Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κατά κοινή ομολογία, τις τελευταίες δεκαετίες η επιθετικότητα, η βία, η βάναυση συμπεριφορά, η καταστροφικότητα, είναι φαινόμενα που πλεονάζουν στην κοινωνία μας, και που απασχολούν και τους πνευματικούς ηγέτες και ποιμένες μας, αλλά και γενικότερα τον επιστημονικό κόσμο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, με τη βαθιά πείρα τους και τη γνώση της ανθρώπινης ψυχής, θεωρούν ότι η βία, η καταστροφικότητα, η αχαλίνωτη συμπεριφορά, συχνά, είναι απότοκα της υπερηφάνειας και κατ' έπεκταση του θυμού και της οργής: "Θυμού είσι πάθη? οργή, πικρία, κραυγή, οξυχολία, θράσος, τύφος, αλλαζο...

Η απάθεια - αντίσταση στα πάθη - κερδίζεται στο πεδίο της μάχης. Υπέροχη τούτη η αντίσταση, γεμάτη μεγαλείο. Δεν είναι ωραιότερο θέαμα σε τούτο τον κόσμο, από αγωνιστές που αμύνονται ηρωικά ενάντια στον εχθρό που ζητά να επιβάλει την τυραννία του στο χώρο της ψυχής. Της μακριάς απάθειας σκοπός και στόχος και τέρμα και αποκορύφωμα, είναι η θέωση. Η πανάγια και ουράνια και "υπέρ φύσιν" κατάσταση του αναγεννημένου ανθρώπου. Η επανάκτηση της πρώτης ηθικής ομορφιάς. Η μεταμόρφωση του έσω ανθρώπου. Η χριστοβίωση σ' ένα τέλειο βαθμό.

[...] Κήρυκας της ελεημοσύνης ωνομάσθηκε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Και πολύ σωστά. Είναι το πιο αγαπητό θέμα στον άγιο. Γι' αυτό και δεν υπάρχει σχεδόν ομιλία στην οποία δεν αναφέρεται για την ελεημοσύνη. Ακόμη και οι ακροατές του υπήρχαν περιπτώσεις που δυσανασχετούσαν λέγοντας "πάλι για την ελεημοσύνη θα μας μιλήση". Σε πολλές περιπτώσεις ο λόγος του ήταν τόσο πειστικός, ώστε το ακροατήριο ξεσπούσε σε χειροκροτήματα, αλλά και σε έμπρακτη εφαρμογή των λεγομένων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η έννοια της ηθικής έγινε ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας. Όλοι πλέον μιλούν για ηθική. Και συμβαίνει αυτό, όχι μόνο γιατί η κατάφωρη παραβίαση προκαλεί ανησυχίες και αντιδράσεις, αλλά και γιατί η επίμονη επίκλησή της χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την ανηθικότητα.

Η έννοια της ηθικής έγινε ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας. Όλοι πλέον μιλούν για ηθική. Και συμβαίνει αυτό, όχι μόνο γιατί η κατάφωρη παραβίαση προκαλεί ανησυχίες και αντιδράσεις, αλλά και γιατί η επίμονη επίκλησή της χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την ανηθικότητα.

Θεωρούμενη η χριστιανική τελειότητα στην πραγματική της διάσταση, που είναι η θεανθρώπινη και όχι ανθρώπινη, μπορεί να γίνει κατορθωτή. Και αυτό γίνεται όταν ο ίδιος ο Χριστός ζει μέσα στον άνθρωπο. Έτσι ο άνθρωπος αντλεί την πραγματική αυτονομία από την πηγή της ζωής και της ελευθερίας, τον Χριστό. Κατά την "άντληση" της αυτονομίας από τον Χριστό, δίνεται ίσως η εντύπωση ότι ο άνθρωπος ετερονομείται. Ωστόσο, όχι απλά δεν ετερονομείται, αλλά απελευθερώνεται πλήρως. Η δυτική διανόηση, η οποία αναζητά την ελευθερία στην ηθική αυτονομία, δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι μπορεί να...

[...] Θα πρέπει να προσθέσω, επίσης, ότι ο μόνος σκοπός του βιβλίου είναι να λύσει το διανοητικό πρόβλημα που εγείρεται από τα παθήματα· για το ασύγκριτα ανώτερο καθήκον της διδασκαλίας σθένους και υπομονής δεν υπήρξα ποτέ τόσο αφελής ώστε να θεωρήσω τον εαυτό μου κατάλληλο, ούτε έχω κάτι να προσφέρω στους αναγνώστες μου εκτός από την πεποίθησή μου για το ότι όταν θα πρέπει να βαστάζουμε τον πόνο, λίγο θάρρος βοηθά περισσότερο από πολύ γνώση, λίγη ανθρώπινη συμπάθεια περισσότερο από πολύ θάρρος, και η ελάχιστη χροιά της αγάπης του Θεού περισσότερο απ' όλα. [...] (από τον...

