Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε μια χώρα στην οποία κανείς δεν επικαλείται και δεν λατρεύει τον Χριστό με καταδηλωτικό αλλά μόνον με συνυποδηλωτικό τρόπο, αντικαθιστώντας τον με ονόματα που συνεκδοχικά (και εντέλει μετωνυμικά ή μεταφορικά) σχετίζονται μαζί του, σε μια χώρα στην οποία η αλλοτρίωση και πραγμοποίηση του προσώπου του εμφανίζει την εκκλησία στη θέση του, ως σώζουσα, και όχι ως σωζόμενη όπως θα ήταν το αναμενόμενο, σε μια χώρα στην οποία όλοι είναι χριστιανοί και κανένας δεν είναι, και αντίστροφα, κανείς δεν είναι χριστιανός και όλοι είναι, αναδεικνύεται ως επείγουσα η ανάγκη να ξαναδούμε το...

Το έργο του Αγίου Ιουστίνου δεν είναι άγνωστο στο ελληνικό κοινό, αφ' ενός διότι πολλά από τα κείμενα και έργα του έχουν μεταφραστεί στην γλώσσα μας, και αφ' ετέρου επειδή τόσο ο ίδιος όσο και πολλά από τα πνευματικά του τέκνα έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα και διατηρούν με τον ελληνόφωνο κόσμο σχέσεις αδελφικές. Στο συγκεκριμένο έργο της Δογματικής του Αγίου Ιουστίνου οφείλαμε να προσεγγίσουμε και να μεταφράσουμε για το ελληνικό κοινό ένα κείμενο που προορίζεται μεν για εγχειρίδιο Δογματικής φοιτητών της θεολογίας, αλλά στην ουσία του αποτελεί μία βιωματική δογματική, η οπ...

Μία μνημειώδης μελέτη του διαπρεπούς ακαδημαϊκού και ελληνομαθή ιδρυτή της σειράς "Sources Chretiennes" που αναφέρεται στην πρώιμη χριστιανική περίοδο και την δογματική και λειτουργική εξέλιξη των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων εν μέσω ιουδαϊκών μεσσιανικών κινημάτων, μέρος των οποίων αποδέχονταν τον Ιησού, και ετερόκλιτων γνωστικών σχολών. Ο ερευνητής εξετάζοντας την ανακαλυφθείσα στο Κουμράν και στο Nag Hammadi απόκρυφη γραμματεία της εποχής σε παραλληλία με την χριστιανική γραμματεία του Α΄ αιώνα και των αρχών του Β΄ αναδεικνύει το κοινό θεωρητικό υπόβαθρο σημιτικών κατα...

Η Συνοδική Επιστολή του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Σωφρονίου προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο το 634 μ.Χ., αποτελεί δογματικό σύμβολο με περιεχόμενο σημαντικό, τόσο για την θεολογία που προτάσσει, όσο και για την προβληματική που αποπνέει. Ως σώμα κειμένου, αποκρυσταλλώνει θέσεις και τακτοποιεί την διδασκαλία της Εκκλησίας στην σωστή βάση, απορρίπτοντας κάθε στοιχείο Μονοφυσιτισμού, και κατ’ επέκταση κάθε στοιχείο Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού, από τη θεολογική διδασκαλία. Το σώμα της Επιστολής παρουσιάζει μια απόλυτα άρτια οργάνωση σκέψης και θεο...

Η αλήθεια και η ζωή συνδέονται μεταξύ τους μέχρι ταυτίσεως. Η αλήθεια συνυπάρχει με την ζωή. Όταν αποσπάται από αυτήν, παύει ουσιαστικά να υπάρχει· διαψεύδεται. Και η ζωή διατηρείται με την αλήθεια. Όταν αποξενώνεται από αυτήν, πέφτει στην λήθη· αφανίζεται. Αντίθεση της αλήθειας δεν αποτελεί μόνο το ψεύδος, αλλά και ο θάνατος. Και αντίθεση της ζωής δεν είναι μόνο ο θάνατος, αλλά και η λήθη. Η αλήθεια φανερώνεται και βιώνεται στην ζωή. Όταν δεν βιώνεται στην ζωή, βυθίζεται στην λήθη, στην αχρηστία. Η ζωή νοηματοδοτείται και προσανατολίζεται με την αλήθεια. Χωρίς αυτήν η ζωή...

Πριν λίγο καιρό εξέδωσα τον Α΄ τόμο του βιβλίου «Εμπειρική Δογματική», κατά τις προφορικές ομιλίες του μακαριστού Καθηγητού π. Ιωάννου Ρωμανίδη, με τα τέσσερα κεφάλαια "Δόγμα και ήθος", "Η εμπειρία της αποκαλύψεως", "Φορείς της αποκαλύψεως" και τα "Μνημεία της αποκαλύψεως". Το βιβλίο αυτό στην πραγματικότητα ήταν μια εισαγωγή στην εμπειρική δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Με την παρούσα έκδοση αντιμετωπίζονται επί μέρους θέματα, όπως η θεολογία περί της Αγίας Τριάδος, η δημιουργία του κόσμου, η πτώση του ανθρώπου, η ενανθρώπηση του Λόγου, η Εκκλησία ως Σώμα Χριστού και...

