Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά την ποιητική συλλογή "Romancero Gitano", ο Λόρκα τελειώνει (1929) το έργο "Έρωτας του δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα στον κήπο", όπου ξαναδουλεύει το αγαπημένο του θέμα: τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Έναν έρωτα όχι λιγότερο έντονο σε πάθος, όμως καταδικασμένον να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή.

Η Γυναίκα παραμένει προσκολλημένη σε ένα πάθος, έναν έρωτα μοναδικό τον οποίο περιμένει ακόμα. Η άλλη ηρωίδα του έργου, Εκείνη, έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της και τελικά το αποδέχεται. Με την τελευταία φράση του έργου, αναγνωρίζει πως θυμάται πολύ καλά τα αντικείμενα, "το ντουλάπι, το ρολόι και το κάλυμμα του κρεβατιού", για τα οποία της έχει ήδη μιλήσει η Γυναίκα: δέχεται πως η Γυναίκα ήταν "το εν λόγω πρόσωπο", ο έρωτας Εκείνης, όταν ήταν πολύ νέα. Ο μυστηριώδης Άντρας της λεωφόρου πάσχει από μια βαριά ασθένεια και εκτιμά ακόμα και όσα στη ζωή μας φαίνονται υπό καν...

Κι αν τ' Όνειρο δήθεν υψώνει τείχη στην κοιλάδα του Χρόνου, ο Χρόνος το κάνει να πιστέψει πως γέννημα είναι του πόνου. "Στις 19 Αυγούστου του 1931, ακριβώς πέντε χρόνια πριν την εκτέλεσή του, ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ολοκληρώνει στη Γρανάδα το Asi que pasen cinco anos"" (Σαν περάσουν πέντε χρόνια), θεατρικό έργο που είχε αρχίσει να γράφει στην Κούβα, το 1930, και το οποίο ανήκει μαζί με το "El Publico" (Το κοινό) του 1930 και το ανολοκλήρωτο "La comedia sin titulo" (Κωμωδία δίχως τίτλο) στην άτυπη τριλογία του αποκαλούμενου "Teatro imposible" ["Ανέφικτου θεάτρου"]. Στα...

Το "ζωτικό ψεύδος" αποτελεί τη βάση του έργου -του παιχνιδιού- που ο συγγραφέας επιχειρεί ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Ο συγγραφέας αναζητά την έξαρση σ’ έναν κόσμο αυταπάτης, που θα γιατρέψει την απογοήτευση και τη δυστυχία μιας ανελέητης πραγματικότητας. Ο Μαυρίκιος, ο πρωταγωνιστής, εκφράζει τη σκέψη του δραματουργού με πολύ συγκεκριμένο τρόπο όταν λέει "Για τις αρρώστιες του κορμιού πολλοί ασχολούνται. Αλλά ποιος σκέφτηκε αυτούς που πεθαίνουν χωρίς μιαν ωραία ανάμνηση; Αυτούς που δεν είδαν να πραγματοποιείται ούτε ένα όνειρο;" Στο έργο αυτό του Κασόνα,...

"Τα δημιουργημένα συμφέροντα" παίχτηκαν πρώτη φορά στο Θέατρο Λάρα της Μαδρίτης το 1907. Ο συγγραφέας τα χαρακτηρίζει "κωμωδία ανδρεικέλων", όμως αυτό δεν σημαίνει πως υστερούν σε ψυχολογία. Τα ανδρείκελα του Μπεναβέντε εκφράζουν ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις, ακόμα και αιώνιες αλήθειες. Οι περιπέτειες του τυχοδιώχτη Λέαντρου και του υπηρέτη του, που ακούει στο όνομα Κρισπίν, κατάγονται από τη novela picaresca, ένα αντι-ηρωικό λογοτεχνικό είδος που ευδοκίμησε στην Ισπανία το 17ο αιώνα. Αυτός ο Κρισπίν, δραπέτης από τα κάτεργα όπου τραβούσε κουπί, είναι ο πρωταγωνιστής...

Ο Ραμόν Μαρία δελ Βάλιε-Ινκλάν (1866-1936), υπήρξε ισπανός συγγραφέας με χαρακτήρα ιδιόρρυθμο, επιθετικό και ανεξάρτητο. Το 1929 φυλακίστηκε ως αντιτιθέμενος στη δικτατορία του Πρίμο δε Ριβέρα, ενώ το 1931, με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, αναγορεύτηκε διευθυντής της Ισπανικής Ακαδημίας της Ρώμης. Το έργο του είναι εκτενές και ποικίλο: ποίηση ("Aromas de Leyenda", "La pipa de Kif", "El pasajero"), θέατρο ("Voces de gesta", "La marquesa Rosalinda", "Divinas palabras", "Luces de Bohemia", κ.ά.), πεζογραφία ("Femeninas", "Sonata de otono", "Sonata de estio", "Sonata de p...

Η Άννα, ένα κορίτσι δώδεκα χρόνων, η Λύντια, μια νεαρή γυναίκα 30 χρόνων και ο Ζουζέπ, ένας άντρας 50 χρόνων, είναι βαριά τραυματισμένοι ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχαν καθώς ταξίδευαν με το ίδιο αυτοκίνητο. Οι συγγενείς τους δεν ξέρουν ποια είναι τα άλλα πρόσωπα που ταξίδευαν μαζί τους. Ποιοι είναι οι Άννα, ο Ζουζέπ και η Λύντια; Ποια σχέση έχουν αυτά τα τρία πρόσωπα μεταξύ τους; Πώς και γιατί βρέθηκαν στο ίδιο αυτοκίνητο και προς τα πού ταξίδευαν; Γιατί κανένας από τους τρεις δεν είχε μιλήσει στους δικούς του ανθρώπους για την ύπαρξη των άλλων δύο; Η Μ...

