρομοκρατία αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ή μια απλή πολεμική πράξη, όπως ισχυρίζονται οι τρομοκράτες. Η απάντηση για την Κοινωνιολογία είναι αβίαστη και σαφής: Η τρομοκρατία ήταν, είναι και θα παραμείνει έγκλημα κατά της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Κανένας δεν θα μπορέσει με κανένα λογικό επιχείρημα να νομιμοποιήσει πρακτικές που επιδίδονται σε ένα τυφλό πόλεμο με θύματα μονίμως τους αμάχους, τα παιδιά και τους αθώους πολίτες. Στο όνομα ποιου πολέμου...

Tον Ιανουάριο του 2009, στη Νέα Υόρκη, ο δημοσιογράφος Αχιλλέας Πεκλάρης και ο φωτογράφος Αλέξανδρος Λαμπροβασίλης, συνειδητοποίησαν την ιστορικότητα της στιγμής. Η ζωή στη μητρόπολη μετά την 11η Σεπτεμβρίου είχε, έτσι κι αλλιώς, αλλάξει ριζικά. Τώρα όμως τα καταιγιστικά γεγονότα -με τον Ομπάμα στο τιμόνι των ΗΠΑ και την κατάρρευση των οικονομικών κολοσσών, με την ανεργία και την ύφεση στις αγορές- έδειχναν να επηρεάζουν άμεσα τη ροή όλου του πλανήτη. Η αγωνία για την κατανόηση της πραγματικότητας που ζούσαν κατοικώντας στη Νέα Υόρκη οδήγησε τους δυο δημιουργούς του...

Το μεγαλύτερο θύμα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η προεδρία Μπους ήταν το δικό της αυτοκρατορικό σχέδιο. Κατέρρευσε στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, συμβάλλοντας στην εκλογή του Ομπάμα. Η ιρακινή αντίσταση και οι Ταλιμπάν πολεμούν για τους δικούς τους λόγους, αλλά ο αγώνας τους έφερε ένα πλανητικής σημασίας γεωπολιτικό αποτέλεσμα. Μετατρέποντας το Ιράκ και το Αφγανιστάν σε "ναρκοπέδια", υπονόμευσαν την επιβολή της ανεξέλεγκτης αμερικανικής ηγεμονίας. Η συνέπεια ήταν να ενισχυθεί κατ' αντιδιαστολή ο πολυπολικός χαρακτήρας του διεθνούς συστήματος....

Στις 5 Νοεμβρίου 1914, στην αυγή του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο χαλίφης Μωάμεθ ο 5ος ξεσηκώνει πιστούς, στρατιώτες και υπηκόους σε τζιχάντ, σε Ιερό Πόλεμο εναντίον των εχθρών χριστιανών. Στις 7 Οκτωβρίου 2001, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν δήλωσε: "Ευχαριστώ τον Αλλάχ για την καταστροφή των συμβόλων της Αμερικής και τον φόβο που διακατέχει όλους τους Αμερικανούς". Αυτές τις δυο ημερομηνίες τις χωρίζει περίπου ένας αιώνας, ο οποίος έχει δει να χαράζονται στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο δυο διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις. Η πρώτη, αυτή του τζιχάντ, την οποία ακολουθούν οι ουαχα...

Ο 20ός αιώνας άνοιξε με τους πυροβολισμούς του αναρχικού Γκαετάνο Μπρέσι εναντίον του βασιλιά της Ιταλίας Ουμβέρτου Α’ και έκλεισε με τον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Βηρυτό, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Στο διάστημα αυτό η τρομοκρατία πήρε γιγαντιαίες διαστάσεις. Μετατράπηκε σε ένα όργανο πολιτικού αγώνα πολυσυζητημένο όσο και αποτελεσματικό. Από την απόπειρα στο Σαράγεβο μέχρι τις βόμβες στο Λοντοντέρι, από τον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας στην Ινδία μέχρι τη μακρόχρονη αραβοϊσραηλινή διένεξη, από τις επιθέσεις των Ερυθρών Ταξιαρχιών μέχρι τα π...

Μέσα σε αυτό το βιβλίο η Τρομοκρατία αναλύεται όσο γίνεται ευρύτερα ως έννοια, δίχως να παραλείπονται τα κύρια συστατικά γνωρίσματα αυτού του φαινομένου, για το οποίο στο χώρο της επιστήμης αλλά και του δικαίου δεν έχει διαμορφωθεί ένας ορισμός γενικά αποδεκτός. Αναφέρονται πάμπολλα τρομοκρατικά γεγονότα που καλύπτουν την απαρχή της γέννησης της τρομοκρατίας, ως φαινομένου μέχρι το σήμερα. Καλύπτουν δε τόσο τη διεθνή όσο και την ελληνική πλευρά των γεγονότων που την αφορούν.

Η έκδοση αυτού του βιβλίου αποσκοπεί στον εμπλουτισμό της ελληνόγλωσσης γραμματείας σε θέματα που άπτονται των φαινομένων της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας. Περιλαμβάνει κείμενα γραμμένα από διάφορους κοινωνικούς ψυχολόγους, οι οποίοι εκθέτουν θεωρητικές απόψεις ή παρουσιάζουν ερευνητικά ευρήματα σχετικά με τα φαινόμενα αυτά. Στόχος είναι η ανάδειξη της συνθετότητας, του επιστημονικού, πολιτικού και ιδεολογικού ενδιαφέροντος και των δυνατοτήτων που χαρακτηρίζει, παρουσιάζει και κρύβει αντίστοιχα η κοινωνιοψυχολογική προσέγγιση της τρομοκρατίας. Το κριτήριο που πρυτ...