Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς του 20ου αιώνα διατυπώνει στο βιβλίο αυτό μια γενική θεωρία για την γένεση του ανθρώπινου πολιτισμού: ο πολιτισμός γεννιέται από την έμφυτη στον άνθρωπο τάση να παίζει, και οι διάφορες πολιτισμικές μορφές, από το δίκαιο και την φιλοσοφία ώς την ποίηση και την τέχνη, μπορούν να κατανοηθούν ως εκδηλώσεις ή μεταμορφώσεις της θεμελιώδους ορμής προς το παιχνίδι. Μέσα από το πρίσμα τούτο αναλύεται πλήθος ιστορικού, εθνολογικού και φιλολογικού υλικού, ενώ συνάμα διανοίγονται προοπτικές για την βαθύτερη σύλληψη της πορείας και της εξέλιξης τ...

Οι μιμητικές εντάσεις των δραστηριοτήτων της σχόλης και η συνακόλουθη συγκίνηση, απαλλαγμένες από τον κίνδυνο ή την ενοχή, μπορούν να χρησιμεύσουν ως αντίδοτο στην ένταση και το άγχος που εγκυμονεί ένας αδιάκοπος και σταθερός έλεγχος, χαρακτηριστικός των ανθρώπων στις πολύπλοκες κοινωνίες.

Ο συγγραφέας μελετά την μετάβαση από το ζώο στον άνθρωπο. Εξετάζει, κατόπιν, τον άνθρωπο των αρχαϊκών χρόνων, που εξελίσσεται στον άνθρωπο των "αξονικών" θρησκειών και φιλοσοφιών (χριστιανισμός, βουδισμός, ισλαμισμός...). Ακολουθεί ο άνθρωπός του Παλιού Κόσμου, που μεταμορφώνεται στον άνθρωπο του Νέου Κόσμου. Σ' αυτόν μπροστά, ανοίγονται δυο δρόμοι: ο ένας δρόμος οδηγεί στον μετα-ιστορικό άνθρωπο, στο καλορυθμισμένο και προγραμματισμένο τέρας που στοιχειώνει τους εφιάλτες μας· ο άλλος οδηγεί στον "ολοκληρωμένο" άνθρωπο, που αποτελεί την σύνθεση όλων των προηγούμενων ανθρώπ...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει το συσχετισμό που υπάρχει μεταξύ των τελευταίων γεγονότων -Τσερνόμπιλ, AIDS, τρελές αγελάδες- και της γενικευμένης κρίσης που χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι, κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, όλα τα γραπτά για την μαζική κουλτούρα θεωρούν πως η κοινωνία μας επαναλαμβάνει ένα παλιό πρότυπο παρακμής και πτώσης. Εξετάζοντας τις σημαντικότερες θεωρίες για την μαζική κουλτούρα, από τους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης, δια μέσου των Μαρξ, Νίτσε, Φρόυντ, Ορτέγκα υ Γκασέτ, Έλιοτ, των θεωρητικών της Σχολής της Φραγκφούρτης και μέχρι τον Μάρσαλ ΜακΛιούαν και τον Ντάνιελ Μπελ, ο Μπράντλιντζερ δείχνει πως η πίστη στο αναπόφευκτο της κοινωνικής παρακμής έχει γίνει σήμερα η κυρίαρχη άποψη της μαζικής κουλ...

Πόσοι από εμάς γνωρίζουν τον "άγνωστο Μεσαίωνα"; Πόσοι υποψιάζονται ότι πίσω από την κυρίαρχη αντίληψη περί σκοταδισμού και οπισθοδρόμησης κρύβεται μια σημαντική πολιτισμική άνθηση; Ο διανοούμενος του Μεσαίωνα, στοχαστής και δάσκαλος, ρήτορας και φιλόσοφος, ένας πραγματικός τεχνίτης του πνεύματος, θα οδηγήσει στη μεγάλη άνθηση του 12ου και 13ου αιώνα, του "άγνωστου Μεσαίωνα": από τις συντεχνίες των λογίων-φοιτητών μέχρι την ίδρυση των πρώτων πανεπιστημίων, από τις μονομαχίες διαλεκτικής και ρητορικής μέχρι την ειδίκευση σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, ένας μικρόκοσμος...

Ο νεώτερος δυτικός πολιτισμός πέτυχε πρώτος μέσα στην παγκόσμια ιστορία πραγματικά οικουμενική εξάπλωση και μέσα απ' αυτήν ο πλανήτης ενοποιήθηκε στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Τούτη η εξάπλωση και τούτη η ενοποίηση στηρίχτηκαν στην επίσης πρωτοφανή μέσα στην παγκόσμια ιστορία ανάπτυξη της τεχνικής, μετά τον 16ο και κυρίως μετά τον 18ο αι. Έτσι, στην κοινή γνώμη της Δύσης επικράτησε επί αιώνες η φιλάρεσκη αντίληψη ότι η τεχνική υπεροχή σημαίνει πολιτισμική υπεροχή και κατ' επέκταση φυλετική υπεροχή. Με άλλα λόγια: ο δυτικός πολιτισμός όρισε την ταυτότητά του με βάση κριτή...

Στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος: Για τους Αιθίοπες που ζούνε πέρα απ' τη Λιβύη και για τις αρχαίες παραδόσεις τους. Για τα μεταλλεία χρυσού στις εσχατιές της Αιγύπτου και για την κατεργασία του χρυσού. Για τους λαούς που κατοικούν στα παράλια του Αραβικού κόλπου και γενικά στα παράλια του ωκεανού μέχρι την Ινδία. Επίσης αναπτύσσονται τα έθιμα κάθε λαού κι από ποία αιτία ή ιστορία αναφέρει πολλά πράγματα γι' αυτούς εντελώς ιδιότυπα και απίστευτα για την παραδοξότητα τους.

Πρωτότυπο επιστημονικό έργο γραμμένο από τον ομότιμο καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστο Μάρτη. Μέσα από τις σελίδες του παρουσιάζεται αναλυτικά η εξελικτική πορεία του ανθρώπου και ερμηνεύεται το μεγάλο άλμα στον πολιτισμό. Η ουσία του βιβλίου εκφράζεται, με διαύγεια, με τα παρακάτω: Ο πολιτισμός είχε αρχίσει να γεννιέται από τότε που ο άνθρωπος εμπέδωσε την όρθια στάση και τη χρήση των πρώτων εργαλείων -με πρωταγωνιστή τον αντίχειρα, και στη συνέχεια άρθρωσε κάποιες προγραμματισμένες συλλαβές και λέξεις πριν ομιλήσει κανονικά. Με τη μελέτη της "Επανάστασης του αντίχειρα" αποκ...

Το βιβλίο αυτό, προϊόν της έρευνας ενός σημαντικού γάλλου ιστορικού, αναφέρεται στις μορφές που πήρε ο διάβολος κατά τη διάρκεια οχτώ αιώνων της παρουσίας του ανάμεσά μας. Αν και το αντικείμενο του βιβλίου σχετίζεται κατά βάση με την κοινωνική ιστορία, ο συγγραφέας αναλύει επίσης και τις πολιτικές και, φυσικά, τις θρησκευτικές πτυχές του θέματος. Παράλληλα αναφέρεται διεξοδικά και στην απεικόνιση του διαβόλου στη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τη μουσική, τον κινηματογράφο και, πιο πρόσφατα, στη διαφήμιση και τα κόμικς. Το βιβλίο, γεμάτο από ποικίλες και δυσεύρετες πληροφορίες,...

Ομιλία σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς με θέμα: "Έντουαρντ Σαΐντ: ένας παγκόσμιος διανοούμενος" (αίθουσα εκδηλώσεων ΟΤΟΕ, Οκτώβριος 2003). Το κείμενο πρωτοπαρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2002 με την ευκαιρία της επετηρίδας των 25 χρόνων από την έκδοση του "Οριενταλισμού", η οποία έγινε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, παρουσία του Έντουαρντ Σαΐντ. Ο τίτλος του ήταν "Ο Οριενταλισμός και ο ανοιχτός ορίζοντας της εγκόσμιας κριτικής". Οι αλλαγές που έχω επιφέρει στο αγγλικό πρωτότυπο είναι ελάχιστες, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί αν και το κείμενο αφορά κατά κύριο...

Ο Sture Linner μιλάει στα βιβλία του για τη ροή του σήμερα μέσα στο χθές της ιστορίας και για την εισβολή του χθές μέσα στο σήμερα. Τα βιβλία του ασχολούνται με γεγονότα του παρόντος, όσο και με γεγονότα των αρχαίων χρόνων που δεν τα ξέρουν οι πολλοί. Δεν μένει μονάχα στις δραματικές ιστορικές αλλαγές: έχει μια αίσθηση των μικρών και όμορφων πραγμάτων που αξίζουν κι αυτά να διασωθούν από την καταστροφή. Ο Sture Linner -όπως ο Heidenstam- σε όλα τα έργα του καταπολεμά τη λήθη που επέρχεται όταν σπάμε της αλυσίδα των διαφόρων παραδόσεων και δεν αφήνουμε την ποίηση, την μεγά...

Η κυκλική θεωρία του Σπένγκλερ δεν καταργεί μόνο το γνώριμο σχήμα περιοδολόγησης της παγκόσμιας ιστορίας: αρχαιότητα, μεσαίωνας, νεώτεροι χρόνοι· δεν προτείνει απλώς μια διαφορετική ερμηνεία της Αναγέννησης, αφού τίποτε από όσα έχουν παρακμάσει δεν μπορεί να αναγεννηθεί· δεν παραμερίζει μόνο την ευρωκεντρική ερμηνεία της παγκόσμιας ιστορίας, που συμπιέζει όλον τον υπόλοιπο κόσμο στα εννοιολογικά κλισέ της. Ίσως το πιο προκλητικό χαρακτηριστικό της, το οποίο εξόργισε τόσο τους φιλελεύθερους όσο και την Αριστερά, όπως ασφαλώς και τους συντηρητικούς που πιστεύουν ότι μπορούν ν...