Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συναρπαστικά αλλά και περίεργα πράγματα συμβαίνουν στη Λα Κρουασαντερί! Ντρόουν σε μυστική αποστολή σκορπίζει στην πόλη χαρτιά με απίθανες ιστορίες... Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο αποστολέας. Ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Τι σχέση έχει ένα εντεκάχρονο αγόρι, ο Φιλίπ; Τι γίνεται όταν εμφανίζεται στην πόλη ο Τρόμος μαζί με τους πιστούς ακόλουθούς του, τους Ημιμαθιόνες και τους Δειμονίδες; "Η μηχανή που έφτιαχνε ιστορίες" απευθύνεται σε παιδιά, σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά και σε ακόμη μεγαλύτερα παιδιά..., σε όλους εμάς που διαβάζουμε ιστορίες.

Η πριγκίπισσα Αθηνά θέλει να ακούει απ’ όλους ότι είναι όµορφη. Μια µέρα, προσπαθώντας να εντυπωσιάσει τους πάντες, αποκτά στο πρόσωπο ένα σηµάδι που νιώθει ότι της χαλάει όλη την οµορφιά. Και τώρα; Πώς θα φαίνεται στις φωτογραφίες; Θα την αγαπούν όπως και πριν; Υπάρχουν άσχηµες πριγκίπισσες; Έχουν φίλους; Μπορούν να είναι ευτυχισµένες και να κάνουν σπουδαία πράγµατα; Για να ανακαλύψει τις απαντήσεις, η Αθηνά πρέπει πρώτα να βρει τη λύση σ’ ένα άλυτο µυστήριο που ταλαιπωρεί όλους τους κατοίκους της Ρεαλίας. Το δεύτερο βιβλίο της θαρραλέας σειράς, που µας θυµίζει πως µία...

Μµ... δεν είναι κι άσχηµη ιδέα. Θέλω να πω δηλαδή... Εντάξει, έγινε. Αφού θέλεις να µε κάνεις ήρωα στο βιβλίο σου, κάνε µε. Καµιά αντίρρηση. Ίσα ίσα που θα το γλεντήσω. Γιατί εγώ, αν θες να ξέρεις, ψοφάω για κάτι τέτοια. Για ηρωισµούς, να πούµε, και τα ρέστα. Όµως να... σκέφτοµαι πως το να είσαι ήρωας σε βιβλίο δεν είναι πάντα καλό, µερικές φορές είναι και κακό. Γιατί αν είσαι σπουδαίος ήρωας και κάνεις διάφορους ηρωισµούς και κατορθώµατα, να πούµε, οι αναγνώστες ενθουσιάζονται και λένε: "Αυτός ο ήρωας µάλιστα. Τον παραδέχοµαι. Μακάρι να γίνω κι εγώ σαν αυτόν". Αν όµως ο ήρ...

"The pictures you create within your inner world cannot help but manifest in your outer world." - Unknown Jo was an ordinary boy of 12, or so he thought until one long- awaited trip made him realize the truth about who he truly was and helped him see all that he was fated to become. Jo had just settled down in his seat when the same stewardess came and sat down beside him. "My name is Kayla, if you were wondering!" she said as she smiled at Jo. It was funny because that was what he had been thinking just before she sat down. "I'm very charmed to make your acqu...

"O μπαμπάς μου με φωνάζει Γιούπιτερ. Θα μπορούσε να με φωνάζει και Δία, αλλά προτίμησε το Γιούπιτερ. Κι εμένα μου αρέσει πιο πολύ. Λέει πως είναι το όνομα ενός θεού και πως εγώ του τον θυμίζω! Ναι, είναι αλήθεια πως είμαι ένας μικρός θεός. Θα το διαπιστώσετε κι εσείς σε λίγο! Κάποτε ζούσαμε μια χαρά τα δυο μας, στο παλάτι μας, στην οδό Ολύμπου. Εγώ ζούσα για τον μπαμπά μου κι ο μπαμπάς μου ζούσε για μένα. Όλα τα κάναμε μαζί. Εδώ και αρκετό καιρό όμως στο σπίτι μας ήρθε κι ένα τεράστιο χνουδωτό πράγμα, πιο μεγάλο από όλα μου τα παιχνίδια, ακόμα κι από τον πράσινο βάτραχο...

