Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κι ενώ, λοιπόν, συνεχιζόταν η προανάκριση, το αστυνομικό παρακράτος, θέλοντας να καλύψει την αδυναμία του να συλλάβει τον πραγματικό δράκο, βρήκε την εύκολη λύση. Τη λύση με το νεαρό περιθωριακό, που πήδηξε ένα βράδι το φράχτη του Δημοτικού Ορφανοτροφείου. Αποφάσισε λοιπόν να φορτώσει στις πλάτες του τα εγκλήματα του επικηρυγμένου δολοφόνου: τα εγκλήματα του δράκου! Μέσα στη φορτισμένη ατμόσφαιρα της συμπρωτεύουσας απ' το "ξεσκέπασμα" της σκοτεινής δράσης του παρακράτους, με τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να γίνει αυτό πι...

Ο άνθρωπος που πίστευε ότι ο φασισμός είναι ποίηση σώπασε. Μια ριπή έκοψε τη φωνή του Γάλλου συγγραφέα που ενστερνιζόταν με πάθος τη "γαλλογερμανική συνεργασία". Ως αρχισυντάκτης της δεξιάς εφημερίδας Je Suis Partout και ως μυθιστοριογράφος υπηρετούσε τους σκοπούς της γερμανικής προπαγάνδας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενόσω ο στρατάρχης Πετέν, ως αρχηγός της κυβέρνησης του Βισί, είχε ανταλλάξει χειραψία με τον Χίτλερ στο Μοντουάρ, ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ οραματιζόταν μια εθνικοσοσιαλιστική Γαλλία, χωρίς την παρουσία εβραϊκών στοιχείων. Τα γραπτά του συνιστούσαν ολοφάνερες κατα...

Ο Λεόν Μπλουμ υπήρξεν ως γνωστόν, μετά τον Ζαν Ζωρές, κεντρική και κορυφαία προσωπικότης του κινήματος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Ο Γρηγόρης Μπακόλας είναι μία ενεργή και σημαντική προσωπικότητα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Στη συνέχεια της εξαίρετης εργασίας του Ζαν Ζωρές, την οποία επεξεργάσθηκε και δημοσίευσε ο Γρηγόρης Μπακόλας με τον εμπερίστατο πρόλογο του σοσιαλιστή-καθηγητή Γεώργιου Αλέξανδρου Μαγκάκη, επεξεργάστηκε και παρουσιάζει τώρα το παρόν βιβλίο του Λεόν Μπλουμ. Όπως είναι γνωστό ο Λεόν Μπλουμ μετά, και σε συνέχεια από τον Ζαν Ζωρές, εξέφρασε θεωρητικά...

Στο τέλος της άνοιξης του 2005, ο Τζωρτζ Γκάλλογουεϋ, ένα νεοεκλεγμένο μέλος της βρετανικής Βουλής, πήγε στην Ουάσιγκτον για να εμφανιστεί ενώπιον μιας υποεπιτροπής της Γερουσίας που ισχυρίστηκε -χωρίς καν να μιλήσει μαζί του- ότι είχε πλουτίσει μέσα από το βεβαρυμένο με σκάνδαλα πρόγραμμα Πετρέλαιο Αντί Τροφίμων για το Ιράκ. Αυτό που συνέβη κατόπιν ήταν μια σπάνια πολιτική στιγμή: Προς έκπληξη των συγκεντρωμένων γερουσιαστών, των κοινοβουλευτικών βοηθών και του Τύπου, ο Γκάλλογουεϋ ανέτρεψε τα πάντα μπροστά στους κατηγόρους του. Με φράσεις -που έγιναν πασίγνωστες- ο Γκά...

... Έτσι αποδεικνύεται πλήρως και χωρίς καμία αμφιβολία ότι οι συντάκτες των επίδικων άρθρων (Γιάννης Τριάντης και Β. Καραμπελιά) δεν κατέβαλαν προσπάθεια για την επιβεβαίωση των όσων διέλαβαν στα επίδικα δημοσιεύματα, με συνέπεια να στοιχειοθετείται ο άμεσος δόλος τους, ο οποίος συνίσταται στην ηθελημένη εκφορά του ισχυρισμού εν γνώσει του ψεύδους του με σκοπό την προσβολή της τιμής και της υπόληψης του ενάγοντα (Ρ. Σωμερίτη). [...] Με βάση τα ως άνω πραγματικά περιστατικά το Δικαστήριο κρίνει ότι πληρούται εκτός της αντικειμενικής και η υποκειμενική υπόσταση του αδικήματ...

