Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία του πρώιμου χριστιανισμού είναι, σε μεγάλο βαθμό, υπόθεση αποστόλων, μαρτύρων, αγίων, θεολόγων και επισκόπων. Είναι επίσης υπόθεση διωκτών, κατασταλτικών μηχανισμών, παραδοσιακών θρησκευτικών θεσμών που αντιδρούσαν στις καινοτομίες, εθνικών φιλοσόφων και ευσεβών Ιουδαίων. Στη μελέτη αυτή πρωταγωνιστούν αντιθέτως χριστιανοί που ακολούθησαν παράπλευρες ή δευτερεύουσες διαδρομές. Περισσότερο από τις κεντρικές οδούς ιχνηλατώ αδιέξοδες πορείες και οπισθοδρομήσεις· περισσότερο από τις ηρωικές μορφές αναζητώ ανθρώπους που ακολούθησαν σκολιές ατραπούς. Αντί να επαναλάβω ό...

Το βιβλίο "Η Νίκη της Σαμοθράκης και τα Καβείρια Μυστήρια" ρίχνει φως στο δύσκολο θέμα των Καβείριων Μυστηρίων που, λόγω των λιγοστών σωζόμενων μαρτυριών από την αρχαιότητα, δεν έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα επαρκώς. Η συγγραφέας Βιολέττα Παυλέα, στηριγμένη στην προσωπική της εξοικείωση με θέματα εσωτερισμού και στην ενδελεχή έρευνα που πραγματοποίησε σε πλήθος αρχαίων και νεότερων κειμένων, μαρτυριών και πηγών, προχωρά σε μια πρωτότυπη ερμηνεία της ουσίας των Καβείριων Μυστηρίων ως μιας εμπειρίας αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης. Η πολυετής μελέτη και προσπάθεια της συγγραφέως...

Ιστορικός και μουσικός, η Ανί Μπελί, έχει αντλήσει το υλικό του έργου αυτού από τη θεωρητική της γνώση για την αρχαία μουσική και από την πείρα της, σαν διευθύντριας μουσικού συγκροτήματος. Στην αρχαιότητα καμιά δραστηριότητα δεν μπορούσε να αγνοήσει τη μουσική, που διαπότιζε τον ελληνικό πολιτισμό πέρα για πέρα· αν ήθελε να μην περνά για αμαθής ένας Αθηναίος πολίτης του αιώνα του Περικλή, έπρεπε να ξέρει να τραγουδά και να παίζει λύρα. Ρεσιτάλ, αλλά και διαγωνισμοί και αληθινές κονταρομαχίες συγκέντρωναν τους καλλιτέχνες μπροστά σε ένα πολυάριθμο και παθιασμένο κοινό. Ο ρ...

Η Αίγυπτος την οποία ανακαλύπτουμε μέσα από το έργο αυτό είναι η Αίγυπτος της πρώτης περιόδου του αιγυπτιακού πολιτισμού, όταν ο εκάστοτε Φαραώ έβρισκε την αιώνια ανάπαυσή του μέσα σε έναν απέραντο τάφο πυραμιδοειδούς σχήματος. Στους χρόνους εκείνους ου αντιστοιχούν στην αποκαλούμενη Αρχαία και Μέση Αυτοκρατορία (από το 2650 ως το 1750 π.Χ.) η Αίγυπτος έχει τη χρυσή εποχή της και είναι ένα κοινωνικό, καλλιτεχνικό, πολιτισμικό και ηθικό πρότυπο, το οποίο οι διάδοχοι της 12ης και 1ης χιλιετίας θα αναπολούν με νοσταλγία. Οι ιστορικοί της τέχνης θεωρούν την εποχή εκείνη ως μία...

Η ιστορική γνώση στηρίζεται στις πηγές και στη δραστηριότητα του ιστορικού. Ωστόσο, η ανασύνθεση του παρελθόντος, ιδιαίτερα όταν αυτό αφορά τον κόσμο της Αρχαιότητας, δεν εξαρτάται από τα εμπειρικά στοιχεία που έχει στο μυαλό του ο ιστορικός. Η εμπειρική διαδικασία είναι μια μέθοδος που ο ιστορικός μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για τη σύγχρονη με αυτόν εποχή και κυρίως για την επεξεργασία των παντός είδους καταλοίπων παλαιότερων εποχών. Κίνητρο για τη διαμόρφωση αυτού του βιβλίου ήταν η πρόθεση του συγγραφέα να φέρει το σύγχρονο αναγνώστη πιο κοντά με τον Αρχαίο Κόσμο. Την π...

