Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ομοσπονδίωση υπήρξε πάντα σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Πολλοί είναι οι πολιτικοί ιθύνοντες, από τον Robert Schuman μέχρι τον Joschka Fischer, που επικαλέστηκαν μια εξέλιξη υπό μορφή ομοσπονδιακής οργάνωσης για την Ευρώπη. Παρόλα αυτά, όμως, αυτή η ιδέα-σύλληψη παραμένει ελάχιστα γνωστή. Το έργο του Καθηγητή Dusan Sidjanski έχει το εξαιρετικό πλεονέκτημα να διαφωτίζει και να εντάσσει στην σύγχρονη πραγματικότητα τις πολλαπλές πλευρές της ομοσπονδίωσης. Υπογραμμίζει, αφού προηγουμένως έχει τελεσίδικα κατοχυρώσει την απαραίτητη δικαιολογη...

Το βιβλίο αυτό είναι η ιχνηλασία μιας σταδιακής αναγνώρισης, που ξετυλίγεται σε χρονικό διάστημα περίπου δεκαετίας. Σε αυτό μπορεί να διαβάσει κανείς όχι μόνο ή αποκλειστικά τί είναι "χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός" (με τον τρόπο που λίγο-πολύ αναμένεται από μια επιστημονική πραγματεία), αλλά κυρίως το πώς έφτασε να αναδυθεί μια ορισμένη εικόνα του μέσ’ από αργές, βασανιστικές κι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες κάποιων να σκεφτούν τα γεγονότα που τρέχουν γύρω τους. Ξέρουμε καλά ότι μια πελώρια τομή έγινε στη δεκαετία του ’70. Τελείωσε ο μεγάλος μεταπολεμικός κύκλος των αγώ...

Ενώ εκείνοι που στερούνται τη δημοκρατία αγωνίζονται για να την κατακτήσουν, όσοι την έχουν από καιρό κατακτήσει βρίσκονται αντιμέτωποι με το τέλος της. Την ίδια στιγμή που η δημοκρατία παρουσιάζεται ως το μοναδικό νομιμοποιημένο πολιτικό σύστημα, αντιμετωπίζει σοβαρότατες προκλήσεις, τόσο ενδογενείς όσο και εξωγενείς, οι οποίες ενδέχεται να την οδηγήσουν σε μια γενικότερη κρίση. Το δοκίμιο αυτό προτείνει μια ανάλυση των ανωτέρω αλλά και άλλων παραδόξων, μέσα από μια ιστορική και εννοιολογική διαδρομή, προκειμένου να φωτίσει την πολυπλοκότητα και την πολυσημία της δημοκρατί...

Είναι προφανές πως υπάρχει πρόβλημα ταυτότητας της δημοκρατίας και της άμεσης δημοκρατίας ιδιαίτερα. Ταυτότητας που δεν θα επιτρέπει πλήθος αντιφατικών αναγνώσεων και μια επικοινωνία τύπου Βαβέλ, που εμποδίζουν τη σύνδεση της θεωρίας με την πράξη της άμεσης δημοκρατίας. Κι αυτό το πρόβλημα δεν είναι υπόθεση εξουσιαστικών ηγεσιών ούτε "αριστερών πρωτοποριών", και βεβαίως ούτε "σοφών" διανοούμενων και ηγητόρων, αλλά παραμένει πρόβλημα της ίδιας της εργαζόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας. Γι' αυτό είναι αναγκαίο να διαμορφώσουμε ένα νέο δημόσιο χώρο σκέψης και επικοινωνίας και...

