Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Και ξαφνικά ο εντεκάχρονος Απελλής, αναστατωμένος απ' όσα μαθαίνει τυχαία και απογοητευμένος από κείνους που πίστευε ότι τον αγαπούν, βρίσκεται ολομόναχος μέσα στην απέραντη, πολύβουη Αθήνα. Μοναδική συντροφιά στην περιπλάνησή του θα έχει ένα "χάρτινο" παππού.

Είκοσι σύντομα κείμενα σπάνιας ευαισθησίας οι "Παρά-μυθοι", κοσμούνται από την εξαιρετική εικονογράφηση της Μπέτυς Αράπη που συνδιαλέγεται αρμονικά μαζί τους. Με μέσο έκφρασης την ποιητική πρόζα, οι παραβολές αυτές επεξεργάζονται βασικές έννοιες παραπέμποντας σε ελληνικά και ξένα παραβολικά παραμύθια και τη δημοτική παράδοση. Πολλά χαρακτηρίζονται από μια διαλογικότητα (π.χ. "Ο φόβος"), που εξυπηρετεί την εξέλιξη του σύντομου μύθου, ενώ άλλα προτιμούν την πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Χαρακτηριστικό τους ο σκεπτικισμός που επιδεικνύουν απέναντι στο μύθο και η προσωποποίηση αφηρημέν...

... Ο καπετάν Αντρέας Μιαούλης κοίταξε το Λευτέρη λυπημένα: "Είσαι μικρός, μωρέ- έπρεπε τώρα πσυχα να μαθαίνεις τα γράμματά σου, να σκαρφαλώνεις στους Βράχους, να ρίχνεις πετονιές... Να γελάς, μωρέ, έπρεπε...". Ο καπετάνιος τώρα θύμωσε: 'Και συ Βλέπεις σκοτωμούς αντίς τραγούδια, ακούς μπαταριές να σφυρίζουν πλάι σου... Σκέψου όμως, Λευτέρη, πως θα 'ρθει μια μέρα χάρη σε μας που τα παιδιά θα ζούνε ξένοιαστα. Εμείς σκοτωνόμαστε για να 'ρθει καιρός που τα παιδιά θα χαίρονται, δε θα σκιάζονται, γιατί δε θα 'ναι πια σκλάβοι. Και τότε θ' αρχίσει άλλος αγώνας: να κερδίσουμε τον...