Η μελέτη του δρ. Κωνασταντίνου Μαντά για τη θέση της γυναίκας στην ύστερη αρχαιότητα αντλεί το υλικό της από τις σωζόμενες φιλολογικές πηγές της περιόδου από τον 1ο π.Χ - 3ο μ.Χ αιώνα, δηλ. από τα έργα των εκπροσώπων της Δεύτερης Σοφιστικής (Δίων Χρυσόστομος, Αίλιος Αριστείδης, Πλούταρχος, Λουκιανός) και από τα σωζόμενα "ελληνικά μυθιστορήματα". Όμως βάση του έργου είναι το πλούσιο επιγραφικό υλικό από τη Μ. Ασία, τα νησιά του Αιγαίου και από την κυρίως Ελλάδα καθώς οι επιγραφές μας αποκαλύπτουν τα ονόματα και την κοινωνική, οικονομική και -έμμεσα- πολιτική δράση των πολ...

Από τότε που ο Τριπτόλεμος κατ’ εντολή της θεάς Δήμητρας δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια της γης, κύλησαν περισσότεροι από 100 αιώνες. Μέχρι και σήμερα οι συνήθεις αναφορές σε γεωργικά θέματα γίνονται μέσα από τα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων, του Ησιόδου, του Θεοφράστου και του Αριστοτέλη. Αντιθέτως οι Ομηρικές πηγές δεν έχουν χρησιμοποιηθεί παρά μόνον σποραδικά. Στη σύντομη μεν αλλά πολύ μεθοδική αυτή έρευνα για πρώτη φορά γίνεται μία όσο το δυνατόν λεπτομερής αναδίφηση των Ομηρικών επών, και σε αρκετές περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι πραγματικά συγκλονιστικό, για...

Τεκμηριωμένη απάντηση και ανατροπή της "ανώτερης κριτικής" με ακαταμάχητα στοιχεία. Η Βίβλος αποδεικνύεται ξανά ότι είναι το θεόπνευστο βιβλίο. Τα επιχειρήματα των ορθολογιστών κριτικών δεν άντεξαν σε έρευνα επιστημονική και κατέπεσαν.

Το αντικείμενο κάθε τεύχους είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, αναγνωρίσιμα χάρη στις διαφορετικού χρώματος πλαϊνές ταινίες, που προσφέρουν στον αναγνώστη ένα εργαλείο κατάλληλο για τις απαιτήσεις της πληροφόρησης και της μελέτης, ευχάριστο και εύκολο στη χρήση του. Κίτρινο για τις σελίδες που είναι αφιερωμένες στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, γαλάζιο για το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον, ροζ για την ανάλυση των αριστουργημάτων. Κάθε διπλή σελίδα εμβαθύνει σε ένα συγκεκριμένο θέμα, με ένα εισαγωγικό κείμενο και με διάφορες επεξηγημένες εικονογραφήσεις. Έτσι, ο αναγνώστης...

Οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της αρχαιότητας, η Αθήνα και η Ρώμη, παρουσιάζονται με έξοχο τρόπο από τον Πίτερ Κόννολλυ. Οι θαυμάσιες λεπτομερειακές αναπαραστάσεις των κτιρίων προσφέρουν την αφετηρία για μία παραστατική εξερεύνηση των δύο μεγάλων πόλεων και της ζωής των κατοίκων τους. Η εικονογράφηση του Πίτερ Κόννολλυ είναι μοναδική, καθώς αποτελεί ένα μείγμα σχεδιαστικής ικανότητας, φαντασίας και εξονυχιστικής έρευνας. Το κείμενο απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα αναγνωστών, από νέους μέχρι επαγγελματίες ιστορικούς.

