Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ανοίγοντας λογαριασμό στη δική του μαθηματικότητα, γεννήθηκε. Η πρώτη ανάσα του βρέφους σηματοδότησε και επίσημα πια τη γέννηση του κρανιακού του ιππόκαμπου, που άρχισε να καλπάζει μεταφέροντας πληροφορίες από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη στη μακροπρόθεσμη, αλλά και για την πλοήγησή του στον χώρο. Από τον αμνιακό σάκο, τώρα αυτός κοιμόταν γλυκά αμέριμνος στο ζεστό κρεβατάκι του νοσοκομείου. Η ηρωική έξοδος, όπως αναμφίβολα μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη διαδικασία τοκετού για κάθε νεογέννητο βρέφος, σημειώθηκε ακριβώς μεσάνυχτα, γεγονός που προβλημάτισε τους γύρω του από τη...

"Ο πατέρας μου ήταν από την Αμμόχωστο και η μάνα μου από τη Μακεδονία. Αυτό με βοήθησε να διατηρήσω μια πλατιά εικόνα του ελληνικού ορίζοντα μεγαλώνοντας στο ανατολικότερό του σημείο", γράφει η συγγραφέας στο βιογραφικό της σημείωμα, και πράγματι η Μαραγκού έχει μια ικανότητα να σκιαγραφεί τον πλατύ αυτό ελληνικό κόσμο με μια απλότητα στη γραφή, αμεσότητα και ανθρωπιά. Η μοίρα της γυναίκας στη δύσκολη αυτή εποχή είναι ένα θέμα της που επανέρχεται στα διηγήματά της. Η γραφή της περιγράφει έναν κόσμο που δεν έχει τίποτε το αφηρημένο, όπου, όπως γράφει ο Αλέξης Ζήρας, συνυπάρχ...

Μια μάγισσα καίγεται, ένας μοναχός ερωτεύεται και ο Διάβολος γράφει το δικό του βιβλίο. Ένας άντρας ξεχασμένος σε ένα πηγάδι, ένα περίεργο γεύμα με ρύζι, μια κοπέλα έρχεται απ' τον άλλο κόσμο για να εκδικηθεί και ένας δύτης κάνει βουτιά θανάτου. Ένας άντρας συνθλίβεται από το προτέρημα της έκτης αίσθησης και ένας άλλος ευφραίνεται βλέποντας τη ζωή του μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή. Μια ερωτική ιστορία, μπερδεμένη μέσα στους ιστούς της μαύρης μαγείας, μια παγίδα σε δύο διαστάσεις και η επιλογή του εκλεκτού από το Σατανά. Δύο παράξενα δείπνα και ένας βρικόλακ...

Το ποιητικό και πεζογραφικό έργο της Ντίνας Παγιάση-Κατσούρη διέπεται από συνέπεια και ενότητα, ιδεολογική, θεματική, κάποτε και τεχνοτροπική. Ιδεολογικά, είναι ανθρωπιστικό· θεματικά, είναι κυπροκεντρικό και, κατά δεύτερο λόγο, διεθνιστικό (το δείχνουν και οι μεταφραστικές της επιλογές στις δύο συλλογές διηγημάτων από αναπτυσσόμενες χώρες)· τεχνοτροπικά, εκφράζει όψεις του μεταπολεμικού λυρικού ρεαλισμού. H εκφορά του ποιητικού λόγου έχει αμεσότητα, ευκρίνεια και δύναμη. Στα διηγήματα διακρίνεται άνεση στην ανέλιξη της πλοκής και στη σύμπλεξη του παρόντος της "ιστορίας"...

Δεκαοχτώ ιστορίες γραμμένες μ' έναν νατουραλιστικό τρόπο, η κάθε μία με τη δική της σκοτεινή πλευρά, φανταστικές μεν, αντανακλούν όμως μία ζοφερή πραγματικότητα. Σελίδες προκλητικές, μυστήριοι χαρακτήρες που ακροβατούν ανάμεσα στη μοναξιά, τον φόβο, την ενοχή, τη σεξουαλική εμμονή, την κοινωνική μιζέρια, το πάθος. Ιστορίες που οι ήρωες τους βιώνουν ακραίες καταστάσεις, φόνους και τρέλα. Κοινωνιοπαθείς χαρακτήρες με αντικοινωνικές διαταραχές ξεγελούν κάτω από ένα πέπλο γοητείας και ευφυΐας. Ήρωες παρακμιακοί, που αδιαφορούν για τον πόνο που προκαλούν στους άλλους, δολοφόνοι...

