Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού πρώτου αιώνα πολιτικοί θεωρητικοί, καλλιτέχνες και μυθιστοριογράφοι βεβαιώνουν ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε αποσύνθεση. Παλιές ενστάσεις για τον ρηχό και αδύναμο χαρακτήρα αυτής της δημοκρατίας επιστρέφουν δριμύτερες σε συνδυασμό με μια σοβαρή κρίση ταυτότητας του δυτικού παραδείγματος. Στο καινούριο του δοκίμιο ο Νικόλας Σεβαστάκης επανέρχεται στο θέμα της κριτικής του πολιτισμού και στο πώς αυτή τέμνεται με τις απαιτήσεις της πολιτικής σκέψης. Περνώντας από τους αφορισμούς του Μισέλ Ουελμπέκ και τις αφηγήσεις για την παρ...

Συμμετέχουν αλφαβητικά οι: Αλεξίου Θανάσης, Αρανίτου Βάλια, Βίτσας Δημήτρης, Γκιάλης Στέλιος, Δημήτρης Καλτσώνης, Δημουλάς Κώστας, Καμπούρης Μάριος, Κατσαρός Κυριάκος, Κατσορίδας Δημήτρης, Καψάλης Απόστολος, Κωστόπουλος Τρύφωνας, Λιόσης Βασίλης, Λύτρας Ανδρέας, Μακαρώνας Κυριάκος, Νικολόπουλος Ηλίας, Νταβανέλος Αντώνης, Παναγιώτης Μωράκης, Παπαγεωργίου Νίκος, Παπαδόπουλος Απόστολος, Πατέλης Δημήτρης, Πουλημάς Μιχάλης, Σακελλαρόπουλος Σπύρος, Σηφάκη-Καπετανάκη Κατερίνα, Σπανού Δέσποινα, Στρατούλης Δημήτρης, Τόλιος Γιάννης, Τσουλφίδης Λευτέρης, Χαραλαμπίδου Δέσποινα, Χριστο...

Το βιβλίο του Φουκουγιάμα "Ταυτότητα" αποτελεί ένα απαραίτητο ανάγνωσμα για την κατανόηση των προκλήσεων που βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπες οι κοινωνίες στον Δυτικό κόσμο αλλά και παγκοσμίως - ένα αιχμηρό όσο και διαχρονικό κείμενο για την ανάγκη σφυρηλάτησης μιας οικουμενικής κατανόησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το 2014 ο Φουκουγιάμα έγραψε ότι οι αμερικανικοί θεσμοί βρίσκονται σε παρακμή καθώς ισχυρές ομάδες συμφερόντων καταλαμβάνουν προοδευτικά το κράτος. Δύο χρόνια μετέπειτα οι προβλέψεις του επιβεβαιώθηκαν, όταν ανέβηκαν στην εξουσία πολιτικοί, που μέχρι τότε δεν...

"Απαραίτητη προϋπόθεση για ν' ασκήσουμε σήμερα ριζική κριτική στην καπιταλιστική νεωτερικότητα και για ν' αντισταθούμε στις μορφές συνθετικής ζωής που προσπαθεί να μας επιβάλει, είναι να ασπαστούμε, δίχως ενοχές, μια ορισμένη δόση κριτικού συντηρητισμού. Αυτό είναι, σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα του Όργουελ. Κι εναπόκειται σ' εμάς να δώσουμε στον "συντηρητικό αναρχισμό" του τη φιλοσοφική θέση που του αρμόζει εντός των ποικίλων αγώνων της όποιας νέας Αντίστασης". (Ζ.-Κ. Μισεά) Στα κείμενα του παρόντος βιβλίου ο Ζ.-Κ. Μισεά καταπιάνεται με το διανοητικό πορτραίτο του Όργουε...

