Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η εξασθένηση σήμερα των διαφορών ανάμεσα στην δεξιά και την αριστερά όπως τις ξέραμε δεν είναι πρωτοφανής. Παρατηρείται ενίοτε σε εποχές μεγάλων αλλαγών όπως η εποχή μας. Όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας του βιβλίου, σήμερα πράγματι υπάρχει ένας μετριασμός των διενέξεων και των ανταγωνισμών στον χώρο πέριξ του Πολιτικού Κέντρου, ανάμεσα δηλαδή στις διάφορες εκδοχές των κεντροδεξιών και των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, με αποτέλεσμα, στο κοινωνικό σώμα τουλάχιστον, η απόστασή τους να έχει εκμηδενιστεί. Η Μέση Γη στις πολιτικές συντεταγμένες αντιπροσωπεύει σήμερα τον "κανονικ...

Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία, με τις εφιαλτικές διαστάσεις της τελευταίας επταετίας, μπορεί να παρηγορείται με το αξιοθρήνητο θέαμα του υπόλοιπου κόσμου, ιδίως της Ευρώπης, με την ακαταμάχητη εμμονή στην οδό της απωλείας της. Αυτό το αδιέξοδο, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, δεν ήταν αναγκαίο και παραμένει "αντιπαραγωγικό" για όλους. Με την απόσυρση της Αμερικής και της Βρετανίας, όχι μόνον από την Ευρώπη, αλλά και από την παγκοσμιοποίηση, η διεθνής πραγματικότητα δεν αποβαίνει πιο σταθερή, εύκαμπτη και επιεικής, ιδίως για τις μικρές χώρες, αλλά περισσότερο σκληρή και...

Στην ατομική ιδιοκτησία ως "μήτρα εξουσίας, ανισότητας, εγκληματικότητας, σκοταδισμού και ανηθικότητας" αναφέρεται το νέο δοκίμιο του Κώστα Λάμπου, συνεχίζοντας την αντι-συμβατική του κριτική, που τόσο εύστοχα ανέλυσε στα προηγούμενα έργα του, για την εδραίωση του απόλυτου ατομικισμού στην τρίτη χριστιανική χιλιετία. "Κατά τη μεγάλη περίοδο", γράφει, "της ανθρώπινης ιστορίας χωρίς ατομική ιδιοκτησία, που διήρκεσε εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, κατά την οποία το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε από αγελαίο τροφοσυλλεκτικό τετράποδο σε κοινωνικά σκεπτόμενο δίποδο...

Tο κύμα των φιλελεύθερων ιδεών και των πολιτικοκοινωνικών αλλαγών που έφεραν ο Διαφωτισμός, η Γαλλική Επανάσταση και η πρωτοφανής οικονομική ανάπτυξη του 19ου και του 20ού αιώνα γέννησε ισχυρότατες αντιδράσεις. Τι επιχειρήματα χρησιμοποίησαν οι εκπρόσωποι των ρευμάτων αυτών, οι αποκαλούμενοι αντιδραστικοί; Ο Άλμπερτ Ο. Χίρσμαν μελέτησε τρία κύματα αντιδραστικής σκέψης: ενάντια στη Γαλλική Επανάσταση κατά τον 18ο αιώνα, ενάντια στη δημοκρατία στον 19ο αιώνα και ενάντια στο κράτος πρόνοιας στον 20ό. Διαπιστώνει ότι η αντιδραστική ρητορική επιστρατεύει πάντοτε τα εξής τρία...

H εκλογή του Τραµπ στην προεδρία της Αµερικής και τα ήδη εµφανή πλήγµατα που έχει καταφέρει στη δηµοκρατία και στους θεσµούς της έχουν θορυβήσει πολιτικούς, διανοούµενους, επιστήµονες, καλλιτέχνες και πολίτες στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσµο. O Τίµοθι Σνάιντερ, ιστορικός που έχει ασχοληθεί µε τις πλέον ζοφερές περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας, έγραψε ένα κατατοπιστικό βιβλίο, που κρούει δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου. Μέσα στα είκοσι κεφάλαιά του ανατρέχει σε εκατό χρόνια ιστορίας, µε σταθµούς την ανάδυση του φασισµού, του ναζισµού και του κοµµουνισµού. Δίνει ιδιαίτερη έµφαση...