«Κάποια μέρα, ξεφυλλίζοντας τα βιβλία, έπεσα πάνω σ' ένα με μικρά σχέδια γαλάζια και κεραμιδιά, φοίνικες, μαίανδρους, μπαλκόνια που κοσμούσαν κάποια περίεργα ποιήματα, μόλις είχα μπει τότε στο Γυμνάσιο, ένιωθα μια κρυφή απόλαυση διαβάζοντάς τα, τόσο που μου 'γινε συνήθιο σαν άδειαζε το σπίτι να κατεβαίνω στη βιβλιοθήκη και να διαβάζω αυτά και όχι άλλα, τότε άρχισα σ' ένα τετράδιο να αντιγράφω τα ποιήματα, στην αρχή τα αντέγραφα πιστά, ύστερα άρχισα να κάνω παραλλαγές, κι αυτές τις παραλλαγές τις νόμιζα δικά μου γραψίματα. »Έτσι άρχισα να γράφω. Μερικά χρόνια αργότερα ο...

Η συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Ονουφρίου επιχειρεί να φωτίσει τις ακατέργαστες επιθυμίες που πηγάζουν κυρίως από τη σεξουαλικότητα των απλών και λαϊκών ανθρώπων της Κύπρου των πρώτων μεταποικιακών χρόνων. Επιθυμίες που συχνά οδηγούν σε συμπεριφορές που τρομάζουν και κλυδωνίζουν τη στερεότητα των παραδοσιακών ηθών. Με χιούμορ και παιδική αφηγηματική απλότητα, που ενσωματώνει οργανικά το κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα, ο συγγραφέας χτίζει αυτές τις παζολινικές ιστορίες, υπονομεύοντας τις στερεοτυπικές φόρμες που αντιλαμβανόμαστε ως πολιτισμική κληρονομιά ενός τόπου. Οι σύντο...

Τα διηγήματα "Μεταξύ Θεού και αγγέλου" δεν έχουν, βέβαια, να κάνουν με θρησκευτικές παραμέτρους ή θρησκευτικά τεκταινόμενα. Είναι διηγήματα που στοχεύουν σε μια σκληρή κοινωνικοπολιτική κριτική με πολλή δόση σαρκασμού και ειρωνείας. Οι ήρωες του βιβλίου "Μεταξύ Θεού και αγγέλου" θα μπορούσαν να είναι οποιοιδήποτε από μας, γιατί ο καθένας μας έχει τη δική του ιστορία που μπορεί να δεχτεί την κριτική ή το θαυμασμό ή και τα δύο μαζί. Όμως θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν πρόκειται για μυθοπλασίες ή άλλα κατασκευάσματα του μυαλού. Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι ιστορίες είναι...

Τα τέσσερα εκτενή διηγήματα καθώς και τα μικρότερα του βιβλίου αυτού αποτελούν μια ενότητα με τίτλο "Μεταμεσονύκτιοι αναλογισμοί". Οι ήρωες των ιστοριών αυτών προσπαθούν εναγωνίως είτε να καταλήξουν στην προσωπική τους δικαίωση είτε να διατυπώσουν τα δικά τους συμπεράσματα, εκφράζοντας τη δική τους θέση απέναντι στα διάφορα προβλήματα που θέτει η ζωή ενώπιόν τους. Ο Γιώργος στα "Διάφανα τείχη", με πλοηγό την ποίηση και τον έρωτα, σκηνοθετεί, τρόπον τινά, μια ιστορία προκειμένου να μεγεθύνει τις διαστάσεις ενός ιστορικού γεγονότος και μαζί μ' αυτό "τα στενά σύνορα της πατ...

Το όνειρο που έμεινε όνειρο είναι η απαρχή ενός καινούργιου στόχου... Μέσα από 14 διηγήματα, με λόγο αυθεντικό και με προσωπικό στυλ, η συγγραφέας κατορθώνει να ακτινογραφήσει τη σύγχρονη εποχή αλλά και το βαθύ παρελθόν. Ο πόνος για την ιδιαίτερη πατρίδα, η προσφυγιά, οι τόποι της μνήμης, τα αναπάντεχα της ζωής, αλλά και ο έρωτας στοιχειοθετούν, ανάμεσα σε άλλα, τη θεματογραφία των διηγημάτων. Οι αφηγητές και οι ήρωες των ιστοριών αυτών ψηλαφούν τα τυφλά εκείνα σημεία που συνδέουν, συχνά ερήμην μας, την προσωπική με τη συλλογική ιστορία μας.

Ο Πέτρος εκείνη τη στιγμή κοντοστάθηκε, κοίταξε πρώτα το κόκκινο φανάρι, ύστερα το ρολόι του, ένα χαμόγελο έσκασε και πάλι στα χείλη του. Ξανάφτιαξε τη γραβάτα του, τακτοποίησε λίγο τα λουλούδια. Κόκκινα τριαντάφυλλα, κόκκινα σαν αίμα και αμέσως κατευθύνθηκε για την απέναντι μεριά του δρόμου. Η άσπρη λιμουζίνα εκείνη τη στιγμή μπήκε στο τετράγωνο... Η ανθοδέσμη έσπασε, τα κόκκινα τριαντάφυλλα σκόρπισαν, μαζί και τα όνειρά του...