Για όλους όσους έχουν συνειδητοποιήσει ότι η δικαιοσύνη έχει υποβαθμιστεί σε μια γραφειοκρατική μηχανή που διεκπεραιώνει πρωτίστως άνομα συμφέροντα κυκλωμάτων και αδίστακτων κέντρων εξουσίας, το επόμενο ερώτημα-κραυγή αποκτά κάθε μέρα όλο και πιο μεγάλη επικαιρότητα: Πότε επιτέλους θα επέλθει η λύτρωση; Πότε θα αναβλύσει το καθαρτήριο ποτάμι της οργής, για να σαρώσει τη παλιά νοοτροπία, τις αμαρτωλές διασυνδέσεις και τους επαγγελματίες αμοραλιστές και να μεταμορφώσει τη δικαιοσύνη σύμφωνα με τα οράματα του λαού, των ποιητών και των φιλοσόφων; [...] Έτσι λοιπόν υπήρξε μια...

Τόπος: Νέα Υόρκη, Χρόνος: Τέλη της δεκαετίας του '20, λίγο πριν τη μεγάλη οικονομική κρίση. Αντίδικοι και αντικείμενο της αντιδικίας: Προσφεύγων, ο ρουμάνος γλύπτης C. Brancusi που ζει στο Παρίσι, Καθ' ου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως πολιτικός προϊστάμενος των τελωνειακών Αρχών που δασμολόγησαν το χάλκινο έργο του Brancusi με τίτλο Πουλί στο χώρο, παρότι ο νόμος επιβάλλει ατέλεια εισαγωγής στα έργα τέχνης, ακριβώς επειδή έκριναν πως το επίμαχο "αντικείμενο" δεν ανήκε σ' αυτή την κατηγορία. Το δικαστήριο καλείται ν' απαντήσει τελεσίδικα στο ερώτημα: Το έργο του Brancusi πρέπει...

Ποια είναι η αληθινή 17Ν και πόσο φωτίστηκαν οι λαβύρινθοι της τρομοκρατίας μετά τη δίκη των 10 μηνών; Ποια παραμένουν τα σκοτεινά σημεία και τα πρόσωπα, τα μεγάλα και αναπάντητα ερωτηματικά; Θα αναβιώσει η 17Ν και με ποιο τρόπο; Πάνω από 800 ώρες συνολικά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου του Κορυδαλλού, ο Μιχάλης Δημητρίου έζησε μέρα με τη μέρα το χρονικό, τα παρασκήνια και το σύνθετο φαινόμενο της 17Ν. Από τις 3 Μαρτίου έως τις 17 Δεκεμβρίου, όταν ανακοινώθηκαν οι τελικές ποινές. Από την ίδια θέση πάντα, το πρώτο κάθισμα της δεύτερης σειράς, πίσω ακριβώς από τους 19 κα...

«Οι δίκες χρησιμεύουν, τόσο για να διαφωτίζουν, όσο και για να διαστρεβλώνουν την ιστορία. Στα χέρια του έμπειρου ιστορικού, τα αποδεικτικά τους στοιχεία είναι καλός σύμβουλος. Στα χέρια ενός δημαγωγού είναι επικίνδυνο όπλο». «Κατά την άποψή μου, είναι αντίθετο στην έννοια του δικαίου το να τιμωρεί κάποιος κάποιον για κάτι που ο ίδιος ακριβώς έχει πράξει» Χρησιμοποιώντας αδημοσίευτα ημερολόγια και έγγραφα των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας –των δικαστών, των δικηγόρων και των ίδιων των κατηγορουμένων... ο David Irving συνέθεσε αυτή την αξιόλογη διήγηση, για τον τ...

Η δίκη της "17 Νοέμβρη" δεν υπήρξε απλώς ένα μεγάλο δικαστικό γεγονός. Προσφέροντας την ευκαιρία να προβληθεί και, ιδίως, να νομιμοποιηθεί η, διάχυτη στην ελληνική κοινωνία, επιθυμία μετάβασης σε μια δημοκρατία με λιγότερη βία και φόβο, δίνοντας τη δυνατότητα μιας συλλογικής απελευθέρωσης από την ιδεοληψία της βίας, αποτέλεσε ένα είδος δεύτερης ενηλικίωσης της δημοκρατίας μας. Το ανά χείρας χρονικό της πολύμηνης δίκης, επιχειρεί τόσο να αποτιμήσει τη δικαστική διαδικασία, όσο και να αναδείξει τη λειτουργία της δικαζόμενης οργάνωσης. Απευθυνόμενο στον απροκατάληπτο, νηφάλιο...

Όταν μιλάμε για δίκαιη δίκη, εξετάζουμε τρία ξεχωριστά στάδια: Εξετάζουμε την προδικασία, εξετάζουμε τη διαδικασία στο ακροατήριο, εξετάζουμε τη δικαστική απόφαση. Τουλάχιστον 10 επιμέρους στοιχεία καθιστούν μια δίκη δίκαιη σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Πρώτο, το δικαστήριο πρέπει να έχει συγκροτηθεί νόμιμα. Δεύτερο, πρέπει να υπάρχει αμεροληψία των δικαστών. Τρίτο, πρέπει να ισχύει το τεκμήριο αθωότητας. Τέταρτο, πρέπει να υπάρχει ισότητα όπλων μεταξύ κατηγορουμένου και εισαγγελέα. Πέμπτο, η Εισαγγελία έ...