Πώς έβλεπε η πολιτική ελίτ της τυδωριανής Αγγλίας τα λαϊκά στρώματα; Αποτελούσε η φτώχεια δικαιολογία για ανυπακοή των πληβείων και ανταρσία; Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα ενδεχόμενο γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής; Πέντε σημαντικοί πολιτικοί στοχαστές της πρώιμης νεότερης Αγγλίας, στη σκέψη των οποίων αντανακλάται το πολιτικό κλίμα της εποχής από τις αρχές του 16ου έως την τρίτη δεκαετία του 17ου αιώνα, επιχειρούν να δώσουν τη δική τους απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Στις σελίδες του βιβλίου αναλύονται οι αντιλήψεις για τους πληβείους της Αγγλίας, όπως αυτ...

"Εμείς και μόνο εμείς εκπροσωπούμε τον λαό", λένε. Τι κοινό έχουν η Μαρίν Λεπέν, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίκτορ Ορμπάν, ο Νικολάς Μαδούρο, ο Μπέπε Γκρίλο και θεωρούνται όλοι τους "λαϊκιστές"; Τι είναι ο λαϊκισμός; Οποιοσδήποτε ασκεί κριτική στη Wall Street ή στην Ουάσιγκτον είναι λαϊκιστής; Ποια, ακριβώς, είναι η διαφορά μεταξύ δεξιού και αριστερού λαϊκισμού; Ο λαϊκισμός φέρνει την κυβέρνηση πιο κοντά στους πολίτες ή, μήπως, αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία; Ταυτίζεται ο λαϊκισμός με τη δημαγωγία και τη χρήση λεκτικής βίας; Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια των εκλογικών του επιτυχ...

Πολλοί άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι τα πράγµατα οδεύουν στις µέρες µας προς το χειρότερο και αναπολούν τις "παλιές καλές µέρες". H αντικειµενικά µετρήσιµη πραγµατικότητα όµως, καταδεικνύει πως η ανθρωπότητα κινείται µε σταθερά βήµατα µε κατεύθυνση την πρόοδο. Σε αντίθεση µε όσα πιστεύουµε, βρισκόµαστε συνολικά σε πολύ καλύτερη µοίρα από ό,τι πενήντα ή εκατό χρόνια πριν. Ζητήµατα όπως η περίθαλψη και το προσδόκιµο ζωής, η πρόσβαση σε πόσιµο νερό, η καταπολέµηση της βίας, η ισότητα των φύλων και των ευκαιριών, η ελευθερία, το περιβάλλον, είναι ζητήµατα που έχουν απασχολήσ...

Καρπός πανεπιστημιακής έρευνας του Εργαστηρίου Τεχνών και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Τμήματος ΕΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με την χορηγία του τέως πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλου, υπό την διεύθυνση της ομότιμης καθηγήτριας Καλλιόπης (Πέπης) Ρηγοπούλου και την συμβολή της καθηγήτριας Μυρτώς Ρήγου, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να απαντήσει σε μία σειρά από ερωτήματα: Ποια εικόνα της Ελλάδας κατασκεύασαν και πρόβαλαν γερμανικά κυρίως ΜΜΕ και όχι μόνο; Πώς τα ελληνικά Μέσα υποδέχθηκαν, ενσωμάτωσαν ή απέρριψαν την εικόνα αυτή; Και, ακόμη, ποια είναι η σχέση...

Δεν είναι, λοιπόν, το έγκλημα που τιμωρείται· είναι η ύπαρξη και η απειλούσα παρουσία των Sacco και Vanzetti ως ξένων και μαρκαρισμένων από τη διαφορετικότητά τους που προκαλεί την τιμωρία. Διότι, η παρουσία τους "θέτει υπό αμφισβήτηση την υπάρχουσα γενικότητα με την οποία δεν εναρμονίζονται όσο πρέπει", για να χρησιμοποιήσω, σε άλλο συμφραζόμενο, μια διατύπωση των Max Horkheimer και Theodor Adorno. Η λογική της εξόντωσης των Sacco και Vanzetti είναι η άκαμπτη λογική ενός κοινωνικού μηχανισμού ο οποίος αδυνατεί να καθυποτάξει τη διαφορετικότητα και νιώθει να απειλείται θανά...

