Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για μία αναλυτική παρουσίαση του δόγματος του Συντεχνιακού Κράτους, το οποίο, κατά το συγγραφέα "είναι ακριβώς απόρροια της αρμονικής συνεργασίας όλων εκείνων των στοιχείων άτινα αποτελούν την ζωήν του Έθνους, συγκεντρωμένων υπό μιας ενωτικής αρχής και με προοπτικήν το γενικόν συμφέρον, μέσω του οποίου προστατεύονται τα κατ’ ιδίαν συμφέροντα". Το συντεχνιακό δόγμα αντικαθιστά την "αρχή της μη παρεμβάσεως του Κράτους" του φιλελευθερισμού με την συντεχνιακή αρχή. Αντικαθιστά ακόμη την πάλη των τάξεων, των μαρξιστών, για την οποία ο συγγραφέας εξηγεί ότι επεβλήθη στ...

Αν φανταζόμασταν τη σύγχρονη ευρωπαϊκή συνταγματική σκέψη χωρίς την επιρροή του Konrad Hesse, το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως διαφορετικό σε σχέση με παραδοχές που θεωρούμε σήμερα δεδομένες, Η κανονιστική δύναμη του Συντάγματος και οι προϋποθέσεις της πραγμάτωσής της, η ανάγκη πρακτικής εναρμόνισης μεταξύ περισσοτέρων συνταγματικά κατοχυρωμένων αγαθών, η ιδιαίτερη θέση των πολιτικών κομμάτων στο σύγχρονο συνταγματικό κράτος, η σημασία και τα όρια της συνταγματικής μεταβολής, τα λειτουργικά όρια της συνταγματικής δικαιοσύνης αποτελούν ορισμένες μόνο από τις θεματικές, στις οπο...

Στο κορυφαίο ίσως αυτό σύγγραμμά του, ο Αυστριακός-Bρετανός οικονομολόγος και πολιτειολόγος Φρίντριχ A. Χάγιεκ -βραβείο Νόμπελ Oικονομίας 1974- συστηματοποιεί τα επιχειρήματά του υπέρ της κοινωνικής οργάνωσης που στηρίζεται στην ατομική πρωτοβουλία και την οικονομία της αγοράς. Αξιοποιεί συγγενείς ιδέες από τα πεδία της οικονομικής, κοινωνικής και νομικής θεωρίας, αλλά και της ηθικής φιλοσοφίας και της εξελικτικής ανθρωπολογίας, για να προβάλει το θεμελιώδη χαρακτήρα της αξίας της ελευθερίας. Το έργο είναι πυκνό, καθώς σχεδόν κάθε πρότασή του, διατυπωμένη με ανατομική α...

Πέντε, σχεδόν, χρόνια μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, διαθέτουμε επαρκές πολιτικό και νομικό δείγμα, αφενός της ίδιας της κρίσης και των μέτρων αντιμετώπισής της, αφετέρου των ρητορικών της, των κυρίαρχων δηλαδή λόγων που διαμόρφωσαν, μαζί με τα βιώματά μας, την πρόσληψή της. Ωστόσο, τόσο στη διαχείριση, όσο και στην ερμηνεία της κρίσης, οι βασικές έννοιες του νομικού μας πολιτισμού έχουν φθάσει στα όριά τους, με συνέπεια μια προφανή σύγχυση ως προς την εγκυρότητα και την κατανόηση του "δικαίου της κρίσης". Η μελέτη τοποθετείται εντός, αλλά και πέρα από τη συγκ...

Πέντε, σχεδόν, χρόνια μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, διαθέτουμε επαρκές πολιτικό και νομικό δείγμα, αφενός της ίδιας της κρίσης και των μέτρων αντιμετώπισής της, αφετέρου των ρητορικών της, των κυρίαρχων δηλαδή λόγων που διαμόρφωσαν, μαζί με τα βιώματά μας, την πρόσληψή της. Ωστόσο, τόσο στη διαχείριση, όσο και στην ερμηνεία της κρίσης, οι βασικές έννοιες του νομικού μας πολιτισμού έχουν φθάσει στα όριά τους, με συνέπεια μια προφανή σύγχυση ως προς την εγκυρότητα και την κατανόηση του "δικαίου της κρίσης". Η μελέτη τοποθετείται εντός, αλλά και πέρα από τη συγκυρ...

