Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Περί του Πυθαγορικού βίου" είναι το πρώτο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος σχετικά με τον πυθαγορισμό. Ο Ιάμβλιχος προτείνει ένα καινούργιο πρόγραμμα φιλοσοφίας, το οποίο υποστηρίζεται από τις αρχές και τον τρόπο του βίου των Πυθαγορείων, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα από τη ζωή και τη διδασκαλία του Πυθαγόρα και των μαθητών του. Η σημασία του κειμένου είναι μεγάλη καθώς, ενώ γράφεται σε μιαν εποχή με έντονο φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα -αυτήν της ύστερης Αρχαιότητας (4ος αιώνας μ.Χ.)- αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον αρχαίο πυθαγορισμό (6ος αιώνας π.Χ.)....

Το βιβλίο "Παρμενίδης ο Ελεάτης" είναι η σύνθεση των ερευνών του συγγραφέως επί τριάντα σχεδόν έτη στην Ελλάδα και στη Γαλλία (Παρίσι, Πανεπιστήμιον Paris-I Pantheon-Sorbonne 1974-1976) υπό την καθοδήγηση του Maurice de Gandillac, καθηγητού της Φιλοσοφίας στη Σορβόνη (1946-1977), παλαιότερα δε (1943-46) του Πανεπιστημίου της Λιλλ) και εκ των επιφανεστέρων Γάλλων φιλοσόφων και ιστορικών της Φιλοσοφίας της τελευταίας εκατονταετίας, και ίσως όχι μόνον· το πλήρες προϊόν των ερευνών του συγγραφέως επί του θέματος "Παρμενίδης" και οι οποίες έρευνες, μελέτες, άρθρα και βιβλία δίδο...

Το βιβλίο "Παρμενίδης ο Ελεάτης" είναι η σύνθεση των ερευνών του συγγραφέως επί τριάντα σχεδόν έτη στην Ελλάδα και στη Γαλλία (Παρίσι, Πανεπιστήμιον Paris-I Pantheon-Sorbonne 1974-1976) υπό την καθοδήγηση του Maurice de Gandillac, καθηγητού της Φιλοσοφίας στη Σορβόνη (1946-1977), παλαιότερα δε (1943-46) του Πανεπιστημίου της Λιλ) και εκ των επιφανεστέρων Γάλλων φιλοσόφων και ιστορικών της φιλοσοφίας της τελευταίας εκατονταετίας, και ίσως όχι μόνον· το πλήρες προϊόν των ερευνών του συγγραφέως επί του θέματος "Παρμενίδης" και οι οποίες έρευνες, μελέτες, άρθρα και βιβλία δίδου...

Η συγκρότηση της δυτικής μεταφυσικής θεμελιώνεται, με εντασιακό τρόπο, στους δύο κορυφαίους πυλώνες της αρχαίας ελληνικής σκέψης, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Το διδάσκαλο και τον μαθητή, τον μυθικό διαλεκτικό και τον ορθολογικό άξονα της αφήγησης. Ο καθείς με την οικεία του συγκρότηση και με την αυτόνομη διαδρομή του. Ο διδάσκαλος δια της Ακαδημίας και ο μαθητής για του Λυκείου διαμορφώνουν τις τάσεις εκείνες που σε κάποιο σημείο εμφανίζονται να ευρίσκονται σε ασυμφιλίωτη αντιπαράθεση. Η ιστορία όμως της φιλοσοφίας επιτελεί το καθήκον της. Μέσα από προσεκτικές ανιχνεύσε...

Αν βιώνετε την κρίση, μη διερωτάσθε για το ποιος φταίει. Γιατί η κρίση είναι πρωτίστως πνευματική, ψυχική και πολιτισμική. Κι αυτό γιατί όλοι εμείς, σαν άλλοι Ποσειδωνιάται, "την γλώσσα την ελληνική ξεχάσαμε τόσους αιώνας ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους". Κι αποκοπήκαμε από την ελληνικότητά μας, αυτή που εξέπεμψαν κατά τον χρυσό αιώνα της ιστορίας μας οι αυθεντίες του ανθρώπινου πνεύματος, μιλώντας τη γλώσσα μας, σμιλεύοντας την ιδιοπροσωπία μας και ανυψώνοντας την ψυχή μας στον κόσμο των Ιδεών, μακράν των εφήμερων και φθαρτών επιδιώξεων της κα...

Το βιβλίο αυτό γραμμένο από τον Α.Χ. Άρμστρονγκ ασχολείται αποκλειστικά με τον μεγάλο φιλόσοφο Πλωτίνο, την κεντρική και κυρίαρχη μορφή του 4ου αιώνα, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι μεταγενέστερες φιλοσοφίες μπορούν απλώς να χαρακτηρισθούν σαν μορφές Πλωτίνειου Νεοπλατωνισμού. Γίνεται μία αυτόνομη σύντομη περιγραφή της φιλοσοφίας του με περιορισμένη αναφορά σε προηγούμενη ή νεότερη σκέψη, μετά από έναν πρόλογο για τον ίδιο τον άνθρωπο Πλωτίνο, τον τρόπο ζωής του και τη διδασκαλία του. Διότι ο Πλωτίνος ήταν ένας πλήρης και συνεπής χαρακτήρας για τον οποίο η σκέψη και η...