[...] Η δίκη ήρχισεν υπό ατμόσφαιραν τρομοκρατίας και υπό λογοκρισίαν αυστηροτάτην. Εις τας εφημερίδας επεβάλλετο η δημοσίευσις ενός νόθου δελτίου πρακτικών, ενώ η παράδοσις των αληθών πρακτικών εις την δημοσιότητα επεφυλάσσετο διά το απώτερον μέλλον ως μία σπουδαία συμβολή προς την Ιστορίαν, μία οφειλομένη υπηρεσία προς την Αλήθειαν, μία πολύτιμος εκδούλευσις προς το Δίκαιον. Την πρωίαν της 31ης Οκτωβρίου, ημέραν Δευτέραν, οι οκτώ κατηγορούμενοι, ήχθησαν ενώπιον του Εκτάκτου Στρατοδικείου. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Στο χώρο της πολιτικής υπεράσπισης, υπήρξαν πάντα δύο μέθοδοι: οι δίκες συναίνεσης (Ντρέυφους, στρατηγός Σαλ) και οι δίκες ρήξης (Σωκράτης, Ιησούς). Οι πρώτοι έσωζαν τη ζωή τους, οι δεύτεροι κέρδιζαν αυτό για το οποίο αγωνίζονταν. Σήμερα, το καινούργιο είναι ότι μπορούν, εκτός αυτού, να σώζουν και τη ζωή τους. Στο παρελθόν, η δίκη περιοριζόταν στο χώρο του δικαστηρίου, σήμερα όμως έχει διευρυνθεί. Όλος ο κόσμος μπορεί να την παρακολουθεί βλέποντας και ακούγοντας τα πεπραγμένα της. Αυτό που διακυβεύεται στη δίκη του Δημητρώφ, στις δίκες των αγωνιστών του Αλγερινού Μετώπου Εθ...

Το βιβλίο αυτό αφορά τη δίκη για τη δολοφονία του αστυνομικού διοικητή του Μιλάνου το 1972, η οποία αποδόθηκε σε στελέχη της ακροαριστερής οργάνωσης Lotta Continua. Η δίκη δίχασε την κοινή γνώμη στην Ιταλία. Πόσο αξιόπιστη είναι η ομολογία πάνω στην οποία βασίστηκαν οι κατηγορίες; Αποτελεί η μνήμη μακρινών γεγονότων αποδεικτικό υλικό; Ποιες σχέσεις ανακριτή-ανακρινόμενου αποτυπώνουν τα ανακριτικά πρακτικά; Υπήρχαν σφάλματα λογικής στη συναγωγή συμπερασμάτων; Είναι δίκαιη η απόφαση του δικαστηρίου; Ο διαπρεπής ιστορικός Κάρλο Γκίνζμπουργκ με μια θαρραλέα δημόσια παρέμβαση αν...

Όταν στις 16.5.1948 ο βαρκάρης Λάμπρος Αντώναρος εντόπισε στο Θερμαϊκό κόλπο, λίγα μέτρα απ' το Λευκό Πύργο, το πτώμα του αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, κανείς δεν φανταζόταν ότι η δολοφονία του θα έμενε για περισσότερο από μισό αιώνα ανεξιχνίαστη, ούτε ότι ο άνθρωπος που καταδικάστηκε γι' αυτή, ο επίσης δημοσιογράφος Γρηγόρης Στακτόπουλος, μετά την καταδίκη του και μέχρι τον θάνατό του στις 28.2.1998, ως άλλος Ντρέυφους, θα διαλαλούσε συνέχεια την αθωότητά του.

Ο Άγγλος δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς, καταφεύγοντας σε πρωτογενείς μαρτυρίες, αδημοσίευτα ως τώρα έγγραφα και υλικό που έρχεται στο φως για πρώτη φορά, προβαίνει σε ενοχοποιητικές αποκαλύψεις για την ανάμειξη του Χένρι Κίσινγκερ στον πόλεμο της Ινδοκίνας, στη γενοκτονία στο Ανατολικό Τιμόρ, στις δολοφονίες αθώων πολιτών στη Χιλή, στο πραξικόπημα στην Κύπρο και στις σχέσεις των ΗΠΑ με την ελληνική χούντα. Ο Χίτσενς προβάλλει αδιάσειστα στοιχεία της ενοχής του φιλόδοξου και αδίστακτου Αμερικανού πολιτικού. Καταγγέλλει την πρωτοφανή ατιμωρησία του και ζητά την εφαρμογή...