Πολιτικό σύστημα και πολιτική
Κοντογιώργης Γεώργιος Δ.
Πολύτυπο (1985)
Για τις ανάγκες της έρευνας ο συγγραφέας Γ. Δ. Κοντογιώργης επέλεξε ως βασικό παράδειγμα το δυτικό πολιτικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα το ελληνικό. Οι περιπέτειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος κατά τους νεότερους χρόνους, προσφέρουν, κατά την άποψή του, μια μοναδική διέξοδο προβληματισμού: ως "αυτοδύναμη" αναφορά κοινωνικής και πολιτικής μετάβασης αλλά και ως σύγκριση αντίστοιχη με τις εξελίξεις που συνέβησαν την ίδια, περίπου, περίοδο στον ευρύτερο και κυρίως τον ευρωπαϊκό χώρο.
Πολιτικές κοινωνίες στον Όμηρο
Βλάχος Γεώργιος Κ.
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (1985)
Ο καθηγητής Γ.Κ. Βλάχος ερευνά τον κόσμο του Ομήρου από τη σκοπιά του πολιτικού επιστήμονα. Μελετά τα ιδεολογικά και θεσμικά στοιχεία που συνθέτουν τις μορφές της εξουσίας και τις μεθόδους διακυβέρνησης στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, συσχετίζοντάς τα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα γλωσσολογικά και εθνολογικά δεδομένα, αλλά και με τους πολιτισμούς που προηγήθηκαν ή συμβάδιζαν με τον ελληνικό εκείνη την εποχή.
Το αμαρτωλό κράτος
Γεωργακόπουλος Λεωνίδας Ν. 1930-2007
Εκδόσεις των Φίλων (1986)
Θέμα μου είναι η συλλογική ηθική. Τίτλος μου η ηθική του κράτους στην αρνητική της έκφραση. Δεν σημαίνει ότι το κράτος έχει μόνο ηθική απαξία. Σημαίνει μόνο ότι όπως το κράτος είναι ο σπουδαιότερος συλλογικός οργανισμός της κοινωνίας, έτσι και η έλειψη ηθικής, η ανηθικότητα του κράτους είναι η μεγαλύτερη, η σημαντικότερη ανηθικότητα. Όσο η σημασία του κράτους μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει η σημασία της θετικής ή αρνητικής ηθικής. Βέβαια η ηθική, θετική ή αρνητική, δεν αφορά το σύνολο του κράτους. Αφορά συγκεκριμένα μέρη του, που μπορεί να είναι σημαντικά, αλλά δεν χαρακτηρίζουν...
Μια σκέψη που έγινε κόσμος
Lefebvre Henri 1901-1991
Κένταυρος (1987)
Τι είναι, λοιπόν, σήμερα ο Μαρξισμός; Σε ποιο σημείο βρίσκεται; Τι αντιπροσωπεύει; Είναι, άραγε, μια ξεπερασμένη επιστήμη; Είναι ένα αυθεντικό κομμάτι της γνώσης; Είναι μια φιλοσοφία, που έχει βέβαια αιώνια αξία, αλλά ταυτόχρονα απομακρύνεται στο χώρο και στο χρόνο από τις ιδέες; Ή μήπως είναι μια "θεωρία"; Και με ποια σημασία; Κανείς δεν αγνοεί την αμφισημία αυτού του όρου που άλλοτε είναι επαινετικός (λ.χ. η "θεωρία" της σχετικότητας, των κβάντα, των πληροφοριών, κλπ.) και άλλοτε υποτιμητικός (λ.χ. η πλατωνική "θεωρία" των ιδεών, η "θεωρία" του Φουριέ για το φαλανστήριο,...