Το βιβλίο αυτό εξετάζει και αναλύει την εισαγωγή του συν-αισθήματος στην κοινωνική θεωρία και στην έρευνα των κοινωνικών επιστημών, εστιάζοντας συγκεκριμένα στον τρόπο που η λεγόμενη "συν-αισθηματική στροφή" τροφοδοτεί την εθνογραφική γραφή και ανθρωπολογική ανάλυση. Αναδεικνύοντας τη γενεολογία της χρήσης του όρου αυτού, αλλά και τη σύνδεση, συσχέτιση και αποσύνδεσή του από τη μελέτη των συναισθημάτων και των αισθήσεων, της αναπαράστασης, και υποκειμένου -προκειμένου να εξηγήσει την εμφάνισή του τα τελευταία χρόνια όχι μόνο ως μια νέα επιστομολογική στροφή, αλλά κυρίως ως...

Ο Φρόυντ εξέφρασε την ανησυχία του για την εξέλιξη των δυτικών κοινωνιών στο έργο του "Η δυσφορία στον πολιτισμό", και τον μιμήθηκαν πολλοί συγγραφείς, όπως ο Ράιχ, ο Φρομ, ο Μαρκούζε, ο Μίτσερλιχ. Το ζήτημα της δυσφορίας στις σύγχρονες δημοκρατίες το συναντούμε σταθερά στις εργασίες με θέμα την εξουσία, την κυριαρχία, την ενόρμηση του θανάτου, τους αγώνες για την αναγνώριση, και μας παρουσιάζει ορισμένες φορές τις πιο απειλητικές πτυχές της ψυχολογίας των ατόμων και των συλλογικών υποκειμένων. Ο Ευγένιος Ενρίκεζ και η Κλωντίν Χαρός αναζητούν εδώ τις ρίζες του κακού, της β...

Η μετάφραση στα ελληνικά του δοκιμίου μου "Το πρόταγμα του κομμουναλισμού" αποτελεί ευπρόσδεκτο γεγονός, καθώς πρόκειται για ένα πολιτικό έργο το οποίο θεωρώ άκρως σημαντικό. Σε μια περίοδο αχαλίνωτου αντιδιανοουμενισμού, ιδεολογικής οπισθοδρόμησης, μεταμοντέρνου εκλεκτικισμού και έλλειψης συνεκτικότητας, είναι σημαντικό να εκτεθεί μία τάση που στρέφεται προς μια διαφορετική κατεύθυνση [...] Είμαι πια ογδόντα τεσσάρων ετών. Γνωρίζω πως μια κομμουναλιστική κοινωνία δεν θα γίνει πραγματικότητα στον λίγο χρόνο που μου απομένει - η επίτευξή της πρέπει να αφεθεί σε μία νεότερη γ...

Πενήντα χρόνια ευρωπαϊκής οικοδόμησης σφυρηλάτησαν ένα πολιτικό σύστημα. Εγγεγραμμένο μεταξύ της στρατηγικής της ολοκλήρωσης και της συνεργασίας, χαρακτηρίζεται συγχρόνως από την κοινοτική μέθοδο και από τη συνεργασία των Κρατών. Προκύπτουν ένα κοινοτικό δίκαιο και κοινές πολιτικές απ' όπου αναδύεται ένας νέος δημόσιος χώρος. Από την ΕΚΑΧ στη Συνθήκη της Νίκαιας, περνώντας από τις Συνθήκες της Ρώμης, από την Ενιαία Πράξη και από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ, το ισχύον σύστημα δεν γέννησε τις "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης", όπως προεξοφλούσαν οι "πατέρες...

Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τις γενικές θεωρίες και μεθόδους της πολιτικής επιστήμης προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για καθεμία από τις βασικές διαδικασίες του κοινοτικού πολιτικού συστήματος το βιβλίο εισάγει τα βασικά εργαλεία της πολιτικής επιστήμης, εξετάζει την πιο πρόσφατη θεωρητική έρευνα και προβαίνει σε λεπτομερείς αναλύσεις.

