Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Μόνο η πολιτική μπορεί να μετατρέψει τις ανθρώπινες επιθυμίες και ελπίδες σε συλλογική επιδίωξη και μετά σε πραγματικότητα. Γι' αυτό και είναι σημαντική για τους ανθρώπους. Μπορεί να πετυχαίνει, μπορεί και όχι. Το κρίσιμο είναι να μην απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και υποστεί, έτσι, ήττα στρατηγική. Στον κύκλο της μεταπολίτευσης η σχέση της πολιτικής με το κοινωνικό σώμα διέγραψε μια καμπύλη από την έμπνευση και την αποδοχή στην αποστασιοποίηση και την κρίση. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να αντιστραφεί η φορά από την κρίση στην ανασύνταξη. Προς την κατεύθυνση αυτή παρ...

Τι μπορούμε να διδαχτούμε από την πανδημία; Ποιο είναι το πραγματικό "εμβόλιο" που θα μας θωρακίσει απέναντι σε κάθε είδους αρρώστιες; Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας εφιστά την προσοχή μας σε μείζονα ζητήματα που ανέκυψαν στη διάρκεια της καραντίνας και δείχνει πώς η τραγωδία του Covid 19 μπορεί να γίνει "το διδακτικό εγχειρίδιο και ο αστρολάβος της ανηφορικής πορείας μας προς το μέλλον". "Έχοντας βιώσει την πρωτόγνωρη εμπειρία της απομόνωσης και τον περιορισμό της ελευθερίας", γράφει ο Πρ. Παυλόπουλος, "είναι καλό να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο του φοβικού μιθριδατισμού...

Στο βιβλίο "Η πάλη των τάξεων" ο Ντομένικο Λοσούρντο μέσα από μια κοπιαστική, επίμονη και τεκμηριωμένη εργασία, εξετάζει την φιλοσοφική και πολιτική πορεία της θεωρίας της πάλης των τάξεων. Ερευνώντας ένα πλούσιο υλικό, ανατρέπει πολλές μονομέρειες και απλουστευτικές διαδόσεις και στερεότυπα, εμβαθύνει στην εξέλιξή της, εντοπίζει προκύπτουσες αντιφάσεις ανάμεσα στην θεωρία (λογική) και την πραγματική εξέλιξη (ιστορία). Το εγχείρημα του Λοσούρντο στηρίζεται σε ένα ξαναδιάβασμα της θεωρίας των Μαρξ και Ένγκελς για την πάλη των τάξεων, υπό το πρίσμα της δοκιμασίας της σε μι...

Η "Παγκοσμιοποίηση της διεθνούς πολιτικής" αποτελεί ένα σημαντικό κείμενο για όλους τους σπουδαστές/ριες των διεθνών σχέσεων. Με αναγνωρισμένο κύρος και φήμη, η νέα έκδοση αποτελεί μια ανεκτίμητης αξίας πηγή, η οποία παρέχει μια σαφή και διορατική εισαγωγή στις διεθνείς σχέσεις και δρα εν συνεχεία ως ένα κατανοητό σημείο αναφοράς. Η τρίτη έκδοση έχει αναθεωρηθεί και ενημερωθεί υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων στη διεθνή πολιτική, με κεφάλαια για το διεθνές δίκαιο, την τρομοκρατία και τον κοινωνικό κονστρουκτιβισμό. Αυτό το διδακτικό εγχειρίδιο υποστηρίζεται από έν...

Για περισσότερο από μία δεκαετία "Η παγκοσμιοποίηση της διεθνούς πολιτικής" αποτελεί σημαντικό εισαγωγικό εγχειρίδιο των Διεθνών Σχέσεων. Έχει γραφεί από ειδικούς, για τους σπουδαστές/άστριες του κλάδου, και παρέχει ενδιαφέρουσες γνώσεις στην ιστορία, τις θεωρίες, τις δομές και τα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της παγκόσμιας πολιτικής. Αυτή η νέα έκδοση είναι ακόμα πιο περιεκτική, με δύο καινούργια κεφάλαια για τον μεταδομισμό και τη μετααποικιοκρατία. Έχει ενημερωθεί σχετικά με όλα τα πρόσφατα παγκόσμια γεγονότα και παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για όποιον ενδιαφέ...