...Πόσο ωραία πέρασα τούτη τη βραδιά, παρέα με τους... γέρους, δε λέγεται. Το πρότζιεκτ των ηλεκτρονικών υπολογιστών ας περιμένει. Οι ξεχωριστές στιγμές δεν... περιμένουν. Είναι φευγάτες και τυχεροί όσοι τις... αρπάζουν... ...Αλήθεια, θεία Στέλλα, τα παιδιά δε χαλάνε, τα χαλάνε. Θεληματικά ή άθελά τους, δεν έχει σημασία, τα χαλάνε οι μεγάλοι! Αλήθεια, θεία Στέλλα, τα παιδιά τα φτιάχνουνε οι μεγάλοι! Θα το θυμάμαι αυτό κι όταν... μεγαλώσω.

Κόψτε έναν άνθρωπο προσεχτικά σε όσο το δυνατόν ομοιόμορφα κομμάτια. Πετάξτε ό,τι περισσεύει ή χρησιμοποιήστε το αργότερα για ζωμό. Γεμίστε του την κοιλιά με σκέψεις και διαφόρων ειδών άλλα βαρίδια. Ράψτε τον καλά με ελπιδοφόρο και πολλά υποσχόμενο νήμα. Πασαλείψτε τον με μισή πρέζα αγάπης και κάνα δυο θρυμματισμένες λέξεις. Χύστε κι ένα καλά γεμάτο ποτήρι απελπισία. Και μαύρο χιούμορ, αν έχετε. Προσέξτε τις μύγες και οτιδήποτε ιπτάμενο περιφέρεται από πάνω του. Τοποθετήστε τον στο ψυγείο για όσο νομίζετε. Βάλτε τον στο καζάνι σε όσους βαθμούς θέλετε. Αφήστε τον να ψηθεί αρ...

Πρόκειται για ιστορίες που ανιχνεύουν οριακές καταστάσεις και σχέσεις. Άνθρωποι καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, αλλά και κάποιοι ξεχωριστοί, κεντρίζουν τη σκέψη και πυροδοτούν τη συγκίνηση αφοπλίζοντας τα δεδομένα και γνωστά με μοναδικό όπλο τη λιτή αφήγηση, που περιλαμβάνει ζωντανές περιγραφές, ρεαλιστικούς διαλόγους και καταλυτικές ανατροπές.

"Ήταν απόγευμα που τελείωσε το μάθημα και σε πλησίασα, η πρώτη τολμηρή πρόταση, πηγαίνοντας προς τα σπίτια μας να σταματούσες στο δικό μου, θα σου 'δειχνα το βιβλίο με τις εικόνες, άφησες μετέωρο το "ναι", δεν το 'πες όμως, κι ύστερα έφυγες μαζί του, όταν σου ψιθύρισε στ' αυτί δελεαστικό το κάτι. Περήφανος εκείνος να σε συνοδεύει, κι όμως όπως ξεκινήσατε γύρισες και με κοίταξες να φεύγω ανάμεσα σε μια παρέα με το κεφάλι σκυφτό, με είδες με μάτι φωτεινό που άφηνε μια λάμψη υπόσχεσης κι ελπίδας για άλλη φορά, ότι μπορεί, ότι ίσως... [...] Φύγατε άρον άρον σε λίγες εβδομάδες,...

"Η πανσιόν ήταν πέτρινη με ξύλινη σκεπή. Βρισκόταν σ’ έναν δρομίσκο με φωτισμό που έδινε την εντύπωση πως αργοπεθαίνει. Του θύμισε το ζαχαρένιο σπιτάκι της κακιάς μάγισσας που προσέλκυε μικρά παιδιά για να τα τρώει. Ένιωσε να κυριεύεται από ένα σκοτεινό προαίσθημα. Ένα σφίξιμο στην καρδιά, ένα πάγωμα, ένα στράγγισμα του νου και της σκέψης. Η μελαγχολική πανσιόν κάτι κρύβει, σκέφτηκε. Η αίσθηση!" Ο επιθεωρητής Μισέλ Ντιντιέ κλήθηκε να αναλάβει την πιο δύσκολη υπόθεση της ένδοξης καριέρας του, να ξετρυπώσει τον στυγερό δολοφόνο νεαρών κοριτσιών στο κέντρο του Παρισιού. Θα τα...

Δεκαεννιά διηγήματα, γραμμένα με ευαισθησία και γεμάτα ανθρωπιά, συγκίνηση αλλά και χιούμορ, με αφετηρία την Κύπρο του χθες και του σήμερα. Μνήμες του συγγραφέα από τα ξέγνοιαστα παιδικά του χρόνια στο νησί πριν από την εισβολή, αλλά και αφηγήσεις με φόντο τη σύγχρονη Κύπρο. ... όσα συνέβησαν το καλοκαίρι του 1974 -τόσο κοντινά μας ακόμη- αναζητούν, κατά αναγκαιότητα φυσική, θα έλεγα, τη λογοτεχνική τους έκφραση στα έργα εκείνων που τα έζησαν. Κάτι παραπάνω: αναζητούν τα λογοτεχνικά έργα που θα εντάξουν αυτά τα γεγονότα στην περιοχή της Τέχνης, που υπερβαίνει τον χρονικά π...