Από τις "τρεις θεότητες του νεωτερικού πανθέου" (ελευθερία - ισότητα - αλληλεγγύη), η τρίτη υπήρξε η λιγότερο καλότυχη. Συζητήσεις γύρω από το νόημα και τα όρια της ελευθερίας, το βάθος και το πλάτος της ισότητας, δεν έλειψαν ποτέ. Όμως, η αλληλεγγύη παρέμεινε η αφανής πτυχή του τριπτύχου, σκιώδης για τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία ή τη νομική επιστήμη. Τις λίγες, δε, φορές που η σιωπή γύρω από την έννοια λύεται, τούτο συμβαίνει με την πρόσληψή της είτε ως απλού φυσικού αισθήματος (κάτι εν ολίγοις, αδιάφορο για την έννομη συμβίωση)· είτε ως αυτοπροαίρετου καθήκοντος (κάτ...

Πίσω από κλειστές πόρτες... και ανάμεσα από ένοπλους φρουρούς έρχεται η αληθινή ιστορία της παγκόσμιας ελίτ και των μυστικών σχεδίων της για το μέλλον ΜΑΣ... Κινούμενος μέσα σε έναν κρυμμένο κόσμο ίντριγκας και μυστικοπάθειας, ο Ντάνιελ Εστούλιν αποκαλύπτει σήμερα αυτό που δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ στο παρελθόν. Από την ίδρυσή της το 1954 στο ξενοδοχείο Μπίλντερμπεργκ στη μικρή ολλανδική πόλη του Όστερμπεκ, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ συνέρχεται σε ετήσιες συγκεντρώσεις όπου οι κορυφαίοι ευρωπαίοι και αμερικανοί πολιτικοί και οι πλουσιότεροι διευθύνοντες σύμβουλοι του κόσμου...

[...] Η χώρα έχει μεγάλες προοπτικές. Προικισμένη από τη φύση σιγά-σιγά αξιοποιεί τους πόρους της. Ιδιαίτερα το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που αποδίδουν σημαντικά αυτά τα τελευταία χρόνια. Το 1962, όταν η Αλγερία έγινε ελεύθερο κράτος ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Αχμέτ Μπεν Μπέλα, από τους ιστορικούς αρχηγούς της επανάστασης. Αυτά τα πρώτα χρόνια προσπάθησε να οδηγήσει τη χώρα σε έναν αυτοδιαχειριζόμενο σοσιαλισμό, με όλα τα τοπικά χαρακτηριστικά, με τη βοήθεια εξαιρετικών επαναστατών, όπως ο Μιχάλης Ράπτης-Πάμπλο και ο Αιγύπτιος Λοτφάλα Σολιμάν. Στις 19 Ιουνίου 1965...

Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες παρατηρείται μια διαρκώς αυξανόμενη μεταβλητότητα της πολιτικής συμπεριφοράς. Η "δυσθυμία με τη δημοκρατία" και ο "κομματικός κορεσμός" αποτελούν τα συνοδευτικά φαινόμενα αυτής της πραγματικότητας. Όσο πιο ασταθείς στις κομματικές και εκλογικές επιλογές τους γίνονται οι ψηφοφόροι και όσο περισσότερο απαξιώνονται στα μάτια τους οι θεσμοί της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας τόσο ενισχύονται τα κόμματα της άκρας δεξιάς. Η εμφάνιση της άκρας δεξιάς στο κομματικό σύστημα δεν στηρίζεται μόνο σε θυμικές παραμέτρους. Στις περιπτώσεις των χωρών που εξετ...

Ο Λουί Ωγκύστ Μπλανκί (1805-1881) ήταν παρών και μπροστάρης σχεδόν σε όλες τις εξεγέρσεις του 19ου αιώνα στο Παρίσι. Το Παρίσι και η επαναστατική δράση τον κράτησαν ζωντανό στα σαράντα τρία (43) χρόνια και δύο μήνες που πέρασε φυλακισμένος. Δηλαδή, από τον ενήλικο βίο του πέρασε λιγότερο από δεκαπέντε (15) χρόνια ελεύθερος.