Ο σπουδαιότερος τρόπος πνευματικού πολέμου για ένα Χριστιανό είναι η πανίσχυρη δύναμη μιας ζωής με υπακοή. Ρώτησε τον εαυτό σου: προσεύχεσαι χωρίς αποτέλεσμα; Αισθάνεσαι σαν να σ' έχουν κλέψει; Πολεμάς συνεχώς την ίδια μάχη; Είσαι αιχμάλωτος στη δύναμη της αμαρτίας; Μοιάζουν οι ουρανοί χάλκινοι για σένα; Αν νιώθεις ευάλωτος σε επιθέσεις του εχθρού, τότε ίσως αφήνεις μια πόρτα ανοιχτή στο διάβολο. Το βιβλίο αυτό σε εφοδιάζει με τη γνώση του πώς να αποφεύγεις την εξαπάτηση και σε διδάσκει πώς η υπακοή είναι το κλειδί για μια θεία προστασία.

Με τα πατερικά αυτά κείμενα επιχειρείται να δοθεί στον αναγνώστη κάποια αποσπασματική, αλλά και κατά το δυνατό αντιπροσωπευτική εικόνα της εκκλησιαστικής γραμματείας για τα βασικά θέματα της Χριστιανικής Ηθικής. Έτσι η προσέγγιση του σύγχρονου ηθικού προβληματισμού μπορεί να διευκολύνεται με την άμεση επαφή των πατερικών κειμένων και της ανεξάντλητης σοφίας τους.

Η πίστη απευθύνεται κυρίως προς τον ασύλληπτο χαρακτήρα της αγάπης του Θεού, η οποία είναι υπέρτερη και προηγείται της δικής μας [...]. Άξια πίστεως είναι μόνο η αγάπη, όμως ισχύει και ότι δεν πρέπει και δεν επιτρέπεται να πιστεύεται κάτι άλλο πέρα από την αγάπη. [...] Πίστη ότι υπάρχει αγάπη, απόλυτη αγάπη - και αυτό ως έσχατη, τελεσίδικη παραδοχή που δεν υποκρύπτει τίποτε άλλο πίσω της. Ενάντια σε κάθε πιθανότητα της υπαρξιακής εμπειρίας (credere contra fidem όπως sperare contra spem), ενάντια σε κάθε "έλλογη" έννοια του Θεού, που το μόνο το οποίο μπορεί να φανταστεί είνα...

Αγαπητέ φίλε: Μπορείς να ζήσεις την πιο ουσιαστική σχέση αγάπης και θέλω να σε βοηθήσω σ' αυτό. Είτε είσαι παντρεμένος είτε όχι, αυτό το βιβλίο θα σου δώσει μια νέα προοπτική για να αξιολογήσεις και να βελτιώσεις την αισθηματική σου ζωή. Καθώς έχω ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο και έχω συμβουλέψει χιλιάδες ανθρώπους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι ανάγκη να μοιραστώ μαζί σου αυτές τις σημαντικές αρχές. Αν θεωρείς ότι μια στενή σχέση στην οποία θα δίνεις και θα παίρνεις αγάπη έχει μεγάλη αξία, τότε θα θέλεις να διαβάσεις το μυστικό της αγάπης. Αν θέλεις να γνωρίσεις το μυ...

[...] Η διάκριση - (διακρίνω = ξεχωρίζω, βλέπω καλά, ερμηνεύω, αποφασίζω, κρίνω ορθά) - είναι σοφία και σύνεση, γνώση και περίσκεψη. Είναι φωτισμένη συνείδηση και ορθοκρισία. Είναι όραση και ενόραση, αίσθηση και συναίσθηση. Είναι διαύγεια πνεύματος και καθαρότητα σκέψης. Είναι οδηγός και καθοδηγός, πυξίδα και προσανατολισμός στην πορεία για τη διάπλαση του ανθρώπινου ήθους.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία επηρεάζουν άμεσα την προσωπική και την κοινωνική ζωή του ανθρώπου. Διαμορφώνουν νέες καταστάσεις και δημιουργούν καινούρια προβλήματα, που επιβάλλουν την διερεύνηση και αντιμετώπισή τους. Η απλή επανέκδοση ενός βιβλίου που αναφέρεται στην ηθική και την κοινωνική ζωή χωρίς ταυτόχρονη προσέγγιση και διερεύνηση των νέων αυτών καταστάσεων και προβλημάτων κινδυνεύει εκ των πραγμάτων να είναι αναχρονιστική. Αλλά και η απλή προσέγγιση ή διερεύνησή τους χωρίς την ταυτόχρονη αναγωγή τους στο πνευματικό και οντολογικό επίπεδο οδη...