Στην εποχή μας, μέρος του πληρώματος της Εκκλησίας έχει δυστυχώς ατελή ή συγκεχυμένη γνώση των βασικών αληθειών της ορθοδόξου Πίστεως. Η "Ορθόδοξη Ομολογία", έργο του Πέτρου Μογίλα, Μητροπολίτου Κιέβου, εγκεκριμένο από τους Πατριάρχες της Ανατολής και τυπωμένο το 1667 στο Άμστερνταμ, αποτελούσε την επίσημη -κατά κάποιο τρόπο- Ομολογία (Δογματική) της ορθοδόξου Εκκλησίας. Και σήμερα σε απόδοσή του στη νεοελληνική, αποτελεί ωφέλιμο βοήθημα των χριστιανών προκειμένου να γνωρίσουν την αληθινή Πίστη. Διότι αυτή, βιούμενη ορθόδοξα, οδηγεί στη λύτρωση κατά τη διαβεβαίωση του Κυ...

[...] Στον Α΄ αυτόν τόμο, που είναι τρόπον τινά εισαγωγικός, εκτός από τα εισαγωγικά και τα απαραίτητα βιογραφικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, παρουσιάζεται η διδασκαλία του για την σχέση μεταξύ δόγματος και ηθικής, για την εμπειρία της αποκαλύψεως, για τους φορείς της αποκαλύψεως, που είναι οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι άγιοι και για τα μνημεία της αποκαλύψεως που είναι η Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή, και η Ιερά Παράδοση. Κοινό στοιχείο όλων των κεφαλαίων και των επιμέρους ενοτήτων είναι η εμπειρία της καθαρτικής, φωτιστικής και θεοπο...

Ως υπεγραμμίσθη εις τον πρόλογον του Α΄μέρους του παρόντος έργου, εις εκ των δύο μεγάλων σταθμών της εκκλησιαστικής ιστορίας του Δ΄μ.Χ. αιώνος είναι το έτος 325 κατά το οποίον συνεκλήθη η Α΄έν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος. Η σημασία της Συνόδου ταύτης, ψυχή της οποίας υπήρξεν, ως γνωστόν, ο Μ. Αθανάσιος έστω και αν δεν έλαβε μέρος εις αυτήν ως μη σεισέτι επίσκοπος, είναι τεράστια. Αυτή επεκύρωσε την ορθήν πίστιν και επεσφράγισε το ορθόδοξον δόγμα, το οποίον υπερήσπισαν κατά του Αρειανισμού κυρίως οι δύο μεγάλοι επίσκοποι Αλεξανδρείας Αλέξανδρος και Αθανάσιος. [...] (από το...

Ο Βικέντιος Δαμοδός (1700-1754), γεννημένος στα Χαυριάτα Παλλικής της Κεφαλληνίας, ανήκει στη χορεία των Ελλήνων διανοητών και συγγραφέων της περιόδου της δουλείας (οθωμανοκρατίας και ενετοκρατίας), που αποτέλεσαν τους σκαπανείς στην ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και νεώτερης επιστήμης, θεμελιώνοντας και την προσπάθεια για την υπέρβαση του σχολαστικισμού στο χώρο της Ορθόδοξης Θεολογίας. Το εκδιδόμενο εδώ διδακτικό εγχειρίδιό του για τον χώρο της Δογματικής Θεολογίας συνιστά σημαντικό μάρτυρα για τη συνέχεια ή ασυνέχεια της Ορθόδοξης πατερικής θεολογικής παράδοσης,...

Με το βιβλίο αυτό o π. Δημήτριος Μπαθρέλλος επιχειρεί ένα σχεδίασμα της δογματικής θεολογίας της ορθόδοξης Εκκλησίας με βάση το συγγραφικό έργο του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης (+1429), ο οποίος έχει εύστοχα χαρακτηριστεί ως "ο Ιωάννης Δαμασκηνός του 15ου αιώνα". Το βιβλίο συνιστά ταυτόχρονα την πρώτη διεθνώς μελέτη της δογματικής διδασκαλίας του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης. Με την ανάλυση και το σχολιασμό αυτής της διδασκαλίας ο π. Δημήτριος παρουσιάζει αφενός μια σύνοψη της ορθόδοξης δογματικής παράδοσης όπως αυτή αποκρυσταλλωνόταν στα τέλη της βυζαντινής περιόδου, και αφε...

Μέσα από το σύνολο των βαθυστόχαστων θεολογικών πονημάτων του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης αναδύεται η έννοια του διαστήματος ως θεμελιώδους χαρακτήρος του κτιστού όντος. Το γεγονός ότι ο εν λόγω όρος προσγράφεται από τον ιερό συγγραφέα σ' ένα μέρος της πραγματικότητας των όντων και μάλιστα στο κτιστό, μας επιβάλλει, πριν αναλάβουμε τη διερεύνηση της έννοιας του διαστήματος να εξετάσουμε το κριτήριο επί τη βάσει του οποίου δομείται αυτή η οντική πραγματικότητα. Αυτό το κριτήριο εντοπίζεται στη διάκριση μεταξύ κτιστού και ακτίστου η οποία αποτελεί και την κύρια διάκριση ανάμεσα στ...