Ο Λουί Ωγκύστ Μπλανκί (1805-1881) ήταν παρών και μπροστάρης σχεδόν σε όλες τις εξεγέρσεις του 19ου αιώνα στο Παρίσι. Το Παρίσι και η επαναστατική δράση τον κράτησαν ζωντανό στα σαράντα τρία (43) χρόνια και δύο μήνες που πέρασε φυλακισμένος. Δηλαδή, από τον ενήλικο βίο του πέρασε λιγότερο από δεκαπέντε (15) χρόνια ελεύθερος.

"... Μου αρέσουν πολύ οι καλοί αυτοί αστοί σοσιαλισταί που μας φωνάζουν πάντοτε: 'Ας εκπαιδεύσωμεν πρώτα τον λαόν και έπειτα ας τον απελευθερώσωμεν'. Ημείς απ' εναντίας λέγομεν: 'Ας απελευθερωθή πρώτα και θα εκπαιδευθή μόνος του'. Ποίος θα εκπαιδεύση τον λαόν; Σεις; Αλλά δεν τον εκπαιδεύετε, τον δηλητηριάζετε ζητούντες να του εμβάλετε όλας τας θρησκευτικάς, ιστορικάς, πολιτικάς, νομικάς και οικονομικάς προλήψεις αίτινες εξασφαλίζουν την ύπαρξίν σας εναντίον του· αίτινες ταυτοχρόνως σκοτώνουν την διανόησίν του, εξασθενίζουν την νόμιμον αγανάκτησίν του και την θέλησίν του! Τ...

Οξυδερκές, προκλητικό και προφητικό, όπως αποδείχτηκε, το βιβλίο του Samuel Huntington αναλύει µε εξαιρετικό τρόπο την παγκόσµια πολιτική και εξηγεί ότι οι πολιτισµοί έχουν αντικαταστήσει τις ιδεολογίες ως την καθοριστικής σηµασίας δύναµη σε θέµατα γεωπολιτικής. Η "Σύγκρουση των πολιτισµών" και ο ανασχηµατισµός της παγκόσµιας τάξης", που πρωτοεκδόθηκε µετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και προέβλεψε την ανασυγκρότηση των χωρών ανά τον κόσµο σύµφωνα µε πολιτισµικές σφαίρες επιρροής ή "πολιτισµούς", είναι σήµερα πλέον ένα κλασικό έργο διεθνών σχέσεων.

Από τον 19ο αιώνα, οι επαναστάσεις είχαν πάντα και μια μνημονική διάσταση: ήθελαν να διασώσουν την ανάμνηση των εμπειριών του παρελθόντος για να τις κληροδοτήσουν στο μέλλον. Ήταν μια στρατηγική μνήμη, θρεμμένη με ελπίδες. Στην αυγή του 21ου αιώνα, αυτή η διαλεκτική μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος έχει πια ραγίσει κι ο κόσμος βρίσκεται εγκλωβισμένος στο παρόν. Η πτώση του κομμουνισμού δεν έθαψε μόνο, μια για πάντα, την απλοϊκή τελεολογία της εξασφαλισμένης προόδου, αλλά σκίασε, για ένα μεγάλο διάστημα, τις επαγγελίες της χειραφέτησης που συνδέονταν μαζί του. Ωστόσο αυτ...

Ο σηµαντικότερος διανοούµενος ακτιβιστής στον κόσµο προχωρά σε µία διερευνητική εξέταση της µεταβαλλόµενης αµερικανικής εξουσίας, των απειλών για τη δηµοκρατία και του µέλλοντος της παγκόσµιας τάξης. Σε µα διεισδυτική, ενδελεχή ανάλυση της τρέχουσας διεθνούς κατάστασης, ο Νόαµ Τσόµσκυ εξετάζει µε ποιον τρόπο οι Ηνωµένες Πολιτείες, παρά την άνοδο της Ευρώπης και της Ασίας, εξακολουθούν να καθορίζουν σε µεγάλο βαθµό τους όρους της παγκόσµιας πολιτικής. Χρησιµοποιώντας ένα ευρύ φάσµα παραδειγµάτων, από τη βρόµικη ιστορία της εµπλοκής των ΗΠΑ στην Κούβα ως τις πιο πρόσφατες...