Σήμερα, στην εποχή των Νέων Μέσων και της ψηφιακής τεχνολογίας, με τη σχεδόν καθολική επικράτηση του Διαδικτύου, η τηλεόραση ακόμα αποτελεί ένα βασικό μέσο επηρεασμού της κοινής γνώμης στις δυτικές κοινωνίες. Μάλιστα, σε αρκετές από αυτές, οι επιδράσεις της στο κοινό προσφέρουν ευρύ πεδίο μελέτης εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ενημερωτικό της πρόγραμμα. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να διερευνήσει τους παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία πρόσληψης μηνυμάτων πολιτικού περιεχομένου από το κοινό μέσω της τηλεόρασης. Η πρωτογενής έρευνα για το θέμα διεξήχθη στην Κ...

Τι πραγματικά είναι ένας ελεύθερος λαός; Ποιες είναι οι αρχές που επιτρέπουν σε έναν λαό να θεωρεί ότι είναι "ελεύθερος"; Στην παλαιά αντιπαράθεση μεταξύ φιλελευθερισμού και σοσιαλισμού έρχεται όχι τόσο να προστεθεί όσο να εξελιχθεί παράλληλα μια άλλη αντιπαράθεση, η αντιπαράθεση μεταξύ ρεπουμπλικανισμού και φιλελευθερισμού. Στις μέρες μας, οι κυριότεροι εκπρόσωποι του αγγλόφωνου ρεπουμπλικανιστικού ρεύματος είναι ο Quentin Skinner, ο John Pocock και ο Philip Pettit (το βιβλίο του οποίου "Θεωρία της ελευθερίας" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Πόλις"). Η παρούσα μελέτη...

Λίγες έννοιες παρουσιάζουν ένα τόσο ευρύ πεδίο αφαίρεσης, και ταυτόχρονα η υλική τους υπόσταση γίνεται τόσο άμεσα και καθολικά αισθητή στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής, όσο η έννοια "κράτος". [...] Η εικόνα που έχουμε για το κράτος ποικίλλει ή είναι συγκεχυμένη: ξεκινά από την ακραία προσομοίωσή του σε μια υπέρτατη δύναμη συμβολικής και φυσικής ισχύος και επιβολής και καταλήγει στην αγγελική παράσταση ενός στοργικού υποκειμένου, που αποστολή του έχει την προάσπιση ενός στοργικού υποκειμένου, που αποστολή του έχει την προάσπιση του γενικού συμφέροντος και την προστασ...

Λαός - μια λέξη που υποδηλώνει την εξαφάνιση του υπαρκτού κράτους; Λαϊκός - ένα επίθετο μέσω του οποίου οι κυριαρχούμενοι αποδέχονται τις πιο δυσμενείς συνθήκες για την ίδια τους τη γλώσσα; "Εμείς, ο Λαός" - μια επιτελεστική εκφορά με την οποία συγκροτούνται ως λαός τα σώματα που συνενώνονται στον δρόμο; Όχι ένας λαός, αλλά λαοί που συνυπάρχουν; Συσχετισμός δύναμης, μια ιστορία συσχετισμού δυνάμεων; Και ο λαϊκισμός, ένα σχήμα που κατασκευάζεται με τη μείξη μιας ικανότητας -της γυμνής δύναμης του μεγάλου αριθμού- και μιας ανικανότητας - της αδαημοσύνης που αποδίδεται στον...

"Εμείς και μόνο εμείς εκπροσωπούμε τον λαό", λένε. Τι κοινό έχουν η Μαρίν Λεπέν, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίκτορ Ορμπάν, ο Νικολάς Μαδούρο, ο Μπέπε Γκρίλο και θεωρούνται όλοι τους "λαϊκιστές"; Τι είναι ο λαϊκισμός; Οποιοσδήποτε ασκεί κριτική στη Wall Street ή στην Ουάσιγκτον είναι λαϊκιστής; Ποια, ακριβώς, είναι η διαφορά μεταξύ δεξιού και αριστερού λαϊκισμού; Ο λαϊκισμός φέρνει την κυβέρνηση πιο κοντά στους πολίτες ή, μήπως, αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία; Ταυτίζεται ο λαϊκισμός με τη δημαγωγία και τη χρήση λεκτικής βίας; Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια των εκλογικών του επιτυχ...

