Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο στο οποίο με τις προσωπικές καταθέσεις συνυπάρχει και μία σωρεία πληροφοριών γενικότερου ενδιαφέροντος, πληροφορίες οι οποίες προέρχονται από μια περιοχή της επιστήμης και μια εποχή η οποία, ενώ δεν απέχει πολύ, εντούτοις μιλάει για ανθρώπους, πράγματα, καταστάσεις και γεγονότα τα οποία σημάδεψαν τον τόπο και που μοιάζουν ωστόσο μακρινά. Η μαρτυρία αυτή τα φέρνει πάλι κοντά μας. Ο Μ. Γερουλάνος συνέβαλε αποφασιστικά στην βελτίωση και διαμόρφωση των ιατρικών, νοσηλευτικών και εκπαιδευτικών πραγμάτων στην ιατρική της Ελλάδας της περιόδου 1900-1950. Σ...

... Προχώρησε με αργά, τελετουργικά βήματα, αλλά και πολλή χάρη. Τα μάτια της, που έμοιαζαν με δυο μπλε πορσελάνινα κύπελλα, κοίταζαν σάμπως να ήθελε να προσανατολιστεί μέσα στην αίθουσα. Όταν έπεσαν στον Γεσένιν, έμειναν καρφωμένα πάνω του. Και το μικρό, λεπτό στόμα της του χαμογέλασε. Έπειτα, η Ισιδώρα ξάπλωσε, όπως το συνήθιζε, σ' ένα ανάκλιντρο. Ο Γεσένιν πήγε αμέσως και κάθησε κατάχαμα, μπροστά στα πόδια της. Εκείνη σκίρτησε. Και πέρασε τα δάχτυλά της μέσα στις μπούκλες των μαλλιών του, όπως θα τα περνούσε μέσα σε χρυσά δαχτυλίδια, και ψιθύρισε: - Σολοτάγια γκολόβα! (...

Μια μακριά πορεία για συνάντηση των "υγιών" με τους "ψυχικά ασθενείς" μέσα από την εκατοντάχρονη και πλέον ζωή του Δρομοκαΐτειου. Καταγραφή της ιστορίας από ζωντανές μαρτυρίες. Προσπάθεια γνωριμίας με την "τρέλα" πέρα από στερεότυπα. Γεφύρωμα των "μέσα" με τους "έξω". Κι ο διαλογισμός: ποιες είναι οι δύο όχθες που θέλουμε - αν θέλουμε - να γεφυρώσουμε, ποιος θα τις οριοθετήσει, πού στεκόμαστε εμείς, σε ποιο ακριβώς σημείο θέλουμε να στηθεί η γέφυρα (ή οι γέφυρες), ποιοι θεσμοί θα στηρίξουν το έργο. Κι ακόμα πιο πέρα: υπάρχουν πραγματικά δύο όχθες; Κι αν όχι, τότε γιατί υπάρ...

"Βρισκόμουνα με μια φωτογραφική μηχανή στη σκάλα του σιδηροδρόμου της Πούντας και έπαιρνα φωτογραφίες βλέποντας τους ρακένδυτους Έλληνες στρατιώτες, που προσπαθούσαν να φύγουν από τη Μ. Ασία. "Έρχονται οι Τούρκοι! Έρχονται οι Τσέτες!..." Έτρεξα στο σπίτι μου από τα στενά για να πω στη μάνα μου ότι έληξε η ευτυχία μας". Τη μαρτυρία δίνει ο Γιώργος Θ. Κατραμόπουλος, ένας δεκαεφτάχρονος αστός, με το μέλλον των σπουδών του εξασφαλισμένο. Είχε κερδίσει τον πρώτο αριθμό του Λαχείου του Στόλου και Αρχαιοτήτων, το 1921. Χίλια χρυσά εικοσάφραγκα. Τα είχε εισπράξει αυτοπροσώπως σ...