Μια ιστορία μετάβασης, ένα μυητικό ταξίδι στον μεγάλο κρατήρα και στα φλογισμένα του λιβάδια, ένα ταξίδι ενηλικίωσης. Μέσα στην ιστορία αναμιγνύονται με τρόπο αξεδιάλυτο η μνήμη και η λήθη, αυτοβιογραφικά και μυθοπλαστικά στοιχεία, η πραγματικότητα και το απίστευτο. Πρωτόφαντες και ανοίκειες καταστάσεις, όντα απόκοσμα και παράξενα που έρχονται από το κέντρο της γης και της ύπαρξης, άλλοτε για να παίξουν και για να γελάσουν, άλλοτε για να τρομάξουν και για να εκδιώξουν, αλλά και διάσπαρτες παρηγορητικές εστίες, φυσικές και μεταφυσικές, υφαίνουν τη διήγηση. Τα γεγονότα...

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ένα μακρινό Δεκέμβρη, κάπου εκεί στη Νορμανδία... χάραζε η πρώτη από τις 22 μέρες της περιπέτειας... Ήταν τότε που ένα μικρό αγοράκι -που ήτανε δεν ήτανε 10, 11... άντε το πολύ 12 χρονών, και ούτε μέρα παραπάνω- ξεκίνησε μαζί με την παιδική του αθωότητα, να πάει στο Παρίσι. Νεράιδες, καλικάντζαροι και ένα ξωτικό μέσα σε μια τσέπη, αποφασίζουν να κάνουν το ίδιο. Στην τεράστια αυτή παρέα, που ο ένας δεν υποπτεύεται την ύπαρξη του άλλου, προστίθεται μια φρέσκια μπαγκέτα κάθε μέρα, μια Παριζιάνα, ένα καρουζέλ, ένα πορτραίτο, μια γιαγιά και...

Τρια κορίτσια χάρις σε ένα μαγικό ρολόι ταξιδεύουν στον χώρο και στον χρόνο.

.Σε κάθε ιστορία, όσο δραματική κι αν είναι, υπάρχει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που την έζησε. Που δεν το έβαλε κάτω. Ούτε με το κρύο, ούτε με την πείνα, ούτε με το θάνατο. Γι' αυτό, οι ιστορίες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας είναι χαρούμενες. Όχι εύθυμες, αλλά χαρούμενες!

Όσοι έχετε διαβάσει παλαιότερες περιπέτειες του Παραμυθά, θα δείτε ότι αυτές που υπάρχουν στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας έχουν κάτι διαφορετικό, αλλά και κάτι κοινό. Το κοινό είναι ότι όλες εκτυλίσσονται στη θάλασσα! Αφού, λοιπόν, πρώτα μας συστηθεί ο Παραμυθάς, όπως πάντα, θα μας πει πώς βρέθηκε σε ένα πειρατικό καράβι και βοήθησε τους πειρατές να βρουν τον θησαυρό που έψαχναν. Μετά θα μάθουμε για τα περίεργα σαλιγκάρια που βρήκε σε ένα άλλο καράβι, θα δούμε πώς ένα τεράστιο χταπόδι τον βοήθησε να ανεβάσει ένα παμπάλαιο βυθισμένο πλοίο στη στεριά και, τέλος, θα μας π...

Ο "κεντητής της πέτρας" Μιχάλης Ρούσσος έζησε στον παραδοσιακό πέτρινο οικισμό της Ασφοντυλίτη στην Αμοργό, σ' έναν τόπο που έμεινε ίδιος και απαράλλαχτος για αιώνες. Γεννήθηκε πριν από το 1900 και πέθανε στα χρόνια της Κατοχής. Το μόνο που μας θυμίζει πλέον αυτόν τον παράξενο καλλιτέχνη είναι οι βραχογραφίες που άφησε στις μεγάλες πέτρες των τοίχων των σπιτιών, στις μάντρες του οικισμού και σε άλλα σημεία του δρόμου προς τον Ποταμό.