Μέσα σ' αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας επιμένει στην αξία που αποδίδει ο Πλωτίνος στον ορατό κόσμο. Ωστόσο, ο ορατός κόσμος στα μάτια του εξακολουθεί να μην είναι παρά μια πραγματικότητα ξεθωριασμένη και κατώτερη, από την οποία πρέπει να απομακρυνθούμε. Παρ' όλα αυτά, δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε το άρρητο, το μυστηριώδες, το υπερβατικό, το "Απόλυτο", ίσως, επίσης στον ανεξάντλητο πλούτο της παρούσας στιγμής και στον στοχασμό της πιο συγκεκριμένης πραγματικότητας, της πιο κοινής, της πιο καθημερινής, της πιο ταπεινής, της πιο άμεσης; Και δεν μπορούμε να προαισθανθούμε μέσα σ'...

Η πλωτινική οντολογία δεν είναι οντολογία του "τι" αλλά του "πως". Αυτό εξηγεί την εικονολατρεία του Πλωτίνου, την περιγραφικότητα αλλά και την ποιητικότητά του. Όσο ρωτάμε "τι είναι το Εν" ή "τι είναι ο Νους", θα λαμβάνουμε από το πλωτινικό έργο παραπλανητικές και αντιφατικές απαντήσεις. "Πώς είναι το Εν" ή "πώς είναι ο Νους" επιτρέπουν, αντίθετα, απαντήσεις που μας φέρνουν κοντύτερα σε ό,τι θέλησε ο Πλωτίνος να πει με τις Εννεάδες του. Η οντολογία του "πως" μπορεί να έχει το μειονέκτημα ότι δίνει το προβάδισμα στην περιγραφή του πραγματικού έναντι της αποδείξεώς του -χαρα...

Η σοφία της οντολογικής πλησμονής του Ενός δημιουργεί την ιεραρχία των καταδεεστέρων προς αυτό τάξεων και σειρών, μέχρι του εσχάτου, ενισχύοντας ακολούθως, την ανάγκη και τον έρωτα της μεθεκτικης σχέσεως του κατωτέρου προς το ανώτερο. Η καρπωτική για τη συνείδηση αναγωγή της στο επίπεδο των ενάδων λαμβάνει τη μορφή μιας θεαγωγίας, η οποία υπάρχει χάριν του Αγαθού κι όχι το Αγαθό χάριν εκείνης.

Ο Πλάτωνας υπήρξε ο φιλόσοφος με τη μεγαλύτερη επίδραση στον φιλοσοφικό στοχασμό της ανθρωπότητας. Τίποτε δεν ήταν πια ίδιο στον κόσμο μετά από την πλατωνική φιλοσοφία, την πρωτοκαθεδρία της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης και της ανδρείας και του έρωτα του Αγαθού, δηλαδή της Αρετής που κυβερνά την ανθρώπινη ανέλιξη. Δεν είναι παράξενο, που πέντε αιώνες μετά τον θάνατό του, η φιλοσοφία του ενέπνευσε αλλεπάλληλες γενεές φιλοσόφων που έδρασαν από τον τρίτο ως τον έβδομο μεταχριστιανικό αιώνα, των λεγάμενων Νεοπλατωνικών. Αυτή η αξιοθαύμαστη χορεία σκεπτόμενων λογίων επέκτεινε τη...

"Με τους Προσωκρατικούς τίποτε δεν είναι τελεσίδικα τελειωμένο... Μπορούμε σήμερα να παρακάμψουμε τα ερωτήματα των Προσωκρατικών; Ασφαλώς και μπορούμε, υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε αποφασίσει να μην έχουμε σχέση με την σύγχρονη επιστήμη, την τέχνη και την εν γένει πνευματική ζωή. Εάν όμως έχουμε αποφασίσει να καλλιεργούμε την επιστήμη και την τέχνη και να συμμετέχουμε στην πνευματική ζωή, τότε οι Προσωκρατικοί θα μας κρατούν πάντοτε συντροφιά και θα γονιμοποιούν την σκέψη μας, όπως γονιμοποίησαν και την σκέψη μεγάλων επιστημόνων: του Erwin Schr?dinger, του Martin Heidegger...

Προσεγγίζοντας του προσωκρατικούς γίγαντες του πνεύματος, προσεγγίζουμε τα βάθη του εαυτού μας και τα βάθη του σύμπαντος· ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες του μυαλού μας και την ουσία των πραγμάτων· μαθαίνυμε την σχέση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο, του πεπερασμένου με το άπειρο, του προσωρινού με το αιώνιο και δίνουμε στα γεγονότα τις πραγματικές τους διαστάσεις. Προσεγγίζοντάς τους συνειδητοποιούμε την αξία μας, αποκτάμε αργά και σταθερά πραγματική μόρφωση και διώχνουμε τον πνευματικό ύπνο από τα βλέφαρά μας. Διότι όπως λέει και ο Ηράκλειτος (απ. 73): "ου δει ώσπερ καθεύ...