Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το παρόν βιβλίο αποτελείται από τρία κεφάλαια. Το πρώτο περιέχει τις απόψεις περί των πρώτων αρχών προσωκρατικών και μετασωκρατικών φιλοσόφων. Η παρουσίαση αυτή κρίθηκε αναγκαία για να γίνει μια σύγκριση των σχετικών δοξασιών με αυτές του Διογένους του Απολλωνιάτου. Το δεύτερο περιέχει τα σχετικό με την καταγωγή, τη ζωή και το έργο (στη φυσική, την αστρονομία, τη μετεωρολογία, τα μαθηματικό και την ιατρική) του Διογένους. Το τρίτο κεφάλαιο περιέχει μαρτυρίες και αποσπάσματα από έργα διαφόρων αρχαίων συγγραφέων σχετικό με τη ζωή και το έργο (κυρίως γι' αυτό) του Ρεθύμν...

[...] Ο Αναξίμανδρος, όπως ορθά επισημαίνεται και στο παρόν πόνημα, αλλά και από πολλούς μελετητές της προσωκρατικής φιλοσοφίας, μπορεί να θεωρείται ως ο πρώτος, όχι χρονολογικά, αλλά κατ' αξίαν, φιλόσοφος της Φύσης, ενώ ισάξιός του θα πρέπει να αξιολογηθεί ο λίγο νεότερός του Ηράκλειτος. Η σχέση των δύο αυτών φιλοσόφων δεν είναι τόσο προφανής και αξίζει να τη σχολιάσουμε. Κατ' αρχάς είναι και οι δύο μονιστές, αφού θεωρούν ως αφετηρία της γένεσης του κόσμου μία αρχή: ο πρώτος το άπειρον και ο δεύτερος το πυρ. Επίσης, τα στοιχεία, από τα οποία θεωρούν ότι δημιουργήθηκαν όλα...

[...] Ο Πρόκλος ωστόσο δρατηριοποιείται συγγραφικά σε μια εποχή κατά την οποία ο γνήσιος φιλοσοφικός στοχασμός έχει αποκτήσει έναν δευτερεύοντα ρόλο και έχει προσλάβει, κατά το μάλλον ή ήττον, τη λειτουργία ενός χρηστικού -ανωτάτης βέβαια υφής- μέσου για την επεξεργασία θεολογικών και μεταφυσικών ζητημάτων. Πρόκειται για μια ιστορική περίοδο στο πλαίσιο της οποίας κυριαρχούν οι θρησκευτικές πράξεις, οι μυστικές τελετές και οι θεουργίες, για να εκφραστεί μέσα από την εκτύλιξή τους η εσωτερικότητα του ανθρώπου. Στην συγκεκριμένη αυτή στιγμή της ιστορικής εξέλιξης ο άνθρωπος α...

Το βιβλίο παρακολουθεί την παράλληλη ανάπτυξη και την αλληλεπίδραση φιλοσοφίας και επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα. Προσπαθεί να προσδιορίσει με ποιον τρόπο κατοχυρώνει την αυτονομία της η αρχαία ελληνική επιστήμη, τι είδους σχέσεις διατηρεί με τη φιλοσοφία, αλλά και πώς οριοθετείται από τις διαδεδομένες ψευδοεπιστήμες (αστρολογία, ονειροκριτική) της ύστερης αρχαιότητας. Η ιστορική περίοδος που καλύπτει ξεκινά από τα χρόνια του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και φθάνει μέχρι το τέλος της ελληνικής αρχαιότητας. Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να φέρει στο προσκήνιο εκείνες τις ιδιαίτ...

Η μελέτη της απαρχής της φιλοσοφίας "δεν παρουσιάζει απλώς ιστορικό ενδιαφέρον. Αγγίζει επίκαιρα προβλήματα του δικού μας πολιτισμού, ο οποίος βρίσκεται σε μια φάση ανατροπής αλλά και αβεβαιότητας και ανασφάλειας και ως εκ τούτου επιχειρεί να συνδεθεί με εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς, οι οποίοι, σε αντίθεση με τον δυτικό, δεν έχουν εκπηδήσει από τον ελληνικό πολιτισμό". Η υποδειγματική εφαρμογή των εργαλείων της ερμηνευτικής στη μελέτη της φιλοσοφίας των προσωκρατικών από τον Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ συμβάλλει αποφασιστικά στον αυτοπροσδιορισμό του σύγχρονου κόσμου, αναδε...