"Αύριο να φέρει ο καθένας το αγαπημένο του βιβλίο για να το διαβάσουμε στην τάξη" λέει η δασκάλα. Και τώρα τι γίνεται που ο μικρός μας ήρωας δεν έχει ούτε ένα βιβλίο δικό του; Ευτυχώς, βρίσκει ένα ξεχασμένο σ’ ένα παγκάκι στο πάρκο. Πώς όμως θα το παρουσιάσει την επόμενη μέρα στο σχολείο; Πρέπει και να ξέρει τι λέει! Έτσι θα διαβάσει το πρώτο του βιβλίο και θα αποκτήσει έναν νέο φίλο, που δεν είναι ούτε παιδί ούτε μεγάλος...

- Ποκοπέο τιλέο; - Καραμπαλέο τσιτσικιμασαλέο! - Πειναλέο μπονγκολέο; - Καραφρικαλέο! Πιτογυρολέο! Καταλάβατε τίποτε από όλα αυτά; Σιγά να μη. Κι αν κάποιοι από εσάς νομίζετε πως καταλάβατε, τότε καλύτερα να πάτε να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αμέσως! Τώρα! Μην τυχόν και σας φαίνεται. Ποιο; Ότι είστε κι εσείς εξωγήινοι. Γιατί μόνο εξωγήινοι καταλαβαίνουν τους εξωγήινους. Όπως αυτοί οι δύο που μίλησαν πριν, σε μια γλώσσα όπου όλες οι λέξεις τελειώνουν σε -έο. Η Λέο και ο Νέο. Ζουν τις πρώτες τους στιγμές πάνω στον πλανήτη Γη. Ρωτάτε τι ήρθαν να κάνουν; Βρίσκονται σε μ...

Η Ιφιγένεια και ο Αλέξανδρος επιθυμούν όσο τίποτα να αποκτήσουν ένα καινούριο ποδήλατο. Γι’ αυτό στήνουν έναν πάγκο με σπιτικές λεμονάδες έξω από το σπίτι τους πουλώντας το εμπόρευμά τους σε γείτονες και περαστικούς. Η επιχείρησή τους αποδεικνύεται αρκετά κερδοφόρα όπως δείχνουν οι εισπράξεις της πρώτης ημέρας. Ένα βουναλάκι με κέρματα κι ένα χαρτονόμισμα των πέντε ευρώ δεν είναι και λίγα. Όμως... τί γράφει πάνω στο μοναδικό χαρτονόμισμά τους; Βλέπουν καλά; Ποιος μπορεί να έχει γράψει "ΒΟΗΘΕΙΑ" με μεγάλα κόκκινα γράμματα και γιατί; Τα δίδυμα αδέλφια θα ενώσουν τις δυνάμεις...

Κάτι παράξενο συμβαίνει στη Ρουμπίνη. Κλείνεται συνεχώς στο δώματιό της, δε μιλά, δεν παίζει. Αγνώριστη έχει γίνει. Η Σμαράγδα ανησυχεί. Είναι σίγουρη πως η αδελφή της έχει άσχημα μπλεξίματα. Όλα τα στοιχεία που κατάφερε να συγκεντρώσει εκεί οδηγούν. Δυστυχώς, είναι αρχηγός ολόκληρης συμμορίας. Είχε από μικρή το «μικρόβιο». Η Σμαράγδα δεν μπορεί να αφήσει την αδελφή της μόνη. Βάζει τα δυνατά της και καταφέρνει να γίνει και εκείνη μέλος. Τι ετοιμάζουν άραγε; Ποιος θα είναι ο στόχος; Ένα αγόρι χωρίς κιθάρα, μια μικρή αδελφή και μια μεγάλη θα συναντηθούν σε μια συναυλία γεμ...

"Θα µας οδηγήσει πίσω το άρωµα από τις τριανταφυλλιές µας. Δε θα χαθούµε" είπε ο Δρόσος στην Αρετή, παρόλο που ήξερε πως ήταν ψέµα: οι τριανταφυλλιές τους είχαν καεί µαζί µε την πρώτη τους ζωή. Στη νέα τους ζωή µένουν σ’ ένα θεωρείο θεάτρου, µε µια άγνωστή τους γυναίκα που λέει πως είναι παιδιά της. Τα όνειρα κι οι εφιάλτες τους µπερδεύονται µε των υπόλοιπων ενοίκων και µε άγνωστες σκιές. Ίσως γι’ αυτό η Αρετή αποφασίζει να ζει κρυµµένη µέσα σ’ ένα µπαούλο· µέχρι που κάποια στιγµή εξαφανίζεται µυστηριωδώς. Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, µια κοπέλα που...