Συχνά, αναφερόμαστε στην έννοια «πολίτευμα», με τη μια ή την άλλη αφορμή, χωρίς να έχουμε σαφή εικόνα στο μυαλό μας «τι είναι πολίτευμα» ή τι εμείς εννοούμε χρησιμοποιώντας τον όρο αυτό. Έτσι, μιλάμε ή γράφουμε για το δημοκρατικό ή ολιγαρχικό πολίτευμα ή για το κοινοβουλευτικό σύστημα, χωρίς να μπορούμε να τα διακρίνουμε μεταξύ τους με βάση ένα σταθερό και σαφές κριτήριο. Η διάκριση και αποσαφήνιση αυτών των εννοιών δεν θα ήταν και τόσο αναγκαία, αν δεν χρειαζόταν να ξεχωρίσουμε το πολίτευμα από το πολιτικό σύστημα και να αποδεσμεύσουμε τη δημοκρατία από τον ασφυκτικό εναγκ...

Η παγκόσμια κρίση οδηγεί τις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες σε επικίνδυνους δρόμους. Τα κράτη γίνονται ολοένα και πιο αυταρχικά. Στο απόγειο της τεχνολογικής της ισχύος, η ανθρωπότητα μοιάζει συχνά με ακυβέρνητο καράβι. Ποιος αποφασίζει για τις ζωές μας; Τι ρόλο παίζουν το κράτος και η δημοκρατία; Έχει σημασία να ξαναδούμε τι έγραψαν οι μαρξιστές για το κράτος; Τι άποψη είχαν για τη δημοκρατία; Πόσο επαληθεύονται οι θεωρητικές αναλύσεις τους στον σύγχρονο κόσμο; Τι έδειξε η ιστορική εμπειρία; Ο Δ. Καλτσώνης προσπαθεί να συμβάλλει στη διαλεύκανση των παραπάνω ερωτ...

"Κατά μια έννοια, η παρούσα εργασία είναι ως επί το πλείστον μία μεθοδολογική μελέτη, της οποίας σκοπός ήταν να παρουσιάσει ένα μέσο ανάλυσης της ταξικής κυριαρχίας και της ταξικής πολιτικής εξουσίας. Προσπαθήσαμε να διευκρινίσουμε τη ριζικά διαφορετική αναλυτική προβληματική του ιστορικού υλισμού, σε σύγκριση με άλλες προσεγγίσεις του ζητήματος της πολιτικής εξουσίας. [...] Τι κάνει, λοιπόν, η κυρίαρχη τάξη όταν κυβερνά; Ουσιαστικά, εξασφαλίζει ότι οι κυρίαρχες θέσεις της στην οικονομία, τον κρατικό μηχανισμό και τα ιδεολογικά εποικοδομήματα αναπαράγονται από το κράτος σε...

Δύο σηµαντικοί Γάλλοι φιλόσοφοι και πολιτικοί στοχαστές της εποχής µας, ο Αλαίν Μπαντιού και ο Μαρσέλ Γκοσέ, "διασταυρώνουν τα ξίφη τους". Ο Μπαντιού υπερασπίζεται την επικαιρότητα του κοµµουνιστικού προτάγµατος, αυτού που ο ίδιος αποκαλεί "κοµµουνιστική υπόθεση". Ο Γκοσέ αποτίει φόρο τιµής στην κοινοβουλευτική δηµοκρατία, υπενθυµίζει τις αρετές της, τονίζοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη για βαθιές µεταρρυθµίσεις στους θεσµούς της και στις λειτουργίες της. Μια συζήτηση γόνιµη, ενίοτε συναρπαστική, µε αιχµές αλλά και χιούµορ και από τις δυο πλευρές. Σ’ αυτόν τον διάλογο,...