Ο δεύτερος τόμος του Λουκιανού, που είναι ο 65ος στην σειρά "Αρχαίοι Συγγραφείς" των Εκδόσεων ΖΗΤΡΟΣ, περιλαμβάνει τα λουκιάνεια έργα που έχουν ως κύριο θέμα τη "Σάτιρα φιλοσοφίας και φιλοσοφούντων": "Βίων πράσις", "Αναβιούντες ή Αλιεύς", "Συμπόσιον ή Λαπίθαι", "Δραπέται", και δύο "Νεκρικούς διαλόγους" (4 και 6) στους οποίους διακωμωδούνται φιλόσοφοι. Προηγείται μια εισαγωγή, όπου παρουσιάζεται η κατάσταση της φιλοσοφίας κατά τον δεύτερο μεταχριστιανικό αιώνα, οι διάφορες απόψεις που υποστηρίχτηκαν για τη σχέση του Λουκιανού με τη φιλοσοφία, καθώς και η αντιμετώπιση των φιλ...

Η "Κοινωνική φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων" εξετάζει τις πολιτικές και κοινωνικές ιδέες των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, κυρίως όμως τού Πλάτωνα και τού Αριστοτέλη, υπό το φως της γενικής φιλοσοφικής θεωρίας τους γιατί αποτελεί πεποίθηση τού συγγραφέα ότι, αν αποκοπούν από αυτήν, μένουν ακατανόητες και αθεμελίωτες. Για το λόγο αυτό υπάρχουν στο βιβλίο εκτενείς αναφορές στη μεταφυσική, τη θεωρία της γνώσης, την ηθική, οι οποίες το καθιστούν εξαιρετικό εγχειρίδιο για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία γενικότερα. Το βιβλίο αυτό, επειδή σχεδιάστηκε αρχικά για τα μαθήματα τού Κωνσταν...

Καλύπτοντας πάνω από χίλια χρόνια από τον Όμηρο ώς τον Άγιο Αυγουστίνο, η κλασική σκέψη πραγματεύεται ένα τεράστιο πεδίο ζητημάτων, με τρόπο συνοπτικό, διαυγή και συναρπαστικό. Στο βιβλίο εξετάζονται οι σημαντικότερες φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας -οι Προσωκρατικοί, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Στωικισμός, ο Επικουρισμός, ο Νεοπλατωνισμός- καθώς και άλλοι σημαντικοί διανοητές, όπως οι τραγικοί ποιητές, οι ιστορικοί και οι συγγραφείς ιατρικών πραγματειών της αρχαίας Ελλάδας, αλλά και οι πρώτοι συγγραφείς του Χριστιανισμού. Ο Irwin συζητά ζητήματα φιλοσοφικού...

Ο Πυθαγόρας δεν είναι μόνο το σημαντικότερο όνομα στην ιστορία της φιλοσοφίας πριν τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα· είναι επίσης μια από τις πλέον γοητευτικές και μυστηριώδεις μορφές της αρχαιότητας. Ο Πυθαγόρας ήταν φημισμένος στην αρχαία παράδοση ως μαθηματικός και φιλόσοφος των μαθηματικών, και το όνομά του εξακολουθεί να συνδέεται με τα σπουδαιότερα θεωρήματα στον τομέα της γεωμετρίας. Ο Αριστοτέλης ισχυρίζεται ότι η φιλοσοφία του ίδιου του Πλάτωνα είχε επηρεαστεί βαθύτατα από τη Πυθαγόρεια διδασκαλία, ενώ μεταγενέστεροι συγγραφείς θεώρησαν τον Πυθαγόρα ως τον δημιουργό της...

Τον πέμπτο αιώνα π.Χ., οι Έλληνες επινόησαν την ιδέα του πνευματικού κόσμου. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ερωτήματα σχετικά με την κοινωνία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ηθική απασχολούσαν σημαντική μερίδα του πληθυσμού. Η κινητήριος δύναμη πίσω από αυτές τις εξελίξεις ήταν ένας γαλαξίας φιλοσόφων, ρητόρων και, άνω απ' όλα, διανοουμένων, που σήμερα αποκαλούμε "σοφιστές". Από την αρχή, οι σοφιστές ήταν εξίσου επιδραστικοί όσο και αμφιλεγόμενοι. Ο στόχος τους, να κατανοήσουν και να ελέγξουν το χάος της πολιτικής ζωής, ήταν επιτακτικός, αλλά οι μέθοδοί τους ύποπτες. Ο Πλά...

Περιέχονται τα κείμενα: - Marcel Conche: "La metaphysique du hazard" - Irene-Photini Viltanioti: "Hasard et necessite. Zeus toujours gagnant" - A. Aravantinou-Bourloyanni: "Necessity and Chance in Democritus' Cosmology" - J.-M. Gabaude: "De la necessite au hazard: des atomists abderitains a l'epicurisme" - E. Moutsopoulos: "Hasard, necessite et kairos dans la philosophie de Platon" - Irene Svitzou: "Necessity in Plato: "Republic", X, 614b - 621d and "Lows", 904a-905b" - Christopher N. Polycarpou: "Chance and Necessity in Democritus' Cosmology" - John Dudley: "Nece...