Το αντικείμενο κάθε τεύχους είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, αναγνωρίσιμα χάρη στις διαφορετικού χρώματος πλαϊνές ταινίες, που προσφέρουν στον αναγνώστη ένα εργαλείο κατάλληλο για τις απαιτήσεις της πληροφόρησης και της μελέτης, ευχάριστο και εύκολο στη χρήση του. Κίτρινο για τις σελίδες που είναι αφιερωμένες στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, γαλάζιο για το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον, ροζ για την ανάλυση των αριστουργημάτων. Κάθε διπλή σελίδα εμβαθύνει σε ένα συγκεκριμένο θέμα, με ένα εισαγωγικό κείμενο και με διάφορες επεξηγημένες εικονογραφήσεις. Έτσι, ο αναγνώστης...

Στο πλαίσιο μιας ιστορικής αφήγησης για την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της Μείζονος Μεσογείου, η συγγραφέας αναλύει τις αλληλένδετες εξελίξεις οι οποίες συνεπέφεραν, από τον 3ο ώς τον 6ο αιώνα, την αργή μεταμόρφωση ενός ανθρωποκεντρικού πολιτισμού σε θεοκεντρικό. Το ερμηνευτικό εργαλείο για την ανατομία της εποχής είναι η "μονοδοξία", έννοια συγγενής της μισαλλοδοξίας, αλλά πιο σφαιρική και κυριολεκτική. Τα μοτίβα της προοδευτικής ταύτισης της κοσμικής εξουσίας με το θρησκευτικό κατεστημένο, της κατασκευής μιας δογματικής ορθοδοξίας (και -αντίστοιχα- της δαιμονοποίησης τ...

[...] Είναι άξιο μνείας ότι το έργο του Πλάτωνα Μάξιμου δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσίαση σταδίων και θεάτρων της Ελλάδας, αλλά και της Μικράς Ασίας, δηλαδή της Ιωνίας, της Παμφυλίας, της Πισιδίας, της Κιλυκίας, της Λυδίας, της Αιολίδας, της Φρυγίας, της Καρίας, της Μυσίας, της Λυκίας, και αποτέλεσε για μένα έκπληξη το ότι παρουσιάζεται το θέατρο και το Στάδιο της Σαλαμίνας στην Κύπρο όπως και αυτών της Σικελίας. Βλέπουμε λοιπόν μια πλήρη παρουσίαση των Ελληνικών μνημείων της Μεσογείου και όχι μόνο αυτού καθαυτού του ελληνικού χώρου. Η συλλογή "Ευ αγωνίζεσθαι: Αρχαία σ...

Η ισχυρότατη επίδραση που ασκεί ακόμα ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός στην καθημερινή ζωή μας εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, από τη νεοκλασική αρχιτεκτονική έως την ψύχωση με το γυμναστήριο. Η οφειλή μας όμως, όπως εξηγεί ο Σάιμον Γκόλντχιλ στο εξαιρετικό αυτό βιβλίο, είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Σχεδόν κάθε στιγμή της ζωής μας, αλλά και κάθε μας σκέψη, έχει τις ρίζες της στην κλασική αρχαιότητα, από το γάμο και τον έρωτα έως την πολιτική και τη διασκέδαση. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει τους τρόπους με τους οποίους οι ιδέες της κλασικής αρχαιότητας εξακολουθούν να διαμορφώνουν τη συμ...

Σε καιρούς δραματικής καθίζησης του πολιτικού ήθους και της πολιτικής πράξης –όπως οι δικοί μας–, τι νόημα μπορεί να έχει η αναδρομή στον πολιτικό λόγο άλλων εποχών, έστω και τον πιο «υψηλό»; Αποτελεί, η αναδρομή αυτή, μια ρομαντική και «φιλολογική» παρελθοντολογία, ανεδαφική και άγονη; Ή, αντίθετα, ένα ακριβό κι ανελέητο «μέτρο» για την εποχή μας και μάθημα μέγιστο πολιτικής σκέψης και δράσης; Αν δεν πίστευα το τελευταίο, δεν θα είχα επιχειρήσει, φυσικά, τη σύνθεση αυτού του βιβλίου. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, όπου τα «σημαίνοντα» και τα «σημαινόμενά» του αποτελούν...