Τα "Μάγια της πεταλούδας" είναι το πρώτο θεατρικό έργο του Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα, όπου έρωτας και θάνατος γίνονται ένα και η "κωμωδία", όπως την αποκαλεί ο ίδιος, μετατρέπεται σ' ένα σκοτεινό ποιητικό δράμα. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία που, μέσα από την προσπάθεια μιας πληγωμένης πεταλούδας να πετάξει και ενός ερωτευμένου σκαθαριού να μεταμορφωθεί, ο Λόρκα μας προτείνει τη λύτρωση μέσω της τέχνης. Ο συγγραφέας, πάλι, επιλέγει για πρωταγωνιστές του έντομα για να σηματοδοτήσει την αξία της κάθε ύπαρξης και για να τονίσει την ενότητά της.

Ο Πικάσο έγραψε εκτός από τα δύο θεατρικά του έργα, πολλά ποιήματα, κομμάτια πρόζας και σημειώματα περί ζωγραφικής, ζωής και πολιτικής. Εικόνες που είχε πραγματοποιήσει σε πίνακές του περνούν απ' το ένα μέσο έκφρασης στο άλλο και γίνονται ποίηση. [...] Ο Πικάσο οργάνωσε μια ανάγνωση του έργου για φίλους στην Antibes το 1951. Το κείμενο εκδόθηκε για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Gallimard, το 1968, με μια παρουσίαση του Michel Leiris στο αυτί του εξωφύλλου. Μετά το θάνατο του Πικάσο το 1973, ο Ανδρέας Εμπειρίκος ανέλαβε να μεταφράσει το έργο για το περιοδικό "Θέατρο" του Κ. Νί...

Μια ομάδα τρομοκρατών έχει απαγάγει τη γυναίκα ενός υπουργού. Ο άντρας της έχει 40 ώρες διορία για να πληρώσει τα λύτρα. Θα είναι αρκετό όμως αυτό για να τη σώσει; Ένα σκληρό αλλά υπέροχο έργο, που εστιάζει στη σχέση η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στην απαχθείσα και το μικρό κοριτσάκι που τη φυλάει, σύμβολο της δίχως στοργή, ορφανής και τιμωρημένης παιδικής ηλικίας, μοναδική επιζήσασα μιας τραγωδίας. Ο συγγραφέας θίγει θέματα όπως η πολιτική εξουσία, το αίμα, που υπονομεύει την ικανότητα της ανθρώπινης λογικής, η καταπιεστική επιβολή της ομάδας στο άτομο που χάνει την προσωπι...

Από την άποψη της τεχνικής, το "Αστέρι της Σεβίλλης" μπορεί να θεωρηθεί υποδειγματικό. Ένταση δραματική αυξανόμενη, στέρεα και σε μεγάλες γραμμές διαγραφή των χαρακτήρων, δράση ζωηρή, ποτέ αυθαίρετη, καταστάσεις και μεταπτώσεις εξαιρετικά θεατρικές, συντρέχουν στη δημιουργία ενός αποτελέσματος γεμάτου δραματική αρτιότητα και σκηνική λάμψη. Αν ο θεατής δεν αποβλέπει τόσο στα απλά ενδόσημα της πλοκής, που αντιπροσωπεύουν τα ήθη μιας εποχής δεδομένης, αλλά στην ουσία του δράματος, τότε θ' αναγνωρίσει στο "Αστέρι της Σεβίλλης" μιαν από τις γνησιότερες πηγές όλου του μετέπειτα "...

Με την ευκαιρία της αναδρομικής έκθεσης έργων του Κοσμά Ξενάκη στο Μουσείο Μπενάκη, οι Εκδόσεις Άγρα ανατυπώνουν, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, τις μεταφράσεις του Κοσμά Ξενάκη των δύο υπερρεαλιστικών έργων του Λόρκα που πρωτοεκδόθηκαν το 1978 στην Ισπανία και που είχαν κυκλοφορήσαν τον Νοέμβριο του 1981 στα ελληνικά. Ήταν το 17ο βιβλίο των Εκδόσεων Άγρα. "Τολμηρότατο και με μια εντελώς νέα τεχνική. Είναι το καλύτερο που έχω γράψει για το θέατρο. [...] Δεν αντιλήφτηκαν τίποτα ή τρόμαξαν - το καταλαβαίνω. Το έργο είναι πολύ δύσκολο και για την ώρα δεν μπορεί να παι...

Η επιμονή ενός παιδιού να πηγαίνει στο σχολείο με μια σάκα στην οποία απεικονίζονται φιγούρες από τα αγαπημένα του κινούμενα σχέδια προκαλεί την επίθεση των συμμαθητών του και την απόφαση απομάκρυνσής του από τον διευθυντή του σχολείου. Η αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης από τους γονείς του και η ανεπάρκειά τους να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με το παιδί οδηγούν σε σύγκρουση μεταξύ τους και σε κλιμάκωση των επιθέσεων απέναντι στο παιδί. Η θεματολογία του έργου που βασίζεται σε αληθινά περιστατικά. Το επίκαιρο όσο ποτέ ζήτημα της διαφορετικότητας και του bullying, καθώς...