Το βιβλίο αυτό είναι η ιχνηλασία μιας σταδιακής αναγνώρισης, που ξετυλίγεται σε χρονικό διάστημα περίπου δεκαετίας. Σε αυτό μπορεί να διαβάσει κανείς όχι μόνο ή αποκλειστικά τί είναι "χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός" (με τον τρόπο που λίγο-πολύ αναμένεται από μια επιστημονική πραγματεία), αλλά κυρίως το πώς έφτασε να αναδυθεί μια ορισμένη εικόνα του μέσ’ από αργές, βασανιστικές κι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες κάποιων να σκεφτούν τα γεγονότα που τρέχουν γύρω τους. Ξέρουμε καλά ότι μια πελώρια τομή έγινε στη δεκαετία του ’70. Τελείωσε ο μεγάλος μεταπολεμικός κύκλος των αγώ...

Νικολό Μακιαβέλλι (1469 - 1527), ο ηγεμόνας Μία σύγχρονη (Ιούλιος 2017) και επιμελημένη έκδοση ενός κλασικού έργου. Ένα μοναδικό και αξέπεραστο βιβλίο για όσους θέλουν να κατανοήσουν την πολιτική ζωή.

Σύμφωνα με την εικόνα της τελευταίας οικονομικής φάσης, η ιστορία είναι η ιστορία των μονοπωλίων. Σύμφωνα με την εικόνα του κατάφωρου σφετερισμού που διαπράττεται σήμερα από τους ηγέτες του κεφαλαίου και της εργασίας σε αρμονική συνεργασία μεταξύ τους, η ιστορία είναι η ιστορία του πολέμου των συμμοριών, των εγκληματικών και μαφιόζικων οργανώσεων. Theodor W. Adorno Μια πραγματική κοινωνιολογία της συμμορίας ως του ζωντανού στοιχείου της κυρίαρχης τάξης στην ιστορία θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τόσο έναν πολιτικό όσο και έναν επιστημονικό σκοπό. Θα μπορούσε να συνδράμει σ...

"Η ελπίδα έρχεται". Και τώρα η ελπίδα έφυγε μακριά. Άφησε πίσω της απογοήτευση, κατάθλιψη. Η κρίση είναι εδώ. Η καταιγίδα είναι εδώ. Και έχει ξεσπάσει πολύ δυνατή. Αυτό είναι όλο; Ήταν πράγματι η ελπίδα αυτή που έφυγε; Ή μήπως έφυγε η αυταπάτη, αφήνοντας χώρο σε μια αληθινή ελπίδα; Ή, απλώς, να αποδεχτούμε την κατάθλιψη; Η πρόκληση είναι να σκεφτούμε πέρα από την κρίση, να σκεφτούμε με αφετηρία την οργή, τον πόνο, την πικρία, τη διάψευση της αυταπάτης και, ακόμη, από την εμπειρία αυτών των χρόνων. Αυτό που συνέβη και συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι πολύ μακριά από αυτό...

Αν φανταζόμασταν τη σύγχρονη ευρωπαϊκή συνταγματική σκέψη χωρίς την επιρροή του Konrad Hesse, το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως διαφορετικό σε σχέση με παραδοχές που θεωρούμε σήμερα δεδομένες, Η κανονιστική δύναμη του Συντάγματος και οι προϋποθέσεις της πραγμάτωσής της, η ανάγκη πρακτικής εναρμόνισης μεταξύ περισσοτέρων συνταγματικά κατοχυρωμένων αγαθών, η ιδιαίτερη θέση των πολιτικών κομμάτων στο σύγχρονο συνταγματικό κράτος, η σημασία και τα όρια της συνταγματικής μεταβολής, τα λειτουργικά όρια της συνταγματικής δικαιοσύνης αποτελούν ορισμένες μόνο από τις θεματικές, στις οπο...