Είναι σαφές ότι η Ένωση βρίσκεται σε "διαδικασία μετάβασης", χωρίς ωστόσο να είναι ξεκάθαρος αυτός ο προσανατολισμός της. Όσον αφορά στη στρατηγική της διάσταση τεκμαίρεται ότι παρά τα βήματα που έχουν γίνει η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ (και του ΝΑΤΟ) θα είναι αυτή που θα οδηγεί στην ατροφία των αυτόφωτων δράσεων της Ένωσης. Αν με ορολογία χημείας, πούμε από τη μια ότι η Ευρώπη είναι το άτομο, και από την άλλη, στην ιστορία ορισμένες χώρες συνιστούν τον ("σκληρό") πυρήνα της, υπάρχουν χώρες που λειτουργούν ως πρωτόνια και νετρόνια, συγκροτώντας αυτόν τον πυρήνα. Υπάρχουν, ωστ...

Το παρόν βιβλίο συνιστά μία ανάλυση του πολιτικού συστήματος της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Καταρχάς πραγματεύεται τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που οδήγησαν, τελικά, στην πτώση του ρωσικού απολυταρχικού συστήματος διακυβέρνησης, καθώς επίσης και τα ιδεολογικά ρεύματα που συνέβαλαν στην επιτυχία των Επαναστάσεων του 1917. Εν συνεχεία αναλύει την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε με την επικράτηση του Κόμματος των Μπολσεβίκων, τα μέτρα που ελήφθησαν για την επίτευξη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, και το νέο θεσμικό πλαίσιο, που ορισ...

Όταν ο εθνικός οργανισμός έχει διαβρωθεί σχεδόν μέχρι το τελευταίο του κύτταρο... Όταν ο κυρίαρχος πια νέος αξιακός κώδικας της κοινωνίας τείνει να αντιμετωπίζει κάθε πράξη αντίστασης στην παραίτηση, τη διαφθορά, τη σήψη και τη μετάθεση ευθυνών ως έκφραση κορυφαίας αφέλειας και ευήθειας... Ενώ οι υπολειπόμενες υγιείς νησίδες στον ωκεανό της πολιτικοκοινωνικής νοσηρότητας δεν καταγράφονται καν, ως αμελητέες, από τους κοινωνικούς μας χαρτογράφους... Όταν αυτά συμβαίνουν... Έχει, άραγε, νόημα η επισήμανση των παθολογικών στοιχείων του πολιτικού μας συστήματος, καθώς και του θε...

Botano.gr Εκδόσεις Θύραθεν Η Ρώμη όχι απλώς έχει εγγραφεί στο DNA της Ευρώπης αλλά, ανάμεσα σε δεκάδες ιστορικά προηγούμενα, είναι το μοναδικό που μας πείθει ότι το σύγχρονο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να στεφθεί από επιτυχία. Εκτός από πολιτικός, συγγραφέας, δημοσιογράφος, πρώην μέλος του Βρετανικού Κοινοβουλίου και νυν δήμαρχος Λονδίνου, ο Μπόρις Τζόνσον είναι ένας παθιασμένος κλασικιστής λόγιος με σπουδές στην Οξφόρδη. Διαβόητος για την παρρησία του και με ζωηρό ενδιαφέρον για τα σημερινά προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Μπόρις αποτελεί σπάνια πε...

Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο σήμερα; Το "Ομότιμο μανιφέστο" ισχυρίζεται ότι η αλλαγή συμβαίνει τώρα: Μια πανδαισία ομότιμης δημιουργίας αναδεικνύει νέους τρόπους παραγωγής, ιδιοκτησίας και διακυβέρνησης. Έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι οι κυρίαρχες θεωρίες της οικονομίας υπάρχουν για να ανατρέπονται, καλώντας μας να συμμετέχουμε σε ένα κίνημα που δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει. Γιατί είναι πολύ πιθανότερο κάποιος να (συν)δημιουργήσει το μέλλον, παρά να το προβλέψει.

Ο Ερνέστ Μαντέλ συγκεντρώνει τον ενδιαφέρον του σε θέματα όπως: Η στάση της γερμανικής αστικής τάξης απέναντι στο φασισμό και τον πόλεμο. Η στάση της βρετανικής και αμερικανικής αστικής τάξης όπως και του Στάλιν και του σταλινικού καθεστώτος. Τα αίτια που οδήγησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα όπλα, οι στρατηγικές κ.λ.π. που χρησιμοποιήθηκαν από όλα τα αντίπαλα στρατόπεδα. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις, οι στρατηγικές καινοτομίες καθώς και οι πιο σημαντικές μάχες που τελικά καθόρισαν την έκβαση του πολέμου. Τέλος, ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει τον χαρακτήρα του πολέμου και το...