Θέμα μου είναι η συλλογική ηθική. Τίτλος μου η ηθική του κράτους στην αρνητική της έκφραση. Δεν σημαίνει ότι το κράτος έχει μόνο ηθική απαξία. Σημαίνει μόνο ότι όπως το κράτος είναι ο σπουδαιότερος συλλογικός οργανισμός της κοινωνίας, έτσι και η έλειψη ηθικής, η ανηθικότητα του κράτους είναι η μεγαλύτερη, η σημαντικότερη ανηθικότητα. Όσο η σημασία του κράτους μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει η σημασία της θετικής ή αρνητικής ηθικής. Βέβαια η ηθική, θετική ή αρνητική, δεν αφορά το σύνολο του κράτους. Αφορά συγκεκριμένα μέρη του, που μπορεί να είναι σημαντικά, αλλά δεν χαρακτηρίζουν...

- Είναι αλήθεια ή μύθος ότι η μεταπολιτευτική περίοδος δημοκρατικής σταθερότητας οφείλεται στο Σύνταγμά μας; - Μήπως το Σύνταγμα είναι συνυπεύθυνο για την οικονομική κρίση και την αποτυχία των πολιτικών θεσμών; - Έχουμε τελικά ένα καλό ή ένα ανορθολογικό Σύνταγμα και τι σημαίνουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί; - Γιατί αποδεικνύεται ανέφικτη ή δύσκολη η συνεργασία των κομμάτων, ακόμη και όταν κρίνεται αναγκαία; - Αληθεύει ότι το Σύνταγμά μας είναι φλύαρο και επηρεάζει αρνητικά την οικονομική ευημερία της χώρας; - Γιατί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας οδηγεί σε πολιτική σύγκρ...

Ο καπιταλισμός διέρχεται, κατά μέσο όρο, μία σοβαρή κρίση κάθε δέκα χρόνια. Όμως, ένας οικονομικός κραδασμός τόσο μεγάλης έντασης, όπως ο κραδασμός του "μαύρου φθινοπώρου" του 2008, προκαλείται μόνο μία φορά κάθε εκατό χρόνια. Ωστόσο, καμία άλλη προηγούμενη δόνηση δεν συνδύαζε τόσο πολλές ανησυχητικές διασταυρούμενες απειλές. Ολόκληρο το χρηματοοικονομικό σύστημα -τράπεζες, χρηματιστήρια, ταμιευτήρια, οργανισμοί πιστοληπτικής αξιολόγησης, λογιστικά πρότυπα- κατέρρευσε. Επίσης, ένα δόγμα απέτυχε: πρόκειται για το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος ευθύνεται για την απ...

Το "Βάπτισμα του αίματος" είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κραυγή ενάντια στην καταπίεση, τα βασανιστήρια, τη στέρηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Με αφορμή τις υποθέσεις των Κάρλος Μαριγκέλα και Φρέι Τίτο, ο Φρέι Μπέττο ανασυνθέτει με αριστουργηματικό τρόπο την εποχή της δικτατορίας στη Βραζιλία, περιγράφοντας καταλεπτώς την εφιαλτική κατάσταση που επικρατούσε σε μια χώρα, η οποία στο μυαλό του μέσου Ευρωπαίου φαντάζει ειδυλλιακή. Παράλληλα όμως, στο "Βάπτισμα του αίματος" αναδύεται η τρυφερότητα και η αγάπη που κρύβει μέσα του ο συγγραφέας, τόσο ως αφοσιωμ...

Ο ηγεμόνας Σιανγκ χρησιμοποίησε τη δύναμη αντί για το δίκαιο, τη βία αντί για την αρετή. Ενίσχυσε τον ποινικό κώδικα, τρόμος και βασανιστήρια έγιναν τρέχουσες πρακτικές. Οι κάτοικοι του βασιλείου των Τσιν μισούσαν τόσο πολύ αυτόν και τους άδικους νόμους του, που τον θεωρούσαν προσωπικό τους εχθρό. Την ημέρα που ο δούκας προστάτης του πέθανε, ολόκληρη η χώρα ξεσηκώθηκε να τον εκτελέσει. Δε βρήκε πουθενά να καταφύγει και σηκώνοντας τα μάτια προς τον ουρανό αναστέναξε και είπε: Αλίμονο! ποιος θα περίμενε πως ένας δημόσιος άνδρας θα έφτανε σε αυτήν την κατάντια! Πέθανε διαμελι...