Εσείς πώς θα νιώθατε αν ο μπαμπάς σας ήταν διάσημος συγγραφέας και η μαμά σας λαμπερή τηλεπαρουσιάστρια; Αν η μεγάλη σας αδελφή ήταν προικισμένη μπαλαρίνα, ο αδελφός σας μαθηματικό μυαλό απ’ τα λίγα και η άλλη σας αδελφή σπουδαία πιανίστρια; Πώς θα νιώθατε, ειδικά στην περίπτωση που δεν είχατε κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα; Ο Αντωνάκης Αριστείδης, πάντως, δε νιώθει και τόσο καλά με αυτή την κατάσταση, και αποφασίζει να βάλει τα δυνατά του για να ακούσει επιτέλους το πολυπόθητο «μπράβο» που τόσο λαχταράει. Τα πράγματα είναι απλά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα καταφέρ...

Εσείς πώς θα νιώθατε αν ο μπαμπάς σας ήταν διάσημος συγγραφέας και η μαμά σας λαμπερή τηλεπαρουσιάστρια; Αν η μεγάλη σας αδελφή ήταν προικισμένη μπαλαρίνα, ο αδελφός σας μαθηματικό μυαλό απ’ τα λίγα και η άλλη σας αδελφή σπουδαία πιανίστρια; Πώς θα νιώθατε, ειδικά στην περίπτωση που δεν είχατε κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα; Ο Αντωνάκης Αριστείδης, πάντως, δε νιώθει και τόσο καλά με αυτή την κατάσταση, και αποφασίζει να βάλει τα δυνατά του για να ακούσει επιτέλους το πολυπόθητο «μπράβο» που τόσο λαχταράει. Τα πράγματα είναι απλά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα καταφέρ...

Το σημείο συνάντησης του Τσίχλα και του Σουγιά ήταν η πλατεία. Μόνο αυτήν ήξεραν κι άντε το πολύ πέντε δρόμους γύρω γύρω, τα σχολεία και το γηπεδάκι του μπάσκετ. Εκεί είχαν γεννηθεί, εκεί μεγάλωναν, εκεί ξημεροβραδιάζονταν. Εκεί ήταν κι οι παρέες, οι συμμορίες τους, παιδιά σαν κι αυτούς, αλλά μεγαλύτερα, όλα γνωστά με τα παρατσούκλια τους. Ο Τσίχλας κι ο Σουγιάς, όμως, ήταν κολλητοί. Έκαναν όλες τους τις σκανταλιές παρέα και, όταν είχαν κέφι, έπαιζαν και κανένα μπασκετάκι με την ξεφτισμένη μπάλα του Σουγιά, πότε στο γήπεδο του δήμου και πότε στην πλατεία, όπου είχαν καρφώσε...

Το σημείο συνάντησης του Τσίχλα και του Σουγιά ήταν η πλατεία. Μόνο αυτήν ήξεραν κι άντε το πολύ πέντε δρόμους γύρω γύρω, τα σχολεία και το γηπεδάκι του μπάσκετ. Εκεί είχαν γεννηθεί, εκεί μεγάλωναν, εκεί ξημεροβραδιάζονταν. Εκεί ήταν κι οι παρέες, οι συμμορίες τους, παιδιά σαν κι αυτούς, αλλά μεγαλύτερα, όλα γνωστά με τα παρατσούκλια τους. Ο Τσίχλας κι ο Σουγιάς, όμως, ήταν κολλητοί. Έκαναν όλες τους τις σκανταλιές παρέα και, όταν είχαν κέφι, έπαιζαν και κανένα μπασκετάκι με την ξεφτισμένη μπάλα του Σουγιά, πότε στο γήπεδο του δήμου και πότε στην πλατεία, όπου είχαν καρφώσε...