Οι κάτοικοι της κλασικής Αθήνας ήταν οι πρώτοι που διατύπωσαν και έκαναν πράξη την ιδέα ότι ο κοινός πολίτης, που δεν έχει μεγάλες οικονομικές δυνατότητες ή υψηλή μόρφωση μπορεί να παίρνει υπεύθυνες πολιτικές αποφάσεις. Γι' αυτό οι αντιδράσεις προς την αθηναϊκή δημοκρατία προσφέρουν εδώ και αιώνες ένα πρώτης τάξεως ψυχολογικό τεστ για την πολιτική σκέψη. Είτε υμνώντας το αθηναϊκό πολίτευμα σαν νομιμοποιό πρόγονο των σύγχρονων δημοκρατιών είτε καταδικάζοντας το σαν οχλοκρατία, οι σχολιαστές σε ολόκληρη την ιστορία αποκάλυπταν πολλά για την κοινωνία και την πολιτική της εποχή...

Η ανθρωπότητα, στην μακρόχρονη πορεία της, μας έχει εφοδιάσει με πλούσια όπλα. Και εμείς, όλοι αυτοί που θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη, τα αγνοούμε. Έχουμε μείνει σε δύο λείψανα ιδεολογημάτων: τον κομμουνισμό και την σοσιαλδημοκρατία. Και προσπαθούμε με αυτά να διαβάσουμε την πραγματικότητα, ενώ στην ουσία αποτελούν την τύφλωσή μας και την αποκοπή μας από την πραγματικότητα. Και τα απολιθώματα δεν μπορούν να γίνουν τα νέα πρίσματα τα οποία μας χρειάζονται για να δούμε την αλήθεια. Άρα μας χρειάζεται μία νέα καθαρή ματιά, που να αξιοποιεί όλη την συσσωρευμένη σοφία της ανθρωπ...

Η "Άδηλος κυριαρχία" εξετάζει τις σύγχρονες μεταλλάξεις της κρατικής κυριαρχίας και διερευνά τα όρια και τις δυνατότητες οργάνωσης της πολιτικής εξουσίας πέραν ή παράλληλα του κλασικού εδαφικού κράτους. Η ανάδυση νέων σχέσεων κυριαρχίας και οι δομικές μεταβολές που επηρέασαν τις άδηλες συνιστώσες της πολύσημης αυτής έννοιας αναδεικνύουν νέες μορφές και κατηγορίες κυριαρχικής συνδιάθεσης ή οργανωμένης συναρχίας, φορτίζοντας τα βαθύτερα αίτια που ωθούν τα κράτη να συμμετέχουν, ως ελεύθεροι, ισότιμοι και συγκυρίαρχοι δρώντες, σε γενικά συστήματα. Με αυτό τον τρόπο τα κράτη απο...

...Η υπέρβαση της κρίσης είναι ανέφικτη μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος πολιτικού μας συστήματος. Η υπέρβαση της κρίσης προϋποθέτει την εμφάνιση δημοκρατικά οργανωμένων κομμάτων αρχών, την εξαφάνιση του πολιτικού δυναστισμού, την αποδόμηση των πελατειακών σχέσεων, το σαφή διαχωρισμό μεταξύ δημόσιας εξου-σίας και ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων. Προϋποθέτει ακόμη την καθολική ανανέωση της πολιτικής τάξης, με πολιτικούς που θα προέρχονται μέσα από την κοι-νωνία και θα την αντιπροσωπεύουν αυθεντικά έναντι του κράτους, και όχι με υποτε-λείς των κομματικών ηγεμόνων ή κληρονόμο...

Ένα βιβλίο που ερευνά ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα - το αν η δημοκρατία εξακολουθεί να είναι λειτουργική. Η απάντηση έχει σημαντικές συνέπειες για όλους, καθώς κανένα σύστημα διακυβέρνησης στην ιστορία δεν μας έχει προσφέρει περισσότερη ελευθερία, ευημερία, ειρήνη και σταθερότητα. Αυτή τη στιγμή μόνο τέσσερις χώρες στον κόσμο δεν αυτό-προσδιορίζονται ως δημοκρατίες. Όμως, πολύ περισσότερες δεν πληρούν τις τέσσερις βασικές προϋποθέσεις της δημοκρατίας: ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική, προστα...