Πώς γίνεται να υποχωρεί η στήριξη της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης σε ένα εγχείρημα χωρίς προηγούμενο ή ισοδύναμο, που άλλαξε τη μορφή της ηπείρου μας, ξορκίζοντας το φάσμα του πολέμου, σταθεροποιώντας τη δημοκρατία και ενδυναμώνοντας τις κοινωνίες, οι οποίες, συγκρινόμενες με τον υπόλοιπο κόσμο, είναι πιο ελεύθερες, πιο ανοιχτές, πιο ευημερούσες και πιο αλληλέγγυες; Μήπως η ευρωπαϊκή οικοδόμηση έχει πληγεί από το ίδιο κακό που έπληξε και το διεθνές σύστημα -το οποίο η Ένωση προσπάθησε να υπερβεί -και τις δημοκρατίες μας- τις οποίες σχεδιάζει να στηρίξει και να συντροφέψει; Ο Π...

Σε αντίθεση με την αστική σκέψη, που θεώρησε αλαζονικά την κατάρρευση των καθεστώτων του "υπαρκτού σοσιαλισμού" ως το τέλος της ιστορίας και πανηγύρισε για την ολοκληρωτική κυριαρχία του καπιταλισμού, η Οκτωβριανή Επανάσταση, η οποία αποπειράθηκε να οικοδομήσει την εργατική εξουσία, αποτελεί σημείο τομής στην ιστορία και ένα κορυφαίο γεγονός για την ανθρωπότητα, ένα εγχείρημα που, ακόμα και έναν αιώνα μετά, παραμένει αξεπέραστο. Ο παρών συλλογικός τόμος φιλοδοξεί να υπερβεί τόσο την ισοπέδωση της μετεπαναστατικής σοβιετικής κοινωνίας όσο και την ιδεολογική εξιδανίκευσή τη...

Το παρόν πόνημα αρχίζει από συνεχήν προσεκτικήν κοινωνικήν έρευναν εικοσαετιών. Είναι συνέπεια παρακολουθήσεως και ελέγχου των κοινωνικών φαινομένων, τα οποία αποδεικνύουν ότι η ζωή της ανθρωπίνης κοινωνίας κατατρύχεται, φθίνει και κλίνει προς τον θάνατον από μίαν ανίατον μέχρι τούδε πνευματικήν ασθένειαν οφειλομένην από καταβολής της (της ανθρωπίνης κοινωνίας) εις το λεγόμενον υπό του αλαθήτου λαού "Κατεστημένον". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Με ποια κριτήρια ορίζουμε τους πολιτικούς θεσμούς; Τι είδους σχέσεις αναπτύσσονται ανάμεσα στους θεσμούς αυτούς και στους δρώντες που εμπλέκονται στις πολιτικές διαδικασίες; Πώς δημιουργούνται, εξελίσσονται και μεταβάλλονται οι πολιτικοί θεσμοί και πώς επηρεάζουν το περιεχόμενο και τις εκβάσεις της πολιτικής; Κατά την τελευταία τριακονταετία, η προσέγγιση του νεοθεσμισμού (newinstitutionalism) έχει ασκήσει καταλυτική επίδραση στη μεθοδολογία και την ερευνητική πρακτική που ακολουθείται στον χώρο της πολιτικής επιστήμης. Ο στόχος του παρόντος βιβλίου είναι διττός: αφενός, να...

Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόµι. Η µαζική µετανάστευση προσφύγων και η ισλαµική τροµοκρατία έχουν βυθίσει την ήπειρο σε µια νέα κρίση που είναι ίσως η µεγαλύτερη της µεταπολεµικής περιόδου. Αυτή την κρίση δε θα µπορέσουµε να την ξεπεράσουµε µόνο µε την ευσπλαχνία και την ειλικρινή διάθεση να συµµεριστούµε τα συναισθήµατα των άλλων. Ένα πράγµα είναι σίγουρο: το µεταναστευτικό κύµα δεν είναι απλώς και µόνο αποτέλεσµα πολιτικών αποφάσεων. Είναι επίσης, και πρωτίστως, σύµπτωµα του παγκόσµιου καπιταλισµού. Στο καίριο αυτό βιβλίο, ο φιλόσοφος και θεωρητικός του πολιτισµο...

Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία, με τις εφιαλτικές διαστάσεις της τελευταίας επταετίας, μπορεί να παρηγορείται με το αξιοθρήνητο θέαμα του υπόλοιπου κόσμου, ιδίως της Ευρώπης, με την ακαταμάχητη εμμονή στην οδό της απωλείας της. Αυτό το αδιέξοδο, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, δεν ήταν αναγκαίο και παραμένει "αντιπαραγωγικό" για όλους. Με την απόσυρση της Αμερικής και της Βρετανίας, όχι μόνον από την Ευρώπη, αλλά και από την παγκοσμιοποίηση, η διεθνής πραγματικότητα δεν αποβαίνει πιο σταθερή, εύκαμπτη και επιεικής, ιδίως για τις μικρές χώρες, αλλά περισσότερο σκληρή και...

"... Μου αρέσουν πολύ οι καλοί αυτοί αστοί σοσιαλισταί που μας φωνάζουν πάντοτε: 'Ας εκπαιδεύσωμεν πρώτα τον λαόν και έπειτα ας τον απελευθερώσωμεν'. Ημείς απ' εναντίας λέγομεν: 'Ας απελευθερωθή πρώτα και θα εκπαιδευθή μόνος του'. Ποίος θα εκπαιδεύση τον λαόν; Σεις; Αλλά δεν τον εκπαιδεύετε, τον δηλητηριάζετε ζητούντες να του εμβάλετε όλας τας θρησκευτικάς, ιστορικάς, πολιτικάς, νομικάς και οικονομικάς προλήψεις αίτινες εξασφαλίζουν την ύπαρξίν σας εναντίον του· αίτινες ταυτοχρόνως σκοτώνουν την διανόησίν του, εξασθενίζουν την νόμιμον αγανάκτησίν του και την θέλησίν του! Τ...

Κατά κοινή ομολογία, η θεμελιώδης ρήξη του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος κατά τη διάρκεια της προσπάθειας συγκρότησης, οργάνωσης και επέκτασής του υπήρξε εκείνη ανάμεσα στις προσεγγίσεις του Καρόλου Μαρξ και του Μιχαήλ Μπακούνιν. Η ρήξη αυτή, που διέτρεξε εγκάρσια την Α' Διεθνή, μεταφέρθηκε σε όλα τα επιμέρους τμήματά της και επηρέασε το επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη και παγκόσμια. Με τρόπο άμεσο και με ρυθμό ταχύτατο, οι κατά τόπους ενώσεις των οργανωμένων μελών του σοσιαλιστικού κινήματος πήραν θέση είτε υπέρ της αυταρχικής είτε υπέρ της αντιαυταρχικής προσέγγισης,...

Τα δοκίμια που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκαν στα παρακάτω περιοδικά: η "Κριτική" του Σουήζυ και η "Απάντηση" του Ντόμπ στο Science and Society, άνοιξη 1950· η "Συμβολή στη συζήτηση" το Τακαχάσι στο Science and Society, φθινόπωρο 1952· το "Πρόσθετο σχόλιο" του Ντομπ και η "Δευτερολογία" του Σουήζυ στο Science and Society, άνοιξη 1953· το "Σχόλιο" του Χίλτον και το "Σχόλιο" του Χιλ στο Science and Society, φθινόπωρο 1953· οι "Μερικές παρατηρήσεις" του Λεφέμπρ στο La Peosee, Φεβρουάριος 1956· η "Ανασκόπηση της διαμάχης", του Προκάτσι στο Societa, XI, 1995·...

Ο συλλογικός αυτός τόμος επιχειρεί να αναδείξει για πρώτη φορά την ιστορία της λογοκρισίας στην Ελλάδα σε μία αυτοτελή ενιαία αφήγηση μέσα από ετερόκλητα στιγμιότυπα λόγου, από τις εικαστικές τέχνες ως τη δημοσιογραφία και από τον κινηματογράφο ως τη λογοτεχνία ή τη φωτογραφία. Περιέχει επεξεργασμένες αρκετές από τις εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν στο ομώνυμο συνέδριο που διοργάνωσε το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και το γραφείο Αθηνών του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, καθώς και μία σειρά δοκιμίων τα οποία αξιολογήθηκαν ότι προσθέτουν στη...