Τo παρόν βιβλίο του oμοτίμου καθηγητού Πανεπιστημίου του Αμβούργου κ. Klaus Oehler αντεπιστέλλοντος μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, βλέπει το φως της δημοσιότητος και σ' ελληνικήν, τώρα, μετάφρασιν, υπό τους αρίστους οιωνούς. Πράγματι, προσφέρεται για μελέτη προς όσους Έλληνες φιλοσοφούντας δυσχεραίνονται στην ανάγνωση της γερμανικής, ώστε να μεταφέρει σ' αυτούς έναν προβληματισμόν ανανεωτικόν της ερμηνευτικής παραδόσεως. Οι θέσεις του συγγραφέως, δίχως να έρχωνται σ' αντίθεσιν προς παραδεδεγμένες αντιλήψεις, είναι άκρως διακριβωτικές, και σ' αυτό ακριβώς έγκειται η αναπροσδι...

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το πέμπτον κατά σειρά βιβλίον, εκ των λεχθέντων του Αναστασίου Βαλαδώρου, που κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά γι' αυτούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουργικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα τέσσερα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά-σιγά ότ...

Μεταξύ άλλων θεών, στην αρχαία Ελλάδα ο Έρωτας είναι θεός. Γιατί; Αυτό είναι το πρωταρχικό ερώτημα. Ο "Ερωτικός" του Πλουτάρχου είναι από τα κείμενα που δίνουν την απάντηση. Φιλοσοφικός διάλογος, μοιάζει με τους διαλόγους του Σωκράτη και όπως και σ' εκείνους, για να βρει κανείς τον πυρήνα της συζήτησης, πρέπει να διακρίνει τις στιχομυθίες το φιλοσοφικό λόγο, πρέπει να στοχεύσει σωστά μέσα στο διάλογο.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μυθιστορηματική (αλλά συνεπή στο πλαίσιο της σοφιστικής σκέψης) παρουσίαση μιας υποθετικής διήγησης του Πρωταγόρα που αφορά τα ίδια περιστατικά που περιγράφονται στον ομώνυμο διάλογο του Πλάτωνα. Ο πρωτότυπος διάλογος διασκευάστηκε έτσι ώστε να παρατεθούν οι απόψεις του Πρωταγόρα όπως, πιθανόν, θα τις παρουσίαζε ο ίδιος. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις του στον Σωκράτη συνδυάζουν τις δικές του απόψεις αλλά και κάποιες ιδέες της σοφιστικής που συμφωνούν με το γενικότερο πνεύμα του. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν όσα αποσπάσματα διασώζονται από κείμ...

Διατρέχοντας την ιστορία της ελληνιστικής και ρωμαϊκής σκέψης, ο Pierre Hadot προσεγγίζει μια σειρά από μείζονα ουσιαστικά και μεθοδολογικά ζητήματα: το φαινόμενο του φιλοσοφείν στην Αρχαιότητα, όπως προκύπτει από τα κοινά χαρακτηριστικά των φιλοσοφικών σχολών, τις πνευματικές ασκήσεις, εγγενείς στην πρόσληψη της φιλοσοφίας ως επιλογής και τρόπου ζωής του φιλοσόφου, τη στενή σχέση των φιλοσοφικών κειμένων με την παιδευτική διαδικασία και τον προφορικό λόγο γενικότερα, την παρακολούθηση της τύχης, διαμέσου των εποχών, ορισμένων φιλοσοφικών έργων, θεμάτων και αξιωμάτων. Σκιαγ...

Η φιλούσα και πάλι την σοφίαν διανόηση της εποχής μας συνειδητοποιεί παράλληλα πως ρωμαλέες πνευματικές διατριβές είναι δυνατές μόνον "εν αναφορά" προς τους μεγάλους αρχαίους Έλληνες διανοητές, που σφράγισαν με το λόγο τους τη μοίρα του κόσμου. Ο Πλωτίνος είναι αναντίρρητα ένας απ' αυτούς. Με την πολυδιάστατη πνευματική του προσφορά επαναζωοποιεί τη "γιγαντομαχία περί της ουσίας" και ανανεώνει το ήθος του Πλάτωνα. "Και μην έοικέ γε εν αυτοίς οίον διά την αμφισβήτησιν περί της ουσίας προς αλλήλους". [...]